Το Μαντρί "επανιδρύθηκε"

Για χρόνια πολλά, εκείνο που διαφοροποιούσε την ελληνική Δεξιά απο τους άλλους, ήταν ο "αντικομμουνισμός". Οσοι δεν ήταν μαρξιστές ήταν δεξιοί. Οσοι ήθελαν να ανατρέψουν το αστικό κράτος με όλα του τα συστατικά και σύμβολα ήταν αριστεροί. Οσοι ήθελαν να το διατηρήσουν ήταν δεξιοί. Επι Ανδρέα Παπανδρέου, η διαφοροποίηση άλλαξε. Ο "αντικομμουνισμός" αντικαταστάθηκε απο τον "αντι-Παπανδρεϊσμό" . Οσοι ήθελαν τον "λαό στην εξουσία" ήταν πασόκοι. Οι άλλοι δεξιοί. (Τα κομμούνια δεν ηταν πια χρήσιμα ούτε για σύγκριση). Απλοί και κατανοητοί διαχωρισμοί.

Αναλαμβάνοντας την ΝΔ, ο κ. Σαμαράς δήλωσε πως βρίσκεται σε αναζήτηση νέου στίγματος. Καί προσδιόρισε τον 'Κοινωνικό Φιλελευθερισμό" ως την ειδοποιό διαφορά μεταξύ Δεξιάς και ΠΑΣΟΚ. Πέταξε δηλαδή μια φιλοσοφική αρλούμπα, και κατόπιν ξεκίνησε να διατηρήσει το Μαντρί άφθαρτο, μέ ό,τι παλιό είχε μέσα. Και ενώ οι γνήσιοι δεξιοί ζήτησαν αποστασιοποίηση απο τον Καραμανλισμό, εκείνος αντελήφθει πως το Μαντρί ήταν Καραμανλικό, και συνέχισε με Κουρασμένο, Ζορρό, τον ογκόλιθο Ζαγορίτη, και άλλους γραφικούς (ο τυπάκος που "ολοκλήρωσε" ο έργο του στο χώρο της Υγείας ειναι ο αγαπημένος μου). Ο "Κοινωνικός Φιλελευθερισμός" δεν ξανακούστηκε πουθενά, και αντικαταστάθηκε απο "το Μνημόνιο". Απλά και λαϊκά πράγματα. Οσοι γουστάρουν Μνημόνιο είναι Πασόκοι. Οι άλλοι ειναι δεξιοί. Το Μαντρί επανιδρύθηκε.

Τραγικό, αλλά αναμενόμενο. Η ΝΔ μπορεί να συνεχίσει ως Μαντρί, αλλά η Ελλάδα για μια ακόμα φορά απέτυχε να δημιουργήσει ενα υγιές δεξιό κόμμα. Ενα κόμμα του οποίου η διαφοροποίηση απο τα άλλα ελληνικά κόμματα δεν είναι ούτε ο αντικομμουνισμός, ούτε ο αντιπασοκισμός, ούτε ο Καραμανλισμός, ούτε "το Μνημόνιο", αλλα ο αντι-Κρατισμός. Στις "7 αλήθειες" που ξεστόμισε ο αντωνάκης στην ομιλία του στην ΔΕΘ, άφησε έξω τη μόνη αλήθεια που θα μπορούσε να είναι και το ιδεολογικό του στίγμα. Πως ο Κρατισμός βούλιαξε τη χώρα, σε ένα όργιο που συμμετείχε και το εκπασοκισμένο γαλάζιο παραμάγαζο μοιράζοντας διορισμούς και δωράκια. Και πως μόνον αν σφαγιαστεί με βία το τερατούργημα, (ιδεολογικά και πρακτικά), θα μπορέσουμε ίσως να επανέλθουμε κάποτε.

Η επιτυχία της Ελλάδας δεν εξαρτάται απο το αν ψήφισε ναί ή όχι στο Μνημόνιο, αλλα απο το άν θα μπορέσει να εφαρμόσει επιταγές τύπου Μνημονίου σαν εκείνο να μην υπήρξε ποτέ. Μια επανίδρυση που να μετατρέψει το σοβιετικό ελληνικο κράτος σε ενα σύγχρονο ανοιχτό και ανταγωνιστικό κράτος γνώσης και αποτελεσματικότητας. Και αντι-κρατισμός σημαίνει σφαγίανση του Κράτους ως επιτελική οντότητα, την νοοτροπίας που το συντηρεί, και αφανισμό των κηφήνων που του τρώνε τις σάρκες.

Επ' αυτού κουβέντα ο αντωνάκης. Ούτε του πέρασε απο το μυαλό να αναφέρει το υπέρογκο Κράτος με το 1 εκατομμύριο πελάτες που περιμένουν βολεμένοι να περάσει η κρίση κατηγορώντας άλλους πλουτοκράτες. Η ΝΔ επέλεξε να παραμείνει ενα άτολμο εκπασοκισμένο παραμάγαζο. Οι αληθινοί δεξιοί την εγκατέλειψαν. Το τέρας του Κρατισμού,(τώρα που μετρήσαμε και τους δημοσίους υπαλλήλους), θα το αναλάβει φαίνεται εν καιρώ η κακή Τρόϊκα (όπως έκανε και αλλού). Και ο αντωνάκης που γουστάρει Κρατισμό θα είναι λαϊκά αντίθετος. Του εύχομαι πολλά και καλά χρόνια στον πάγκο.

----------------------
*- Mαέστρος της σφαγής θα είναι μάλλον ο γνωστός χαβαλετζής. Ηδη 'δημιουργεί κλίμα". Εξαιρετικό το σχόλιο του φίλου univers.

**-Παρατηρήστε στη δεύτερη φωτογραφία με τί πάθος και λαγνεία κοιτούν, χειροκροτούν και επευφημούν τον Κουρασμένο τα οννεδίτικα τεκνά. Σας φαίνονται εσάς αυτοί οι αυλικοί, τυπάδες που γουστάρουν αντι-Κρατισμό και τεράστιες δομικές αλλαγές;

***- Ενα άρθρο στην Καθημερινή μου υπενθυμίζει πως εκτός απο την επίσημη γραμμή "Μνημονιακός- αντιμνημονιακός", πολύ "παίζει" και η γραμμή "Ναί, ψήφισα το Μνημόνιο, αλλα σαν πολίτης είμαι κατά του Μνημονίου", κάτι που μπορείς να το πείς και ανοικτά (χωρίς να σε διώξει το Μαντρί).

Προσοχή και παρατηρητικότητα όμως, γιατί επειδή εδώ είναι Βαλκάνια και όλα γίνονται, μην εμφανιστεί και η μελλοντική γραμμή "Ναί, σαν πολιτικός δεν ψήφισα το Μνημόνιο, αλλά σαν πολίτης το γούσταρα πολύ", και μπερδευτεί το γαλάζιο με το πράσινο μαντρί και επέλθει βραχυκύκλωμα στις πολυκατοικίες, επαναφέροντας τους τρομερούς πολιικούς μας ξανά,(κατα την έκφραση φίλου μπλόγγερ), στους τρείς βασικούς τους σκοπούς, που ειναι:(1)Να φάνε,(2).Να φανεί ότι κάτι κάνουν. Ώστε να έχουν χρόνο για: (3). Να φάνε.