Υπαρξιακά

Είμαστε λαός του φαίνεσθαι και του χαβαλέ. Που ενώ μέσα στο 2011 αναμένουμε μια λαίλαπα που θα μετατρέψει το κοινωνικό και οικονομικό μας τοπίο σε κρανίου τόπο, έχουμε εναν πρωθυπουργό που φιλοσοφεί ανα τον κόσμο μεταξύ μοντέλων (γιατί βαριέται τους πασοκτζήδες), μια κυβέρνηση που κινείται λέει "στα όρια της ιδεολογίας της", μια αντιπολίτευση που έχει για ηγέτη της τον Αβραμόπουλο (!), και εναν εξαιρετικά ευκατάστατο πολιτικό κόσμο που εκτός απο τις προσωπικές του λοβιτούρες, εφευρίσκει (μαζί με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ) και ζητήματα που δεν υπάρχουν, απλά και μόνον για να συνεχίζεται το καφενειακό κους κούς και ο απέραντος τηλεοπτικός χαβαλές.

Τα ζήτήματα που μας απασχολούν - Είναι ή δεν είναι ο λαός υπέρ του Μνημονίου (λές και αν δεν είναι κάτι θα αλλάξει), θα κάνει ο Αντωνάκης εξεταστική για το Μνημόνιο (οταν βγεί, όχι τώρα), θα επιστρέψει ο ογκόλιθος Καραμανλής να αναλάβει την Επανίδρυση, πότε θα κάνει κόμμα η άσπιλη ηθικά Ντόρα (που "ντρέπεται" λέει για τήν κατάντια του πολιτικού μας κόσμου). Και να μην ξεχάσω και το τελευταίο - ποιός μαλάκας είπε στο εξωτερικό πως είμαστε διεφθαρμένοι στην Ελλάδα!

Με αυτά ασχολούμαστε. Με κάποια βέβαια διαλείμματα λαϊκών εκτονώσεων, για λίγο ξύλο και ωχαδελφισμό μεταξύ κυβέρνησης και φορτηγατζήδων, αγροτών, φοιτητών, δασκάλων, ΔΕΗτζήδων, ΟΣΕτζήδων και λοιπών. Οι εμπλεκόμενοι των φανταστικών μας προβλημάτων, ούτε κάν συνομιλούν ευθέως. Επικοινωνούν μέσω "κύκλων". "Κύκλος Καραμανλή", "κύκλος Σημίτη", κύκλος εδώ, κύκλος εκεί. Σε λίγο θα εμφανιστεί και "κύκλος Locus Publicus", να κάνει αναρτήσεις εκ μέρους μου, για να μην εκτίθεμαι και εγώ ο έρμος.

Και πριν μας κλείσει και ο Καρατζαφέρης (που έμαθα πως τον ενοχλούν τα ανώνυμα μπλόγκς), και επειδή πιστεύω πως μέ ή χωρίς Μνημόνιο η Ευρώπη έχει αποφασίσει να μας την πέσει άγρια, επειδή με τον Καραμανλή διέκοψα σχέσεις απο τα Δεκεμβριανά, επειδή δεν έχω δεί ακόμα καμμία σοβαρή προσέγγιση στα πολλαπλά προβλήματά μας, και ούτε με ενδιαφέρει ή γνώμη του κάθε Γιούνκερ για την Ελλάδα,το μόνο που μου έμεινε και διεκδικώ, είναι οι σκέψεις αυτού του μπλόγκ, που δεν επιθυμεί πλέον να συνεχίσει τις πολιτικολογίες αναπαράγοντας την εμετική φαντασιακή επικαιρότητα. Και επειδή δεν θάθελα να το κλείσω (το είπα ήδη δύο φορές και ήταν λάθος μου), θα συνεχίσω με ό,τι άλλο μπορώ (και νομίζω πως αξίζει), εκτός απο εκείνα που ασχολείται ο Τσίμας στο δελτίο των οκτώ.

----------------------------------
Στη φωτογραφία η αισθησιακή Αντζελίνα, φαντασιακό ερωτικό σύμβολο του κάθε άντρα (συμπεριλαμβανομένου και του οικοδεσπότη σας).

* Τα σχόλια μένουν ανοικτά για επικοινωνία.