"Θυμάμαι μια συνέντευξη του κ. Χρυσοχοίδη. Οταν ανέλαβε υπουργός ζήτησε απο τους μανατζερς του υπουργείου του να του δώσουν το οργανόγραμμα της υπηρεσίας. Του είπαν πως τέτοιο πράγμα δεν υπήρχε. Ρώτησε ποιό είναι το αντικείμενο εργασίας των ανθρώπων που στελεχώνουν την υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια του έλληνα πολίτη. Του είπαν πως τέτοια καταγραφή δεν έχει ακόμα γίνει. Ζήτησε να μάθει ποιό είναι το παρών σύστημα συλλογής, καταγραφής και επεξεργασίας πληροφοριών. Του είπαν πως το παρών σύστημα θυμίζει μπακάλικο, δεν έχει ακόμα αυτοματοποιηθεί. Ρώτησε με ποιά μεθοδολογία η αστυνομία προσεγγίζει ενα έγκλημα, μια τρομοκρατική ενέργεια. Δεν υπήρχε μεθοδολογία. Απλά υπήρχαν αστυνόμοι-δημόσιοι υπάλληλοι. Ρώτησε αν υπάρχουν ειδικά εκπαιδευμένα γκρούπ για περιπτώσεις καταλήψεων, ομηρίας, τρομοκρατικών ενεργειών. Και βέβαια δεν υπήρχαν. Κώδικας συμπεριφοράς και δεοντολογίας; Σίγουρα θα αστιεύεστε.
Ρώτησε να μάθει ποιά είναι η παρούσα συνεργασία με τις ξένες υπηρεσίες πληροφοριών της Ευρώπης και της Αμερικής. Καμμία, του απάντησαν. Τα τελευταία 26 χρόνια, κανένας έλληνας υπουργός δημόσιας τάξης δεν έχει ζητήσει τη συνεργασία αλλων υπηρεσιών. Κανείς δεν έφτιαξε ενα σχέδιο για το τί συστήματα πληροφορικής και εκπαίδευσης χρειάζεται η υπηρεσία. Δεν υπάρχουν πουθενά καταγραμμένοι στόχοι υπηρεσίας. Πουθενά σύστημα συλλογής επεξεργασίας και ανάλυσης δακτυλικών αποτυπωμάτων, πουθενά συσχετισμός και σύγκριση δεδομένων απο πολλαπλές βάσεις πληροφοριών. Και φυσικά η ανάρτηση ιστοσελίδων για συλλογή πληροφοριών απο το κόσμο, είναι αδιανόητη, καθότι κάτι τέτοιο στην Ελλάδα θεωρείται ρουφιανιά. Και με τί ασχολουνται όλοι αυτοί; ρώτησε ο υπουργός. Με τίποτα, ήρθε η σιωπηλή απάντηση."
Eίναι λόγια απο ενα πόστ που έγραψα πριν περίπου δύο χρόνια, τον Δεκέμβριο του 2007. Είχα εκφράσει τότε την γνώμη πως το θέμα του τραμπουκισμού στην Ελλάδα ειναι υπόθεση μιας μικρής ομάδας ανθρώπων που τρομοκρατούν τη χώρα, και άν υπάρχει πολιτική βούληση, το πρόβλημα λύνεται αμέσως. Κάτι τέτοιο επανέλαβε και ο κ. Χρυσοχοίδης σε μία εμφάνισή του στο δελτίο του mega χθές, και συμφωνώ μαζί του. Και μαζί του πιστεύω και η Ελλάδα. Θα επιθυμούσα λοιπόν να του ευχηθώ καλή επιτυχία. Οι προσδοκίες μου είναι υψηλές.
Θα πρόσθετα μονάχα, πως το θέμα του πανεπιστημιακού Ασύλου είναι το ναρκοπέδιο που θα μπορούσε να αποδειχθεί το βατερλώ του κ. Χρυσοχοίδη, καθώς πολύ καλά γνωρίζει πως εντός των τοιχών των πανεπιστημίων, δρούν οι στρατοί των τρομοκρατών που κυνηγάει, και τα στελέχη εκείνων που τους καθοδηγούν. Αυτό το θέμα πρέπει να τελειώνει ΤΩΡΑ, πριν φτάσει σε αδιέξοδο. Εκεί θα τον χτυπήσουν οι τραμπούκοι της Αριστεράς στους επόμενους μήνες. Ηδη, οι διάφορες ομάδες που λιμαίνονται κοινωνία, γήπεδα, δημόσια σχολεία, εμπορικούς δρόμους και πανεπιστήμια, ψάχνουν για μία αφορμή για κάποια καινούργια Δεκεμβριανά, όπου θα έρθει και το μεγάλο τέστ για τον λαϊκισμό και την ελαφρότητα που έχει επιδειξει η κυβέρνηση στο όλο θέμα. Και αυτό είναι θέμα πρωθυπουργού.
Και λίγα λόγια για τον κ. Τσίπρα. Πολιτική πορνεία εμπορεύεται ο κ. Τσίπρας και το Σύριζα, νομιμοποιώντας κάθε κίνημα μπαχαλάκηδων, μαφιόζων τύπου λιμανιού, ή πιτσιρικάδων τύπου Δεκεμβριανών. Και γυρνάει γύρω γύρω, επισκεπτόμενος κάθε συνδικαλιστική συντεχνία αληταράδων, που με τον ενα ή άλλο τρόπο πλήττει το εμπόριο της χώρας, κατεβάζει ό,τι διακόπτες μπορεί, εκβιάζει όσο πιο τραμπούκικα μπορεί, και καταστρέφει περιουσίες. Σ' αυτούς δίνει πολιτική εκπροσώπηση ο κ. Τσίπρας, σ' αυτούς δίνει φωνή και εκπροσώπηση.
Την πολιτική του παρουσία και ύπαρξη θα την κρίνω απο δύο πράγματα. (1)απο το πολιτικό ήθος που εκπέμπει, και (2)απο την συνολική πολιτική πρόταση που έχει να καταθέσει για την πρόοδο αυτής της χώρας. Τα υπόλοιπα μου είναι περιττά. Και μέχρι τώρα, ο κ. Τσίπρας και οι διάφορες συνιστώσες του, συμπεριφέρονται σαν ανώριμα πιτσιρικάκια που χρειάζονται μόρφωση, αρχές, και πολιτική ωριμότητα. Καθε τους δήλωση και μια συναισθηματική βλακεία, κάθε τους πράξη και μια ακόμα αντίδραση υπερβολής. Γνωρίζω πως κάποιοι συμπατριώτες μου τον έχουν τιμήσει με την ψήφο τους. Ελπίζω μονάχα, να τον κρίνουν με τα ίδια κριτήρια.
Locus Publicus - Συντρίψτε τους τρομοκράτες
Ξηλώνει τις «ζαρντινιέρες» στην ΕΛ.ΑΣ.
Χρυσοχοϊδης στο ΜΕGA
Θύελλα αντιδράσεων για τις προσαγωγές
Η γλώσσα και η Γάζα
Οι χρήσιμοι «παριστάμενοι»
Μπανάνες
-
*Οι δημοπρασίες έργων ‘τέχνης’ και άλλων παραδόξων αντικειμένων μας έχουν
δώσει κατά καιρούς τροφή για σχολιασμό και περίσκεψη σχετικά με το
αισθητικό γο...
18 hours ago
Θέλω να είμαι αισιόδοξος με την κυβέρνηση του ΓΑΠ. Όσον αφορά τον Τσίπρα τον είχα για ένα σύνθημα του στυλ "να δίνουμε ευκαιρίες στους νέους" αλλά στο debate τα πήγε πολύ καλά. Μακάρι γιατί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είχε και έχει μερικά πολύ αξιόλογα στελέχη.
ReplyDeleteΚανείς δεν εμποδίζει Γιάννη μου αυτά τα αξιόλογα στελέχη να γίνουν ακόμα πιο αξιόλογα, μελετώντας τον κόσμο γύρω τους, και δημιουργώντας πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προτάσεις για την πρόοδο της χώρας που να έχουν αποδέκτη κάτι περισσότερο απο το 4.6% των κατοίκων αυτής της χώρας. Γιατί όπως καταλαβαίνεις, ούτε απο την ΕΕ θα φύγουμε, ούτε απο το Ευρώ θα βγούμε, ούτε την Παγκοσμιοποίηση θα ανατρέψουμε, ούτε το Χάρβαρντ θα βάλει λουκέτο επειδή οι στελεχάρες κατέλαβαν το Αριστοτέλειο. Γιατί ζωή χωρίς μελέτη, ρεαλισμό και αναθεώρηση, καταντάει σκέτη σπασίκλα. Ακόμα και εγώ που ανήκω στον δεξιό χώρο, έκανα δριμύτατη κριτική στην διακυβέρνηση, πολιτική και ηθική της κυβέρνησης Καραμανλή, και δεν βλέπω το λόγο γιατί να μην υποστηρίξω τον ΓΑΠ αν κυβερνήσει συνετά. Ο Γιώργος ως στιγμής, έχει φέρει ενα κύμα αισιοδοξίας στον κόσμο (πέρσυ τέτοια εποχή σφαζόμασταν για τον Βουλγαράκη και του Βατοπεδινούς), έφτιαξε ένα καλό και φρέσκο υπουργικό συμβούλιο, ξεκίνησε δηλαδή καλά. Ας βγούμε λοιπόν απο τα αριστερά και δεξιά κουτάκια μας που μόνον ωχαδελφισμό έχουνε φέρει.
ReplyDeleteΩς τώρα οι κινήσεις του πασοκ είναι σαν το μπαλέτο, μελετημένες με ακρίβεια.Ανυσηχώ όμως μήπως η στάση του χρυσοχοίδη θεωρηθεί προκλητική.
ReplyDeleteΣυμφωνώ, αν δεν καθαρίσει γρήγορα , τώρα που έχει το πάνω χέρι, με το πολυτεχνείο και τα πέριξ, θα τον "καθαρίσουν" αυτά....
ReplyDeleteΝα προσθέσω ότι το κέντρο της Αθήνας βρίσκετε σε παρακμή, πολλές από τις μεγάλες επιχειρήσεις που κάηκαν πέρυσι τον Δεκέμβρη δεν ξανάνοιξαν (Πλαίσιο, Παπασωτηρίου ακόμα και υποκ/ματα τραπεζών....) ενώ πολλά μαγαζιά μένουν ξενοίκιαστα για πολλούς μήνες, ειδικά όσα γειτνιάζουν με τον άσυλο κλπ....( πέρα από την οικονομική κρίση, όταν δεν ξέρεις και αν θα βρεις μαγαζί την άλλη μέρα....)
Εκεί άλλωστε είναι “θαμμένα” μεγάλα ποσοστά της ΝΔ καθώς και τα όνειρα του Τσίπρα...
Πάντως επειδή μου αρέσει να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου η γενικώτερη πολιτική του Τσίπρα μετά τις εκλογές είναι σαφώς πολύ πιο συγκρατημένη από τις προεκλογικές υποστηρίξεις παντός χαβαλετζή.
ReplyDeleteΠιέζει βέβαια και το ΠΑΣΟΚ Αθηνά μου, γνωρίζει οτι έρχεται μεγάλη σύγκρουση. Μετά τα όσα έγιναν πέρσυ, η επόμενη σύγκρουση ίσως να είναι καθαρτική. Ο χουλιγκανισμός είναι πλέον κουλτούρα΄που προάγεται και ιδεολογικά. Ενδιαφέρουσες μέρες μας περιμένουν.
ReplyDeleteΦίλε glam, φέτος το καλοκαίρι είδα και θαύμασα το περίφημο κέντρο, καθώς και τα Εξάρχεια. Η καταστροφή των Αθηνών έθαψε τη ΝΔ εκεί που της άξιζε, αλλά το σύνολο του ελληνικού λαού διαισθάνεται απολύτως ποιοί είναι οι υποκινητές των καταστροφών.
ReplyDeleteΟπως διαφαίνονται τα πράγματα, θα επέλθει μεγάλη σύγκρουση κυβέρνησης και Σύριζα, και το ΠΑΣΟΚ έχει αποφασίσει να κάνει ό,τι δεν έκανε η ΝΔ. Θα το δούμε στην πράξη.
Για τα Εξάρχεια - μόνον ναρκομανείς ειδα στην πλατεία, ένα θλιβερό θέατρο ψυχών. Γύρισα την περιοχή, ήπια καφέ σε κάτι μέτριες καφετέριες, και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ποιο ακριβώς είναι το "πνεύμα των Εξαρχείων". Ούτε βιβλιοθήκες είδα, ούτε περιποιημένους χώρους για νέους, ούτε γκαλερί, ούτε θέατρα, ούτε βέβαια όμορφα μαγαζιά. Το μέρος είναι άθλιο σε όλα τα επίπεδα. Ας γυρίσουν μερικοί τις αντίστοιχες περιοχές της γαλλικής Σορβόνης, τις φοιτητούπολεις του Λονδίνου, τη Βοστώνη. Η ποιότητα υπάρχει παντού. Στην αισθητική, στα μαγαζιά, στην ατμόσφαιρα.
Συγκρατημένος ήταν ο Τσίπρας στα προεκλογικά, Αθεόφοβε γιατί το μαγαζί κόντεψε να κλείσει, έτσι δεν μας μίλησε ούτε για τον Μάο, ουτε για τις 100 χιλιάδες διορισμούς, ούτε για την ανάγκη να φύγουμε απο ΕΕ και Ευρώ γιατί μας εκμεταλεύονται. Μας είπε όμως, αν θυμάμαι καλά, πως θα συνεχίσει να υποστηρίζει τους αγώνες των νέων, κλπ. Για μένα τουλάχιστον, αυτό σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει μία απο τα ίδια.
ReplyDeleteΗ αξιοπιστία και η σοβαρότητα πέρνουν χρόνο, και κερδίζονται με κόπο.
Παραθέτω μερικές σκέψεις που βρήκα ενδιαφέρουσες από έναν πασοκτσή
ReplyDeletehttp://prokopisdoukas.blogspot.com/2009/10/blog-post_23.html
Αθηνά, ευχαριστώ.
ReplyDeleteΚάποτε ο Νίκος Δήμου είχε ενθουσιασθεί με την προσωπικότητα του Τσίπρα.
ReplyDeleteΤον είχε χαρακτηρίσει σαν μια νέα ελπιδοφόρα για τον τόπο φωνή σε σχέση με την ξύλινη γλώσσα των παλαιών.
Στο κείμενο του μάλιστα, του είχε ευχηθεί να κερδίσει ένα καλό ποσοστό στις δημοτικές εκλογές, πράγμα που μετά λίγες μέρες ήταν γεγονός.
Αν και έψαξα αρκετά, δεν μπόρεσα να βρώ αυτό το κείμενο.
Παραθέτω όμως αυτό που κατάφερα να βρώ.
Πολλοί χαιρέτησαν την παρουσία του Τσίπρα στην πολιτική φίλε giant, ελπίζοντας πως η νέα γενιά θα έφαιρνε ανανέωση και πολιτικές που θα έδειχναν το μέλλον. Κάτι τέτοιο θα σκέφτηκε και ο κ. Δήμου. Αλλά ο νεαρός Τσίπρας ήταν προιόν της ΚΝΕ, ξύλινη γλώσσα και εκείνος, που αφού τα ΜΜΕ τον απογείωσαν στο 17% μιας υπερφίαλης δημοτικότητας, απέδειξε πως αριστερή πρόταση δεν υπαρχει στην Ελλάδα, ούτε όραμα για το μέλλον, παρα μόνον ενας κλειστός κόσμος φοβίας και αντίδρασης. Ταμπουρωμένος και αυτός στα λίγα κεκτημένα των παροχών του λαού, ανήμπορος να οργανώσει δίπλα του επιτελεία σκέψης για θέματα πολιτικής, οικονομίας και διοίκησης, ο νεαρός Τσίπρας αφέθηκε στην μόνη δυναμική που πουλάει στην Ελλάδα - τον φόβο της αλλαγής. Η πολιτική επιλογή του κ. Αλαβάνου ήταν λάθος, όπως και ο Αλαβάνος σε όλα όσα εξέφρασε ποτέ. Σήμερα, ο Σύριζα πανηγυρίζει το οτι δεν έμεινε έξω απο τη Βουλή, φαίνεται ικανοποιημένος με το 4.6% που πήρε, και μάλλον θα προσπαθήσει να διατηρήσει την επιρροή του στα διάφορα προπύργια μάχης που επέλεξε (συνδικάτα και πανεπιστήμια). Η Αριστερά στην Ελλάδα σήμερα εκπροσωπείται απο το παλαιολιθικό ΚΚΕ, και τον ξύλινο νεογνό του, που παραπαίει κάπου ανάμεσα στο όραμα του Μάο, ενα όραμα απόλυτου Κρατισμού, και μια ενδομυχη επιθυμία να γίνει κάποια δικτατορία τύπου γειτονιάς, όπου οι μπαχαλάκηδες και οι νεαροί 15χρονοι στρατοί τους θα τιμωρήσουν όλους τους άλλους έλληνες που δεν σκέφτονται παρόμοια.
ReplyDeleteΓεια σου Locus,
ReplyDeleteΠριν από 3μισι χρόνια έγινε η εισβολή στο Λιβανο. Δίπλα μου στερεωμένη η μια άκρη της σημαίας της χώρας μιας και ο Λιβανέζος γείτονας έπρεπε να βρει δύο παράθυρα για να την στερεώσει. Στο σπίτι μου το βράδυ έρχεται μία φίλη Ισραηλινή για φαγητό και κρασί. Τα τηλέφωνα στο Λίβανο κομμένα, το παλικάρι δεν το χωράει ο κόσμος και καπνίζει στο παράθυρο του. "Πες του να έρθει" μου λέει η φίλη.
Περίπου 3 χρόνια και καόιους μήνες μετά, κάπου στο κεντρικό Λονδινο τρώμε οι τρεις μας και δύο πρώην συμφοιτητές ακόμα. Για το τι συμβαίνει στη περιοχή, για τους αγκώνες των Παλαιστινίων παιδιών Παλαιστινίων που σπάνε πάνω στα καπώ των αυοκινήτων Ισραηλινοί στρατιώτες, για όσες ζωές χαθηκαν τα προπερασμένα Χριστούγεννα, για την Χαμάς, τη Τζιχάντ, τη Χεζμπολάχ, τους γονείς των Ισραηλινών φαντάρων, τα νέα παίδιά στο Ισραήλ που μπαίνουν στο κλαμπ το Σάββατο το βράδυ κοιτάζοντας μην ανατιναχυεί καποιος δίπλα τους, τον φόβο στα λεωφορεία από τις επιθέσεις αυτοκτονίες, τις διαφορετικές κοινότητες Μουσουλμάνων και Χριστιανων στη Βυρηττο...
Πριν από περίπου 2 μήνες ένα βράδυ ήπια ένα κρασί στα εξάρχεια με "μετανάστες" Σαλονικιούς που η δουλειά τους έριξε μακριά από την αγαπημένη μας πόλη. Ειλικρινά τίποτα δεν θύμιζε τις περιγραφές της Λωρίδας της Γάζας που άκουσα από τους φιλους μου στο Λονδίνο. Βέβαια για να το λέει ο Τσίπρας κάτι θα ξέρει μιας και από ότι μου έχουν πει από τη βίλα του στον Διόνυσο θα έχει θέα όλη την Αθήνα.
Πριν από μερικά χρόνια αντιμετώπιζα τους "τσομπάνηδες" ως γραφικούς. Πλέον τους θεωρώ επικινδυνους. Ανθρωποι που μεγάλωσαν σε γυάλα και το παίζουν αριστεροι χωρίς ποτέ να έχουν ζήσει ή να έχουν έστω μία εμπειρία για το τι σε κάνει να καταλαβαίνεις έννοιες όπως η ισότητα, η αλληλεγγύη κτλ. Ανθρωποι που δεν έχουν μοιραστεί ένα πιάτο φαγητό με μετανάστες, που δεν έχουν μείνει σε ένα σπίτι με 6 άλλα άτομα, αλλά ισχυρίζονται ότι "ξέρουν".
Οσο για αυτά που γράφεις για τον Χρυσοχοιδη απλά θα πω ότι συμφωνώ απόλυτα.
Αγαπητέ NdN (Νίκος;),
ReplyDeleteEυχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας την ιστορία με τους φίλους του Λονδίνου, την αγωνία του Λιβανέζου για την πατρίδα του. Το Λονδίνο είναι μια καταπληκτική πόλη σε κοινωνικές και προσωπικές εμπειρίες, ένα τεράστιο σχολείο συνύπαρξης διαφορετικών ανθρώπων. Αυτές οι εμπειρίες μας καθορίζουν στη ζωή. Καμμία σχέση η υπερβολή του Τσίπρα με τον πραγματικό πόνο κάποιων που βίωσαν πολέμους και πραγματική καταπίεση.
Αλλά οι λέξεις είναι φτηνές, και μην ξεχνάς πως ο Τσίπρας δεν βίωσε ποτέ αυτά που εσύ ζείς καθημερινά. "Κατασκευάστηκε" στα ιδεολογικά καλούπια του κομματικού σωλήνα, λίγο Μάρξ, λίγο Μάο, λίγο αντίδραση, και πολύ θεατριλίκι. Οπως υποθέτω και εσύ, έχω γενικώς μια φυσική απέχθεια για τους θεωρητικούς της ζωής, και εκείνους που απλοποιούν την ιστορία ωστε να γίνονται κατανοητοί σε χαμηλό επίπεδο. Το έκανε και ο George W που μείωσε την Ιστορία σε "καλούς" και "κακούς", το κάνει και ο Τσίπρας που τη μειώνει σε επίπεδο "Κεφάλαιο" και "Λαός". Και για όποιον τσιμπήσει, είναι εύκολο να δεί τα Εξάρχεια ως Γάζα ή Λίβανο.
Φαντάσου δέ, ακόμα και στο κοσμοπολίτικο Λονδίνο, έναν διαδηλωτή με μολότωφ μπροστά σε αστυνομικό. Δεν θα θεωρούνταν αυτό φονική επίθεση; Στην Ελλάδα αυτό γίνεται συνέχεια.
Και εγώ ήμουνα πολύ συγκαταβατικος με τους διάφορους ψευτοαριστερούς. Σήμερα όμως τους θεωρώ επικίνδυνους.
Νάσαι καλά:)
Θέλω να πιστεύω πως ο κ. Χρυσοχοΐδης θα καταφέρει να αλλάξει μερικά πράγματα. Τις τελευταίες ημέρες μάλιστα έχει ξεκινήσει και μία "εκστρατεία" με στόχο τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, και κυρίως αυτά που εμποδίζουνε την κίνηση και τις διαβάσεις πεζών και αναπήρων.
ReplyDeleteΠεριμένω κι εγώ να δω πως θα αντιμετωπίσει το θέμα του ασύλου (ανιάτων...). Ελπίζω να έχει στήριξη από την κυβέρνηση και να καταφέρει να αλλάξει λίγο τα πράγματα.
Φίλε Οδυσσέα γειά σου. Μπράβο του για όλα αυτά. Προσωπικά συμπαθά αυτόν τον άνθρωπο, έχει πάνω του μια αγωνία γι αυτόν τον τόπο και φαίνεται. Ελπίζω να πετύχει σε όσα κάνει. Επιτέλους να ανοίξουν και οι διαβάσεις πεζών και αναπήρων. Εχουμε χιλιάδες ανάπηρους απο τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Να ζήσουν όλοι φυσιολογικά όπως και οι υπόλοιποι.
ReplyDelete