"Δεν πρόκειται ούτε μια στιγμή να διστάσω να κάνω αυτό που επιβάλλουν οι συνθήκες, αν συνεχιστεί η αντιπατριωτική απόπειρα υπονόμευσης αυτής της ενότητας, αυτού του αγώνα που κάνει ο λαός μας. Κριτής όλων μας ήταν, είναι και θα είναι ο ελληνικός λαός. Αυτός είναι που απαντάει πάντα στα αδιέξοδα.Και στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Γι΄ αυτό και στις 7 του Νοέμβρη απαντάμε μαζικά σε όλους εκείνους που υπονομεύουν την προσπάθεια".
Το προχώρησε πολύ το θέμα ο Γιώργος, δύο μέρες πριν τις περιφεριακές εκλογές, μπλόφα ξεμπλόφα τωρα είναι δέσμιος δυναμικών που αναζητούν εκλογές. Και εκλογές πρέπει να κάνει το συντομότερο δυνατόν. Η χώρα βρίσκεται σε πλήρη διάλυση. Και ουδείς νοήμων άνθρωπος πιστεύει πως το αποτέλεσμα των περιφεριακών έχει να κάνει τίποτα με τη μπλόφα του Γιώργου. Ο Γιώργος δεν μπορεί πλέον να κυβερνήσει.
Αφού το πράγμα έφτασε εκεί, ας δούμε την λογική του. Η συναίνεση και η εθνική ομοψυχία των Ελλήνων είναι αναγκαία. Η Ελλάδα τελεί υπο πραγματική διάλυση, σε όλα τα επίπεδα, και χρειάζεται επειγόντως ενα στρατηγικό σχέδιο. Και μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων απο τον χώρο της Οικονομίας, της Διοίκησης, της τεχνικής μηχανοργάνωσης, της Ανάπτυξης. Ο Γιώργος κυβερνάει με τέσσερα άτομα, οι άλλοι αδιαφορούν, ούτε κάν μιλιούνται μεταξύ τους. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν έχουν πλέον ούτε στοιχειώδεις λόγους πολιτικής ύπαρξης, και το κομματικό υπερκράτος πρέπει επειγόντως να διαλυθεί. Είμαστε στο τελευταίο βήμα πρίν την ελεύθερη πτώση.
Δεν ανήκω στην κατηγορία εκείνη που πιστεύει πως ο Γιώργος είναι ηλίθιος. Παρά τη γλωσσική του ανεπάρκεια και τους σαφέστατους αμερικανισμούς του (ο Γιώργος είναι ελληνοαμερικανός), και παρά τις όποιες αμφισβητήσεις, ο σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδας έχει ελληνική συνείδηση, αγάπη προς την Ελλάδα, και ισχυρή επιθυμία να την σώσει. Πατάει όμως πάνω στο βαθύ ΠΑΣΟΚ, το οποίο πρέπει να διαλύσει.
Τον κατηγορούν πως θα μπορούσε να κάνει πολλά για να αποφύγουμε το Μνημόνιο. Πως θα μπορούσε να δανειστεί με μικρότερα επιτόκια την περίοδο πριν τον Μαιο του 2009, πως έκανε λάθος δηλώσεις. Σωστά όλα αυτά, τον κατηγόρησα και εγώ. Αλλά σήμερα πιστεύω πως ό,τι και νάκανε, η απόφαση είχε ήδη παρθεί. Η Γερμανία ηθελε μια γρήγορη λύση για την Ελλάδα, που τον Απρίλιο του 2009 πυροδότησε μια καταπληκτικη ευρωπαϊκη κρίση, απειλώντας το Ευρώ (δημιούργημα της Γερμανίας). Η Γερμανία ήθελε Μνημόνιο, και Μνημόνιο πήρε. Ενα πειραματικό Μνημόνιο, που θα αποτελούσε μια πιλοτική λύση που θα τεστάριζε, και αργότερα (αυτό κάνει σήμερα), σιγά σιγά θα θεσμοθετούσε πανευρωπαϊκά. Οποιος κι αν ήταν στην θέση του Γιώργου τα ίδια θα πάθαινε. Τα υπόλοιπα περί Μνημονίου, είναι κατα την γνώμη μου περιττά. Αν ο Γιώργος ζητούσε 180 αντί 150 ψήφων στη Βουλη για το Μνημόνιο, θα το υπερψήφιζε και η ΝΔ.
Το τεράστιο όμως λάθος του Γιώργου ήταν ότι ήταν πολιτικά δειλός, ενέδωσε στην κομματική λογική του ΠΑΣΟΚ, και αντί να μειώσει τις κρατικές δαπάνες, και τα πάγια λειτουργικά έξοδα του αντιπαραγωγικού κράτους (όπως του πρότεινε η Τρόϊκα), εκείνος τους έπεισε να πιάσει τα νούμερα απο την πλευρά των εσόδων, αυξάνοντας τους φόρους, κάνοντας περικοπές και αυξάνοντας το ΦΠΑ σε βαθμό κακουργήματος. Η Τρόϊκα πρότεινε την συνταγή (70% έμφαση σε δαπάνες - 30% έμφαση σε έσοδα). Ο Γιώργος έκανε ακριβώς το αντίθετο. Και απέτυχε, δημιουργώντας ενα απίθανο υφεσιακό περιβάλλον που μας γέμισε με λουκέτα, φτώχεια και χρεωκοπίες.
Το Μνημόνιο ειναι ενα στρατηγικό κείμενο που περιέχει κατευθυντήριες γραμμές και προτάσεις για διαρθρωτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, αλλά δεν υπαγορεύει το μείγμα της οικονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε. Βουλιάξαμε κατόπιν, και γι αυτό φταίει ο Γιώργος και όχι η Τρόϊκα. Γιατί υποχώρησε η Τρόϊκα; Μα γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν νούμερα, και ετσι δεν μπορούσαν ούτε εκείνοι να σεναριολογήσουν. Υπέκυψαν έτσι στις προτάσεις Παπακωνσταντίνου. Τα μόνα databases που φτιάχτηκαν στα γρήγορα στην Ελλάδα, ήταν εκείνο που κατέγραψε τους δημοσίους υπαλλήλους, και το καινούργιο των συνταγογραφήσεων. Και τα δύο (υπόδειξη της Τρόϊκας), παράγουν σήμερα "μαργαριτάρια".
Στρατηγικά και διοικητικά, ο Γιώργος δεν μπορεί πλέον να κυβερνήσει. Καθεται πάνω σε απίθανες κομματικές και δομικές νάρκες που είναι αξεπέραστες, καθώς και σε ενα λαϊκιστικό περιβάλλον που νομίζει πως σύντομα θα ξαναγίνουμε νεόπλουτοι, θα μηδενήσουμε το έλλειμμα σε έναν χρόνο, και η ανάπτυξη θα είναι γρήγορη και πράσινη. Σε μια χώρα που δομικά και μηχανογραφικά είναι σάπια, που το κέρδος, η τίμια εργασία και η επιχειρηματικότηα έχουν ιδεολογικά κατωχυρωθεί ως ανήθικες ανθρώπινες επιδιώξεις.
Να πάμε λοιπόν σε εκλογές. Να σχηματισθεί μια κυβέρνηση εξωκοινοβουλευτικών, να δημιουργηθούν ομάδες εργασίας με συνοπτικές διαδικασίες, στην οικονομία, την ανάπτυξη, στην μηχανοργάνωση. Να γίνει η αναπόφευκτη αναδιάρθρωση του χρέους (δηλ. πτώχευση), και ενα επιτέλους χρονοδιάγραμμα μείωσης του εθνικού μας χρέους στο επίπεδο του 60% του ΑΕΠ, να τσακιστεί ο συνδικαλισμός που κατέστρεψε την Ελλάδα προστατεύοντας επιλεκτικά μόνον τους κομματικούς πελάτες, να απελευθερωθεί η Δικαιοσύνη οπου εκκρεμούν 600 χιλιάδες υποθέσεις και 30 δις ευρώ, να κλείσουν ΔΕΚΟ και οι 11 χιλιάδες αντιπαραγωγικοί δημόσιοι οργανισμοί. Θα χρειαστούμε και ενα καινούργιο Σύνταγμα. Και μια καινούργια φυλακή. Σίγουρα έχουμε κόσμο να την γεμίσουμε.
Διατηρώ σήμερα, οσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, την πεποίθηση πως η Ελλάδα θα αλλάξει μόνον αν πρώτα διαλυθεί συνολικά. Το τυμπανιαίο πτώμα που χάσκει μπροστά μας, πρέπει να σαπίσει παντελώς. Οι κοινωνικές και ανθρώπινες επιπτώσεις θα είναι ανυπολόγιστες. Μόνον έτσι όμως θα αναγεννηθεί η Ελλάδα απο τις στάχτες. Ας μην κάνει ο Γιώργος ένα ακόμα λάθος. Η Ελλάδα θα πρέπει να κηρυχτεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και πολέμου. Με αφετηρία τις εθνικές εκλογές.
------------------------------------------
Θα ειναι προτιμότερο να προσπαθήσει να κάνει μια Επανάσταση και να πέσει όρθιος, ακόμα και να τον διώξουν, παρά να παραμείνει άτολμος ακολουθώντας το παράδειγμα Καραμανλή. Θα τον κατηγορήσουν βέβαια για φιλελευθερισμό. Ας κάνει τώρα ο ίδιος τις επιλογές του.
Κλιμάκωση
-
*Αυτό που όλος ο κόσμος φοβόταν ξεκίνησε. Το Ιράν εξαπέλυσε πυραυλική
επίθεση εναντίον του Ισραήλ. Τέτοια επίθεση είχε βέβαια ξαναγίνει πριν από
μήνες κα...
2 days ago
"Θα χρειαστούμε και ένα καινούργιο Σύνταγμα. Και μια καινούργια φυλακή. Σίγουρα έχουμε κόσμο να την γεμίσουμε."
ReplyDeleteΑν αυτό είχε υπάρξει 1ο στις προτεραιότητες του ΓΑΠ τα πράγματα θα ήταν ήδη καλύτερα.
Δεν ξέρω αν ο ΓΑΠ έχει/είχε καλές προθέσεις η όχι αγαπητέ Locus. Αυτό πολύ μικρή σημασία έχει. Εκ του αποτελέσματος και κρινόμαστε και όχι εκ των προθέσεων. Το αποτέλεσμα για την ώρα είναι μικρόψυχο και υποκριτικό.
Οριζόντιο κόψιμο συντάξεων από τη μία (τραγικότατο) και περαίωση από την άλλη. Αυτό αρκεί για την αξιολόγηση του έργου νομίζω.
Ο γιώργος σαν παλιός πασόκος κουβαλάει τους δικούς του σκελετούς στη ντουλάπα. Λεφτά δεν πιστεύω να έχει φάει όπως τα άλλα συντρόφια, αλλά τόσες δεκαετίες στο "κίνημα της αλλαγής" είναι αδύνατο να μην τον κρατάνε κάποιοι απο κάπου.
ReplyDeleteΧθες ο κουρής, αυτό το εμετικό δημιούργημα του πασοκικού παρελθόντος, τον απείλησε ευθέως ότι άμα ανοίξει το στόμα του δεν θάχει που να κρυφτεί ο πρωθυπουργός μας.
Απο την άλλη βρίσκω απο ηλίθιο έως αυτοκτονικό να εκβιάζεις την κοινωνία με διλήμματα του τύπου ψηφίστε σγουρό αλλιώς σας πάω σε εκλογές. Ισως ο γιωργάκης αποφάσισε ηρωϊκη έξοδο όπως ο κουρασμένος, γιατί βλέπει ότι είναι πολύ μικρός για τα μεγάλα που καλείται να αντιμετωπίσει.
Στο καλό και να περάσει ο επόμενος καραγκιόζης του συστήματος.
Το ότι πνίγηκε στα ψέματα φίλε Manblogg δείχνει πως συνειδητά προσπάθησε να στηριχτεί σε κομματικούς μηχανισμούς για να εκλεγεί. Με τις εκλογές μπορεί να εξιλεωθεί και λίγο απο τα ψέματα. Ο τόπος δεν αντέχει άλλους πειραματισμού. Η εισοδηματική πολιτική του απέτυχε (η περαίωση ήταν η ταφόπλακα). Τώρα ήρθαν τα δύσκολα. Αν δεν μπορεί, να φύγει.
ReplyDeleteΔεν έχω την παραμικρή ιδέα φίλε Yosemite ποιός επόμενος καραγκιόζης του συστήματος θα ήταν αποδεκτός. Αλλά με το ψευτοδίλημμα που έθεσε, ας κάνει εκλογές και ας φύγει. Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα περιμένει κατάρρευση και πτώχευση. Οταν όμως τραβάς όπλο και απειλείς, τότε πρέπει να κάνεις κάτι. Αλλιώς θα σε φάνε. Η κάνει λοιπόν δραστικές αλλαγές, ή καλή του ώρα σε ηρωική έξοδο.
ReplyDeleteΑυτό το ποστ και η Final Solution, Locus, θα έπρεπε θα είναι υποχρεωτική ανάγνωση για κάθε Έλληνα, κι όποιος διαφωνεί να τα διαβάζει δύο φορές. Μπράβο σου. Πάντως, αρχίζει να γίνεται εμφανές ότι όσο κατασταλάζει και διυλίζεται το σκεπτικό σου, τόσο μένει μια σκέψη βαρύτερη από τις άλλες, ότι το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο χαρακτήρας του Έλληνα. Θα συνετιστούν στο χείλος του γκρεμού; δεν νομίζω. Όπως λες, πρέπει το τυμπανιαίο πτώμα να σαπίσει παντελώς.
ReplyDeleteΦίλε thinks-
ReplyDeleteΤραγικά ανεπαρκής και άτολμος, ο Γιώργος επωμίσθηκε κατα λάθος τα βάρη ενός συστήματος 30 χρόνων. Δεν είναι δυνατόν να μην κατάλαβε πως οι τελευταίες εκλογές δεν ήταν μια απλή εναλλαγή στην εξουσία, πως υπήρχε η ανάγκη να δραματοποιηθεί η κατάσταση που είμαστε, και απο νωρίς να τεθεί η χώρα σε κατάσταση μάχης, απευθυνόμενος σε πολύ μεγαλύτερο κομμάτι των Ελλήνων, πέρα απο το Πασόκ. Αυτά έπρεπε να γίνουν νωρίς, όταν το πολιτικό κεφάλαιο ήταν μεγάλο. Τώρα είναι αργά.
Ειλικρινά δεν βλέπω ποιός συνασπισμός θα μπορούσε να κυβερνήσει πιά αυτή τη χώρα, εκτός απο επιλεγμένες προσωπικότητες με κύρος, πείρα και γνώσεις, που ποτέ όμως δεν εκλήθησαν ούτε κάν σε κάποια συζήτηση. Ειλικρινά, είμαι απόλυτα απογοητευμένος.
Θα διαφωνήσω μαζί σου φίλε Locus.
ReplyDeleteΑν ο ΓΑΠ έχει τα κότσια να αλλάξει κάτι, αν το τολμήσει τώρα, χωρίς εκλογές. Ας αντικαταστήσει μερικούς από τους ανίκανους υπουργούς του με σοβαρούς ανθρώπους. Κι αν δεν τον στηρίξει το κόμμα του, ας πάει σε εκλογές.
Ένα από τα βασικά προβλήματά μας, είναι ότι δε μας αρέσει να τηρούμε τους νόμους και τους κανόνες. Οι βουλευτικές εκλογές δίνουν σε μια κυβέρνηση εντολή για 4 χρόνια. Δε γράφει πουθενά ότι "αν χάσεις τις δημοτικές εκλογές, ξανακάνεις βουλευτικές".
Άσχετα πάντως με το εάν θα γίνουν ή όχι εκλογές, καταφέραμε μέσα σε μία εβδομάδα να χάσουμε και τη λίγη αξιοπιστία που είχαμε με πολύ κόπο κερδίσει τους τελευταίους μήνες στο εξωτερικό...
Κι εγώ, απογοητευμένος πραγματικά. Ο Γιώργος έθεσε σε κίνηση την τελευταία πράξη της τραγωδίας διαλέγοντας να δώσει τον τόνο λέγοντας ότι δεν υπήρχε πρόβλημα, κάτι που κανείς δεν πίστευε αλλά όλοι διάλεξαν να το χάψουν. Αν το σκεφτείς είναι πράγματι, και σοβαρά, ο Γιώργος, μια τραγική φιγούρα που ακολουθεί ένα "οπερατικό" πεπρωμένο: Οι δαίμονες της αριστεράς και της δεξιάς μιας χώρας, πέρασαν από τα στάδια του Γεωργίου, μετά του Ανδρέα, και θα φτάσουν στην τραγική τους κατάληξη τώρα με τον Γιώργο, ο οποίος επωμίζεται την ευθύνη και το βάρος της ολικής καταστροφής. Ακλουθώντας την ψυχοκοινωνική ταυτότητα και πορεία της χώρας θα μπορούσε κανείς να πει ότι ζούμε τώρα την τελευταία καταστροφή που έπρεπε να φέρει ο εμφύλιος πρίν χαθεί στη λήθη του χρόνου. Γιατί, μετά από όλα τα στάδια των τελευταίων 65 ετών, έφτασε ο πραγματικός τελικός υπεύθυνος, ο ίδιος ο λαός, σε μια πραγματικότητα αδιαφορίας και παραισθήσεων που δεν είναι άλλο από τα τελευταία σκιρτήματα. Οι επόμενες γενιές θα γεννηθούν μέσα από αυτή την αποτέφρωση και θα δημιουργήσουν την αναγέννηση της χώρας -ονειρευόμαστε: ίσως.
ReplyDeleteΦίλε Οδυσσέα, αυτός μιλάει για εκλογές, όχι εμείς. Δεν μπορεί το παιδί να βγάλει αλλα τρία χρόνια, το λέει καθαρά, θέλει συγκυβέρνηση, ή φεύγει.
ReplyDeleteΕγώ δεν θέλω εκλογές, θα προτιμούσα να τον έβλεπα να φεύγει και να σχηματιζόταν μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων (απο τον πρόεδρο ας πούμε), αλλά αν αυτό δεν γίνεται, τότε εκλογές. Δεν μπορούμε Οδυσσέα μου να τον κάνουμε να κυβερνήσει με το ζόρι. Ωραία τα συνταγμαικά αλλά το παληκάρι κόλλησε.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Γ.Π. είναι πρωθυπουργός μόνο και μόνο επειδή ο μπαμπάς του και ο παππούς του ήταν πρωθυπουργοί. Ποτέ στην ζωή του δεν έκανε κάτι αξιόλογο, ούτε κέρδισε ποτέ κάποια θέση με το σπαθί του. Υπήρξε στο παρελθόν πολλές φορές υπουργός, και Παιδείας και Εξωτερικών, και δεν κατάφερε τίποτα απολύτως. Δεν βελτίωσε τίποτα, από όπου και αν πέρασε. Άχρωμος και άοσμος, ένα μηδενικό.
ReplyDeleteΕίναι καθαρά προϊόν νεποτισμού, όπως ήταν και ο προηγούμενος ο Κωστάκης. Συνεχώς τα ίδια έκανε και αυτός, βόλευε συγγενείς και φίλους, είχε δεκάδες συμβούλους και έκανε ταξίδια αναψυχής.
Δεν βλέπω λοιπόν για ποιο λόγο ένας τέτοιος άνθρωπος θα έκανε ποτέ κάτι ουσιαστικό. Γιατί υποθέτουν κάποιοι ότι θα ήθελε να κάνει επανάσταση ή ότι θα ήθελε να αλλάξει κάτι; Έχει σχέση με αξιοκρατία; Αξιοκρατικά πρώτα πρώτα θα έπρεπε να απορρίψει τον εαυτό του!!! Γι' αυτό άλλωστε στους 12 μήνες δεν έχει κάνει τίποτα απολύτως. Μόνο λόγια. Ας πούμε το opengov. Χιλιάδες έκαναν αιτήσεις. Τις οποίες δεν τις είδε κανείς. Λόγια, λόγια, λόγια. Κενολογίες περί πράσινης ανάπτυξης και μεσογειακής δίαιτας που θα εξάγουμε.
ReplyDeleteΚαι ούτε πρόκειται να κάνει ποτέ τίποτα. Δεκαετίες τώρα, έτσι έχει μάθει. Μακάρι να γίνουν εκλογές, για να φύγει επιτέλους. Όχι ότι ο Σαμαράς είναι καλύτερος. Αλλά τουλάχιστον να μην κάθονται πολύ, μήπως και κάποτε τα κόμματα σοβαρευτούν και διαλέξουν επιτέλους κάποιον αξιόλογο. Ή τουλάχιστον να πλακωθούν για τη διαδοχή και να αυτό-διαλυθούν. Διότι δυστυχώς το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας είναι τα δύο (ή και τα πέντε) μεγάλα κόμματα που έχουν συγκεντρώσει όλους τους απατεώνες.
Γενικά όμως δεν είναι δυνατό 10 εκ. άνθρωποι να μην έχουμε 10 ικανούς για να κυβερνήσουν. Σαφώς και έχουμε! Απλώς τα μιζοκόμματα διαλέγουν γιούς και εγγονούς γιατί είναι ανίκανα να λειτουργήσουν αξιοκρατικά.
Φίλε xristaki πως να διαφωνήσω με όσα λές...Πιεζόμαστε όμως πιά, φίλε μου, πνιγόμαστε στο χείλος του γκρεμού. Απο νευρικότητα έγραψα και εγώ αυτο το πόστ, να τα λέω για να τα ακούω μόνος μου. Να μπορούσαμε ξανά, μέσα απο κάποια δυναμική,σκέφτηκα,να ανασταίναμε όλον τον Ελληνισμό, σε ένα καινούργιο όραμα. Οπως έκαναν κάποτε, το 1814 στην Οδυσσό, οι Σκουφάς, Ξάνθος και Τσακάλωφ. Καλές εκλογές.
ReplyDeleteΜετά τις εκλογές xristaki, θα προσπαθήσω να στοιχειθετήσω μερικές σκέψεις και για τις αμερικανικές εκλογές, καθώς και για την σύγχρονη ζωή στην Αμερική. Οι αντοχές όμως είναι πια σχετικά μικρές, γράφω πλέον αυθόρμητα, και διστάζω πολύ να επεκταθώ σε θέματα που απαιτούν και έρευνα, γιατί έχω κουραστεί, και αντιμετωπίζω και εγώ πολλαπλές υποχρεώσεις που με εξαντλούν. Στα πλαίσια του δυνατου, θα το κάνω. Νάσαι καλά.
ReplyDeleteΚάπου μεταξύ Αυτιά το πρωί, τηλεπαραθύρων το βράδιυ, Λαζόπουλου, Τριανταφυλόπουλου,διαδηλώσεων, κινητοποιήσεων, συγκρούσεων, απειλών, ακρίβιας, ανέχειας, φόβου και μιας παρέλασης απίθανων τυπάδων,μνημονιακών, αντιμνημονιακών, γραφικών και παρατρεχάμενων, καταννοώ πως η καθημερινότητα των συνομιλητών μου είναι πολυ πιο σκληρή απο τη δική μου, κάτι σαν συνεχής ηλεκτοπληξία που μπορεί να σε παλάβώσει. Απίθανος ο διχασμός μας. Η μητέρα μου, για παράδειγμα ήθελε να ψηφίσει για δήμαρχο εναν τύπο που της είναι συμπαθής, αλλά έρχεται απο τον χώρο του Πασόκ. Σήμερα όμως, μου ανακοίνωσε πως δεν θα τον ψηφίσει τελικά, απο αντίδραση που της προκάλεσε το δίλημμα Πασόκ ή εκλογές. Κακό αυτό..
ReplyDelete