Φτάνοντας με το αυτοκίνητό μου στο παράθυρο κάποιου ντόπιου μαγαζιού όπου αγοράζω τον καφέ μου, η ευγενικιά κοπέλα με πληροφόρησε πως το μαγαζί σήμερα δεχόνταν μόνον συναλλαγές σε μετρητά. Το σύστημα των πιστωτικών καρτών είχε πέσει. Για σήμερα δηλαδή, δεν θα μπορούσα να αγοράσω τον καφέ μου μέσω της Citibank πληρώνοντας 14-25% τόκο. Αφού αφομοίωσα τα τρομερά νέα, πλήρωσα τελικώς τον καφέ μου με ψιλά (1.58$). Ελπίζω ο τραπεζικός κολοσσός να μην εγκαταλείψει το χαρμανιασμένο του πρωινό κοινό. Καφές με δάνειο. Αντιλαμβάνεστε που το πάω...
Αχ! ρίγος μ' έπιασε Locus μου! croissant with egg n' cheese, one Boston cream, one chocolate frosted, and a large white coffee! Dunkin' Donuts! Καλά! ούτε κι εγώ κουβάλαγα μετρητά καμιά δεκαετία όπως όλοι οι άλλοι, μα κανένα δολάριο ή δυό σε quarters και dimes πάντα βρισκόταν στο πάτωμα του αυτοκινήτου. Αύριο πιες ένα και για μένα! κι΄ ένα donut με chocolate sprinkles!
ReplyDeleteΛεφτα ..υπάρχουν..
ReplyDeleteκαταλαβαινουμε που το πας, αλλα΄κάνουμε την πάπια!
ReplyDeleteπως είναι τα μικρά σου κοκκινομάλλικα?
Μαλλον ο ιδιοκτήτης είναι Ελληνας!!!
ReplyDeleteΖήλεψες φίλε thinks, τί να σου κάνω αδερφέ μου...Παρηγορήσου μονάχα με τη σκέψη πως στην Ελλάδα κάνουμε 3ωρες φραπεδοσυνάξεις, ενώ εδώ τον παίρνουμε σε drive-in. Μετά τους μαραθώνιες φραπεδομαραθώνιους, ξενέρωσα απότομα και πολύ αγγλοσαξωνικά. Και νάχεις και τον μπροστινό που η κάρτα του λέει "sorry no funds available, you exceeded your limit". Πάει ο καφές του φουκαρά.
ReplyDeleteΠάπια ξεπάπια Ρία μου, μια χαρά περνάτε, διαβάζω και τα πόστ σου. Αυτοκινητάρες, Πάρο, Τζιά, κομμωτήρια, παπούτσια. Μια χρεωκοπημένη χώρα με κυριλέδες κατοίκους:)
ReplyDeleteΜην μας βάφεις όμως γα μαλλιά Ρία μου. Ελληνικότατες φάτσες διαθέτουν τα παιδιά μου. Εσκισε το γονίδιο.
Γειά σου φίλε δ.σ, ωραίες στατιστικές μου δίνεις. Καλά κάνουν οι έλληνες. Λεφτά να υπάρχουν. Και στην Αμερικη υπάρχουν λεφτά. Πλαστικά όμως.
ReplyDeleteΦίλε Sailor το θέμα είναι πως με την κρίση σέ λίγο θα χρειαστούμε ΔΝΤ για να πάρουμε καφέ. Α, και ξέχασα, εκτός απο το μηχάνημα που έπεσε, ο κορίτσαρος που με σέρβιρε δεν μπορούσε να μου δώσει και τα ρέστα. Είχε πέσει και η ταμειακή μηχανή, και όπως ξέρεις, συνήθως οι δεκαοκτάρηδες της Αμερικής δυσκολεύονται με πρόσθεση - αφαίρεση. Τελικά επενέβει ο μάνατζερ που είχε και πανεπιστημιακό δίπλωμα, και το θέμα λύθηκε.
ReplyDelete