Κλείνουν σήμερα για μένα τρία χρόνια παρουσίας στο διαδίκτυο, μια αυθόρμητη και ευχάριστη ενασχόληση που ξεκίνησε κάποτε απο μια απλή συμμετοχή στο μπλόγκ του Νίκου Δήμου, ενας μέρος στο οποίο ο πολυμαθής και σοβαρός οικοδεσπότης μάζευε πολλούς και αξιόλογους συνομιλητές πάνω σε ποικίλα θέματα. Ηρθε κατόπιν η μόδα του blogging στην οποία δήλωσα και εγώ συμμετοχή, και στην διάρκεια του χρόνου ομολογώ πως το ευχαριστήθηκα. Κατα το φετινό ταξίδι μου στην Ελλάδα, αποφάσισα να γνωρίσω και κάμποσους απο τους συνομιλητές μου, αυτούς που με τίμησαν με την παρουσία τους και τα σχόλιά τους. Ηταν μια απόφαση που με δικαίωσε και με ικανοποίησε. Συνάντησα ό,τι ακριβώς περίμενα, ενα πνευματώδες σύνολο ανθρώπων, που όπως ακριβώς περίμενα, αντιπροσωπεύουν ενα υγιές και παραγωγικό κομμάτι της νεοελληνικής πραγματικότητας. Και σηματοδότησε αυτή η συνάντηση, μια προσωποποίηση που επιθυμούσα.Δεν βγήκα στο διαδίκτυο για να προβάλω κάποιο πολιτικό μήνυμα, να προτρέψω σε κάποιο ξεσηκωμό, κοινωνική συνειδητοποίηση, να συμμετασχω σε κάποιο κίνημα, να επιμορφώσω μάζες. Δεν βγήκα ως πολέμιος του κατεστημένου, της εκκλησίας, της πολιτικής σκηνής, των ξένων κέντρων εξουσίας, των ντόπιων νταβατζήδων. Δεν είμαι άλλωστε ούτε εξυπνότερος απο τους άλλους, ούτε καλύτερος πολίτης, ούτε διανοούμενος. Πήρα απλά το προσωπικό μου αποθεματικό, και ήρθα. Να το εκθέσω απο κάποια προσωπική ανάγκη, έτσι, απλά, όπως μιλάω με φίλους. Και χαίρομαι ειλικρινά, που άρεσα σε κάποιους, χαίρομαι όμως ακόμα πιότερο που μέσα απο αυτή τη διαδικασία συνάντησα ανθρώπους αξιόλογους και σοβαρούς.
Μέσα απο αυτό το χώρο διεκδικώ αυτό που μου ανήκει. Να έχω λόγο προσωπικό, να εκτονώνομαι στη μητρική μου γλώσσα (που μου λείπει), να διατηρώ έστω και εξ αποστάσεως μια επαφή με αληθινούς ανθρώπους της πατρίδας. Ομολογώ πως έχω κάπως κουραστεί, αλλά το μπλόγκ θα μείνει ακόμα ανοιχτό,για περιστασιακή εκτόνωση. Τα επόμενα δύο πόστ θα τα αφιερώσω στους φίλους που γνώρισα φέτος το καλοκαίρι στην Ελλάδα. Σας ευχαριστώ όλους σας για την υπέροχη εμπειρία.
Locus Publicus
------------------------------------
Picture by Locus Publicus, free for public use
Emperor's Palace, Tokyo, Japan
------------------------------------
Καλημέρα Μάκη,
ReplyDeleteΣε προτρέπω να συνεχίσεις να διεκδικείς αυτό που σου ανήκει!
Έχεις λόγο και εκφράζεις τη σκέψη σου χωρίς να διεκδικείς το αλάθητο... οπότε συνέχισε. Το κάνεις πολύ καλά.
Αν και για λίγο τη χάρηκα τη γνωριμία μας.
Να 'σαι καλά
Κράτα το ανοιχτό και φέτος και του χρόνου βλέπουμε.
ReplyDeleteΑφού πω ότι χάρηκα ιδιαίτερα για την προσωπική γνωριμία μας θα προσθέσω ότι η προαγγελία της περιστασιακής μόνον εκτόνωσης στο ιστολόγιο μου θυμίζει εκείνους που προαγγέλλουν ότι θα ελαττώσουν το τσιγάρο..
ReplyDeleteΥπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο του καπνιστή που λέει "Δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που υποστηρίζουν ότι είναι δύσκολο να κόψεις το τσιγάρο! Εγώ πάντως το έχω κόψει άπειρες φορές...".
Μακη μου
ReplyDeleteΣτα 3 χρόνια που υπάρχει αυτό το μπλογκ έχει γίνει locus publicus συγκέντρωσης αξιόλογων ατόμων και αυτό οφείλεται σε σένα!
Ελπίζω ότι και στο μέλλον θα συνεχίσει έτσι.
Εσύ θα γράφεις και εμείς θα συμφωνούμε ή θα διαφωνούμε με τα ενδιαφέροντα κείμενα σου που πάντα προκαλούν αντικείμενο συζήτησης.
Δεν ξέρω γιατί αλλά από καιρό δεν μπορώ να σου γράψω σχόλιο γιατί ενώ έχω κάνει επιλογή προφίλ μετά και πατάω αποστολή επιστρέφει και μου ξαναλέει διαλέξτε προφίλ!
Το παραπάνω σχόλιο το δέχτηκε αφού το έβαλα στο προφιλ του OpenID
ReplyDeleteΦίλε μου Mηθυμναίε-
ReplyDeleteΧάρηκα και εγώ για την γνωριμία μας, και ανταποδίδω. Οπως και εσύ, είμαι και εγώ έλληνας της διασποράς, με τη λογική και τον συναισθηματισμό που μας χαρακτηρίζει. Αλάθητο δεν έχω βέβαια και μέσα στα δυνατά πλαίσια θα συνεχίσω λοιπόν, με διάφορα. Εύχομαι την επόμενη φορά να τα πούμε περισσότερο. Νάσαι καλά.
---------------------
Φίλε Υοsemite, την εξέλιξη θα τη δούμε. Τρία χρόνια στο άθλημα είναι κάπως πολλά. Δεν βαριέσαι, καλά περνάμε και προχωράμε.
---------------------
Kυριε Xρήστο, χάρηκα και εγώ για τη γνωριμία μας.Στα υπόλοιπα εχεις βέβαια δικιο. Δύο φορές που ήθελα να κλείσω το μπλόγκ δεν τα κατάφερα. Ας το αφήσω λοιπόν το ρημάδι. Θα τα πούμε.
---------------------
Καλέ μου Αθεόφοβε (1 και 2), υπέρμετρα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Που αλλού να πάω ο έρμος για τέτοια παρέα. Λυπάμαι μονάχα που δεν είμαι στην Ελλάδα να τα λέμε συχνότερα. Πολλά φιλιά.