Friday, December 11, 2009

Επιτελική σκέψη

Mε κάλεσε κάποτε στο γραφείο του ενας πρόεδρος κάποιας πολυεθνικής, και μου παραπονέθηκε πως τα executive reports που του είχα φτιάξει ήταν εντελώς άχρηστα. "Θέλω καλά και αξιόπιστα συγκεντρωτικά νούμερα κάθε πρωί", μού είπε ο πρόεδρος. "Οχι σε 50 reports όπως είναι τώρα, αλλά σε πέντε. Θέλω να ξέρω ανα πάσα στιγμή πόσους πελάτες έχω, πωλήσεις και οικονομικά ανα τμήμα, προβλήματα ανα τμήμα, λογιστικά ανα τμήμα. Θέλω να ξέρω τί έχω, τί χρωστάω, τί μου χρωστάνε, την ρευστότητα της εταιρείας, τί υπηρεσίες αγοράζουν οι πελάτες μας, πόσο καιρό κάνει να λυθεί ένα πρόβλημα, κέρδος ανα τμήμα, πληροφορίες πωλήσεων, μάρκετινγκ, τα πάντα. Ολα σε μία οθόνη. Η επιτελική σκέψη απαιτεί καλά συγκεντρωτικά νούμερα, και με τα reports που μου δώσατε δεν τα έχω. Διορθώστε το."

Executive thinking requires good cummulative figures, λένε οι σοφοί των πολυεθνικών, και πληρώνουν ακριβά για να τα αποκτήσουν. Γιατί όσοι δεν το κάνουν καταντούν σαν την World Comm. Το ίδιο πρόβλημα είχε και ο πολύς κ. Donald Ramsfeld, υπουργός άμυνας των ΗΠΑ, όταν μια μέρα είπε πως μέχρι να φτάσει στο γραφείο του ένα report, τα στοιχεία έχουν αλλοιωθεί κατά 20%. "Αντιστοιχεί κάπου 5% λάθους ανα όροφο" είχε πει τότε ο υπουργός. Και βέβαια είχε δίκιο. Το Παντάγωνο είχε τότε πάνω απο 400 συστήματα πληροφορικής, που δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους. Και απο τα νούμερα που έβγαλε, είδατε τί πάθαμε.

Η επιτελική σκέψη απαιτεί καλά συγκεντρωτικά νούμερα λοιπόν, μια στρατηγική θεώρηση και πρακτική που ξεχωρίζει αβυσαλλέα τον κόσμο των επιχειρήσεων απο τα κρατικά του υποκατάστατα. Πέρα απο την προσωπική ευφυία και θέληση, οι αποφάσεις ενός μάνατζερ στηρίζονται αποκλειστικά σε νούμερα. Καλά συγκεντρωτικά νούμερα. Και όταν δεν τα έχει, ειναι χαμένος. Δεν μπορεί να επεξεργαστεί σενάρια και να πάρει αποφάσεις. Δεν μπορεί δηλαδή να κυβερνήσει.

Και τότε, μπαίνει στην εντατική. Οπως ο κ. Παπανδρέου. Και δικαίως αναφωνεί "απειλείται η εθνική κυριαρχία", που σημαίνει, πως δεν έχει επιτελική άποψη των προβλημάτων, δεν έχει καλά συγκεντρωτικά νούμερα που του επιτρέπουν να αξιολογήσει το πρόβλημα, να επεξεργαστεί σενάρια και λύσεις, και γι αυτό και δεν παρουσιάζει σχέδιο δράσης στην ΕΕ, γιατί αφ' ενός μεν δεν μπορεί, αφ' ετέρου δε φοβάται πως θα εκτεθεί. Και έτσι, ζητάει συνέχεια αναβολές και χρόνο. Οταν τα νούμερα ειναι χάλια στη βάση, στην κορυφή γίνεται μύλος. Οταν τελικά, ύστερα απο μήνες, μάζεψε και είδε τα πραγματικά νούμερα, ένοιωσε να τρελαίνεται. Είναι η απελπισία του τυφλού μάνατζερ.

Παρακολουθείστε τις δηλώσεις. Συναντήθηκε ο κ. Παπανδρέου με τον κ. Προβόπουλο για το έλλειμμα. Και πόσο ήταν το έλλειμμα; "Το νούμερο είναι μονοψήφιο και βαίνει προς διψήφιο" μας είπαν. Είναι αυτό ανακοίνωση top executive κράτους, ή χαβαλετζίδικη ατάκα ποιητή εν μέθει; Διευθυντής Τραπέζης και πρωθυπουργός τσακώθηκαν κατόπιν για τον νούμερο. Γιατί όταν μίλησαν, δεν είχαν μπροστά τους νούμερα. Και αυτά που είχαν ήταν λάθος.

Ποτέ κανείς δεν είχε ακριβή νούμερα στην Ελλάδα. Ούτε ο Καραμανλής είχε. Ούτε ο προηγούμενος του Καραμανλή. Φοβάμαι, πως ούτε και ο επόμενος θα έχει. Πάντα οι προυπολογισμοί μας ήταν μαγειρεμένοι με αλχημείες πολιτικές, και λάθος νούμερα. Και έτσι, λογω έλλειψης αξιόπιστων στοιχείων, ο σημερινός προυπολογισμός, βαφτίστηκε "μεταβατικός", και τώρα μιλάνε και για "συμπληρωματικό" προυπολογισμό. Γιατί δεν ξέρουν φίλοι μπλόγγερς. Δεν έχουν νούμερα, και θέλουν μήνες για να τα αποκτήσουν. Γι αυτό και δεν προτείνουν τίποτα στην ΕΕ. Γιατί δεν μπορούν να φτιάξουν στρατηγική. Η επιτελική σκέψη είναι στο μηδέν.

Τί επιτελική σκέψη να περιμένει κανείς απο τον κ. Λοβέρδο (συμπαθής ο άνθρωπος), που ανακοίνωσε πως δεν ξέρει πόσους ακριβώς δημοσίους υπαλλήλους έχουμε, και όταν έψαχνε τους στεϊτζήδες άλλα νούμερα τούδινε το ενα γραφείο και άλλα το άλλο; Τι αποφάσεις να πάρει ο κάθε υπουργός αγροτικής ανάπτυξης που δεν είναι ακόμα σίγουρος πόσοι είναι οι πραγματικοί αγρότες και δεν μπορούμε έτσι να υπολογίσουμε τα επιδόματα; Τί νούμερα εχουμε για τα δημόσια και ανοργάνωτα (διοικητικά, ιατρικά και λογιστικά) νοσοκομεία μας, με τις απίθανες τρύπες των δαπανών για προμήθειες εξοπλισμού και φαρμάκων; Ηξερε ποτέ κάποια ελληνική κυβέρνηση πόσο κοστίζει τον χρόνο ο "Ευαγγελισμός"; Τί ακριβώς έργο "ολοκλήρωσε" ο Αβραμόπουλος;

Τι ακριβώς στοιχεία μπορούν να στείλουν τα επιμέρους υπουργεία (Ναυτιλίας, Ανάπτυξης, Παιδείας, Υγείας, Εργασίας, κλπ) όταν κάθε υπουργείο έχει χιλιάδες υπαλλήλους γατζωμένους σε εκατοντάδες αυτόνομα συστηματάκια, που για να μάθουμε πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν πάνω απο 2.000 ευρώ (και να τους φορολογήσουμε ή να μοιράσουμε την "αλληλεγγύη"), χρειαζόμαστε λέει να περιμένουμε μήνες; Με τί νούμερα θα λύσουμε το Ασφαλιστικο, και θα κάνουμε 10, 20, 30-year projections; Πόσα υπουργεία και δημόσιοι οργανισμοί είναι σε θέση σήμερα να δώσουν αξιόπιστα συγκεντρωτικά στοιχεία (ad-hoc), στον CEO της Ελλάδας;

Η έλλειψη καλών αριθμών που οδηγούν σε επιτελική αναπηρία, είναι κατα την γνώμη μου το μεγαλύτερο δομικό και οργανικό πρόβλημα στην Ελλάδα, ένα καρκίνωμα που κρύβει μέσα του την διαφθορά, μια τροχοπέδη στην απόδοση του καλύτερου μάνατζερ, του ευφυέστερου πρωθυπουργού. Ενα πρόβλημα που οφείλεται στον ανάπηρο και ανοργάνωτο (διοικητικά και τεχνικά), δημόσιο τομέα. Κάτι που θά έπρεπε να εχει λυθεί απο χρόνια. Και που τώρα μας δημιουργεί κλίμα πανικού.

Οταν η Ελλάδα έγινε δεκτή στην ΕΕ, η Ευρώπη της έδωσε πακέτα ανάπτυξης, για να οργανώσει, τεχνολογικά και διοικητικά, όλη την υποδομή του δημόσιου ιστού της, με τα χιλιάδες μικροσυστηματάκια, ωστε το σύστημα να παράγει καλά και αξιόπιστα νούμερα στην κορυφή. Γι αυτό μας πλήρωναν χρόνια τώρα οι ευρωπαίοι. Για να επανιδρυθούμε.

Kαι πως θα μαζευτούν τώρα τα ρημάδια τα νούμερα, που τελείωσαν τα κοινοτικά πακέτα ανάπτυξης και όταν το πρόγραμμα Κοινωνία της Πληροφορίας, και άλλα εκατοντάδες προγράμματα που φτιάχτηκαν γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, κατέληξαν στο κενό;

Με τί γνώσεις θα μαζευτούν στο δημόσιο οι διάφοροι έμπειροι που μπορούν να κάνουν την δουλειά, όταν η εμπειρία πλέον εχει καταργηθεί (μαζί με την συνέντευξη), σε μια σοσιαλιστική υπερπαραγωγή εξίσωσης προς τα κάτω; Τρείς δεκαετίες έκανε η Αμερική να ξανασχεδιάσει τα παλιά της συστήματα, να φτιάξει μια καλή και καθαρή υποδομή που να παράγει καλά συγκεντρωτικά στοιχεία απο χιλιάδες τμήματα και συστήματα, πρίν μετακομίσει στο ιντερνετ. Τριάντα χρόνια Re-engineering και System Integrations. Πότε θα τα κάνει αυτά η Ελλάδα τώρα που o χρόνος χάθηκε, και η Ευρώπη εκνευρίστηκε; Πώς θα βγουμε τώρα απο την εντατική;

----------------------------------------------------------------
* - Την εποχή των μεγάλων χρηματοδοτήσεων, ήρθα κάμποσες φορές στην Ελλάδα, σε διάφορα Trade Shows εταιρειών πληροφορικής. Εκανα τότε και μια σειρά συνεντεύξεων για δουλειά. Πήρα τρείς προσφορές για εργασία. Τα λεφτά ήταν λίγα, αλλα ήθελα πολύ να γυρίσω στην πατρίδα μου. Τελικά, φοβήθηκα λόγω οικογένειας και δίστασα. Οι τρείς εκείνες εταιρείες, σήμερα δεν υπάρχουν πιά. Και εκατοντάδες άλλες που ήρθαν τότε στην Ελλάδα για κάποιο project μηχανοργάνωσης και τεχνολογίας, σύντομα εγκατέλειψαν τις ελπίδες τους και ξανάφυγαν. Και η τεχνολογική υποδομή της Ελλάδας έμεινε ανολοκλήρωτη, περιμένοντας τον Μεσσία της.

** - Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις. Ο τραπεζικός τομέας έχει κάνει την καλύτερη εν Ελλάδι μοντερνοποίηση. Και ο ΟΤΕ έχει κάνει πολλά βήματα. Και η κινητή τηλεφωνία. Αλλά δομικά, η βάση παραμένει κατακερματισμένη και ανοργάνωτη, δημιουργώντας τρομερό πρόβλημα μανατζμεντ στην κορυφή.

----------------------------------------------------------------

Σαν ερωτική νουβέλα έχω διαβάσει ανα καιρούς το επαναστατικό βιβλίο των Michael Hammer και James Champy, "Reengineering the Corporation", που την δεκαετία του 90 γύρισε ανάποδα την Αμερική, φιλοσοφικά και δομικά. Για όσους αρέσκονται σε ελιτίστικη σκέψη ποιότητας στον τομέα του μάνατζμεντ, παραθέτω μια αναφορά.

Reengineering the Corporation
Free online copy

19 comments:

  1. συμφωνω απολυτα , αφου ειναι πλεον αποδεδειγμενο οτι οι πολτικοι και οι μανατζερ αυτου του τοπου ειναι ανικανοι κλεφτες κλπ μια λυση ειναι να κανουμε μεταγραφες ...οπως στο ποδοσφαιρο , με γερμανο προπονητη η εθνικη ελλαδος μεγαλουργει , καλη σου μερα αγαπητε φιλε

    ReplyDelete
  2. Έχοντας την τραγική εμπειρία του δημοσίου υπαλλήλου κι έχοντας επίσης δουλέψει σε τράπεζα για αρκετά χρόνια, μπορώ να πω εύγε για το ποστ και να επικροτήσω τη βασική σκέψη.

    ReplyDelete
  3. Δύο μικρές τριτοκοσμικές προσωπικές εμπειρίες, για να δεις πού βρισκόμαστε σε επίπεδο μηχανοργάνωσης:
    1. Πριν 2.5 χρόνια χρειάστηκε να κάνω έναρξη επαγγέλματος στην εφορία (σε καμιά άλλη χώρα δε μου είχε χρειαστεί). Χρειάστηκαν το Ε9 του σπιτιού του πατέρα μου (δε μου το είχαν ζητήσει), και όταν τους είπα πως η δήλωση του σπιτιού έγινε στη ίδια εφορία και μπορούν να το βρουν πολύ εύκολα, μου δήλωσαν πως αυτό μπορεί να πάρει μήνες και πρέπει να το φέρω εγώ!!!

    2. Κάθε μήνα για να πληρωθώ (από ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα που περνάει μέσα από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο) πρέπει, μαζί με άλλα χαρτιά, να προσκομίσω στο αρμόδιο γραφείο και αντίγραφο της σύμβασής μου. Το γραφείο αυτό έχει πρωτότυπο της σύμβασης, αλλά "αν δε μας το φέρετε θα έχουμε μεγάλες καθυστερήσεις". Τους υπολογιστές προφανώς δεν τους έχουν ανακαλύψει στο ΕΜΠ. Όσο για αυτόματη κατάθεση του ποσού στο λογαριασμό μου, μου το απέκλεισαν κατηγορηματικά εφόσον δεν έχω μόνιμη σχέση με το Ίδρυμα. Το ότι έχω σύμβαση 4 χρόνων προφανώς δεν τους κάνει...

    ReplyDelete
  4. Καλημέρα.

    Όμορφο άρθρο για το πόσο χύμα χώρα είμαστε.
    Μία ένσταση μόνο για την συνέντευξη που αναφέρεις.
    Πολύ σωστά και καταργήθηκε, αν η αναφορά σου είναι για το δημόσιο. Ο μεγαλύτερος συντελεστής στην τελική βαθμολογία, ήταν η προσωπική εκτίμηση για το πόσο ικανός "δείχνει" ο υποψήφιος. Η ικανοτητα αυτή φυσικά αντικατόπτριζε, το πόσο γερό ήταν το βύσμα για την θέση αυτή, πολιτικό, κομματικό, συγγενικό.
    Το περισσότερο αξιόλογο σύστημα τουλάχιστον για την Ελλαδίτσα μας πιστεύω πως είναι ο ΑΣΕΠ.

    Μιά και οι προλαλήσαντες ανέφεραν την διαφθορά και τον κρατικό ελεφαντισμό, να αναφέρω με την σειρά μου, πως πριν μιά δεκαετία, σαν προιστάμενος ενός μεγάλου οργανισμού παρέλαβα ένα PC της HP με προμηθευτή τον ιδιωτικό γίγαντα κατασκευής τηλεπικοινωνιακού υλικού και όχι μόνον στην χώρα μας.
    Το αστείο και τραγικό είναι πως η αξία του συγκεκριμένου PC ανέρχονταν στις 650000 δρχ τότε έκαστος από τα 500 κομμάτια, ίσως και παραπάνω, που είχαν παραγγελθεί απ τις κεφαλές του οργανισμού. Σε ερώτηση μου στην HP πόσο κοστίζει ο υπολογιστής για προσωπική χρήση μου απάντησαν πως αν πρόκειται για ένα κομμάτι 480000 αλλά για περισσότερα κομμάτια, αν πρόκειται για επιχείρηση, οπωσδήποτε γίνεται η ανάλογη έκπτωση.
    Σε μιά άλλη περίπτωση μπήκα μέλος τριμελούς επιτροπής για την οργάνωση ενός νέου τμήματος και την προμήθεια πληροφοριακού εξοπλισμού, επιτραπέζιων και φορητών υπολογιστών, εκτυπωτών, φωτοαντιγραφικών κλπ.
    Η μόνη σχέση μου με την διαδικασία αυτή ήταν πάλι ο έλεγχος του αριθμού των συσκευών στην παραλαβή τους απ τους μεταφορείς!

    ReplyDelete
  5. Έχω μια μικρή ελπίδα ότι ο Παπανδρέου τουλάχιστον έχει καταλάβει την σημασία της πληροφορικής χρησιμοποιώντας λαπτοπ για να κρατάει σημειώσεις σε αντίθεση με το μπλοκάκι του Σημίτη και το ανύπαρκτο έστω μπλοκάκι του Καραμανλή.

    ReplyDelete
  6. Οποιος δανείζει του περισσεύουν λεφτά που δεν ξέρει τι να τα κάνει. Ετσι λοιπόν και οι αγορές δάνεισαν την ελλάδα γιατί τους περίσσευαν λεφτά και δεν ήξεραν τι να τα κάνουν.

    Τα έδωσαν σε μας που ξέραμε τι να τα κάνουμε και τα φάγαμε. Τώρα οι αγορές σκούζουν γιατί θέλουν τα λεφτά πίσω τα οποία εάν τους τα δώσουμε δεν θα ξέρουν και πάλι τι να τα κάνουν.

    Φωνάζουν οι γερμανοί γιατί δεν είμαστε συνεπείς στο υποχρεώσεις μας. Εμείς τα δάνεια αντί να τα κάνουμε παραγωγικές επενδύσεις τα κάναμε bmv και mercedes στηρίζοντας την γερμανική οικονομία.

    Τώρα τι σκούζουν; Την βιομηχανία τους στηρίξαμε. Και εάν κάτι λαμόγια σαν εμάς δεν κάνανε ντόλτσε βίτα που θα πουλούσαν τις αμαξάρες τους; Θα τους έμεναν απούλητες και θα τους μάστιζε η ανεργία.

    Διότι φίλοι μου για κάθε έναν που παράγει πρέπει κάποιος να καταναλώνει αλλιώς ο παραγωγός μένει χωρίς δουλειά.

    Σου περισσεύουν φίλε παραγωγέ λεφτά και δεν έχεις τι να τα κάνεις; Δωστα σε μας για να ενισχύσεις την αγοραστική μας δύναμη ώστε να αγοράσουμε τα προϊόντα σου. Ετσι και εσύ είσαι ευχαριστημένος γιατί πουλάς και εμείς γιατί αγοράζουμε.

    Είμαστε όλοι ευχαριστημένοι δηλαδή. Και ξαφνικά θυμάσαι τα δάνεια.

    Ασε ρε μεγάλε τι τα θέλεις τα δάνεια αφού λεφτά έχεις έτσι κι αλλιώς. Μαζί σου θα τα πάρεις; Τα σάβανα δεν έχουν τσέπες. Μας έρριξε λέει η fitch στο ΒΒΒ+ απο το AAA-. Ρε δε πανε να πηδηχτούνε όλοι μαζί στο central park;

    ReplyDelete
  7. Sam, έχεις δίκιο!
    Κάτι σαν τις μέλισσες - εργάτριες με τους κηφήνες!
    Νομίζω ότι το εθνικό σύμβολο, η σημαία, πρέπει να αντικατασταθεί με την εικόνα ενός κηφήνα! Μας ταιριάζει απόλυτα......και ίσως να μην την καίμε κι κόλας...

    Μόνο ένα προβληματάκι υπάρχει, όταν μειώνονται οι τροφές οι εργάτριες τους σκοτώνουν.....

    Φοβάμαι ότι είμαστε σ' αυτό το στάδιο, γμτ την ατυχία μας :)

    ReplyDelete
  8. Μέρος του Επιτελισμού είναι και το μήνυμα που εκπέμπεται προς τα έξω. Οι ανακοινώσεις των CEO είναι βαρόμετρα αξιοπιστίας, μελλοντικής δράσης και προθέσεων. Τίς τελευταίες μέρες, ζούμε μια υπερπαραγωγή δηλώσεων που αλλάζουν καθημερινά. Οι "γεύσεις" των δηλώσεων ειναι ενδεικτικές. "Η Ελλάδα νέο Ντουμπάι", "Η Ελλάδα χρεωκοπεί", "Η Ελλάδα καταστρέφει το Ευρωνόμισμα", "Κίνδυνος Εθνικής Κυριαρχίας", ειναι η μία μεριά. Συγχρόνως, οι δηλώσεις διαφόρων πως η Ελλάδα δεν χρεωκοπεί, δεν είναι Ντουμπάι, και πως άν και πολλές ριζοσπαστικές αλλαγές έρχονται, τίποτα το αντιλαικό δεν πρόκειται να γίνει.

    Αυτό το αλαλούμ είναι στρατηγικα απαράδεκτο. Η κυβέρνηση της χώρας πρέπει να εχει μία ξεκάθαρη θέση. Μια θέση αισιοδοξίας, θετικό μήνυμα προς τις Αγορές. Οι δραματοποιημένες δηλώσεις τύπου "απειλής εθνικής κυριαρχίας" προβάλουν ένα επιτελείο υπο διάλυση, και ενα μήνυμα επιτελικής ασυναρτησίας. Οι ηγέτες της χώρας, πρέπει να προσέχουν τις δηλώσεις τους.

    Φίλοι μπλόγγερς ευχαριστώ για τα σχόλια. Βρίσκομαι εν κινήσει. Θα επανέλθω.

    ReplyDelete
  9. Δανείζομαι μία σκηνή απο τον ελληνικό κινηματογράφο που περιγράφει νομίζω ικανοποιητικά όλα τα πρόσωπα του δράματος.

    Ο ντίνος ηλιόπουλος είναι το ελληνικό δημόσιο. Η νεαρή κορασίδα η φανή, είναι τα δάνεια που μοιράζουν οι αγορές. Ο μπαμπάς της φανής είναι φυσικά οι πιστωτές μας και η κυρά θοδώρα είναι οι ξένοι οίκοι αξιολόγησης.

    Εδώ.

    ReplyDelete
  10. Φίλε valamonte1, χρειαζόματε δηλαδή Ρεχάγκελ; Mμμ... Δύσκολο το βλέπω. Εντούτοις υπάρχουν υποψήφιοι απο διάφορες ιδεολογίες. Ο Bill Gates αυτή τη στιγμή έχει χρόνο, ο Soros ήταν πρόσφατα στην Ελλάδα και βγαίνει σε σύνταξη και φυσικά ο συμπαθέστατος Αλμούνια:)

    --------------------------------
    Dora Tsirka καλωσήρθες και ευχαριστώ για την προσωπική κατάθεση. Τα δομικά αυτά προβλήματα δυστυχώς θα παραμείνουν. Δυστυχώς η πολιτική δεν έχει την ευελιξία των επιχειρήσεων, και πολύς κόσμος περιμένει πολιτικές λύσεις. Ας συνεχίσουμε να φιλοσοφούμε στα μπλόγκς, ελπίζοντας πως κάποια πραγματική ιδεολογία Επανίδρυσης επισκεφτεί και τον τόπο μας. Τις ευχές μου.

    ReplyDelete
  11. Τρομερά και ενδεικτικά τα παραδείγματα που αναφέρεις φίλε Οδυσσέα. Σαν το παιδικό παιχνίδι "το τηλεφωνο". Μπαίνει η αίτηση του πελάτη στην αρχή, και στο τέλος καταλήγεις με τερατούργημα. Ολα αυτά πέρνουν μήνες γιατί ο ένας δίνει το χαρτί στον αλλον, και το θέμα προχωράει με γάιδαρο. Ο τελευταίος υπάλληλος οργανισμού μπορεί να σε χορέψει στο ταψί.

    Ενας ίνδός καθηγητής πληροφορικής μας έλεγε κάποτε μια ιστορία. Είχε πάει στην Ινδία, όπου είχαν μηχανογραφήσει κάποιες επαρχιακές τράπεζες. Οι διευθυντές των τραπεζών αισθάνθηκαν να απειλούνται απο την νέα τεχνολογία, αλλά δεν είπαν τίποτα. Συμμετείχαν στο σχέδιο. Μόλις η ομάδα έφυγε απο την Ινδία, ξήλωσαν κυριολεκτικά όλα τα κομπιούτερς και τις καλωδιώσεις, και τα πέταξαν κυριολεκτικά στα σκουπίδια.

    ReplyDelete
  12. Δηλαδή φίλε Giant κατα τα γνωστά, καποιοι πιθανώς να καρπώθηκαν την διαφορά τιμής. Απο την εταιρεία τα πήραν με έκπτωση αλλα στο κράτος τα χρέωσαν υπερτιμολογημένα. Αλίμονο αν γινόταν διαφορετικά. Και εδώ πάλι, μπαίνει το δομικό μας πρόβλημα. Ολα στην Ελλάδα αποφασίζονται στην κορυφή. Το middle management, δηλαδή εσύ, δεν έχει ούτε δικό του προυπολισμό, αλλά ούτε και συμμετοχή σε αποφάσεις.Ολα απ' ευθείας απο τον Υπουργό. Και στην βάση χάος.

    ReplyDelete
  13. Φίλε Αθεόφοβε, ναι, ο κ. Παπανδρέου είναι πολυ πιο μοντέρνος απο τους προκατόχους του.

    Η προσωπική μου εκτίμηση: Για δομικά προβλήματα που αναφέρει το πόστ, δεν μπορούμε να κάνουμε τώρα τίποτα. Πέραν τούτου, ο Γιώργος έχει αυτή την στιγμή τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο, υποστηρίζεται απο την πολιτική του βάση, και απο τεράστιο ποσοστό δεξιών ψηφοφόρων (έστω σιωπηλά), έχει τους ψήφους την Βουλή, και μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Την ίδια ευκαιρία είχε και ο Αντρέας το 81 αλλά την έχασε.

    Ελπίζω ο Γιώργος αυτό να το αντιλαμβάνεται. Η πλεοψηφία των Ελλήνων είναι ετοιμη να δεχτούν τεράστιες αλλαγές. Στο οικονομικό, δεν υπάρχουν περιθώρια. Θα δανειστεί ξανά για να στηρίξει τα ταμεία και τα δημοσιονομικά, και συγχρόνως θα πρέπει να λυσει Ασφαλιστικό, Εργασιακό, Διαφθοράκ, κλπ. Τα πράγματα θα χειροτερέψουν για κανα 2-3 χρόνια, αλλά μετά θα μπορέσουμε να βγούμε απο την τρύπα. ΤΩΡΑ, πρέπει να τολμήσει ο κ. Παπανδρέου. Αν καταναλωθεί σε ψευτολαικισμούς, χάθηκε αυτός πολιτικά, και μαζί τους όλοι μας.

    ReplyDelete
  14. Την βιομηχανία τους στηρίξαμε με λαμόγια; Φίλε Yosemite Sam μου βάνεις δύσκολα. Ευχαρίστως να το πώ αυτό εγώ σε μπλογκ, αλλα οι Βρυξέλλες παίζουν αλλού, και υπάρχει και η σφαλιάρα. Θάθελα να δώ την έκφραση της Μέρκελ αν ο Γιώργος της πεί να πάνε να πηδηχτούνε:)

    Aπαιχτο το κλιπάκι. Εριξα γέλιο με την καρδιά μου:) "Ρε ποιοί εσείς, πάλι;" Ετσι θα μιλήσει ο Γιώργος στις Βρυξέλλες; OEO...

    ReplyDelete
  15. Κι άλλη σημαία φίλε glam; Eργάτριες με τους κηφήνες! Ασε και μόλις ξεμπερδέψαμε με την αναρχοσυνδικαλιστή κοκκινόμαυρη στο πανεπισήμιο. Πολύ παίζει το θέμα της σημαίας. Δηλαδή η γαλανολευκη ειναι "μεταβατική;"

    Tις ευχές μου:)

    ReplyDelete
  16. Θα συμφωνήσω με τον φίλο giant πως η συνέντευξη μπορεί να αποτελέσει πόρτα για τεράστια πολιτικά, κομματικά και συγγενικά αλισβερίσια. Δεν ξέρω πως θα μπορούσε να ενσωματωθεί στον δημόσιο βίο μας επιτυχώς. Στις αγορές του κόσμου όμως, η εμπειρία είναι ο μόνο πράγμα που μετράει. Οι απόφοιτοι των πανεπιστημίων, παίρνουν μια θεωρητική κατάρτιση των σπουδών τους, η οποία στην συνέχεια πρέπει να μετατραπεί σε αληθινή πρακτική εμπειρία. Ναι, να δεχτώ πως το ΑΣΕΠ θα πρέπει να ειναι ο φορέας στελέχωσης του Δημοσίου. Στις χαμηλές λειτουργικές βαθμίδες. Αλλα στις βαθμίδες μάνατζμεντ και στρατηγισμού, χρειάζεται εμπερία.

    ReplyDelete
  17. να που σε αντιγράφουνε..
    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_15/12/2009_383520

    'αψογο!

    ReplyDelete
  18. Φίλε Square σ' ευχαριστώ. Με την Καθημερινή τα πάω καλά. Με άλλες φυλάδες έχω το πρόβλημα:)

    ReplyDelete
  19. Locus, καλή σου μέρα!
    Έχω δημιουργήσει ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
    Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
    http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
    Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
    δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε, αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή, να με ενημερώσεις και να “κατεβάσω” τις σχετικές αναρτήσεις μου.
    Ευχαριστώ
    Seagull
    http://seagullstefanos.blogspot.com/

    Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους

    ReplyDelete