Φαντασιακές διαστροφές

Η γιαπωνέζα ερωμένη προετοιμάστηκε τελετουργικά. Επλυνε το κορμί της, έλουσε τα μαλλιά της, αλοίφτηκε με μυρωδικά και ειδικές πούδρες. Θα ερχόνταν κατόπιν σχεδόν μυστικά στην κρεβατοκάμαρα, τυλιγμένη σε ένα ειδικό κιμονό, με τα μαλλιά ξέπλεκα μέχρι τη μέση. Κρυφή εισβολή το χώρο της θυσίας. Πρίν την μεγάλη της εμφάνιση, τοποθέτησε μικρά κεριά και πατσουλιά στο δωμάτιο. Εκλεισε το μεγάλο φώς. Σχεδόν σκοτάδι. Θα παρέδιδε τώρα το κορμί της σε κάποιον άλλον. Να ηδονιστεί πάνω της. Και θα ηδονιζόταν κι αυτή μαζί του. Ξετύλιξε το γυμνό κορμί της αργά και βασανιστικά. Ο ερωμένος θα της έπαιρνε τα απόκρυφα. Με τις αισθήσεις τη ορμής. Παραδόθηκε στη γλώσσα που την ταξίδεψε, μυστικά, αργά, ηδονικά, ωραία...

O,τι ενώνεται στο κρεβάτι του έρωτα, δεν ενώνεται πάντα στη ζωή. Είχε φτάσει εδώ απο την ιεραρχική πατρίδα, τη χώρα της τιμής και των συμβόλων. Αντίκρυσε για λίγα χρόνια νέα σύμβολα και έννοιες, βιβλιοθήκες που μύριζαν ξύλο, παλιές σάπιες ευρωπαϊκές αρχιτεκτονικές, πλακόστρωτα ανισόπεδα σοκάκια και τον Θεό του ατομικισμού που δεν τον γνώριζε. Μάζεψε όσα πιο πολλά μπορούσε, βιβλία, γνώσεις, εμπειρίες. Τώρα θα μάζευε και κάτι ακόμα. Το στίγμα του ερωτισμού της. Κατέβηκε το κορμί του εραστή της με δέος, όπως θα άγγιζε τον Βούδα της πατρίδας. Τον βρήκε εκστασιασμένο να την περιμένει...

Και ο,τι περνιέται για ζωή, κουβαλάει συχνά λάγνους και ηδονικούς σκελετούς. Βαθιά κρυμμένους στο μυαλό, βαριά σκεπασμένους απο τη λήθη. Απο τόπους και καιρούς μακρυνούς, τότε που κορμί και νούς ενώθηκαν και τόλμησαν να σπάσουν τα ταμπού του έρωτα και τα κατα συνθήκην ψεύδη. Σε παρενθέσεις μαγικές, σε μικρούς και θυελλώδεις έρωτες. Που μένουν μέσα μας σαν βασανιστήριο. Στη μικρή σοφίτα, με υπόκρουση τη θλιβερή γοτθική καμπάνα που σήμαινε μεσάνυχτα, φιλήθηκαν γλυκά, κοντανασένοντας. Η βροχή χτυπούσε τα παράθυρα. Ενοιωσε τον εραστή της να την παραβιάζει. Θεέ και Βούδα της ηδονής, τι ωραία...

Οταν θα εφευγε και πάλι για τη μακρινή της πατρίδα, θα έπαιρνε μαζί της την ανάμνηση. Γεύτηκε ένα απαγορευμένο φρούτο της Δύσης, ηδονίστηκε πάνω του με πάθος, υπηρέτησε τον κόσμο των αισθήσεων, των φαντασιακών διαστροφών. Στην καινούργια της ζωή, την περίμενε ένας κατακλυσμός απο μικρές και κωδικοποιημένες τυραννίες. Η ηδονή της θα ήταν πλέον μαθηματικά προκαθορισμένη, κλεισμένη σε κάποιο πνιγηρό διαμέρισμα της τερατούπολης. Ο νέος ερωτικός σύντροφος θα ήταν απλός, συντηρητικός, σχεδόν αφόρητος. Εκλεισε τα μάτια, και μαζεύτηκε με δύναμη πάνω στο λάφυρό της. Ενοιωσε τα υγρά των σωθικών της να βράζουν. Τινάχτηκε με μια κραυγή...




--------------------------------------------------------------------------------
Ετσι, μέχρι τις εκλογές. Φίλοι μπλόγγερς, καλή ψήφο. Ξελασπώστε και τους ομογενείς μας...