Friday, November 27, 2009

Ασφαλιστικό

Το Ασφαλιστικό μας πρόβλημα δεν είναι ενα ιδιαίτερα δύσκολο πρόβλημα να λυθεί, αλλά αδυνατούμε να το λύσουμε.

Για δύο λόγους - (1) Οι συντάξεις που πληρώνουν τα διάφορα ταμεία, δεν εχουν τίποτα να κάνουν με το πόσες εισφορές έχουν δώσει οι πολίτες στο κάθε ταμείο, αλλά εξαρτώνται απο τις διαπλοκές συνδικάτων - κράτους, και διάφορες άλλες ανεξήγητες θολούρες της φραπεδοχώρας, και (2) ακόμα και αν αυξηθούν τα όρια ηλικίας και οι εισφορές, το κράτος θα παραμείνει κακός διαχειριστής των χρημάτων μας, διότι έτσι δουλεύει το Κράτος, και ειδικά ο ελληνικός κρατισμός του χαβαλέ. Στο τέλος θα μας χρεωκοπήσει. Η όπως και στο παρελθόν, στο απίθανο κράτος της κομματοκρατίας, καποιοι κομματικοί αλήτες θα παίξουν τα λεφτά μας στο Χρηματιστήριο. Εγινε και στο παρελθόν.

Για κάποιους λόγους που δεν καταννοώ, ενας ΔΕΗτζής πάντα παίρνει καλύτερη σύνταξη απο εναν ταξιτζή, ακόμα και άν ο ταξιτζής πληρώσει περισσότερα στο ταμείο του. Ενας έμπορος θα πάρει καλύτερη σύνταξη απο έναν αγρότη, ενας ΟΤΕτζής καλύτερη σύνταξη απο εναν μαγαζάτορα, και πάντα οι τραπεζικοί θα είναι στην κορυφή. Γιατί; Επενδύει το ΙΚΑ τα κεφάλαιά του καλύτερα απο το ΤΕΒΕ, το ΝΑΤ καλύτερα απο τον ΟΓΑ;

Δεν καταννοώ επίσης εκείνο το απίθανο μπέρδεμα με τα 100 ταμεία που έγιναν 55, μετά 15, και πάει λέγοντας. Λογικά, θα μου πείτε όλα αυτά, συνάγουν με την ελληνική λογική, κάθε επάγγελμα και ταμείο, γιατί κάθε επάγγελμα συνδικαλίζεται διαφορετικά.

Οι αγρότες ας πούμε, κλείνουν τις εθνικές οδούς, οι ΔΕΗτζήδες κατεβάζουν τους διακόπτες. Και κονομάνε. Και επειδή το κλείσιμο της εθνικής δεν μετράει όπως το σκοτάδι, οι ΔΕΗτζήδες καταλήγουν με καλύτερες παροχές και συντάξεις. Και οι τραπεζικοί, που τα κάνουν όλα παρασκηνιακά, παίρνουν τις καλύτερες.

Αλλά δεν είναι τραγικό να ακούμε την Πετραλιά να μας λέει πως με το καινούργιο σύστημα, μετά απο 30 χρόνια εργασίας, η σύνταξή μας απο 300 ευρώ θα γίνει 304, δηλαδή αύξηση επένδυσης 4 ευρώ; Και δεν είναι ακόμα τραγικότερο να βλέπουμε πως και τα δύο κόμματα εξουσίας, έχουν εγκλωβιστεί στο ίδιο κουτάκι σκέψης, και μας φοβίζουν συνέχεια με τις αυξήσεις στα όρια ηλικίας, τις φορααρπαχτικές για να σώσουν το ταμείο που κάποιος ηλίθιος μάνατζερ διέλυσε, τα παγώματα που ξεπαγώνουν, τα τεκμήρια που μπαίνουν και βγαίνουν, ως τέλειοι κυβερνητικοί τουρίστες που έκατσαν στην παραλία, και εν μέσω ούζων και μεζέδων, άντε σκέφτηκαν και το Ασφαλιστικό;

Το Κράτος διαχειρίζεται όλα τα λεφτά μας, και απορία έχω να μάθω πού ακριβώς τα επενδύει, γιατί το εφάπαξ του ΔΕΗτζή είναι μεγαλύτερο απο του αγρότη, και στο φινάλε, γιατί υπάρχει το ακατανόητο εφάπαξ. Απο ποιά ακριβώς επένδυση προέκυψε, ποιοί την διαχειρίστηκαν, πού επένδυσαν, και πώς πήγε αυτή η επένδυση ανα οικονομική περίοδο, ανά χρόνο; Παίρνει ο έλληνας ενημερωτικό φυλλάδιο απο το ταμείο του με πληροφορίες πώς πάνε τα λεφτά του ασφαλιστικού του, πόσα έχει δώσει μέχρι σήμερα ο ίδιος, τί του αναλογεί, αν η επένδυση είναι σε χαμηλότοκες συντηρητικές επενδύσεις ή σε παράγωγα που παίζουν στις αναβαθμίσεις της Στερλίνας, και στους πετρελαιοπαραγωγούς του Ουζμπεκιστάν; Τίποτα απ' όλα αυτά δεν ξέρουμε, απλά πετάμε λεφτά σε ένα σύστημα, και περιμένουμε τις ειδήσεις των 8 να μάθουμε απο τον Πρετεντέρη άν το σύστημα χρεωκόπησε, ή διαβάζουμε Ελευθεροτυπία και άλλες παραφυλλάδες για να μάθουμε πώς οι κρατικοί μάνατζερς κλέψανε τα ταμεία.

Αν λοιπόν θέλουμε να είμαστε χαρούμενοι συνταξιούχοι, μάνατζερς της ζωής μας, και να μην περιμένουμε να ψοφήσουμε με τα 304 ευρώ του κάθε κρατικού αλχημιστή, και της κάθε ηλίθιας Πετραλιάς, ας γίνουμε κυρίαρχοι του οικονομικού μόχθου που παράγουμε. Ολοι οι Ελληνες, θα πρέπει να πληρώνουν εισφορές σε ένα και μόνον ένα ταμείο, το Ασφαλιστικό μας ταμείο. Και να μπορούν αν πάσα στιγμή να ξέρουν πόσο φόρο πλήρωσαν μέχρι τώρα, που επενδύονται τα λεφτά τους, ποιός τα μανατζάρει, και τί σύνταξη θα πάρουν απο τα 55 και μετά. Μερική, ολική, ή ενισχυμένη.

Και πέραν τούτου, αν επιθυμούν, ας φτιάξουν και δικό τους ταμείο, ανα επάγγελμα ή όπως γουστάρουν, ας βρούν μάνατζερς για τις επενδύσεις τους, και ας κάνουν ιδιωτικά ό,τι θέλουν. Και ας αποφασίσουν το κουμάντο τους, όπως εκείνοι θέλουν. Σύνταξη μειωμένη στα 55, ή μεγαλύτερη στα 65; Και να μπορούν, όπως μπορώ και εγώ, εκτός απο το ετήσιο υποχρεωτικό ενημερωτικό τους φυλλάδιο απο την εφορία, να μπορούν να ζητήσουν ανά πάσα στιγμή κατάσταση των εισφορών τους, τί θα πάρουν άν βγούν στην σύνταξη σήμερα ή σε δέκα χρόνια. Αυτό βλέπω εγώ σαν σωστό Ασφαλιστικό σύστημα. Τα υπόλοιπα είναι ελληνική λοβιτούρα, κυβερνητικές υπεκφυγές και καυτές λαϊκιστικές πατάτες.

Κάποια ανάλογη πρόταση άκουσα απο τον κ. Μίχαλο. Δεν ξέρω αν ο κ. Μίχαλος είναι συμπαθής ή όχι στην Ελλάδα, αλλά η πρότασή του ειναι σωστή και ωραία. Κάτι ανάλογο είχε προτείνει κάποτε και ο κ. Στέφανος Μάνος. Ας σκεφτούμε έξω απο το Κρατικό κουτί λοιπόν. Ο ΓΑΠ υποσχέθηκε διαφάνεια παντού. Ας το αποδείξει λοιπόν. Σήμερα.

--------------------------------------------------------
Ενα σύστημα ανάλογο με αυτό που προτείνει ο κ. Μίχαλος έχει και η Αμερική (το απέκτησε μετά το Κράχ του 29, επι προέδρου FDR), ένα ταμείο για όλους, όσα βάζεις τόσα παίρνεις, σύνταξη μετά τα 65 κανονική, μειωμένη στα 55 (πέραν απο τα ιδιωτικά επενδυτικά προγράμματα). Αλλα και στην Αμερική, τα λεφτά, ακομα τα διαχειρίζεται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση (δηλαδή το Κράτος), και εδώ η συζήτηση είναι αν θα επιτραπεί στον κόσμο να επενδύσουν τις κρατικές τους εισφορές ιδιωτικά. Ηταν μία πρόταση των Ρεπουμπλικανών που τελικά απορρίφθηκε απο το Κογκρέσο.

5 comments:

  1. Στην Ελλάδα,όπως και σε όλα τα προβλήματα που ανακύπτουν ψάχνουμε να βρούμε ελληνικές λύσεις και μέχρι να τις βρούμε τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο.
    Για το ασφαλιστικό αυτό που μπορώ να πώ είναι ότι το πρόβλημα έχει προκύψει από την υπαγωγή ατόμων σε ταμεία χωρίς το κράτος να τους αποδώσει τις ανάλογες εισφορές,στην εκτετεμένη εισφοροδιαφυγή,στην διασπάθιση των χρηματων των ταμειων από άσχετες διοικήσεις και το ίδιο το κράτος,από πρόωρες συνταξιοδοτησεις μεγαλων ομάδων,από τα μεγάλα λειτουργικά και αντιπαραγωγικά έξοδα των πολλών ταμείων,από συνταξιοδοτήσεις μεγάλων ομάδων όπως οι αγρότες που δεν έχουν πληρώσει ποτέ εισφορές και..και..
    Ο μίτος αυτός της Αριάδνης δεν εχει εύκολες λύσεις.

    ReplyDelete
  2. Γι αυτό δεν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα φίλε Αθεόφοβε. Γιατί είναι φορτωμένο με νεποτισμό, συνδικαλιστικές λοβιτούρες, κακό κυβερνητικό και κομματικό μάνατζμεντ, ανάλογα με τις κομματικές ανάγκες κάθε περιόδου. Ποτέ δεν το είδαμε ως οικονομική διαχείριση χρημάτων, αλλα ως βαλκανική πελατειακή πολιτική. Το κομματικό μας κράτος, οπου όλες οι αποφάσεις ειναι κρυφές και άδικες. Αυτό το σύστημα φτιάξαμε, και τώρα δεν λύνεται.

    Χαρακτηριστικό παράδειγμα, απο τα πολλά που θυμάμαι, είναι οι χιλιάδες των Ελλήνων της Ανατολική Ευρώπης, που αφού δούλεψαν όλα τους τα παραγωγικά χρόνια στις άθλιες οικονομίες του υπαρκτού, στο τέλος έφυγαν, η ανατολική Ευρώπη δεν τους έδωσε κάν συντάξεις (ούτε και η Ελλάδα πίεσε για κάτι τέτοιο), και ο Αντρέας Παπανδρέου τους φόρτωσε στο Ασφαλιστικό μας, χωρίς οι ίδιοι να έχουν ποτέ κάνει την παραμικρή εισφορά. Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς. Το τερατούργημα του Κρατισμού μας εκδικείται σήμερα με μια μνημειώδη κατάρρευση, σε όλα τα επίπεδα. Το οικονομικό θα είναι το λιγότερο.

    ReplyDelete
  3. Αυτά που περιγράφεις ότι συμβαίνουν στις ΗΠΑ ξέρεις ότι συμβαίνουν και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Και εδώ λαμβάνουμε αυτό το χαρτί στις αρχές Απριλίου που μας ενημερωνει πόσο πληρώσαμε, πόσο σλυνταξη θα παρουμε κτλ. Αντιγράφω ένα κομμάτι από μία παλιότερη ανάρτηση μου για το ασφαλιστικό σχετικά με τις απόψεις μου για το τι θα διορθώσει το σύστημα.

    Η κυριότερη αλλαγή ωστόσο που πρέπει να γίνει είναι να δοθεί στον εργαζόμενο η δυνατότητα αν θέλει να κάνει μόνο ιδιωτική ασφάλιση που θα ισχύει για την σύνταξη και όχι για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το συγκεκριμενοποιώ. Ο εργοδότης συνεισφέρει τις εισφορές σε ασφαλιστική εταιρία (λέγονται pension funds) που κυμαίνονται από 4-7% του μεικτού μισθού του εργαζομένου. Ο εργαζόμενος μπορεί επίσης να συνεισφέρει από 0-4% των καθαρών απολαβών του. Η τελική σύνταξη προκύπτει από το άθροισμα μιας σύνταξης που παίρνει ο εργαζόμενος λόγω των κρατήσεων που έδωσε για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και των φόρων και μία που παίρνει από την ιδιωτική εταιρία. Η ιδιωτική εταιρία επενδύει τα χρήματα του εργαζόμενου και η σύνταξη καθορίζεται από την απόδοση των χρημάτων. Αν ωστόσο το κεφάλαιο δεν αποδώσει την κατώτατη σύνταξη τότε αναλαμβάνει το κράτος να καλύψει τη διαφορά. Υπάρχει και η περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεν συνεισφέρει τίποτα, δηλαδή δεν έχει κρατήσεις για τη σύνταξη του παρά μόνο για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη. Σε αυτή την περίπτωση θα πάρει μόνο την κατώτατη κρατική σύνταξη. Εγώ αυτό ακριβώς το μοντέλο έχω επιλέξει καθώς πληρώνω κανονικά ΤΕΕ και θα πάρω σύνταξη (λέμε τώρα!!) από το ΤΕΕ. Ο λόγος που προτιμώ μία ασφαλιστική εταιρία ή μία τράπεζα για τη διαχείριση των χρημάτων μου είναι επειδή δεν αντέχω άλλο τους ανίδεους διοικητές των ταμείων αλλά και αυτούς που τους διορίζουν.

    Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί ότι το κράτος θα πρέπει να διασφαλίσει όλους αυτούς που μέχρι τώρα ασφαλιζόντουσαν σε αυτό με το να καλύψει τις όποιες μαύρες τρύπες από τον προϋπολογισμό, μολονότι αυτό δεν είναι δίκαιο για τους νέους εργαζομένους. Πολύ απλά δεν μπορούμε να αφήσουμε τους «γονείς» μας να πεθάνουν στην ψάθα μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς. Τρόποι κάλυψης υπάρχουν, για παράδειγμα με την φορολογία της εκκλησίας ή των υπερκερδών συγκεκριμένων εταιριών.

    ReplyDelete
  4. Δυστυχώς αν έχεις χτίσει ένα πολύπλοκο και διεφθαρμένο σύστημα, είναι πολύ δύσκολο να το απλοποιήσεις. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο αν αρχίζαμε από το μηδέν. Τώρα, αν θέλουμε να κάνουμε κάτι σαν αυτό που λες, πρέπει και να υπάρχει διάθεση, σχέδιο και συστηματική δουλειά από τη νέα κυβέρνηση, αλλά θα πρέπει να ξεπεράσουμε και το εμπόδιο που θα βάλουν όλες οι συντεχνίες που θα αντιδράσουν γιατί θα χάσουν τα "κεκτημένα"...

    Αποτέλεσμα? Όλο και περισσότερος κόσμος (και εγώ) στρέφεται σε ιδιωτικά προγράμματα συνατξιοδότησης και ιατρικής κάλυψης, που είναι πολύ πιο ξεκάθαρα σχετικά με το τι δίνεις και τι παίρνεις και πότε. Το κακό είναι πως πληρώνουμε παράλληλα και τα (ακριβά) δημόσια...

    ReplyDelete
  5. Φίλε NdN , το όλο θέμα ειναι money management. Θα ήταν ιδεολογικά ασυνεπές να πάρουμε λεφτά απο την Εκκλησία και τις επιχειρήσεις για να σώσουμε ένα οικονομικό σύστημα που απέτυχε. Εκκλησία και επιχειρήσεις δεν έχουν τίποτα να κάνουν με τα ασφαλιστικά λεφτά που κακοδιαχειρίστηκε το Κράτος. Αυτό θα σήμαινε πως κάθε φορά που ενα ταμείο αποτυγχάνει, κάποιος άλλος θα το ξελασπώνει. Επι Σημίτη, χρήματα των ταμείων παίχτηκαν στο Χρηματιστήριο, κρυφά. Ηταν κάτι το εγκληματικό. Δεν έχω όπως είπα την απάντηση για το τωρινό πρόβλημα, γιατί οι συντεχνίες και η κρατική διαχείριση ήταν τόσο μεγάλη, που ειναι πλέον αδύνατον να ξεμπλέξουμε τον μίτο της Αριάδνης. Θα πρέπει μάλλον να ξεκινήσουμε απο την αρχή, με μεγαλύτερη διαφάνεια σε money management, και φυσικά την δημιουργία κάποιας κουλτούρας ιδιωτικής ασφάλισης, που δεν υπάρχει στην Ελλάδα του Κρατισμού, και είναι δύσκολο να την δημιουργήσουμε.


    -------------------------------

    Φίλε Οδυσσέα γειά σου. Συμφωνώ με την ιδέα της ιδιωτικής ασφάλειας, αλλά και εδώ μπαίνουμε σε άλλα προβλήματα. Πρώτον δεν είναι ακόμα έτοιμος ο ελληνικός λαός να ξεκινήσει μαζικά ιδιωτικές επενδύσεις. Δεν υπάρχει ακόμα τέτοια κουλτούρα στην Ελλάδα. Δεύτερον, ακόμα και άν γίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει τουλάχιστον να υπάρχει ενα περιβάλλον αξιοπιστίας στην ιδιωτική αγορά, που σήμερα δεν υπάρχει. Οι ιδιωτικές επενδυτικές εταιρείες στην Ελλάδα δεν ελέγχονται απο κανέναν. Τραγικό παράδειγμα η Ασπίς Πρόνοια, οπόυ πάνω απο ένα εκατομμύριο επενδυτές έχασαν τα ασφαλιστικά λεφτά τους γιατί η εταιρεία δεν είχε κανένα σοβαρό μακροχρόνιο επενδυτικό σχέδιο, κορόιδευε συνεχώς, και στο τέλος κατέρρευσε υπο το βάρος της κακής διαχείρισης. Τρομερό το αδιέξοδό μας.

    ReplyDelete