Οπως διαμορφώνονται τα πράγματα, το καλύτερο για την Νέα Δημοκρατία είναι να διαλυθεί ολοσχερώς. Μετά τις εκλογές, όταν η σκόνη των βαρόνων, κουμπάρων και λοιπών διαπλεκομένων σκορπιστεί στον αέρα της βατοπεδιάδας, το μόνο ελπιδοφόρο σενάριο είναι πως το εκπασοκισμένο τερατάκι θα εκπνεύσει επιτέλους ένδοξα, εν μέσω συντροφικών μαχαιρωμάτων και ανθρωποφαγιών. Το εύχομαι βαθύτατα.Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ήταν δημιούργημα του Κωνσταντίνου Καραμανλή (του θείου), και φτιάχτηκε σαν ένας μεταπολιτευτικός σχηματισμός που θα υπηρετούσε συγκεκριμένους στόχους. Η πατρίδα έβγαινε τότε απο την δικτατορία, ο πόλεμος με την Τουρκία έσκιαζε πάνω της βαριά, οι συμμαχίες της με τον υπόλοιπο κόσμο ήταν μηδαμινές, η οικονομία της στο λάκο, υπήρχαν πολιτικοί κρατούμενοι, παρακράτος, βασιλιάς χωρίς λαϊκό έρισμα, και μια βαθιά απουσία δημοκρατικής και κοινοβουλευτικής παράδοσης. Ολα αυτά εκλήθει να επιλύσει τότε κ. Καραμανλής.
Και ο μεγάλος άνθρωπος, επιστρέφοντας απο τον τόπο της εξορίας του, σοφός και μελετημένος πιά, κρατώντας μια μοναχική απόσταση απο όλους, ξερίζωσε με βία μερικά απο τα κακά που ταλάνιζαν για χρόνια αυτό τον τόπο. Το Πολιτειακό, το προσφυγικό. Ελεύθερες εκλογές. Κατάργησε την μέχρι τότε νοοτροπία της παραδοσιακής ελληνικής Δεξιάς, που στην ουσία ήταν μια σειρά απο θλιβερές δικτατορίες βασισμένες σε διχαστικές πολιτικές, ρουφιανιά, και πολιτική καταπίεση. Επι Καραμανλή του γέρου, η Ελλάδα γύρισε σελίδα, μπήκε στην δημοκρατική Ευρώπη, και απέκτησε μια μακροχρόνια οικονομική, συμμαχική, και κοινωνική κατεύθυνση. Ενα όραμα που δεν είχε ποτέ. Γι' αυτό φτιάχτηκε η Νέα Δημοκρατία το '74. Πέτυχε ο κ. Καραμανλής όσα ξεκίνησε να φτιάξει, και έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Για πάντα.
Ακολούθησε η λαϊκιστική πασοκική λαίλαπα. Το τερατώδες κομματικό ρουφιανάδικο, η αφιονισμένη συμμορία καταλήστευσης του εθνικού μας πλούτου, έδρασε με ιδεολογία και πάθος, αντιγράφοντας έξυπνα συστήματα πυραμιδωτού μάρκετινγκ, και εκμεταλλευόμενο την πελατειακή ψυχοσύνθεση του Ελληνα. Εκλεβαν και μοίραζαν. Το "σοσιαλιστικό θαύμα" κράτησε όσο μια γενιά, και μέσα στον αμοραλισμό του, σαν πρεζάκιας που σκοτώνει για τη δόση του, ισοπέδωσε Παιδεία, Οικονομία, και Κοινωνία. Οχι μόνον δεν γίναμε Σουηδία (τώρα είναι Δανία), αλλά μείναμε ουραγοί και στην Ευρώπη, το μεγαλύτερο κλάμπ που μας άνοιξε ποτέ την πόρτα. Μόνον με την υπόθεση Siemens, καμμιά δωδεκαριά υπουργοί του έπρεπε να είναι στη φυλακή. Χώρια οι παρατρεχάμενοι. Το 2004, ενας ολόκληρος λαός, με απόγνωση, έτρεξε στις κάλπες για να γλυτώσει το πλιάστικο.
Το 2004, υπεστήριξα και εγώ τον απόγονο του θείου για να κάνει "Επανίδρυση". Δεν τον έλεγαν τότε Κουρασμένο, αλλά ο νεαρός Καραμανλής αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων. Ισως να έπαιζε πολύ playstation, ίσως και να τον είχαν στο χέρι τους οι νταβατζήδες. Κατα τη γνώμη μου, ήταν απλά ανάξιος του ρόλου του. Παιδί του οννετζίδικου χαβαλέ, μέρος του συστήματος διαπλοκής που κληρονόμησε και εσκεμμένα διατήρησε για τους κολλητούς του. Δεν είχε ικανότητες και ιστορική γνώση. Καμμία ικανότητα λήψης αποφάσεων, ουδεμία στρατηγική σκέψη, συνολική διανόηση. Η αυλή τον βούλιαξε. Τον Δεκέμβριο του 2008, όταν άφησε την Αθήνα να καεί και πήγε διακοπές, έκοψα και εγώ τα προσωπικά τσανάκια μαζί του. Σήμερα, όσο μπορώ, θα υποστηρίξω την διάλυση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, ελπίζοντας πως η χώρα μας θα αποκτήσει για πρώτη φορά ένα αληθινό δεξιό κόμμα, όχι τα φαντάσματα του παρελθόντος, τις οννεδίτικες λαμόγιες ή τα Καρατζαφερικά υποκατάστατα.
Υπάρχουν άνθρωποι σ' αυτή τη χώρα που δεν ειναι χαρούμενοι με τον εκπασοκισμό της δεξιάς, τον λαϊκισμό της, τους γαλάζιους διορισμούς, τη δημόσια σπατάλη. Υπάρχουν ψηφοφόροι που θέλουν να καταργηθεί το Ασυλο, να συλληφθούν οι τρομοκράτες των πανεπιστημίων, οι κλέφτες του δημοσίου, οι κουμπάροι και οι κολλητοί. Που ζητούν υποστήριξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, του Εμπορίου, δημιουργία ελίτ πανεπιστημίων, κάποιο ανταγωνιστικό οικονομικό μοντέλο, ανεξάρτητη δικαιοσύνη, κατάργηση του άκρατου Κρατισμού, των εκβιαστικών επιδοτήσεων της αγροτιάς, του κοινωνικού τουρισμού, του ψευτοσοσιαλισμού, ξερίζωμα της εξουσίας των συνδικαλιστών και δημοσίων υπαλλήλων, ξεπάστρεμα της Εκκλησίας απο το δημόσιο, νόμους, ηθική, δεοντολογία, αξιολογήσεις, και σεβασμό στον μόχθο που δημιουργεί την περιουσία. Και που δεν έχουν που να στραφούν, γιατί Δεξιά δεν υπάρχει πλέον στην Ελλάδα.
Μετά τις εκλογές, αληθινή ώρα αυτοκριτικής. Ενα συνέδριο θα βοηθήσει. Να απαλλαγούμαι απο τους βαρώνους, απο τον θείο Αχιλλέα που δεν "ολοκλήρωσε" το έργο του, απο τους βατοπεδινούς, τους δικηγόρους τους, τους διανοητές τους, τους Ζημενάκηδες, τους λοχαγούς, και τα κομματικά λιβανιστήρια. Να γεμίσει ο τόπος ορφανά. Να δημιουργηθεί οργανωμένο σύστημας διαδοχής, διαφάνεια στις κομματικές επιδοτήσεις, να βγούν στο ίντερνετ όλες οι πληροφορίες των υπουργείων. Και να αλλάξει το κόμμα όνομα, σημειολογία, ιδεολογία, καταστατικό, όραμα και στελέχωση. Και να γίνει επιτέλους ενα Δεξιό κόμμα στην Ελλάδα, πάνω σε αρχές ατομικής αξίας, ανοιχτής αγοράς και γνώσης. Να κάνει τα εντελώς αυτονόητα που γίνονται σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Και να δημιουργήσει ένα κίνημα ηθικής για τα επόμενα 30 χρόνια, οσο χρειάζεται για να δημιουργηθεί μια συλλογική συνείδηση τιμιότητας. Εκ της τέφρας, να αναζητηθούν νέα πρόσωπα, ίδεολογίες και οράματα.
Σε εποχές πολέμου, τους προδότες τους εκτελούν στα μετόπισθεν με συνοπτικές διαδικασίες.
-----------------------------------------
Picture by Locus Publicus, free for public use
Greek Parliament, summer 2009
-----------------------------------------
Ουδέποτε ψήφισα καραμανλή.(τον ανηψιό).Θες γιατί έχω.. κληρονομικό χάρισμα θές γιατί ήμουν υποψιασμένος, κατάλαβα έγκαιρα πολύ πριν το 2004 ότι ο τύπος αυτός με τις πομπώδεις διακηρύξεις για επανίδρυση του κράτους και άλλες τέτοιες πομφόλυγες δεν επρόκειτο να κάτι τίποτε περισσότερο απο απλή διαχείριση και αυτή με το στανιό.
ReplyDeleteΕνοιωθα και δεν διαψεύστηκα, ότι τα χρόνια που θα κυβερνήσει ο καραμανλής θα ειναι χαμένα χρόνια για την Ελλάδα. Αυτό που δεν είχα συνειδητοποιήσει ήταν ότι είχαμε τελικά να κάνουμε με μια νέα γενιά πλιατσικολόγων που παρίσταναν τους πατριώτες επιβεβαιώνοντας τη γνωστή φράση για τον πατριωτισμό ως τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων.
Η αλήθεια είναι locus ότι τα κόμματα είναι πολύ περισσότερο ομάδες συμφερόντων και πολύ λιγότερο ιδεολογία. Αλλωστε και η λεγόμενη ιδεολογία στο βάθος της ένα πλέγμα συμφερόντων είναι. Με αυτή την έννοια δεν έχει και τόση σημασία εάν κυβερνάει η "δεξιά" η οι "σοσιαλιστές" (με πολλα εισαγωγικά όλα αυτά) αλλά κυρίως η ποιότητα των κυβερνώντων και πρωτίστως η ποιότητα του ηγέτη.
Και την ποιότητα (αλίμονο!) (παρένθεση:ρίχνω και ένα αλίμονο για να κάνω γέφυρα στο ποστ της μαγειρικής) την καθορίζει ο κυριάρχος μεν, ανόητος δε ελληνικός λαός με τις επιλογές που κάθε φορά κάνει.
Μπορεί αυτή τη φορά να γλυτώσαμε απο τον ψινάκη αλλά θα έχουμε κατά πάσα πιθανότητα την τιμή να απολαύσουμε στην επομενη βουλή μεταξύ άλλων μία βάνα μπάρμπα και ένα γιώργο ανατολάκη οι οποίοι θα κληθούν να επιλύσουν τα αδιέξοδα της χώρας.
Ο γιωργάκης που έρχεται καλπάζοντας θα είναι καλύτερος απο τον κουρασμένο.Είναι κσσμοπολίτης, έχει ήθος και θέλει πραγματικά να δει την ελλάδα να αλλάζει. Υπάρχει βεβαια απο κάτω το βαθύ πασόκ του παρελθόντος με όλα τα καλά παιδιά. Ο Παπανδρέου έχει πάντως δείξει ότι θέλει να αποκοπεί απο τη βρωμιά του παρελθόντος. Θα τα καταφέρει; Δύσκολο έως αδύνατο. Ας περιμένουμε να δούμε. Κυριακή κοντή γιορτή.
Στη δεξιά μετά τις εκλογές θα φάνε τα μουστάκια τους. Είναι το μόνο ευχάριστο που θα συμβεί τους επόμενους μήνες. Μπορεί να μην μας έσωσαν αλλά τουλάχιστον θα έχουμε την ευχαρίστηση να τους δούμε να σκοτώνονται.
Ένα πρώτο, και βιαστικό, σχόλιο: Η οικονομική ανάπτυξη , κατά την περίοδο της δικτατορίας, ήταν, ίσως, η μεγαλύτερη που γνώρισε η σύγχρονη Ελλάδα, πράγμα που μπορεί να ήταν συμπτωματικό μεν αλλά συνέβη......
ReplyDeleteΜπορεί να κάνω και λάθος , που δεν το νομίζω.......
Η χούντα στην Ελλάδα αγαπητέ μου Glam παρέλαβε μια οικονομία σε άνοδο και με την καταστρεπτική, πλην όμως ελκυστική για τον λαό αντιπαροχή,διατήρησε στην αρχή μια οικονομική ανάπτυξη στρεβλή όμως από την φύση της.
ReplyDeleteΚανένα μεγάλο έργο ή βιομηχανία δεν έγινε.
Η μεγάλη καταστροφή δε που πληρώνουμε μέχρι σήμερα από την χούντα εκτός των άλλων, είναι η διακοπή της φυσιολογικής ανανέωσης των πολιτικών δυνάμεων και κατ΄εξοχήν της δεξιάς.
Με την πτώση της χούντας ποιά αξιόλογα πολιτικά στελέχη πλαισίωναν την νεολαία της δεξιάς;
Οι σημερινοί ανίκανοι και ασήμαντοι που έγιναν υπουργοί.
Αγαπητέ μου Locus η επιστροφή του Καραμανλή μετά την χούντα,σαφώς διαφορετικού από την προδικτατορική του περσόνα,απλά έκανε μερικά από τα αυτονόητα ,όπως την νομιμοποίηση του ΚΚΕ,εκλογές χωρίς βία και νοθεία και περιορισμό σε ένα βαθμό του διαβρωμένου από την χούντα παρακράτους που και ο ίδιος πια το φοβόταν αλλά με την διατήρηση του δικού του κομματικού κράτους.
Η μεγάλη ευκαιρία για ριζικές αλλαγές χάθηκε το 1981 με τον Ανδρέα, που ο κόσμος ήταν πια πρόθυμος να υποστεί και προσωπικές θυσίες για ριζικές αλλαγές.
Δυστυχώς από τα τόσα χρόνια δεξιάς διάβρωσης του κρατικού μηχανισμού το μάθημα είχε περάσει και στους μέχρι τότε αποκομένους από αυτόν, οπότε οι Πασόκοι πολύ εύκολα το ακολούθησαν.
Είναι δε χαρακτηριστική δε η ευκολία του μαθήματος αυτού και η απόδειξη είναι σε πόσο ελάχιστο διάστημα το έμαθαν ξανά οι νύν διοικούντες.
Όπως γράφει ο Yosemite Sam,και συμφωνώ, :
ο Παπανδρέου έχει πάντως δείξει ότι θέλει να αποκοπεί απο τη βρωμιά του παρελθόντος. Θα τα καταφέρει; Δύσκολο έως αδύνατο.
Θα προσθέσω μόνο ότι τελικά όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα ίσως είναι η τελευταία μας ελπίδα για κάτι διαφορετικό.
Διακρίνω στο ποστ, ένα ρέκβιεμ για την δεξιά στην χώρα μας.
ReplyDeleteΣίγουρα και έγινε καταλήστευση του δημόσιου πλούτου στα χρόνια διακυβέρνησης του πασοκ, όπως και ρουφιανιές και ρεμούλες.
Ο λαός όμως έστω και καθυστερημένα το έστειλε στην αντιπολίτευση.
Ηρθε όμως πάλι η δεξιά και σε 4 χρόνια έδειξε το πραγματικό πρόσωπο της.
Αρχισε αμέσως το παιχνίδι που ήξερε να παίζει για δεκαετίες καλύτερα από τον καθένα.
Το φάγωμα του εθνικού πλούτου και πριν και μετά την χούντα ήταν δεδομένο και μονοπωλιακό χάρισμα της δεξιάς και ουέ σε όποιον τολμούσε να εναντιωθεί.
Μέχρι που ήρθε το πασόκ.
Το τελευταίο στην αρχή με την ελπίδα της αλλαγής, έδωσε γενναίες παροχές σε εργάτες, αγρότες, συνταξιούχους, προσπάθησε ο Γεννηματάς με το ΕΣΥ, ιδρύθηκαν τα ΚΑΠΗ, καταστράφηκαν τα αρχεία και οι φάκελοι των κοινωνικών φρονημάτων, αλλά ύστερα δυστυχώς ήρθε η διάβρωση.
Εφτασαν να γίνουν χειρότεροι των προκατόχων τους και ξαναήρθε η δεξιά με τον δημοσιογράφο υπερυπουργό με το αλλαζονικό ανασηκωμένο φρυδάκι να μας κρυφοκυβερνήσει, αλλά δυστυχώς πολύ σύντομα έφαγαν το κεφάλι τους.
Τώρα υποψήφιο να κυβερνήσει εμφανίζεται πάλι το πασοκ με αρχηγό έναν Παπανδρέου.
Τελικά το χει η μοίρα αυτού του τόπου να κυβερνάται από 2-3 οικογένειες.
Αγαπητέ αθεόφοβε, δεν είμαι ειδικός στα θέματα οικονομίας αλλά ο ρυθμός ανάπτυξης προσέγγιζε το
ReplyDelete7 - 10% ετησίως έως το 1975, το και “Ελληνικό θαύμα” επονομαζόμενο.....(1950-1975)
Όσο αφορά την "αντιπαροχή", σημαντικό κομμάτι της τότε ανάπτυξης, χάρις της οποίας κτίστηκε η σύγχρονη Ελλάδα, χωρίς να "ξεχνάμε" τα σημαντικά έργα υποδομής εκείνης της περιόδου, (υδροδότηση της Αθήνας μέσου Μόρνου, επέκταση δικτύων κοινής ωφέλειας, πχ δρόμοι, ηλεκτροδότηση κλπ) μπορεί σήμερα να την “κατηγορούμε” για την εικόνα των σύγχρονων πόλεων αλλά ακόμη και σήμερα το ίδιο σύστημα εφαρμόζετε.....και μου κάνει δύσκολο μετά από τόσες κυβερνήσεις και πολλούς υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ γιατί κανείς δεν το άγγιξε!
Ας μη ξεχνάμε ότι το “όνειρο” ακόμη και των τότε κατοίκων της Αθήνας ήταν να εγκαταλείψουν τις “άθλιες” από πλευρά ανέσεων , μονοκατοικίες, και να μετακομίσουν στα “ σύγχρονα διαμερίσματα”. (βλέπε παλιές ελληνικές ταινίες)
Εν κατακλείδι! Αρνούμαι να μην παραδέχομαι ότι ο “αντίπαλος” μπορεί να έχει και τα θετικά του στοιχεία . (Ακόμη και αν λέγεται , Καραμανλής , Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Ολυμπιακός, κλπ)
Τελευταίο κάτι για τον ΓΑΠ: Λυπάμαι που δεν θα συμφωνήσω για την ελπίδα, έστω και μικρή, που του αποδίδετε, ο άνθρωπος θήτευσε από ετών σε μια σειρά υπουργείων χωρίς να έχω δει να προσφέρει κάποια σημαντική αλλαγή ή καινοτομία σε κανένα, αν τις κρατούσε τόσο καλά φυλαγμένες για την περίοδο της πρωθυπουργίας του, μακάρι, και ας σφάλω...
Φίλε Yosemite, ναι, ομάδες συμφερόντων μπορεί να είναι τα κόμματα, αλλά κάποια διαφοροποίηση ιδεολογική πρέπει να υπάρχει. Οπως λές είναι και θέμα ηγέτη. Και εγώ, ας πούμε, που δεν είμαι αριστερός (και ξέρω ιδεολογικά γιατί δεν είμαι), που θα πρέπει να πάω; Απο ποιούς θα εκπροσωπηθώ; Βρίσκομαι λοιπόν στον χώρο της κεντροδεξιάς, και εκεί βρίσκω την ΝΔ, λογικά να την προσέξω. Αν όμως η ΝΔ έχει σαπίσει σε σημείο μη αναγνωρισιμο, τι θα πρέπει να κάνω; Να υποταχθώ χωρίς κουβέντα; Nα δεχθώ πως Δεξιά δεν γίνεται χωρίς διαφθορά; Οταν βλέπω πως το κόμμα της ΝΔ κάνει ό,τι και το ΠΑΣΟΚ των περασμένων χρόνων, όμοιος επι ομοίω, τι εναλλακτική λύση έχω; Τον Καρατζαφέρη; Αυτός ας κρατήσει την "παραδοσιακή Δεξιά", με τα κολλήματα που εγώ δεν επιθυμώ να έχω. Oρίζω ακριβώς τί θέλω. Εναναπροσδιορισμό της Δεξιάς (πέρα απο τα παλιακά καλούπια), διαφοροποίηση απο τους αντιπάλους.
ReplyDeleteΒάνα Μπάρμπα δεν θέλω σε κανένα κόμμα, ούτε Aνατολάκη. Χάθηκε το νέο και μορφωμένο αίμα, πρέπει να κουβαλάω τον Εβερτ με τα πολλαπλά εγκεφαλικά στο ψηφοδέλτιο; Και να σιωπώ για τη διαφθορά που βλέπω; Εδωσα στον κ. Καραμανλή μια ευκαιρία. Αντε και δεύτερη. Τώρα απαιτώ να φύγει. Και αν δεν μπορεί, ας τον καθαρίσουν οι άλλοι. Κάναμe χρόνια να φύγουμε απο τον παρακρατισμό, με τον γέρο Καραμανλή, καλώς ή κακώς γυρίσαμε σελίδα. Ο νεότερος μας πρόδωσε, όχι γιατί δεν κράτησε την "παρακαταθήκη" του μεγάλου Καραμανλή, αλλά γιατί δεν βελτίωσε ιδεολογικά και πρακτικά το κόμμα. Ο κόσμος προχωράει, δεν μπορούμε να μένουμε στα μικροπολιτικά κολλήματα του κάθε βλαχοδήμαρχου.
Εντάξει, ας δώσουμε και στον Γιώργο μια ευκαιρία. Δεν θέλω να τον συνδέσω με τον πατέρα του. Μακάρι να ειναι η έκπληξη.
Φίλε glam, δεν αμφισβητώ τα στοιχεία ανάπτυξης που αναφέρεις, οικονομική ανάπτυξη υπάρχει πάντα στις δικτατορίες, και η Χιλή αναπτύχθηκε, και σήμερα η Κίνα. Με παρακολουθείς καιρό, ξέρεις νομίζω που το πάω. Δεν θα με χάλαγε καθόλου να είχαμε μια Δεξιά και μια Αριστερή πολιτική θεώρηση στην Ελλάδα, αυτό θα ήταν καλό. Αλλά εδώ μιλάμε για ιδεολογική εξίσωση προς τα κάτω. Με καμμία διαφοροποίηση, δεν ξέρει ο ψηφοφόρος ποιος θα κλέψει περισσότερα. Ο συναγωνισμός σήμερα είναι ποιός θα κρύψει και θα παραγράψει τα περισσότερα.
ReplyDeleteΤο θέμα μου ειναι ο μοντερνισμός της Δεξιάς, και της Αριστεράς (έπεται πόστ και γι αυτούς). Να ξερουμε τα μοντέλα σκέψης, κοινωνικής και οικονομικής θεώρησης και διακυβέρνησης. Να μην τσακωνόμαστε σε χαρμερπές επίπεδο (ποιός θα δώσει το έξτρα επίδομα), αλλά σε υψηλότερο, ποιό στρατηγικό επίπεδο. Η ΝΔ πρέπει αν διαλυθεί, και αν μπορεί, να επανπροσδιορισθεί. Το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ, και για όλους.
Ναι, έχεις δίκιο για το σύστημα της αντιπαροχής. Οι Ελληνες το θέλανε. Ηταν ενας μοχλός δημιουργίας πλούτου και κοινωνικής ανάτασης. Σήμερα πλέον, οι καιροί έχουν αλλάξει. Κοίτα τον Ομπάμα. Εχει τόσα να λύσει, που ψάχνει λύσεις απο όλους τους χώρους. Χωρίς προκαταλήψεις.
7 - 10% ανάπτυξη ετησίως δεν θα ξαναπιάσουμε ποτέ. Με όλα τα κοινοτικά πακέτα, το μεγαλύτερο που πιάσαμε είναι 4-5%. Αλλά το θέμα είναι να μην ξανακάνουμε δικτατορία, τώρα παίζουμε σε ευρωπαικά πλαίσια.
Δεν αμφισβητώ την αγάπη του ΓΑΠ για την Ελλάδα, και ούτε επιθυμώ να τον εξισώσω με τον πατέρα του. Αναφέρθηκε πως είναι κοσμοπολίτης (συμφωνώ), και κατα την γνώμη μου, ήταν και καλός υπουργός εξωτερικών. Δεν γνωρίζω αν μπορεί να κυβερνήσει, πολλά θα εξαρτηθούν απο τους συνεργάτες του, και τις προτεραιότητες που θα βάλει. Ακούω πάντως κάτι για Δανίες, για αποκρατικοποιήσεις, για Ολυμπιακή, για ακύρωση της συμφωνίας των αγωγών με την Ρωσία. Αυτά είναι αστειότητες. Θα περιμένω πάντως τις πρώτες του 100 μέρες.
ReplyDeleteΓια τον Καραμανλή είμαι σαφής - Εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες.
Φίλε Αθεόφοβε,
ReplyDeleteΝαι, συνειδητά διαφοροποιώ τον μετα του 74 Καραμανλή με τον παλιότερο, τον προ του 62. Δεν χρειάζεται να παραμείνω στο θέμα, το γεγονός είναι πως πράγματι ο γέρος ήρθε απο τη Γαλλία διαφορετικός. Μάλλον η ίδια η Γαλλία τον επιρρέασε. Οταν επέστρεψε πάντως, ξεκαθάρισε πολλά και διάφορα. Ως μάνατζερ, ήταν τέλειος.
Θα συμφωνήσω πως η μη ανανέωση της Δεξιάς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, στο "σύνδρομο της Χουντας". Πολλοί παραδοσιακοί δεξιοί πλαισίωσαν την Χούντα, είτε ιδεολογικά, είτε ως συνεργάτες. Αυτό δημιούργησε μια ενοχή, και η μεταπολιτευτική Δεξιά, δεν είχε μια καλή δεξαμενή συνεργατών. Η ενοχή είναι μεγάλο και ιστορικό εμπόδιο. Εντούτοις, ο Καραμανλής ο νεότερος, απαγοήτευσε πολλούς. Και όταν τον ακούω να λέει, ναί, θα μείνω, με εκνευρίζει. Να τον κάνω τί;
Μία απο τις υποχρεώσεις του ηγέτη είναι να προσαρμόζεται στις παγκόσμιες συνθήκες. Οι καιροί δεν απαιτούν οικογενειοκρατίες. Η χώρα μας χρειάζεται μια υγιή Δεξιά, και μια υγιή Αριστερά. Θεωρώ πως Δεξιά δεν υπάρχει στην Ελλάδα, αυτό το νεοδημοκρατικο μόρφωμα ειναι κατα την γνώμη μου εντελώς ξεπερασμένο. Και πρέπει να αλλάξει.
Ναι, έχασε και ο Αντρέας την ευκαιρία το 81. Αλλά αυτόν δεν τον πιστεύω. Ηθελε, και έφτιαξε ενα κράτος κλαδικό. Μας μπήκε μάλιστα και πολύ βαθιά:)
Ο κ. Καραμανλής έπαιξε μόνος του στο γήπεδο, και έχασε την μπάλα. Καθαρή ανικανότητα. Μετα τις εκλογές, πρέπει να φύγει. Προσωπικά μου είναι αδιάφορο ποιός θα τον εκτελέσει. Εκείνο που εγώ επιθυμώ είναι ιδεολογικό αναπροσδιορισμό της Δεξιάς. Νέο κόμμα, νέοι άνθρωποι, όλα νέα. Δεν υπάρχει λόγος μια τεράστια ομάδα ελλήνων να είναι πολιτικά ορφανοί.
Eκτέλεση λοιπόν με συνοπτικές διαδικασίες.
Ασε που μαθαίνω πω βγαίνει και Playstation το 3...
Ρεκβιεμ: (Καθολική) νεκρώσιμος ακολουθία
ReplyDeleteΤο φάγωμα του εθνικού πλούτου και πριν και μετά την χούντα ήταν δεδομένο και μονοπωλιακό χάρισμα της δεξιάς και ουέ σε όποιον τολμούσε να εναντιωθεί.
Nαι, φίλτατε Giant, έχει δίκιο σε όσα λές, συμφωνώ. Πρωτα τρώγανε οι μέν, μετά οι δέ. Αλλά είμαι σαφής. Σε εμένα αυτά δεν αρέσουν. Ούτε και σε χιλιάδες άλλους συμπολίτες μας που αυτοχαρακτηρίζονται δεξιοί. Γιατί υπάρχει και "δεξιά" θεώρηση του κόσμου, που δεν είναι κολλημένη. Αυτή που πιστεύει στην ιδιωτική πρωτοβουλία, την ατομική αξιολόγηση, τις ανοιχτές αγορές, τα ανοιχτά πανεπιστήμια, στη μείωση του Κρατισμού, τον περιορισμό των δημοσίων υπαλλήλων, των συνδικαλιστών, και ζητα παντού και πάντοτε αξιολογήσεις. Και ηθική. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι, μπορεί να μην είναι αριστεροί, αλλά ούτε αναγκαστικά ανήθικοι είναι, ούτε συμφωνούν με την "παραδοσιακη δεξιά", ούτε πρόγκα εχουν στο μυαλό. Είναι απλά πιο διεθνιστές απο τους κρατιστές. Και όπως είπα δεν εκπροσωπούνται απο κανέναν, γιατί Δεξιά στην Ελλάδα είναι οι πελατειακές σχέσεις. Και η ΝΔ.
Ναι, λοιπόν, Ρεκβιεμ για αυτό το είδος της Δεξιάς. Δεν με εκπροσωπεί.
Είναι ο κ. Καραμανλής Δεξιός? Ανοιξε τα επαγγέλματα? Επέβαλε αξιολόγηση στα σχολεία και πανεπιστήμια? Ανοιξε τις αγορές? Μείωσε το Κράτος? Ο άνθρωπος είναι Κρατιστής. Γαλάζιοι διορισμοί παντός είδος, αύξηση του κράτους, κολλητοί εδώ, κουμπάροι εκεί. Να μην θέλω να απαλλαγω απο αυτό το είδος διακυβέρνησης?
Επειδή όλα αλλάζουν, μπορεί να αλλάξει και η ΝΔ. Πρέπει όμως πρώτα να πεθάνει. Εκτέλεση λοιπόν με συνοπτικές διαδικασίες. Χρειαζομαστε ιδεολογική αναδιοργάνωση. Για λαμόγια δεν ψάχνω, εχουμε τέτοιους πολλούς.
Και για να μην μένουν αμφιβολίες ότι η χούντα προκάλεσε το λεγόμενο οικονομικό “Ελληνικό θαύμα” αντιγράφω από τη Βικιπαίδεια:
ReplyDeleteΟ όρος (μοντέρνο) Ελληνικό οικονομικό θαύμα έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει την εντυπωσιακό ρυθμό οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της Ελλάδας από τις αρχές της δεκαετίας του '50 ως τα μέσα της δεκαετίας του '70. Μεταξύ του 1950 και του 1973, ο μέσος όρος οικονομικής ανάπτυξης της χώρας κυμαινόταν γύρω στο 7%, όντας ο δεύτερος στον κόσμο, μετά από αυτόν της Ιαπωνίας. Οι υψηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης παρατηρήθηκαν τη δεκαετία του '50, πολλές φορές ξεπερνώντας το 10% (η βιομηχανική παραγωγή αυξανόταν επίσης κατά 10% ετησίως, για πολλά χρόνια, κυρίως κατά τη δεκαετία του '60).
Βλέπει λοιπόν κανείς ότι η χούντα παρέλαβε σαφώς μια Ελλάδα σε ανάπτυξη και κατάφερε να την οδηγήση στο τέλος της.
Υπήρχε παλιά ένα σύνθημα: Μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ;
ReplyDeleteΤο μονο που θυμάμαι απο αυτο το βραχύβιο κόμμα. Και το θυμήθηκα πάλι με όλη αυτή τη συζήτηση περί της δεξιάς και του "δεξιού" οικοδεσπότη. Παροδοσιακά η δεξιά ταυτίζεται με την συντήρηση. Μην αλλάζεις τίποτε, υιοθέτησε τις αλλαγές τελευταίος και στηρίξου στις παραδοσιακές αξίες. Εν ολίγοις: Ετσι τα βρήκαμε έτσι θα τα παραδώσουμε. Εχω γνωρίσει πολλούς τέτοιους τύπους στη ζωή μου. Ο λαός χρησιμοποιεί για αυτούς τη λέξη στόκος.
Η δεξιά του καραμανλή προφανώς δεν είναι τέτοια. Οπορτουνιστές του κερατά με μεγάλα σαγόνια και τίποτε περισσότερο. Οτι φάμε κι ότι πιούμε.
Εάν όμως ήταν μία γνήσια δεξιά θα ήθελε να πάρει την πόλη και την αγιά σοφιά. Θα πλειοδοτούσε σε εθνικισμό και θα επανέφερε την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Ισως επανέφερε και την ποδιά στα σχολεία.
Τι απο όλα αυτά θα επιβράβευε ο φίλτατος locus;
Τίποτε.
Αρα δεξιός με την παραδοσιακή έννοια του όρου (δηλαδή βαθειά συντηρητικός) δεν είναι. Δεν ανήκει όμως και στην ψευδεπίγραφη αριστερά του μπάχαλου,του αισχους που ονομάζεται άσυλο και της μαρξιστικής ουτοπίας.
Μάλλον προς το κέντρο ρέπει. Μέτρον άριστον δηλαδή. Αλλά ο βίος και οι περιπλανήσεις του δείχνουν άνθρωπο που ψάχνεται συνέχεια. Αριστερός άρα με την αυθεντική έννοια του όρου.
Μήπως όμως ο ελεύθερα σκεπτόμενος δεν χωράει σε ταμπέλες;
Οι άνθρωποι προσδίδουν η αφαιρούν αξία απο τους τίτλους.
Μεγάλη χάρη της κάνεις της δεξιάς locus υπογράφοντας ως τέτοιος.
Η δεκαετία πρίν την Χούντα ήταν όντως πολύ δημιουργική, και τα νούμερα το δείχνουν. Την περίοδο εκείνη, η Ελλάδα βιομηχανοποιήθηκε. Αναφέρομαι στο πραγματικό θαύμα της Ναυτιλίας μας, μαζί με τα ναυπηγεία για επισκευές, ειδικές σχολές για στελέχωση, Χαλυβουργική, Τσιμεντοβιομηχανίες, Πειραική Πατραική, εργοστάσια κατασκευής όπλων και υλικών στρατού, ξενοδοχεικές επιχειρήσεις. Υπήρχε ήδη ενα συγκεκριμένο αναπτυξιακό σχέδιο, πολύ συγκεκριμένο. Πολλά απο αυτά ήταν έργα του γέρου Καραμανλή.
ReplyDeleteΦίλε Yosemite, καλη η σκιαγράφηση. Φυσικά και δεν εννοώ δεξιός με την παραδοσιακή έννοια του όρου. Αυτούς τους έχει ο Καρατζαφέρης ή η ακραία μονάδα της ΝΔ. Εγώ συντηρητικός δεν είμαι, γιατί δεν επιθυμώ να συντηρήσω τίποτα.
ReplyDeleteΗ μεγαλύτερη δύναμη που με έχει κατευθύνει ιδεολογικά, είναι η ίδια μου η εργασιακή εμπειρία. Είμαι και παραμένω διεθνιστής, υπερμαχος της ανοιχτής αγοράς. Δεν ζώ σε γυάλα. Δεν θεωρητικολογώ, δουλεύω διεθνώς, η ζωή μου ειναι χειροπιαστή εμπειρία αυτών που εκφράζω.
Η Θρησκεία δεν με ενοχλεί καθόλου, αλλά δεν παίζει ρόλο στη ζωή μου. Oσο για τις ταυτότητες του Χριστόδουλου, δεν μπορώ να προσυπογράψω γιατί έχω παιδιά που ζούν ανάμεσα σε δύο χώρες, δύο πατρίδες και δύο θρησκείες, και θα ήταν ανόητο εκ μέρους μου.
Πέραν όμως απο τον λαικό αριστερισμό του μηδενισμού που βιώνουμε σήμερα στην Ελλάδα, άλλη ιδεολογία δεν υπάρχει. Και δεν συμπλέω ιδεολογικά το ίδιο με τους Φιλελεύθερους, όπως θα νομίσουν μερικοί. Η Ελλάδα είναι μια Κρατική κοινωνία, εντελώς κλειστή εμπορικά, εργασιακά, και πολιτικά. Αναγνωρίζω, όπως έχω γράψει και σε άλλα πόστ, τρία (3) κέντρα παραγωγής μαζικής ιδεολογίας στην Έλλάδα. Την Αριστερά, την Ακροδεξιά, και την Εκκλησία. Αυτοί παράγουν ιδεολογία για τις μάζες. Η Δεξιά δεν είναι μέσα στο τρίο μου, γιατι δεν "υπάρχει".
Ευχαριστώ και για τις παραπομπές. Ο Νίκος Δήμου ήταν εκείνος που με οδήγησε στα μπλόγκς. Τον σέβομαι ως ορθολογιστή. Θα διαβάσω και τα άρθρα που μου προτείνεις. Ναι, έπεσα στην παγίδα με τις ταμπέλες. Αλλά κάπως, με κάποια ορολογία, έστω και λανθανσμένη, προσπαθώ να εκφράσω την πολιτική μου γνώμη.
Σε ευχαριστώ πολύ:)
ΝΑΙ !
ReplyDeleteΖΗΤΕΙΤΑΙ ΔΕΞΙΑ.
Συγχαρητήρια για την προσέγγιση !
http://beneas13.blogspot.com/2009/09/blog-post_2690.html