Monday, April 27, 2009

Μια νύχτα στη Μητρόπολη

Mελωδός της μελαγχολικής εκφραστικότητας του γερμανικού συναισθηματισμού, ανεξάρτητη και μεγαλειώδης, συνεργάζεται με όποιο μουσικό σχήμα επιθυμεί και βιοπορίζεται αυτόνομα απο την μουσική της δεινότητα ταξιδεύοντας την υφήλιο. Το τελειότερο επάγγελμα στον κόσμο. Για μένα, ένα πρότυπο.

Τα φώτα έσβησαν απαλά, και ο μαγικός λυγμός του βιολού πλημμύρισε την αίθουσα. Μέσα σε λίγα μόνον λεπτά, η μαγεία της μουσικής κυρίευσε τον μικρό κόσμο της κρίσης, της αγωνίας και της καθημερινότητας. Μετά το τέλος της συναυλίας, και καθώς άνοιξαν οι πόρτες στον έξω κόσμο της βιοπάλης και της πεζότητας, ανάμεσα στις ορδές των πλανόδιων μικροπωλητών, τα βιαστικά πλήθη και τα απέραντα φωτιστικά της Μητρόπολης του κόσμου, αγόρασα απο εναν μεξικανό πλανόδιο κάποιο σάντουιτς και κάθησα σε κάποιο παγκάκι για να επανέλθω στις σκέψεις μου. Απέναντί μου, ένα ζευγάρι Ούγγρων μουσικών, άντρας και γυναίκα, έπαιξαν ακριβώς το ίδιο μουσικό κομμάτι της συναυλίας.

Με την ίδια μουσική τελειότητα, την ίδια εκφραστικότητα, το ίδιο πάθος...

Anne-Sophie Mutter
Felix Mendelssohn
Carnegie Hall

Wednesday, April 15, 2009

14 Απρίλη 1944

Χαραγμένη ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη των Αγρινιωτών παραμένει η Μεγάλη Παρασκευή του έτους 1944 (14 Απριλίου). Τότε που οι Γερμανοί κατακτητές, αντιδρώντας με αντίποινα στο σαμποτάζ πατριωτών της αντίστασης, αποφάσισαν και εκτέλεσαν 120 κρατούμενους αγωνιστές. Τούς τρείς, τον Πάνο Σούλο, τον Χρήστο Σαλάκο και τον Αβραάμ Αναστασιάδη τους κρέμασαν στην πλατεία Μπέλλου (τη σημερινή πλατεία Δημοκρατίας). Οι δύο πρώτοι ήσαν μέλη της ΕΠΟΝ, ο τρίτος συνταξιούχος της Αγροτικής Τραπέζης.

Είχε προηγηθεί την 9-4-1944 ενέδρα των ανταρτών του ΕΛΑΣ σε σημείο μεταξύ των χωριών Σταμνάς και Αγγελοκάστρου όπου έγινε ανατίναξη της αμαξοστοιχίας που κινούνταν από Κρυονέρι προς Αγρίνιο και μετέφερε πολεμικό υλικό και καύσιμα, συνοδευμένη από Γερμανούς στρατιώτες, με μεγάλες απώλειες για τους Γερμανούς. Για το λόγο αυτό οι Γερμανοί αποφάσισαν και εκτέλεσαν 120 πατριώτες (μεταξύ των οποίων οι τρείς ανωτέρω που κρεμάστηκαν στην πλατεία). Οι υπόλοιποι τουφεκίσθηκαν στην Αγία Τριάδα.
Η Νέα Εποχή - Μεγάλη Παρασκευή 1944

Ενα χρόνο μετά τη δραματική εκείνη Μεγάλη Παρασκευή του 1944 στην Αγρινιώτικη εφημερίδα της εποχής εκείνης "Φωνή του λαού" δημοσιεύτηκε το παρακάτω κείμενο με μαρτυρίες από το σκηνικό της εκτέλεση των 120:
Η Νέα Εποχή - Η εκτέλεση των 120

«Τόπος ιερός, εδώ που αντίχριστοι ξανασταυρώσαν το Χριστό και την Ελλάδα / κι είταν Παρασκευή Μεγάλη 14 τ' Απρίλη/ και κει που η γης ανάβρυζε κρινάκια, παπαρούνες, χαμομήλια για το Πάσχα / σκάφτηκαν τάφοι και στους τάφους δε χωρούσαν οι λεβέντες, και μες στα σπλάχνα δε χωρούσε τόσος πόνος...».

Χειρόγραφο Γιάννη Ρίτσου (Δήμος Αγρινίου)

Monday, April 13, 2009

Καλό Συμβολικό Πάσχα

Ελπίζω πράγματι, μέσα στην κοινωνική της ανυπαρξία, η μουσειακά συντηρούμενη από τον ελλαδικό εθνικισμό ελληνική Εκκλησία θα μην διατηρήσει και φέτος την νεοεισαγόμενη παγανιστική τελετουργία της μεταφοράς του «αγίου φωτός» από τα Ιεροσώλυμα στην Αθήνα με ειδικό κρατικό αεροσκάφος, αποδίδοντάς της επι τη αφίξει και τις γραφικές τιμές υποδοχής αρχηγού κράτους. Ελπίζω πράγματι ο νέος Αρχιεπίσκοπος να μην συναινέσει στις μεγάλης ακροαματικότητας και τηλεθέασης θρησκευτικές υπερπαραγωγές των περασμένων χρόνων οι οποίες εκτός απο περιττές, είναι και ανόητες.

Αντί τούτου, θα πρότεινα στην κλινικά νεκρή Ελλησία της Ελλάδας κάτι το πολύ αιρετικό και άκρως Προτεσταντικό. Να προσαρμόσει τα μηνύματά της, τις πράξεις της και τις συμπεριφορές της σε επίπεδο καθημερινής ζωής, επίπεδο ανθρώπινο και καθημερινώς αντιληπτό. Να αφήσει τους καταπληκτικούς εκκλησιαστικούς δογματισμούς, τις υπερβολικές αναφορές στα δύσκολα εκκλησιαστικά κείμενα για τα οποία κανείς πια δεν ενδιαφέρεται, και να απλοποιήσει μηνύματα, έννοιες και τελετουργίες.

Ας δώσει η Ελληνική Εκκλησία στον Ελληνισμό του 21ου αιώνα (στην όποια μεταλλαγμένη μορφή κι αν έχει σήμερα ιστορικά) το απολύτως κατανοητό μήνυμα πως ο Βίος του Ιησού εμπεριέχει πάνω απ όλα, Ανθρώπινη Φιλοσοφικότητα και Λογοτεχνικό Συμβολισμό. Πως πέρα απο τις θρησκευτικές κορώνες για τη μεγαλοπρέπεια του Βυζαντίου, τις λαμπρές Βασιλείες των Ουρανών και τις χαμένες πατρίδες, η ζωή του Θεανθρώπου, είναι η ζωή μας, η ζωή του Ανθρώπου Ηρωα που ζεί πάντα ανάμεσά μας σε διάφορες μορφές. Με τέλεια Λογοτεχνικότητα και έντονο Συμβολισμό ικανό να ερμηνευθεί ανάλογα με τις καθημερινές επιθυμίες μας.

Είναι η ανθρώπινη διάσταση που γεννά Ηρωες Ανθρωπισμού τα Χριστούγεννα, και μέσα απο μια πολυτάραχη ζωή (όπως όλων μας), πασχίζει συνεχώς για μια καλύτερη κοινωνία και ζωή, έναν έντιμο και αξιοπρεπή βίο, στηριγμένο στην ηθική της Ισότητας και της Δικαιοσύνης (που όλοι μας θέλουμε). Και που εννίοτε, χάνει προσωρινά την μάχη, (Σταυρώνεται), αλλά αφού υπάρχει μέσα μας βαθιά, ξαναγεννιέται και συνεχίζει...

Ας αφήσει η Ελληνική Εκκλησία τις βαρετές πολύωρες λειτουργίες που κανείς πιά δεν αντέχει, και μέσα απο την όμορφη ελληνική γλώσσα, ας συνοψίσει τα μηνύματά της στην χρονική περίοδο της μίας ώρας (τόσο κρατάει η προσοχή μας). Ας κρατήσει μια συντομευμένη τελετουργία της Λειτουργίας, μέσα απο τη μυρωδιά του λιβανιού, την απλή μελωδία του ψάλτη, αλλα ας περιορίσει την καταπιεστική εκκλησιαστική ενδυμασία των ράσων μόνον στους εντός των ναών χώρους, και ας φτιάξει επιτέλους μια αξιοπρεπή, ευδιάκριτη και σεβάσμια περιβολή για τους ιερείς της, αλλάζοντας εκ θεμελίων το ρόλο τους, κάνοντάς τους πρωταγωνιστές κοινωνικών αγώνων βοήθειας και υποστήριξης. Ας συνδέσει η Ελληνική Εκκλησία, επιτελους την ρητορική του Ευ-Αγγελίου, με απλές καθημερινές προτροπές βίου και κοινωνικά προγράμματα.

Ας μαζέψει ρούχα για τους φτωχούς, βιβλία διαβασμένα για μοίρασμα, ας οργανώσει σε λαϊκή βάση εθελοντικά προγράμματα βοήθειας σε όλα τα επίπεδα. Ας μαζέψει μουσικούς για συναυλίες, γιατρούς και φαρμακοποιούς για προγράμματα βοήθειας ναρκομανών, ας φτιάξει προγράμματα υποστήριξης για αλκοολικούς, κακοποιημένες γυναίκες και προβληματικά παιδάκια, σχολεία για να απορροφήσει τις ορδές των νέων μας πολιτών (τους μετανάστες). Οι Ελληνες θα ανταποκριθούν.

Ας δημιουργήσει επιτέλους και η Ελλαδική Εκκλησία της διαφθοράς και της υποκρισίας μια στρατηγική ύπαρξης. Κάτι που να αξίζει. Καθολικοί και Προτεστάντες το έχουν ήδη κάνει με επιτυχία. Μόνο έτσι θα κερδίσει λαϊκό σεβασμό και υποστήριξη. Αλλιώς, ο μουσειακός προστατευτισμός της, θα εξασθενήσει σταδιακά, δίνοντάς της έναν αργό και επίπονο ιστορικό θάνατο.

Καλό Συμβολικό Πάσχα.

Monday, April 6, 2009

Editorium

Η υπέροχη ενασχόληση με το blogging εχει για μένα συνειδητά τελειώσει. Ηταν μια ενασχόληση απολαυστική, μα και συγχρόνως κουραστική. Με τον καιρό, άρχισε να απαιτεί μεγάλο χρόνο που πια δεν διαθέτω, με κούρασε. Απομένει μόνον η περιστασιακή ανάγκη κάποιας έκφρασης, μακριά απο καταναγκασμούς και χρονικά όρια. Δεν ξέρω τί θα προκύψει στο χώρο αυτό, θα συνεχίσω μάλλον κάποιες περιστασιακές σκέψεις και αναρτήσεις πάνω σε ποικίλα θέματα Τέχνης, Λογοτεχνίας, Ιστορίας και Επιστημών. Είναι οι προσωπικές συνθέσεις σκέψεων που συνήθως τις αποτυπώνω (ακόμα) στο χαρτί.

Φίλοι μου, σας ευχαριστώ για τον σεβασμό σας.


-------------------------------------------
Pictures by Locus Publicus, free for public use
-------------------------------------------