Piggies κλάψτε τον καυμό σας

50 δις ευρώ θα χρειαστεί η Ελλάδα μέχρι το τέλος του 2010 για τις τρέχουσες ανάγκες της. Ενα ιλλιγγιώδες νούμερο. Και θα το πάρει απο τις "αγορές" οπου καραδοκούν οι περίφημοι κερδοσκόποι τους οποίους ο Γιώργος "κατατρόπωσε" με το καινούργιο σχέδιο σωτηρίας και ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, γνωστό και ως "ο μηχανισμός". Ο οποίος εκπονήθηκε με τις ευγενικές οδηγίες να μην χρησιμοποιηθεί ποτέ.

Ενθουσιασμένος ο Γιώργος, ανακοίνωσε πως με αφορμή την κρίση που δημιούργησε το μεσογειακό piggy, "εμπλουτίστηκε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα". Ενθουσιασμένος μαθαίνω είναι και ο κ. Βενιζέλος που (παραφράζοντας τον λόγο του), ανακοίνωσε πως "με το σχέδιο σωτηρίας, το ΔΝΤ μπαίνει τώρα σε ευρωπαϊκή εποπτεία"! Δαμάσαμε δηλαδή και το ΔΝΤ, που είναι τόσο ενθουσιασμένο απο τα μέτρα του Γιώργου ωστε δεν θα ζητήσει άλλα (ενώ παλιά ζήταγε ετούτα).

Ενθουσιασμένος και ο κ. Παπακωνσταντίνου για τη "μεγάλη νίκη" (να βρούμε δανειστές), με πρόσθετη ατάκα πως το ΔΝΤ μπήκε στην συμφωνία μόνον αφού είδε την άκρατη αξιοπιστία της Ελλάδας(!), αλλά (ακούστε), "οι αποφάσεις που πάρθηκαν δεν ήταν αποτέλεσμα ιδεολογίας, αλλά ανάγκης". Ενθουσιασμένοι και εμείς, σοσιαληστές και μή, γιατί επιτέλους αρχίζει να επικρατεί διαφάνεια στη χώρα. Φίλοι μπλόγγερς, οι "κόποι πιάνουν τόπο".

Η μόνη που δεν φαίνεται και πολύ ενθουσιασμένη, είναι η ανοργασμική Μέρκελ, που μάλλον ετοιμάζει ριζική αναδιοργάνωση της Ευρώπης, καθώς βλέπει πως τα διάφορα piggies εχουν εκτραπεί ασύστολα, κάνοντας την Ευρώπη ενα απίθανο ξέφραγο αμπέλι, χαβαλεδιάζοντας με τα δισεκατομμύρια των επιχορηγήσεων, χωρίς κανένα δημοσιονομικό έλεγχο στους εθνικούς προυπολογισμούς τους, καμμία στρατηγική αντιμετώπισης κρίσεων, κάνοντας τις συνθήκες του Μάστριχτ και της Λισσαβώνας καφενειακό μπακαλοτέφτερο. Και επιστρέφουν κατόπιν στους ένδοξους σοσιαλισμούς του νότου, χαχανίζοντας στις λάσπες της διαφθοράς τους. Ακόμα και οι γερμανικές εταιρείες της Μαρκέλας έχουν ξωκύλει άσχημα στο νότο με τα piggies.

Και η οποία κ. Μέρκελ θα μας έστελνε σκέτο Νομισματικό, αλλά την τελευταία στιγμή, το πορτογαλικό piggy παρουσίασε κρίση, και οι περίφημοι οίκοι υποβάθμισαν τα κρατικά του ομόλογα σε βαθμό που θα μπορούσε να αρχίσει ενα ντόμινο απο ανεπανάληπτα piggy jobs. Εβαλε έτσι λίγο νερό στο κρασί της και υποχώρησε, προσπαθώντας να κερδίσει άλλα, και στρατηγικότερα. Την δυνατότητα να επιβάλει δημοσιονομική και ηθική τάξη στο απέραντο ευρωοικοδόμημα, στο οποίο η Γερμανία έχει επενδύσει (όσο κανείς άλλος), σε στρατηγική, παραγωγή, αλλά και σε ζεστό χρήμα. Βαδίζουμε πιθανότατα, προς μια διαφορετική Ευρώπη.

Αλλα αυτά είναι θέματα των μεγάλων. Το δικό μας piggy problem δεν ειναι απλά να βρούμε δανειστές (αυτό το πρόβλημα έλυσε ο Γιώργος), αλλά το οτι έχουμε δημιουργήσει ένα τερατώδες και διεφθαρμένο piggy-κράτος που δεν μπορούμε πλέον να χρηματοδοτήσουμε. 300 δις χρέος δεν βγαίνουν με μικροδανειάκια των 5 δις το κομμάτι, μήνα με μήνα, διατηρώντας μια πυραμίδα χρέους με σκοπό να πληρώσουμε τις απέραντες ορδές των κρατιστών.

Αν η Ελλάδα δεν σκοτώσει το τερατούργημα του Κρατισμού, δεν πρόκειται ποτέ να βγούμε απο το λούκι. Και όλα τα μέτρα που μέχρι τώρα έχουν παρθεί, (αν και πρωτόγνωρα για την σοβιετική μας κοινωνία), είναι δυστυχώς ανεπαρκή γιατί δεν σκοπεύουν στη μείωση του Κρατισμού, αλλά στη διατήρησή του. Για λίγο καιρό θα αντέξουμε τρέχοντας πίσω απο τοκοχρεωλύσια. Μέχρι που να μας πνίξει παντελώς το χρέος. Και τότε, το "σχέδιο σωτηρίας" θα αναβαθμισθεί σε πολλαπλές νύχτες Αγίου Βαρθολομαίου.