Sunday, August 29, 2010

Για την πατρίδα

Ηρθε για λίγο καλοκαιριάτικα, όπως γινόταν πάντα, και μας γέμισε με τον αέρα της και το απέραντο νερό της. H απίθανη θαλασσοχώρα μας γέμισε και φέτος με την αύρα της, το απίθανο φώς της, το νόστιμο φαγητό της και τον καυτό της ήλιο. Ενας επίγειος παράδεισος για τις ανθρώπινες αισθήσεις, ηδονική στην αγκαλιά της, βάλσαμο για αυτούς που επιστρέφουν.

Μα ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Βαρύ και σκοτεινό φαντάζει πάνω της το Μνημόνιο, σκληρό το μέλλον και το ριζικό της. Ο,τι κουβαλώ φέτος μέσα μου βαριά, δεν είναι ούτε η άφιξη, ούτε η αναχώρηση. Η πρώτη λυτρώνει, η δεύτερη σκοτώνει. Ειναι η γεύση που μένει, η αποτελμάτωση των ονείρων, ο θυμός των πολλών. Πως μετατρέπεται ενας παράδεισος σε κόλαση; Αμοιρη χώρα, που έμπλεξες, που πουλάς την ομορφιά σου...

Ανασκουμπώνομαι, όσο μπορώ, προσπαθώντας να ταξινομήσω τις πρώτες σκέψεις. Εκείνο που διαφοροποιεί την Ελλάδα απο τον υπόλοιπο κόσμο είναι το υπέργλυκο φώς που αναστέλει την ψυχή, και η απέραντη μεσογειακή της κοινωνικότητα. Αμυντικοί της μηχανισμοί η οικογένεια, και ο ανθρωπισμός που ακόμα εκπορεύεται απο τη σύνδεση χωριού-πολης. Μ' αυτούς τους μηχανισμούς θα πορευτεί η θαλασσοχώρα, μ' αυτούς τους μηχανισμούς θα αντέξει ο λαός της. Αν αντέξει. Γιατί τούτη η κρίση είναι και ευκαιρία. Μπορεί να μας ξαναενώσει και πάλι στη βάση, στα λαογραφικά μας και απλά λαϊκά στοιχεία που χάθηκαν τα τελευταία χρόνια. Στοιχεία τιμής και παράδοσης. Αν γεννηθεί μια νέα ηθική, θα σωθούμε. Αλλιώς, θα βουλιάξουμε. Το Μνημόνιο είναι ενας γραφειοκρατικός μηχανισμός που εφαρμόζει ενα μαθηματικό μοντέλο. Εμείς όμως χρειαζόμαστε ενα άλλο μοντέλο, ηθικό. Κάτι να κρατηθούμε. Είμαστε πλέον μόνοι μας...

Και ξάφνου πάλι, όπως γινόταν πάντα, η πατρίδα χάθηκε απο το οπτικό μου τοπίο, και έγινε ξαφνικά μια απλή ιντερνετική συνδεση. Η ζωή ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς ήταν και παραμένει πρακτικά και φιλοσοφικά τραγική, η ισορροπία ανάμεσα στους δύο κόσμους μια ατέλειωτη και διαρκής διανοητική προσπάθεια. Απο τον μεσογειακό κόσμο στον αγγλοσαξωνικό πολιτισμό το ταξίδι είναι τεράστιο, όπως και να το μετρήσεις...

------------------------------------
Δεν θα υιοθετήσω ούτε σενάρια καταστροφής, ούτε θα ωραιοποιήσω την ελληνική πραγματικότητα. Η Κλεπτοκρατία καταρρέει γύρω μας θεαματικά, και μουδιασμένοι παρακολουθούμε όλοι μας στην καθημερινότητα τις αποκαλύψεις. Τα πάντα γύρω μας είναι σάπια και πρέπει να αλλάξουν. Πίσω απο τις συνήθειες κάθε λαού που προόδευσε, υπάρχει μια ηθική βάση. Στους αγγλοσάξωνες υπάρχει η θρησκευτικότητα, η υπακοή στους νόμους, η αγάπη προς την έντιμη εργασία. Στους Γιαπωνέζους ενας πανάρχαιος κώδικας τιμής, στους Κινέζους η φεουδαρχική υπακοή στην ιεραρχία. Χρειαζόμαστε και μείς κάτι. Τίποτα στην Ιστορία δεν είναι απλό και τυχαίο.

------------------------------------
Picture by Locus Publicus, free for public use
Greece, summer 2010

------------------------------------