Τον Δεκέμβριο του 2008, με πρόσχημα την αγανάκτηση για τον θάνατο ενός νεαρού στα Εξάρχεια, επι τρεις συνεχόμενες μέρες, μια σχετικά μικρή και συνεχώς διογκώμενη ομάδα τραμπούκων, σε μια άνευ προηγουμένου επίδειξη τρομοκρατίας, λεηλάτησε, κατέστρεψε και έκαψε επιχειρήσεις, τράπεζες, πανεπιστήμια, και μαγαζιά. Την Περιουσία του Ελληνικού Λαού.
Ελάχιστοι αντιστάθηκαν. Καμμία κινητοποίηση δεν έγινε τότε για την αυτονόητη προστασία της καταστροφής του μόχθου ενός ολόκληρου λαού, για τα δράματα που προκάλεσε σε προσωπικό επίπεδο στους ανθρώπους που στήριζαν τη ζωή τους, την αξιοπρέπειά τους και το φαγητό των παιδιών τους σε αυτές τις επιχειρήσεις.
Για τρείς μέρες, και μέσα σε μια ατμόσφαιρα φεστιβαλισμού, κομματικού διχασμού, λαικιστικής επικοινωνιολογίας, ανευθυνότητας και τραμπουκισμού, χιλιάδες μολότωφ ρίχτηκαν καίγοντας πάνω απο 600 μαγαζιά. Στην κρατική τηλεόραση, θυμάμαι, η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, χαρακτήρισε "ανατριχιαστικό" το να υπερασπίζεται κανείς το κάψιμο ιδιωτικής περιουσίας, κάτι που χαρακτήρισε "ντουβάρια". Η κουλτούρα της αλητείας και του τραμπουκισμού στην Ελλάδα έχει βαθύ ιδεολογικό υπόβαθρο, καθώς και πολλούς "προοδευτικούς" υποστηριχτές.
Περιέργως, πέρσι δεν σκοτώθηκε κανένας. Σε κάποιες περσινές μου απόψεις πως η περιουσία είναι όσο ιερή όσο και η ανθρώπινη ζωή, μερικοί μου απάντησαν πως αυτός είναι αμερικανικός τρόπος σκέψης. Η περιουσία αντικαθίσταται, μου υπενθύμισαν. Η ζωή όχι. Μόνον που η ανθρώπινη ζωή κατοικοεδρεύει, ζεί και εργάζεται μέσα στην περιουσία. Και έτσι μπορεί να καεί μαζί της. Οι κυρίες της φωτογραφίας που παραλίγο να καούν πέρσι ζωντανές, ήταν ένα ακόμα "επουσιώδες επεισόδιο" καταρράκωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που δεν έτυχε καμμίας απολύτου προβολής. Ετυχε απλά να δουλεύουν στα "ντουβάρια".
Φέτος όμως, οι κυρίες που πέρσι σώθηκαν απο τύχη, αντικαταστάθηκαν απο καινούργια θύματα (στη Marfin), αυτή τη φορά αληθινά. Καθώς βυθιζόμαστε προς τον Τριτοκοσμισμό, το τερατούργημα του 15χρονου που θέλει εξουσία, μας επισκέπτεται και πάλι. Προιόν μιας διαλυμένης παιδείας και μιας ανύπαρκτης ηθικής, το Τερατούργημα που πέρσι έσπαγε τράπεζες και αστυνομικά τμήματα για χαβαλέ, απο δώ και στο εξής θα ψάχνει για ανθρώπινα ντουβάρια.
---------------------------------------------------
Η κ. Τριανταφύλλου ήταν καλεσμένη στην εκπομπή "Πρωταγωνιστές", μαζί μέ εναν αρχιτραμπούκο του Σύριζα, αιώνιο φοιτητή και καταληψία κάποιου πανεπιστημίου, που μιλούσε με μίσος κατά των πάντων ηδονιζόμενος με την ιδέα πως η Αθήνα επιτέλους καιγόνταν σε κάποια Επανάσταση. Υποστήριξη προς τους εξεγερμένους τραμπούκους πρόσφερε επίσης τηλεφωνικά και ο βουλευτής του Σύριζα Ψαριανός, ενώ όλοι μαζί χλεύασαν τον επίσης καλεσμένο στην εκπομπή Στέφανο Μάνο που ζήτησε να επέμβει επιτέλους ο στρατός. Να κλείσω το σχόλιο αναφέροντας πως κατα την διάρκεια των επεισοδίων του Los Angeles, πρίν χρόνια, η Αμερική (ξέρω, μια καταπιεστική δημοκρατία της πλάκας) κατέβασε στρατό στους δρόμους την δεύτερη μέρα.
---------------------------------------------------
"Σε μια κοινωνία με δημοκράτες πολίτες, οι άμεσα υπεύθυνοι για αυτή τη δολοφονική ενέργεια θα είχαν βρεθεί και παραδοθεί στη δικαιοσύνη σε ελάχιστο χρόνο. Δεν είναι δυνατόν με τόσο κόσμο γύρω από το συμβάν να μην υπάρχουν λεπτομερείς μαρτυρίες και πολίτες που τους έχει μείνει ένα ελάχιστο γραμμάριο συνείδησης και ανθρωπιάς να μην έχουν από την πρώτη στιγμή βρεθεί να βοηθήσουν στον εντοπισμό τους.
Σε μια κοινωνία με θεσμούς που λειτουργούν στο ελάχιστο, δεν είναι δυνατόν να μην έχουν επικηρυχθεί οι δράστες, να μην έχει στηθεί σύστημα ανώνυμης καταγγελίας και προστασίας μαρτύρων για να ενθαρρύνουν τον κόσμο να καταθέσει τις μαρτυρίες του για το γεγονός"...
Απο ενα πόστ του φίλου manblogg
Μπανάνες
-
*Οι δημοπρασίες έργων ‘τέχνης’ και άλλων παραδόξων αντικειμένων μας έχουν
δώσει κατά καιρούς τροφή για σχολιασμό και περίσκεψη σχετικά με το
αισθητικό γο...
9 hours ago
Locus οι "πολίτες" που ήταν γύρω έβριζαν τους καιγόμενους και τους φώναζαν "καλά να πάθετε" και άλλα χειρότερα.
ReplyDeleteΜια τέτοια σάπια κοινωνία με κρετίνους που στις ονειρώξεις τους βλέπουν επαναστάσεις μόνο προς τα κάτω μπορεί να πάει.
Φίλε locus μετά απο τόσα χρόνια μπάχαλου έχω καταλήξει πλέον στο συμπέρασμα ότι οι μπαχαλάκηδες είναι ένα χρήσιμο εργαλείο του συστήματος. Βοηθάνε το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα να τρομάζει τους νοικοκυραίους και να γαντζώνεται πάνω στη "νόμιμη κυβέρνηση".
ReplyDeleteΕίναι εντελώς αστείο να ισχυρίζεται κανείς ότι "δεν μπορούν να τους πιάσουν".
Θα αναφέρω απλά ένα παράδειγμα. Η αμερικάνικη αστυνομία χρησιμοποιεί (όπως θα γνωρίζεις φαντάζομαι) όπλα taser που ακινητοποιούν απο απόσταση αυτόν που στοχεύουν, παραλύοντας προσωρινά τους μυς ώστε να μπορέσεις να τον συλλάβεις με την άνεσή σου. Το εκπληκτικό είναι ότι σύμφωνα με άρθρο στη wikipedia τέτοια όπλα ακινητοποίησης έχει αγοράσει και το ελληνικό κράτος αλλά προφανώς κάποιος έχει δώσει εντολή να μην χρησιμοποιούνται.
Δεν πρέπει συνεπώς να αντιμετωπίζουμε τους μπάχαλους (και πλέον και δολοφόνους) ως ομάδα που μάχεται το σύστημα.
Αντίθετα ανήκουν στους στυλοβάτες του συστήματος.
Παρέχουν πολύτιμες υπηρεσίες στο ετοιμόρροπο πολιτικό προσωπικό και τους πατρωνες του ώστε να μην καταρρεύσουν.
Kουκουλοφόροι, φίλε Λόκους, δεν ήταν αυτοί που πυρπόλησαν την τράπεζα. Κουκουλοφόροι είμαστε όλοι όσοι φορώντας μια καθημερινή κουκούλα αδιαφορίας αποφεύγουμε τα πρόσωπα, τα βλέμματα των άλλων στο μετρό, στα πεζοδρόμια, στις δουλειές μας. Και, δυστυχώς, σε μια κοινωνία κουκουλοφόρων τι πιο 'φυσικό' από το θέαμα τριών ανθρώπων σε μια τράπεζα να πεθαίνουν από ασφυξία και δεκάδων άλλων από κάτω να περπατάνε αδιάφοροι...
ReplyDeleteΑπόγονε-
ReplyDeleteΠήρε χρόνια να δημιουργηθεί αυτή η "Ρωμαική Αρένα". Ειλικρινά, πουθενά αλλού δεν έχω δεί αυτή την κουλτούρα του κοινωνισμού που συνδυάζει τόση αδιαφορία,και ατιμωρησία με τόση μεγάλη δόση ελαφρού χαβαλέ τύπου πολιτικής πλακίτσας. Οι μολότωφ είναι φονικό όπλο. Σταδιακά, αναισθητοποιηθήκαμε μέσα σε μια κουλτούρα που συνειδητά μας έφερε εκεί. Πλακίτσα με τις καταλήψεις, πλακίτσα με τις καταστροφές, πλακίτσα με την τρομοκρατία, πλακίτσα με τις χιλιάδες ληστείες. Αυτή η νοοτροπία που την βλέπει κανείς παντού (κοίτα το ποδόσφαιρό μας), τώρα θα μας κατακευρανώσει.
Βοηθάνε το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα να τρομάζει τους νοικοκυραίους και να γαντζώνεται πάνω στη "νόμιμη κυβέρνηση"...Είναι εντελώς αστείο να ισχυρίζεται κανείς ότι "δεν μπορούν να τους πιάσουν".
ReplyDeleteYosemite-
Αυτό είναι το αποτέλεσμα. Στην αρχή ξεκίνησε απλά, χωρίς συνείδηση, ευτελίζοντας λαικιστικά κάθε αξία. Κατόπιν έγινε πολιτικο κόστος. Και στο τέλοε κουλτούρα με συνείδηση, και δίκτυο υποστήριξης. Είμαι σίγουρος πως αν ποτέ καταργήσουμε το Ασυλο και κάνουμ έρευνες του φυσικού χώρου των πανεπιστημίων, θα βρούμε σημεία και τέρατα. Χρόνια πιά τα ίδια και τα ίδια. 200-1000 άτομα σπάνε όλη την Ελλάδα. Οσοι έχουν ποτέ συλληφθεί για τρομοκρατία, ήταν όλοι τους ήδη γνωστοί. Χάμένοι στην απέραντη γραφειοκρατία. Σε μια χώρα που είμαστε τρείς και ο κούκος το "συμμάζεμα" θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε μικρό χρονικό διάστημα. Σωστά το λές όμως, οι μπαχαλάκηδες αυτοσυντηρούν το διεφθαρμένο σύστημα.
Είναι λυπηρό φίλε Γεράσιμε. Ολοι ατιμώρητοι. Αυτοί που κλείνουν τους δρόμους, αυτοί που καίνε μαγαζιά, αυτοί που καταλαμβάνουν σχολεία, θέατρα, ακόμα και την Ακρόπολη. Και τώρα φτάσαμε σ' αυτό που λές,την κοινωνική αποξένωση (social alienation), που κανείς πλέον δεν νοιάζεται και πολύ για τον διπλανό του. Που και πού ενα σόκ μας ταρακουνάει για λίγο, και μετά πάλι στην αδιαφορία. Τόσσο αληθινό αυτό που λές. Θα αλλάξει άραγε κάποτε;
ReplyDeleteΠαντα ζωντανά και άμεσα τα post σου φίλε Locus! Πόσο δίκιο έχεις γιά κάποιους από τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας μας.
ReplyDeleteΥπάρχει όμως και η άλλη φωνη , όπως αυτή :
"... Ζούμε στην Ελλάδα την σφοδρή συγκρουση δυο βουλημάτων: της αξιολογικής αναγνωρίσεως στους κόλπους της ομάδος και της εσωτερικής βεβαιώσεως.Αυτη η ακατάσχετη συγκρουση ενεργεί στη ζωή μας αποσυνθετικά καί φθάνει σε σημειο να προκαλεί την αγνωστη στο λαό μας μέχρι πρότινος ανελέητη αδιαφορία γιά τους τρίτους (όλο και πιό πολύ αυτή μας κυριεύει ) εξ'ίσου με την ψυχωτική θέρμη ,γιά οτι αφορά εμας και τους όποιους δικους μας..."
Αυτό το ελάχιστο από εναν από τους σοβαρότερους και πολυγραφότερους διανοητές της συγχρονης Ελλαδας ,τον Στελιο Ράμφο , στο βιβλιο του ,"Χρονικό ενός καινόυργιου χρόνου"(εκδοσεις Αρμος, 2008) .
Το έργο του από τις λίγες "παρήγορες φωνές" που απέμειναν στην ταλαίπωρη χώρα .
Locus dεν ξέρω αν είναι τυχαίο αλλά τα περισσότερα blog όσων υποστηρίζουν τους τραμπουκισμούς ή που θεωρούν σημαντική τη βία για το καλό όλων μας (τάχαμου), έχουν και άρθρα ή link στον ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ και άλλα τρισάθλια ποδοσφαιρικά σωματεία. (ίσως αξίζει μια μελέτη για το θέμα).
ReplyDeleteΟι άνθρωποι είναι τραμπούκοι από πεποίθηση και δεν τους νοιάζει τίποτα, και η "πλακίτσα" που πολύ σωστά αναφέρεις αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη συνήθεια.
Ελευθερία μου καλώς ήρθες. Αυτός ο οπαδισμός που αναφέρεις (αξιολογική αναγνώρίση στους κόλπους της ομάδος)δεν είναι δικαιολογήσιμος σαν συλλογική κοινωνική συμπεριφορά. Κατανοώ τις επιδράσεις του στην παιδική και εφηβική ηλικία, αλλά στην Ελλάδα υπάρχει συλλογική παράκρουση που έχει καλλιεργηθεί απο χρόνια. Τους διάφορους τραμπούκους τους υποστηρίζουν πολλές πολιτικές μορφές, απο όλα τα κόμματα, ομάδες διανοουμένων και ΜΜΕ (που ψάχνουμε την είδηση). Σιγά σιγά πιστεύω, βλέπουμε τα λάθη μας. Ανοχή στους συνδικαλιστικούς εργατικούς εκβιασμούς, στην τρομοκρατία. Οχι, δεν είναι λογικό να σου κλείνουνε γτα φώτα όπως έκανε η ΔΕΗ, ούτε να σου κλείνουνε το δρόμο, όπως οι αγρότες. Το μέλλον μας πλέον έχει απέραντες εκπλήξεις. Σε ευχαριστώ για την αναφορά στο βιβλίο του Στελιου Ράμφου ,"Χρονικό ενός καινόυργιου χρόνου"(εκδοσεις Αρμος, 2008. Κάτι τέτοια με ενδιαφέρουν και τα κυνηγάω. Νάσαι καλά.
ReplyDeleteΜα όλα συνδέονται κοινωνιολογικά, φίλε Aπόγονε. Το ποδόσφαιρο μου αρέσει πολύ, αλλά δεν μπορώ να πάρω τα παιδιά μου και να πάω στο γήπεδο οπου θα σφαχτούν διάφοροι τρελοί. Θυμάμαι πολλά απο τα ελληνικά γήπεδα. Στην Αμερική αρχίζουν τους αγώνες με τον εθνικο ύμνο, και χειροκροτάνε και το γκόλ του αντίπαλου. Δεν είναι πιο ενωτικό?
ReplyDeleteΟι τραμπούκοι δεν αποτελούν θεσμό για να διαδηλώσεις εναντίων τους. Και όσο καταδικαστέοι και αν είναι, παρότι η εμφάνισή τους και η αύξησή τους είναι άμεσο παρεπόμενο των πολιτικών διεύρυνσης της ψαλίδας και διάσπασης της κοινωνικής συνοχής, σίγουρα για χάρη τους δεν θα ασχοληθώ καν με την πιθανότητα να συγκρίνω την οποιαδήποτε αξία της υλικής περιουσίας όλου του πλανήτη, με μία και μόνο ανθρώπινη ζωή.
ReplyDeleteΠέραν αυτών, ας αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά η ανθρωπότητα μήπως και η εμφάνιση του τραμπουκισμού στην σημερινή διάσταση είναι ακριβώς το αποτέλεσμα της υιοθέτησης απόψεων σαν αυτών που εκφέρεις, από μερίδα του πληθυσμού.
Αγαπητέ Αμπανε, οι τραμπούκοι στην Ελλάδα είναι θεσμός με Ασυλο. Εγώ ποτέ δεν έιπα να διαδηλώσουμε εναντιον τους. Να τους τσακίσει το επίσημο Κράτος ζήτησα. Οσο για τις απόψεις μου, αν και δεν γνωρίζω σε ποιές αναφέρεσαι, είμαι απολύτως σίγουρος πως η πλειονότητα των Ελλήνων διαφωνεί μαζί μου. Γράφω ως μειονότητα, και με διαβάζουν λίγοι.
ReplyDelete