Οδηγός ζωής

Η Μάρια ειναι κόρη παιδικού μου φίλου που μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά, πήγαμε στο ίδιο σχολείο και παίξαμε στην ίδια αλάνα. Αριστούχος στο σχολείο της και πολυτάλαντη στην προσωπική της ζωή, με εντυπωσίασε με τις εγκυκλοπαιδικές της γνώσεις και το εύρος των ενδιαφερόντων της.

Πρόπερσι με υποδέχθηκε στο περιποιημένο δωμάτιό της, που είχε μια μικρή βιβλιοθήκη, κάποια πόστερ της αγάπης και ενα γραφείο με ιντερνετική σύνδεση. Είχε μόλις επιστρέψει απο ενα ταξίδι στην Ιταλία, και ήταν ενθουσιασμένη. Τήν είχε συνεπάρει η ομορφιά της αρχιτεκτονικής, η καθαριότητα των δρόμων, και προπαντός, παρατήρησε, η ηρεμία του κόσμου. Σαν μεγάλωνε, μου ανακοίνωσε, θα γυρνούσε ολη την Ευρώπη. Με ρώτησε κατόπιν τί κατα την γνώμη μου έπρεπε να σπουδάσει. Σίγουρα αυτό που αγαπάς, της απάντησα. Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να βιοποριστείς ευτυχισμένη ειναι να μετατρέψεις το προσωπικά σου χόμπι σε βιοπορίσιμα επαγγέλματα. Ζωγραφίζεις καλά; Γίνε ζωγράφος. Γράφεις καλά; Γίνε συγγραφέας.

Γράψε σε ένα χαρτί τις αγάπες σου, θυμάμαι που της είπα, και δίπλα τους βάλε τί επάγγελμα αντιστοιχεί σε κάθε σου αγάπη, και τί χρειάζεσαι απο γνώσεις και χρόνο για να φτάσεις εκεί. Και ό,τι κάνεις, την συμβούλεψα, βάλτο πρώτα στο χαρτί. Δες τη ζωή σου σε πίνακες, λίστες και χρονοδιαγράμματα. Σύνδεσέ τα μαθηματικά. Παίξε με τις σκέψεις σου, ακόμα και αν δεν έχουν ακόμα σχήμα. Οσο πιο επιτελικά σχεδιάσεις τον εαυτό σου στο χαρτί, τόσο πιο πολύ εμπνέεσαι.

Εφέτος ξανασυναντηθήκαμε ξανά. Στο ίδιο μικρό δωματιάκι της είχε τώρα και κάποιες φωτογραφίες της Γαλλίας. Ο πατέρας της, της είχε τάξει ενα ταξίδι στο Παρίσι μετά τις εισαγωγικές. Με κοίταξε σοβαρά στο μάτια, και με σεβασμό μου ανακοίνωσε πως μάζεψε 18.500 μονάδες στις πανελλήνιες, δήλωσε και μπήκε στο Χημικό Αθηνών. Γιατί η Χημεία της άρεσε, ήταν η επιστημονικη βάση πολλών επιστημών, της Βιολογίας, της Ιατρικής, της Φαρμακευτικής. Και της Ερευνας, πρόσθεσε υπενθυμίζοντάς μου πως στην ερώτηση που μου είχε κάνει πέρσι, ποιές επιστήμες αναμένω να αναπυχθούν στο μέλλον, της είχα αναφέρει τη Βιολογία και τη Γενετική, και οτιδήποτε πάνω σε μορφές Ενέργειας. Το είχε σημειώσει κάπου, στο χαρτί.

Ηθελε όμως να γίνει και ζωγράφος. Να γινόνταν ζωγράφος-χημικός. Θα ζωγράφιζε γύρω της τοπία, ανθρώπους και πόλεις. Αλλά ήθελε να ζήσει γι αυτό στη Γαλλία. Αμέσως μετά τις σπουδές του Χημικού. Θα ήταν ωραία να μάθαινε μία ακόμα γλώσσα και να μάθαινε να ζωγραφίζει. Γίνονται όλα αυτά; - με ρώτησε. Ασφαλώς και γίνονται, της απάντησα. Γινόταν πέρσι, γίνονται και φέτος. Ενας χημικός που ζωγραφίζει, έχει ζήσει σε δύο κουλτούρες και μιλάει δύο γλώσσες ακούγεται σαν ενα καλό και ρεαλιστικό σχέδιο.

Συμφωνήσαμε, τσουγκρίσαμε τα ποτά μας, και αποχαιρετηθήκαμε. Την άλλη μέρα η Μάρια έφυγε για το Παρίσι. Μούδειξε και το χαρτί της: είχε περάσει εναν ολόκληρο χειμώνα συνδέοντας το ζωγραφικό κουτάκι της Χημείας με άλλες επιστήμες, με τη Γαλλία, με σημειώσεις για τον Χρόνο. Και τώρα έφευγε...

Δεν δίνω συμβουλές, και γενικώς αισθάνομαι άβολα παροτρύνοντας ανθρώπους να κάνουν κάτι. Ο καθένας πρέπει να βρεί μόνος του τον δρόμο του. Και ούτε έχω ποτέ μου συμβουλέψει κανέναν να φύγει απο την Ελλάδα. Μόνον όταν με στριμώχνουν πολύ, δίνω τη μόνη συμβουλη που έχω, αυτή που κρατάω και για τον εαυτό μου, την ίδια και μόνη που δίνω και στα παιδιά μου. Αυτή, τη μόνη που δεν μου έδωσε ποτέ κανένας φεύγοντας.

Βρείτε μόνοι σας την ευτυχία. Είναι η πιο προσωπική υπόθεση. Και διεκδικείστε τον δικό σας χώρο και τα δικά σας οικονομικά. Σχεδιάστε τη ζωή σας στο χαρτί, βάλτε εκεί αγάπες επιθυμίες και πάθη. Μετατρέψτε τα χόμπι σας σε επαγγέλματα. Και μετά φύγετε στον κόσμο. Μάθετε γλώσσες, ταξιδέψτε, δουλέψτε και διασκεδάστε. Η σοβαρή ζωή εμπεριέχει και την περιστασιακή αλητεία. Και μια φορά το χρόνο επιτρέψτε στο χαρτί και ξανασχεδιάστε το. Για τα υπόλοιπα μην ανησυχείτε, θα κάνει η ζωή τις ανατροπές της. Αλλα τουλάχιστον, θα έχετε μια δουλειά και θα είστε ευτυχισμένοι.

--------------------------
Στους δύο νοητούς πόλους της ζωής, φιγουράρουν τα δύο απόλυτα άκρα της. Η απόλυτα κενή και αφιλοσόφητη ζωή που επαφίεται στις δυναμικες της τύχης και συνήθως καταλήγει σε φρικτά αδιέξοδα συμβιβασμών, και στον αντίποδά της, μια κάπως σχεδιασμένη φιλοσοφικά ύπαρξη, που συνήθως καταλήγει στην Ευτυχία. Τις περισσότερες φορές, οι λύσεις είναι τόσο απλές, που σοκάρουν...

Το βίντεο αφιερωμένο απο τον φίλο Yosemite - Οτι απο μένα είναι και θα είναι διαλεγμένα, είναι αυταπάτη μες της πλάσης την πλεκτάνη.