Galactic Burrito

Ως γνωστόν, τα ελληνικά του Γιώργου δεν είναι και τα καλύτερα. Ανα περιόδους, ο συμπαθής ποδηλάτης εκτοξεύει διάφορα κουφέτα απείρου κάλλους. Aκούει κατόπιν τα εξ αμάξης. Το ζόρισμα που τραβάει ο σοσιαλιστής πρόεδρος με την εκφραστική, είναι βέβαια συνηθισμένο χαρακτηριστικό των ελληνοαμερικανών, οι οποίοι γεννημένοι μακρυά απο τη γενέτειρα, χωρίς την εμπειρία της γειτονιάς, έμαθαν κάποια στιγμή στη ζωή τους "εργαστηριακά" ελληνικά, κάτι ανάλογα ας πούμε με τα σουαχίλι που μπορεί να μάθει ο μέσος ελληνας μετά τα 25 του. Ετσι, η κάλπες γίνονται "κάλτσες", ο ιδρώτας "ιγρώτας", και όλες οι λέξεις άνω των τριών συλλαβών ειναι υποψήφιες γλωσσικής σφαγής.

Η καλή εκμάθηση της γλώσσας απαιτεί και λίγο αλητεία. Ανακάτεμα με πιστιρίκια της γειτονιάς, μπάλα στις αλάνες, βόλτες με συνομίληκους και λαϊκά τραγούδια. Φέτος το καλοκαίρι, ο μικρός μου γιός ξεσήκωσε τη φράση "στ' αρχίδια μας και δυό αυγά Τουρκίας", η οποία του άρεσε ιδιαίτερα. Δεν με ρώτησε καθόλου για το στρεβλό της έκφρασης, την κατάλαβε νοηματικά απο τα συμφραζόμενα. Αυτό είναι το αλήτικο στύλ μαθήσεως. Το άλλο, το εργαστηριακό, είναι να κάθεσαι με βιβλίο και κασέτα και να λές είκοσι φορές απέξω "ΣΤ' ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΥΓΑ ΤΟΥΡΚΙΑΣ!". Κάπως έτσι έμαθε τα ελληνικά του ο Γιώργος.

Με τα χρόνια, έχω ακούσει απίθανους ελληνοαμερικανικούς πυραύλους, λέξεις που ξεσηκώθηκαν (και καρατομήθηκαν) απο τον παππού ή τη γιαγιά, που έφυγαν απο την Ελλάδα το 1950. Και ενώ πίστευα πως ήμουν πλέον πλήρης γνώστης της ελληνοαμερικανικής διαλέκτου, έρχεται και το κορυφαίο:

Σε ενα ελληνικό ζαχαροπλαστείο, μπαίνει ένας νεαρός ελληνοαμερικανός, συνοδευόμενος απο ωραιοτάτης ελληνοαμερικανίδας, και λέει στο γκαρσόνι:

-Παρακαλώ δύο καφέδες και δύο galactic burritos.
-Δεν σας καταλαβαίνω, λέει το γκαρσόνι, τί είναι αυτό, μεξικάνικο γλυκό;
-Ελληνικό γλυκό, απο τα καλύτερα της Ελλάδας, επιμένει ο ελληνοαμερικανός. Υπάρχει και στο μενού.
-Μου το δείχνετε;
-Βεβαίως.

Και έτσι λύθηκε η παρεξήγηση. Ο νεαρός εννοούσε το γαλακτομπούρεκο!!