Πληροφορούμαι πως κυκλοφορούν οι νέες αφίσες που νοσταλγικά μας θυμίζουν χρόνια μπαλκονάτα και κρεπάλες παροχών. Λογικά όλα αυτά βεβαίως, καθότι πρέπει να προειδοποιηθεί ο ελληνικός λαός πως αν πάψει ο πελατειακός Κρατισμός και καταργηθούν τα κομματικά ρουφιανομάγαζα, τότε τα παιδιά μας δεν θα βολευτούν ποτέ, και υπάρχει περίπτωση είτε να χρειαστεί να σκεφτούν διαφορετικά (πράγμα απαράδεκτο), ή να δουλέψουν αληθινά (πράγμα ανήκουστο). Υπάρχει βέβαια και η μετανάστευση (αλλά τότε μένεις εντελώς εκτός κυκλώματος). Ζήτω λοιπόν ο Κρατισμός και τα ρουφιανομάγαζα.Προσυπογράφω απολύτως τα λόγια του κ. Δασκαλόπουλου, του προέδρoυ της ΣΕΒ, που προκάλεσαν την αντίδραση όλων των ελληνικών κομμάτων. Ο κ. Δασκαλόπουλος λοιπόν, μπορεί να είναι διαπλεκόμενος και ο ίδιος, αλλα ο Locus Publicus δεν είναι, γι αυτό και προσυπογράφω το κείμενο ως πολιτικό μανιφέστο. Τα ίδια λέω και εγώ, και χειρότερα.
Η Ελλάδα πνέει τα λοίσθια. Βρίσκεται ήδη σε μια σπειροειδή δίνη ενός αργού και βασανιστικού τοκογλυφικού θανάτου που θα ολοκληρωθεί σε μερικά χρόνια. Τίποτα μέχρι σήμερα δεν δείχνει πως το πελατειακό κράτος καταργείται, καμμία συζήτηση για την μείωση του εθνικού μας χρέους. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιθυμούν να συντηρήσουν τον Κρατισμό, το ΚΚΕ θέλει να τον αυξήσει (μέσω της δικτατορίας του Προλεταριάτου), ο Τσίπρας ζητάει τουλάχιστον 100 χιλιάδες διορισμούς, και ο δυστυχής Καρατζαφέρης δεν ξέρει τώρα αν θα πρέπει να κατεβάσει χουντικούς ή Ψινάκη.
Θεωρώ πως είναι αδύνατον να αντιστρέψουμε τα πράγματα. Δεν διαθέτουμε καμμία ηθική βάση πάνω στην οποία θα μπορούσαμε να οικοδομήσουμε μια αγάπη προς κάποια συλλογική νομιμοφροσύνη και επιχειρηματικότητα. Δεν διαθέτουμε ούτε την ιστορική εξέλιξη της Ευρώπης και της Αμερικής, ούτε αστική συνείδηση και σεβασμό στους νόμους. Ευρώπη και Αμερική αναπτύχθηκαν πάνω στις ηθικές αρχές του Προτεσταντισμού. Η Ιαπωνία σε εναν δικό της κώδικα τιμής. Η Κίνα σε μια φεουδαρχική ιεραρχία.
Σε αντίθεση, εμείς δημουργήσαμε εναν μεταπρατικό πολιτισμό, ενα φτηνό και μιμητικό κακέκτυπο της Δύσης, πάνω στο οποίο προσθέσαμε,απο το 1980 και μετά, μια ακόμα ιδεολογία μηδενισμού και αλητείας. Δεν έχουμε συλλογικά τον παραμικρό σεβασμό προς την ευρηματικότητα και το επιχειρείν, τα σχολεία μας δεν παράγουν τίποτα, τα πανεπιστήμιά μας είναι γιάφκες ασύνδετες με τον υπόλοιπο κόσμο, η Εκκλησία μας δεν έχει καμμία κοινωνική συμμετοχή, ακόμα και ο ιδιωτικός μας τομέας αποτελεί μια κρατικοδίαιτη και σάπια διαπλοκή. Η συλλογική παραγωγή συνείδησης που εκπορεύεται απο τα τρία κέντρα που παράγουν ιδεολογία στην Ελλάδα (Αριστερά, Εκκλησία και ακροδεξιά), ειναι ίδια και πανομοιότυπη.
Ποτέ μου δεν συμβούλεψα κάποιον να φύγει απο την Ελλάδα. Ως μετανάστης γνωρίζω πως το αντίτιμο είναι τεράστιο, και δεν το αντέχουν όλοι. Αλλά δεν βλέπω και τον λόγο γιατί ένας νέος άνθρωπος θα έπρεπε να μείνει και να ονερευτεί σ' αυτό το σάπιο κουφάρι που επιζητεί νεκρανάσταση. Τους βλέπετε. Ετοιμάζονται όλοι για τη "νέα εποχή". Ολοι τους τώρα παίρνουν θέση για τη "Νέα Μεταπολίτευση". Οπως έγινε και με τον Σοβιετικο Κομμουνισμό. Θα αλλάξουν πρόσωπο, για να μας κυβερνήσουν μέσα απο μια Νέα Κλεπτοκρατία.Δεν ανησυχώ για εναν ελληνικό "Μπερλουσκονισμό" που διαδίδουν τα παπαγαλάκια που προσπαθούν τώρα να σώσουν το τομάρι τους. Η Ελλάδα είναι μια Λαϊκή Δημοκρατία, ποτέ δεν θα ψηφίσει επιχειρηματίες. Και θα παραμείνει έτσι μέχρι να σκορπιστεί σαν σκόνη στον άνεμο. Ερχονται μέρες καταστροφής. Ειλικρινά, λυπάμαι...
------------------------------------
Αφήνω το κείμενο για συντροφιά, μαζί με ενα όμορφο τραγουδάκι της Δήμητρας Γαλάνη. Το μόνο που μας απομένει είναι η οικογένεια. Απολαύστε την όσο μπορείτε. Και βοηθείστε τα παδιά. Θα επανέλθω σε δύο εβδομάδες. Κατευθύνομαι προς τις Βερμούδες. Είναι φτηνότερα εκεί για διακοπές απο την αγαπημένη μου Λευκάδα. Και ούτε υπάρχει ΠΑΜΕ να κλείνει τα λιμάνια...
