Θάθελα τούτο τον καιρό να βρίσκομαι κάπου αποκομμένος, σε κάποια μικρή νησίδα κάποιας καινούργιας γής, ευγνώμων για κάποιο καινούργιο πολιτισμό που θα είχα ανακαλύψει, ανάμεσα σε άγνωστους και περίεργους ανθρώπους γεμάτους μυστήριο, και σημεία αναφοράς ξένα, αλλόκοτα και μυστηριώδη. Νοσταλγώ αφάνταστα τις εποχές που ανακάλυπτα καινούργιους κόσμους, νοσταλγώ την έμπνευση και τη μαγεία που ασκούν στο υποσυνείδητο οι νέες και ανυποψίαστες σκοτεινές δυνάμεις που σου δίνουν νοητά την αίσθηση πως ξαναρχίζεις μια καινούργια ζωή. Εχω ανάγκη μια καινούργια γλώσσα, μια καινουργια μουσική, ενα καινούργιο όραμα. Ενα άλμα στο άγνωστο κενό.Μια εβδομάδα ανάσας και ανασύνταξης, για να γιορτάσουμε τη γιορτή του Thanksgiving, τη μόνη αμιγώς αμερικανική εορτή που γεννήθηκε (ή εφευρέθηκε αν προτιμάτε), σαν μια θρησκευτική ευχαριστία στον νέο τόπο που ρούφηξε κάποτε ό,τι περίσσευε απο τη μάνα Ευρώπη. Ηταν η πρώτη γιορτή που βίωσα στη μακρινή αυτή χώρα, μια μέρα που γιορτάζεται συνειδητά απο όλους όσους πάτησαν τις όχθες της, γιατί περιέχει εναν συμβολισμό που αξίζει να κρατήσουμε. Σε όλους τους Ελληνες, απανταχού της Αμερικής, εύχομαι καλό Thanksgiving.
