Μέχρι χθές, οι δύο καλύτερες ανθρώπινες ιστορικές εμπειρίες που μεταδόθηκαν ποτέ τηλεοπτικά, ήταν εκεινες της πτώσης του τοίχους του Βερολίνου, και το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη Ιστορία, ο μέσος άνθρωπος βίωσε σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση την κατάρρευση ενός πολιτισμού, και την ωμή βία που συνήθως κρύβεται πίσω απο τους πολέμους.Σε αντίθεση με παλιότερες εποχές οπου αιώνες ολόκληροι περνούσαν σε μια απέραντη σιωπηλή αναμονή χωρίς εξελίξεις και πρόσβαση στη γνώση, ο σημερινός άνθρωπος βιώνει πια την ανθρώπινη εμπειρία (και ό,τι αυτή περιέχει), μέσα απο μια απερίγραπτη αμεσότητα, με πρωταγωνιστή άλλοτε τον φόβο και την κυνικότητα, και άλλοτε την ανθρώπινη ελπίδα.
Αλλα η χθεσινή διάσωση την ανθρακωρύχων στη Χιλή, που μεταδόθηκε στις οθόνες μας real-time απο την αρχή μέχρι το τέλος, ήταν η αληθινότερη μέχρι σήμερα απόδοση της ανθρώπινης αγωνίας για ζωή που έγινε ποτέ μαζικά ορατή, ερασιτεχνική και αληθινή στην εκτέλεση, αλλα θεατρικά και συμβολικά γεμάτη προσωπική συμμετοχή και αγωνία για το αποτέλεσμα. Ούτε η καλύτερη Χολυγουντιανή ταινία δεν μπορεί να μιλήσει τόσο άμεσα στο συλλογικό υποσυνείδητο και τον συναισθηματισμό του μέσου ανθρώπου. Οι εικόνες απο τα έγκατα της γής, μπήκαν στο σπίτι μας δορυφορικά, οι πρωταγωνιστές και το δράμα τους τρύπωσαν βαθιά μέσα στην ψυχή μας, τα πανάρχαια συναισθήματα του φόβου, του θανάτου και της ελπίδας αποκαλύφτηκαν ωμά σαν φαντάσματα μπροστά στα μάτια μας.
Η δύναμη της ιστορίας, η θεατρικότητα της διάσωσης και η ανάγκη του ανθρώπου να νικήσει τον φόβο και τον θάνατο, με κράτησε για ώρες μπροστά στην τηλεοπτική οθόνη ελπίζοντας με αγωνία ενα αίσιο και ελπιδοφόρο τέλος. Που ευτυχώς, στο τέλος ήρθε. Οπως στις κινηματογραφικές ταινίες...
---------------------------------------------
Πληροφορούμαι πως η ελληνική τηλεόραση δεν μετέδωσε σε απευθείας σύνδεση κάτι που συγκλόνισε κινηματογραφικά τον υπόλοιπο κόσμο. Θα διατήρησε όμως, υποθέτω, όλα εκείνα τα υπέροχα προγράμματα που απαρτίζουν τα πρωινάδικα και τα μεσημεριανάδικα...
'Πληροφορούμαι πως η ελληνική τηλεόραση δεν μετέδωσε σε απευθείας σύνδεση κάτι που συγκλόνισε κινηματογραφικά τον υπόλοιπο κόσμο. Θα διατήρησε όμως, υποθέτω, όλα εκείνα τα υπέροχα προγράμματα που απαρτίζουν τα πρωινάδικα και τα μεσημεριανάδικα...': μα φυσικά και η ελληνική τηλεόραση (νομίζω ο Παπαδάκης στον ΑΝΤ1) είχε απευθείας σύνδεση και συγκεκριμένα (ίσως και σε παγκόσμια αποκλειστικότητα) με εκείνον τον ανθρακωρύχο που είχε απ' τη μια τη γυναίκα του και απ' την άλλη το 'αίσθημά' του να τον περιμένουν. Κάλυψε δηλαδή το γεγονός με τον γνωστό της... πρωινάδικο/μεσημεριανάδικο τρόπο.
ReplyDeleteΔεν θα περίμενα τίποτα λιγότερο απο τον Παπαδάκη φίλε Γεράσιμε, ξέρουν οι άνθρωποι να ξεχωρίζουν τα καλά και ζουμερά απο τα άχρηστα. Η κάλυψη του BBC όμως ήταν διαφορετική, τέλεια θα έλεγα, απο τις ιστορίες του καθενός, μέχρι τα πολιτικά της Χιλής, το ιστορικό των ατυχημάτων, και γενικότερα θέματα της Χιλής σαν σύγχρονη κοινωνία. Κόλλησε στο θέαμα όλη η Αμερική, καθώς η διάσωση ήταν ζωντανή σχεδόν παντού. Ηταν ενα συγκλονιστικό τηλεοπτικό γεγονός καθώς ο μέσος θεατής έκανε τόσες πολλές σκέψεις που σχεδόν χανόνταν. Απολύτως συγκλονιστικό να βλέπεις εναν έναν τους εργάτες να βγαίνουν απο τον βαθύ τους τάφο σε μια καινούργια ζωή που κανείς τους δεν ήξερε αν θα συνεχιζόνταν.
ReplyDeleteΑγαπητοί μου,
ReplyDeleteΓια να μην ξεχνιέστε σας θυμίζω οτι " ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ" πουλάει στην τηλεόραση (και λοιπά Media). Ο νοών νοείτο.
Κωνσταντίνος Σαμψών
εγώ το είδα. καποια κανάλια, είχαν σε μικρό εικονίδιο τη διάσωση και όταν έβγαινε κάποιος το έδειχναν, μέχρι τις δέκα που είχαν βγει τρεις τέσσερις, μετά όμως τέλος, τον πρώτο πάντως τον έδειξαν απ' ευθείας.
ReplyDeleteχάλια μεν, αλλά όχι και τελείως!
Σωστά τα λές φίλε Κώστα , πολύ καλός και ο τίτλος. Η ιστορία ήταν όντως συναρπαστική. Ακόμα και μέσα απο την διάσωση, οι διάφοροι πολιτικοί της Χιλής έκαναν μεγάλη πασαρέλα. Φαντάσου να γινόνταν κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Θα είχαν βγεί οι δημοσιοσχεσίτες και τηλεπαραθυράκηδές και θα είχε παραλύσει το κράτος. Νάσαι καλά:)
ReplyDelete--------------------
Ρία μου γειά σου. Και ομως το υπερθέαμα ήταν όλη μέρα ζωντανό, τουλάχιστον σε δύο ιντερνετικά μέσα, την Ζούγκλα και το Πρώτο Θέμα. Που δείχνει και την διαφορά μεταξύ των παραδοσιακών εφημερίδων και ΜΜΕ. Εξοχο θέαμα ελπίδας. Και συνάμα ανατριχιαστικό. Τις ευχές μου.
http://thelastpsychiatrist.com/2010/10/miners_get_paid_as_expected.html
ReplyDeleteΝάντια μου, το τί θα εξελιχθεί μετά την διάσωση είναι άλλη ιστορία. Το δράμα όμως στέκει απο μόνο του και μιλάει μέσα μας, είναι το δράμα της "παγίδας" που εκατομμύρια άνθρωποι ζούν καθημερινά, άλλος στη δουλειά, άλλος στη ζωή, και μια θεατρική σχεδόν απόδραση δεν βλάπτει. Οσο για τους ψυχολόγους, αυτοί απο μόνοι τους αξίζουν ενα ποστάκι.
ReplyDeleteδιάβασε τον λόκους και γενικότερα, και εγώ τα έχω με το συνάφι και των ψυχο -λόγων και των -ιάτρων αλλά αυτός he hits spot on σε πολλά θέματα και πιστεύω θα εκτιμούσες πολύ his viewpoint
ReplyDelete(το ότι είναι μια θεατρική απόδραση εγώ πάλι το βλέπω άθλιο)