Σεμνά και ταπεινά

Στέκομαι κάθε πρωί και το χαζεύω στη βιτρίνα. Ενα υπέροχο χειροποίητο πιάνο. Συχνά φτάνω στην περιοχή νωρίς το πρωί, απλά για να απολαύσω τον καφέ μου απέναντι απο το πανέμορφο μαγαζάκι με την πράσινη εγγλέζικη πρόσοψη, τις όμορφες κρεμαστές πινακίδες που το διακοσμούν, τον πλακόστρωτο περίγυρο με τα φαναράκια, τα παλιά αρχοντικά με τα σκαλιστά αετώματα. Στις 8 το πρωί, ο δρόμος μυρίζει φρέσκο καφέ και κομμάτι παλιού Λονδίνου.

Και τί είναι 24 χιλιάδες για ενα τέτοιο πιάνο, κυριέ μου, μου λέει ο κύριος του μαγαζιού. Ενα καλό πιάνο κοστίζει σήμερα πολύ περισσότερα, έχετε εδώ μια εκπληκτική ευκαιρία να αποκτήσετε ενα κόσμημα, ενα μουσικό έπιπλο πολυτελείας. Τέλειος ήχος, αισθητική και ποιότητα. Απο εναν μάστορα που κάποτε θα πάψει να υπάρχει, αλλα όσο ζεί παράγει ο κερατάς αριστουργήματα.

Πήρα τη σκέψη στο σπίτι και την έβαλα σε διαβούλευση. Δεν είσαι καλά, ήταν η αντίδραση. Εκκεντρικούρες. Και που ακριβώς θα το βάλεις το θωρηκτό; Ανάμεσα στο Xbox και τις τηλεοράσεις των παιδιών; Ασε που ο μεγάλος πάει τώρα για δίπλωμα, ο μικρός θέλει κινητό, η μικρή έχει τη δική της λίστα, το σπίτι είναι σε επισκευές. Και τι ακριβώς θα παίζεις δηλαδή; Μότσαρντ μετά τις εβδομάδες των 50 ωρών και ανάμεσα στα ταξίδια; Πρόκειται μάλλον για κρίση μέσης ηλικίας.

Βλέπουμε την κατάληξη, επιμένουν. Θα αρχίσουν νάρχονται στο σπίτι διάφορα ταλέντα, αργόσχολοι των πέντε ηπείρων, διάφοροι περίεργοι που νομίζουν πως είναι ποιητές, περιθωριακά λατινικά φρικιά και τύποι που η γυναίκα τους έδιωξε γενικώς απο το σπίτι. Θα αρχίσουν δοκιμαστικές ηχογραφήσεις, θα πήξουμε σε μικρόφωνα, καλώδια και περίεργα εξαρτήματα ηχογράφησης. Με τις 24 χιλιάδες παίρνουμε το καινούργιο το Toyota Camry που έχει και navigation. Το πιάνο απορρίπτεται.

Τηλεφωνώ γενέτειρα. Τι πιάνο αναφέρεις αγόρι μου και 24 χιλιάδες, απαντούν. Είσαι καλά ή ξέμεινες απο χάπια; Εδώ ο Βενιζέλος και η Τρόικα ετοιμάζονται να μας πάρουν και το σπίτι. Δεν περιμένεις μέχρι τέλος του μηνός πρώτα για τα φιρμάνια της Μέρκελ; Και εμείς ενα θαλάσσιο σκαφάκι θέλαμε απο τα πενήντα μας, και σήμερα κοντεύουμε ογδόντα. Οσονούπω επιστρέφουμε στην εποχή του τραχανά. Ξέρεις πόσο λάδι αγοράζεις με 24 χιλιάδες;

Η διαβούλευση τελείωσε με μια ρήση του Βούδα, που ήρθε απο τον μεγάλο μου γιό. Στη Βουδιστική ηθική αντίληψη της ζωής οι ανθρώπινες επιθυμίες είναι η πηγή κάθε ανθρώπινης δυστυχίας, με πληροφόρησε. Και για να γίνει κανείς ευτυχισμένος πρέπει να ξεριζώσει μεγάλο μέρος των επιθυμιών του. Μα εγώ δεν είμαι Βουδιστής, διαμαρτυρήθηκα, άσε που αυτή η θεωρία δεν μου πάει. Να μην πάρω το πιανάκι μου ο έρμος για Βουδιστικούς λόγους;

Είναι το τελευταίο κομμάτι του μάστορα, μου είπε το πρωί ο κύριος στο μαγαζί. Μάλλον δεν θα φτιάξει άλλο πιάνο. Οι δουλειές δεν πάνε καλά, το μαγαζί παλεύει να μείνει ανοιχτό. Εχετε μερικές εβδομάδες ακόμα περιθώριο. Είμαστε εδώ απο το 1965 αλλά οι εποχές ειναι δύσκολες και φτάνουμε στο τέλος. Τελευταία προσφορά, 20 χιλιάδες με τους φόρους.

Ρούφηξα τον ζεστό πρωινό καφέ μου. Λοιπόν, θα την πέσω "εναλλακτικά", απόφάσισα. Σεμνά και ταπεινά. Με ηλεκτρικά πιάνα, κιθάρες και τέτοια, άσε που με 24 χιλιάδες αγοράζω πάνω απο 10 χιλιάδες καφέδες. Χαιρέτησα τον συμπαθέστατο κύριο του μαγαζιού (με τον οποίον τώρα έχουμε γνωριστεί πλέον καλά και παίζουμε το πιάνο μέσα στο μαγαζί), και συνέχισα το δρόμο για τη δουλειά μου. Πολύ δύσκολος Θεός ο Βούδας, σκέφτηκα. Σύντομα θα μας τον προτείνει και η Τρόικα.