Ερχομαι εδώ που και που τις Κυριακές, απόδραση σε εναν αλλιώτικο κόσμο δυναμισμού και ιδεολογίας, προσκύνημα στα χρόνια που πέρασαν, σε εποχές που ήρθαν και έφυγαν, σε φίλους και αγάπες που χάθηκαν σε τόπους μακρινούς. Είναι μια όαση, έστω νοητή, σε ενα κόσμο που ακολουθεί σκληρούς εταιρικούς ρυθμούς που εξοντώνουν και πολτοποιούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Ενα νοητό διάλειμμα απο την καθημερινότητα.
Το πανεπιστήμιο του Harvard δεν φτιάχτηκε για να μορφώσει αμερικανούς (το 50% των φοιτητών του έρχεται απο εκτός Αμερικής), αλλά για να προωθήσει την ανθρώπινη γνώση, πέρα απο παρωπίδες και ιδεολογίες παντός είδους. Είναι θαυμαστό πόσο ρεαλιστική στις θεωρήσεις της ειναι η ελίτ αυτού του κόσμου, σε αντίθεση με τις ιδεολογικά κατασκευασμένες αλλοτε εθνικές, άλλοτε θρησκευτικές, άλλοτε ειδικών συμφερόντων ιδεολογίες.
Γι αυτό και παράγει υπέροχα βιβλία, πάνω σε κάθε τομέα, κάθε επιστήμη, κάθε ανθρώπινη ανησυχία. Δεν έχω δεί πουθενά στον κόσμο τέτοια υπερπαραγωγή σκέψης, τέτοια οργανωμένη πασαρέλα μελετών παντός είδους, απ΄όλο τον κόσμο, για όλα τα γούστα και για όλα τα πιθανά θέματα. Για την ελίτ αυτού του κόσμου, δεν υπάρχει Αριστερά και Δεξιά, δεν υπάρχουν κράτη και συμφέροντα, δεν υπάρχουν ειδικές προστασίες σε νταβάδες και ειδικά οργανωμένα συμφέροντα. Υπάρχει μόνον η αλήθεια, και τα λίγα βιβλιοπωλεία που την φιλοξενούν.
Θέλετε να διαβάσετε για τις βρωμιές της Αυτοκρατορίας, τις οργανωμένες σφαγές αμάχων στα πεδία των μαχών, τα προβλήματα αυτού του κόσμου, τα σενάρια των οργανωμένων clubs, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές θεωρήσεις; Ολα είναι εδώ σε κοινή θέα και ακρόαση. Και απο αυτή τη βιβλιογραφία, αντλούν τις γνώσεις τους οι μικρές ελίτ των μικρών πατρίδων, οι μικροί πρωθυπουργίσκοι, σύμβουλοι και παρατρεχάμενοι κυβερνήσεων και κοινοβουλίων, (οι διανοητές τύπου ας πούμε τυπου Ανδρουλάκη), που παρακολουθούν τη βιβλιογραφία με θρησκευτικό ζήλο, φιλτράροντας και ξαναπακετάροντας σε εθνική, αριστερή ή δεξιά συσκευασία, αυτό που ο απλός κόσμος δεν βρίσκει στα λαϊκά περίπτερα.
Ξεκίνησα να γράψω σήμερα ενα πόστ για την αναδιάρθρωση της πανεπιστημιακής παιδείας που προωθεί στην Ελλάδα η κα Διαμαντοπούλου, αλλά τελικά τα παράτησα, βαρέθηκα θα έλεγα, και έτσι το έριξα στους καφέδες και στο διάβασμα. Στα όσα πικρά αντιμετωπίζει η Ελλάδα σήμερα, έρχεται να προστεθεί και το θέμα της Παιδείας, οπου δημιουργείται και σμιλεύεται η συνειδησιακή βάση μιας σκεπτόμενης κοινωνίας.
Την κα Διαμαντοπούλου την υποστηρίζω στην άποψή της πως η αγγλική θα έπρεπε να είναι η δεύτερη γλώσσα στην Ελλάδα, καθώς δεν θεωρώ πως μια τέτοια προσπάθεια μειώνει καθόλου την εθνική μας γλώσσα. Γιατί γνωρίζω ως μετανάστης, πως ο καλύτερος τρόπος να διατηρήσεις την μητρική σου γλώσσα, ειναι να μάθεις καλά τις γλώσσες των άλλων. Κάτι που εγώ κάνω τα τελευταία 25 χρόνια με επιτυχία.
Εχοντας πάρει μια γεύση απο ενα σωστό περιβάλλον σκέψης και γνώσης, και έχοντας επισκεφτεί και το άλλο μεγάλο εργαστήριο καινοτομίας του κόσμου, το Silicon Valley, η κα Διαμαντοπούλου θα επιχειρήσει λέει μια επανάσταση στην ελληνική Παιδεία. Αφήνοντας πίσω της τις ανεκδιήγητες ηλιθιότητες για χαρτογράφηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, και την κατάργηση της βάσης του 10 (που γέμισε τα παραμάγαζα των ΤΕΙ με βλάκες), η κα Διαμαντοπούλου επανέρχεται τώρα στην πιάτσα δυναμικά, ως αναμορφωμένος πασόκος (είναι πολλοί και δρούνε σκόρπια), που μετεκλογικά είδε το φώς της αλλαγής.
Απομένει τώρα για τους σοφούς που θα αναμορφώσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια, να βιώσουν και στην πράξη την πρώτη κατάληψη ελληνικού πανεπιστημίου, με τις Μαοϊκές σημαίες να ανεμίζουν στην πρυτανεία, τις βαριοπούλες να σπάνε μάρμαρα και εργαστήρια, και τις αίθουσες να έχουν μετατραπεί σε εργοστάσιο κατασκευής μολότωφ. Κάπου εκεί οριοθετώ προσωπικά και το τέλος της ελληνικής διαβούλευσης.
Κλιμάκωση
-
*Αυτό που όλος ο κόσμος φοβόταν ξεκίνησε. Το Ιράν εξαπέλυσε πυραυλική
επίθεση εναντίον του Ισραήλ. Τέτοια επίθεση είχε βέβαια ξαναγίνει πριν από
μήνες κα...
2 days ago
Τυχαίνει, αγαπητέ Λόκους, κάθε μέρα να περνάω μπροστά από την ΑΣΟΕΕ, στην Πατησίων. Πέραν του ότι το ίδιο το βάδισμα εκεί έχει γίνει δύσκολο, λόγω του ότι τα πεζοδρόμια μπροστά στη σχολή βρίσκονται σε μόνιμη κατάληψη από πλανόδιους που έχουν απλώσει σεντόνια με σώβρακα, πορτοφόλια, τσάντες και τσαντάκια αφήνοντας μόνο μια στενή λωρίδα στην οποία στριμώχνεται όποιος περνάει, η πρόσοψη της σχολής, εδώ και μήνες, καλύπτεται ολόκληρη σχεδόν από ένα γιγάντιο πανό του ΚΚΕ, που σαν να 'καλωσορίζει' τους νεοεγγραφόμενους φοιτητές, βάζοντάς τους κατευθείαν στο 'νόημα'. Αλήθεια, για ποια παιδεία μιλάμε φίλε μου;
ReplyDeleteΕξαιρετικό σχόλιο φίλε Γεράσιμε, τα λέει όλα και δίνει τον τόνο της ατμόσφαιρας μέσα απο την οποίαν θα διαδραματισθεί η διαβούλευση. Δεν περίμενα βέβαια τίποτα λιγότερο απο το ΚΚΕ, που σαφέστατα βάζει τους νεοεγγραφόμενους φοιτητέςστο περίφημο "νόημα". Η φάση με το γιγαντιαίο πανό, λειτουργεί στον χώρο της ιδεολογίας "απο νωρίς τη σκίζουμε τη γάτα".
ReplyDeleteΣτο άρθρο που παραθέτω για την επίσκεψη της κας Διαμαντοπούλου στο Silicon Valley, διαβάζω:
Η υπουργός έχει μελετήσει από την εποχή που ήταν επίτροπος της ΕΕ το μοντέλο ανάπτυξης της Σίλικον Βάλεϊ...
Και αφού μελέτησε το Silicon Valley φίλε Γεράσιμε, μετά ήρθε και στην Ελλάδα οπου κατάργησε την βάση του 10...
Τι αμερικανιά είναι τώρα αυτή με βιβλιοθήκες και πασαρέλες βιβλίων;
ReplyDeleteΑσε μας ρε μεγάλε έχουμε σοβαρότερα θέματα να λύσουμε. Προηγείται το καυτό θέμα της χαρτογράφησης του ασύλου το οποίο παραμένει εκκρεμές.
Προ τεσσάρων ετών είχα καταθέσει στο blog του γάτου μία ριζοσπαστική πρόταση που δυστυχώς δεν έτυχε της προσοχής που της άξιζε παρότι ο οικοδεσπότης είχε σπεύσει να την υιοθετήσει.
Είχαμε τότε μια έντονη συζήτηση με κάτι περίεργους τύπους (όπως εσύ καλή ώρα) που επέμεναν να θεωρούν το άσυλο μία ηλιθιότητα και ήθελαν να το καταργήσουν θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών εντός των ιδρυμάτων.
Ευτυχώς όχι μόνο δεν τους πέρασε αλλά όπως όλοι διαπιστώσαμε στα δεκεμβριανά, ο θεσμός του ασύλου και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών επεκτάθηκε σε όλο το κέντρο της αθήνας, επεκτάθηκε δηλαδή σε επίπεδο δήμου όπως σοφά και έγκαιρα είχα προτείνει.
Μένουν όμως ακόμη πολλά να γίνουν ώστε να γίνει πράξη το όραμά του πανελλαδικού ασύλου. Οχι τίποτε άλλο αλλά έχω ένα γείτονα που μου σπάει τα νεύρα γιατί μου κλείνει το πάρκινγκ και θέλω να ανταλλάξω μερικές ιδέες μαζί του πάντα βέβαια υπο την νομική κάλυψη του ασύλου που θα εξασφαλίζει το ακαταδίωκτο των ιδεών μου, όπως αρμόζει σε μία ευνομουμενη πολιτεία.
Εδώ πρώτοι και καλύτεροι αντιδρούν οι καθηγητές σε κάθε αλλαγή. Δεν θέλουν να χάσουν τη βολή τους και τη δυνατότητα να βολέψουν και τους δικούς τους σε κάποια θέση. Πλήρης οικογενειοκρατία στα Πανεπιστήμια. Όσο για το Πανεπιστημιακό Άσυλο έχει καταντήσει ανέκδοτο.
ReplyDeleteοι περισσοτεροι πολιτικοι μας στο χαρβαρντ εχουν σπουδαση... πως γινεται και ολοι αυτοι οι δυτικοτραφεις εκπροσωποι της δεξιας και του πασοκ που εχουν θητευση σε τετοια πανεπιστημια να εχουν κανει ενα κρατος τελειως μπουρδελο? καλο απογευμα φιλε γειτονα ( μολις επεσττρεψα απο το γηπεδο του παναιτωλικου 1-1 με την δοξα δραμας)
ReplyDeleteΕίναι πραγματικά μια αίσθηση ιδιαίτερη το να βρίσκεσαι στην Ηarvard Square και να γυρνάς στο Coop, στο μεγάλο περίπτερο με τις εφημερίδες απ' όλο τον κόσμο, τα ethnic εστιατόρια... να μπαίνεις μέσα στην Harvard Yard και να περνάς λίγη ώρα μπροστά στο κτήριο της νομικής... και να θυμάσαι τον Ryan O'Neil και την Ali McGraw, και τα χρόνια που τα βιβλία, οι γνώσεις, ήταν μια ανεξερεύνητη για σένα χώρα, κάθε φορά που έβλεπες πόσα υπάρχουν και καταλάβαινες πόσες ζωές θα χρειαστείς να διαβάσεις και να κατέχεις το 1%... Και σκέφτεσαι και όλους αυτούς τους 50% των ξένων φοιτητών, συμπεριλαμβανομένων και των εκ Σαουδικής Αραβίας και των εξ' Ελλάδος, και αναρωτιέσαι τι καταλαβαίνουν και τι παίρνουν μαζί τους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους...
ReplyDeleteΕγώ τέλειωσα Δημοτικό-Γυμνάσιο το ΄64-'76 στη Αθήνα, και όλη μου την ενήλικη ζωή στην Αγγλία και ιδίως Αμερική αισθανόμουν και έβλεπα έμπρακτα ότι είχα πιο πλήρη και γενική γνώση και παιδεία από τους γύρω μου, σε επίπεδο μέχρι τέλος Γυμνασίου (Λυκείου). Δεν ξέρω αν θα πω κοτσάνα τώρα, αλλά, νομίζω ότι τουλάχιστον μέχρι τα τέλη των '70, η παιδεία στην Ελλάδα ήταν καλή. Και, ότι τα επόμενα 30 χρόνια κατάφεραν να διορθώσουν αυτό το περίεργο φαινόμενο, το να έχει ξεφύγει κάτι καλό στην Ελλάδα, και η παιδεία σήμερα από 5 χρονών παιδιά έως 25 χρονών μπέμπηδες είναι ένα καλαμπούρι που βρίσκεται στην δεύτερη γενιά της φάσης αγράμματων να διδάσκουν αγράμματους. Αγράμματος για μένα δεν είναι μόνο αυτός που ξέρει λίγα ή λάθος, αλλά κυρίως αυτός που δεν έχει ιδέα τι νόημα και χρησιμότητα έχει η παιδεία και τον λόγο αλλά και τρόπο να την αποκτήσει...
Διαβάζοντας τον τίτλο της ανάρτησης προς στιγμή τρόμαξα ότι θα έγραφες για την κ. Μενεγάκη!!
ReplyDeleteΤο τραγικό είναι ότι ενώ κανένας δεν είναι ευχαριστημένος από την σημερινή κατάσταση στα Πανεπιστήμια όλοι μαζί και από τελείως διαφορετικές ιδεολογίες ορμώμενοι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα!
ReplyDeleteΤι τυχερός να είσαι τόσο κοντά σε ένα τέτοιο φάρο πνεύματος και Γνώσης...Και μόνο για όσα υποβάλλει σε κάθε δεκτικό προσκυνητή αξίζει...
ReplyDeleteΕύλογη η απορία του Γιώργου.Φαντάζομαι οτι η απάντηση της έγκειται στο γεγονός οτι οι 'απόφοιτοι" αυτοί που προορίζονται μετά να κυβερνήσουν Μπανανίες σαν την δική μας,δεν βρίσκονται εκεί ιδία βουλήσει,αλλά γιατί έτσι διέταξε ο μπαμπάς,και έτσι βολεύει και τους καθοδηγούντες τον "ισχυρό" μπαμπά...Γνωρίζουν δε πολύ καλύτερα τις καφετέριες και τα καπνιστήρια του Χάρβαρντ και του Γιέηλ απ τις βιβλιοθήκες τους...
Απλώς,η αμερικανική ελίτ,εμπιστεύεται και συναλλάσσεται με συγκεκριμένες,πιστοποιημένες,οικογένεις ιθαγενών και γι'αυτό φροντίζει να φτιάξει το προφίλ και των επόμενων γενεών.
"Αγράμματος για μένα δεν είναι μόνο αυτός που ξέρει λίγα ή λάθος, αλλά κυρίως αυτός που δεν έχει ιδέα τι νόημα και χρησιμότητα έχει η παιδεία και τον λόγο αλλά και τρόπο να την αποκτήσει..."
ReplyDeletethinks υποκλίνομαι!
Κάθε λογικός άνθρωπος στην Ελλάδα βλέπει ότι τα πανεπιστήμια θα είχαν άμεση βελτίωση με τρία πολύ απλά μέτρα που δεν κοστίζουν τίποτα:
ReplyDelete1. Κατάργηση ασύλου.
2. Κατάργηση κομμάτων, παρατάξεων και ανάμιξης "φοιτητών" και κομμάτων στη διοίκηση.
3. Μείωση των νέων φοιτητών στο μισό.
Τα παραπάνω είναι αυτονόητα σε οποιοδήποτε άλλο κράτος, δυτικό, ανατολικό ή ... αφρικανικό!
Βέβαια, είμαστε όλοι σίγουροι ότι με τις επιτροπές των σοφών, τις διαβουλεύσεις, και την σοφία που αποκομίζει η υπουργός στη Σιλικον Βάλει ... δεν υπάρχει χώρος για τέτοια απλά μέτρα. Θα περάσουμε κατευθείαν στην δημιουργία του Ελληνικού Google και καμιάς δεκάδας Ελλήνων με Νόμπελ. Γελοιότητες...
Νομίζω ότι πιά, το άσυλο δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης, αφού η διακίνηση ιδεών και γνώσης είναι εδώ και πολλά χρόνια ελεύθερη σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Εκτός απο τα Πανεπιστήμια, όπου ο νεποτισμός, η οικογενειοκρατία, η ευνειοκρατία και διακρίσεις ανθούν με την συνεργασία καθηγητών-φοιτητών και ευνοούν την φίμωσή τους. Η δημοκρατία δεν απειλείται πιά και οι αξίες που διακυβεύονται είναι πλέον η ισονομία, ισοπολιτεία, δικαιοσύνη, αξιοκρατία που παρά το άσυλο είναι ακόμα σε πολύ χαμηλό επίπεδο στα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα. Η προσκόληση στην μεταπολίτευση δεν έκανε κακό μόνο στην χώρα αλλά και στην ίδια την αριστερά καθώς δεν εκσυγχρονίσθηκε και παρέμεινε θεατής σε όλες τις κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές που συνέβησαν, ευνοώντας με αυτόν τον τρόπο την εξουσία που αντιμαχόταν. Την εξουσία που στην χώρα μας εκφράζεται με την διαφθορά, τις πελατειακές σχέσεις και την ατιμωρησία.
ReplyDeleteΑδύνατη η αποφυγή συγκρίσεων με τα ημέτερα , επίτηδες το κάνεις..... :(
ReplyDeleteΠάντως το πρόβλημα του ασύλου αντιμετωπίζετε με πολλούς τρόπους, ένας ακόμη, ευφάνταστος ίσως, μπορεί να είναι και ο παρακάτω:
Κάθε φορά που “ανταλλάσσουν ιδέες” οι “φοιτητές και άλλοι εργαζόμενοι” μέσα στα πανεπιστήμια με μολότοφ κλπ να δίνετε διάλειμμα και στους ΜΑΤτζίδες που βρίσκονται συνήθως απ' έξω και να μπορούν , εκτός υπηρεσίας πια, ως πολίτες πλέον, να εισέρχονται στα πανεπιστήμια και να ανταλλάσσουν και αυτοί ιδέες.
Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος και μάλιστα αριστερός που να θέλει να στερήσει μια ομάδα εργαζομένων από τα φυσικά του δικαιώματα.
Άλλωστε ο πλουραλισμός θα ωφελήσει όλους αναμφισβήτητα.......
Άσχετο. When in Cambridge where do you park? Εμένα πάντα με βόλευε η συγκοινωνία προς τα εκεί και δεν χρειάστηκε κάτι τέτοιο αλλα πρόσφατα μιλούσαμε με φίλο που έλεγε ότι δεν μπορείς να παρκάρεις αν δεν είσαι κάτοικος της περιοχής του Κέμπριτζ σχεδόν πουθενά (σούπερ σύστημα μπάι δε γουέι, όσο περίεργο μου φάνηκε στην αρχή, τόσο πιο πολύ νόημα μου βγάζει τώρα), οπότε αναρωτιόμασταν αν εσύ παίρνεις αυτοκίνητο και πως σου φαίνεται.
ReplyDeleteυγ. στο χάρβαρντ αλλά και στο μιτ έχω περάσει άπειρες ώρες σε διαλέξεις που ήταν ανοιχτές στο κοινό, δεν ήταν τοσό ότι ήμουν εγώ νέρντυ (ήμουν όμως) αλλά το ότι ήταν θαυμάσιες ευκαιρίες να ακούσεις από κοντά θαυμάσια μυαλά οπότε υπήρχε πάντα κοσμοσυρροή.. με αυτό το ποστ μου έφερες πολύ ωραίες αναμνήσεις και μια αστεία, που κλέψαμε κρασιά που περίσσεψαν από τη διάλεξη του renzo piano στο χάρβαρντ (αν δεν κάνω λάθος μόλις είχε πάρει και το Pritzker Prize (aka Nobel in Architecture)). Φοβερή διάλεξη, φοβερό κρασί. Proud Nadia.
υγ2 οι συγκεκριμένες μέρες είναι από τις πιο υπέροχες στη νέα αγγλία και κάθε, μα κάθε χρόνο τέτοιον καιρό ζορίζομαι λιγάκι που δεν είμαι εκεί, καλά να περάσετε το χαλοουίν!
υγ3 τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν τα γνωρίζω αλλά αν κρίνω από τους γύρω μου, άστα να πάνε, κυρίως όμως αν κρίνω και από το πως αντιμετωπίζουν εμένα
@ squarelogic
ReplyDeleteΑγαπητέ, πραγματικά πιστεύω ότι μόνο όταν πιάσει η κοινωνία αυτό το νόημα μπορεί να υπάρξει πρόοδος. Ένας τρόπος θα ήταν να ρωτήσουμε τι ήταν αυτό που έκανε τον κόσμο να χάσει το νόημα...
@ nadia
Το κυκλοφοριακό, και το θέμα παρκινγκ, στο Καίμπριτζ (The People's Republic) είναι το δεύτερο χειρότερο στην υδρόγειο μετά από την Φλωρεντία! Εγώ πάντως συνήθως όλο και εύρισκα να το αφήσω κάπου πίσω από την Brattle Street.
-Και τον Stephen Hawking τον είδα και τον άκουσα στο Norheastern! Ακόμα και ο Carl Sagan έφυγε από το Harvard και πήγε στο Cornell. Πολύ Ivory Tower! τι να πεις...
εμ, άμα πήγες και συ με το τζιπ στη Φλωρεντία τί περίμενες? ;) (μόλις διάβασα το πολύ ωραίο ποστ/bio σου και μου άρεσε πάρα πολύ!)
ReplyDeleteΕξαίρετη η πρόταση περι ασύλου φίλε Yosemite, πράγματι το άσυλο εχει επεκταθεί αισθητά απο την εποχή που πρωτοεμφανίστηκε. Οταν με το καλό ολοκληρωθει και η χαρτογράφηση (το τυπικόν μέρος), κάθε φορά που θα γίνεται φασαρία, τα ΜΑΤ θα κάθονται στη γωνία με το τοπογραφικό, και θα συζητάνε. Εδώ πατάμε, εκεί δεν πατάμε, εδώ βαράμε, εκεί δεν βαράμε...
ReplyDeleteΝαί Μερόπη μου, ακριβώς όπως τα λές. Οικογενειοκρατία, κλίκες καθηγητών και ομάδων φοιτητών. Τί να πώ. Ομολογώ πως καθώς προσθέτω όλα τα προβλήματα της χώρας, σε όλα τα επίπεδα, έχω ειλικρινά απαγοητευθεί. Δεν ξέρει πιά κανείς απο που να αρχίσουμε, και τι να πρωτοκάνουμε. Η πολιτική σκηνή της χώρας είναι πλέον μια διεθνής κωμωδία.
ReplyDeleteΦίλε Γιώργο γειά σου. Στο πιο κάτω σχόλιο, ο φίλος Squarelogic με κάλυψε επι της ερωτήσεως που έκανες. Ερχονται εδώ οι πολιτικοί μας για το θεαθείναι, και μετά επιστρέφουν στο μαντρί που θα υπηρετήσουν, κρατώντας και μεγαλώνοντας το προσωπικό τους δίκτυο επαφών. Με πλήρη απάθεια προς της ανάγκες της Ελλάδας.
ReplyDeleteΓια τον Παναιτωλικό χαίρομαι, ακούω και απο τους δικούς μου. Ελπίζω να καταφέρει να ανέβει στην Α εθνική. Νάσαι καλά.
Και ούτε θα αλλάξει τίποτα, φίλε Αθεόφοβε, κοιτάξτε προς θεού με τί ασχολούνται οι άνθρωποι. Ο ένας απειλεί με εκλογές, ο άλλος δεν ζητάει εκλογές για να μην φύγει ο πρώτος, και ο κόσμος ζεί με την ψυχή στο στόμα. Είμαι βαθύτατα απαγοητευμένος.
ReplyDeleteΗ έλλειψη σωστών σχολείων ειναι σημαντική φίλε Squarelogic. Προσωπικά απολαμβάνω το περιβάλλον που περιγράφω στο πόστ, που αποτελείται απο βιβλία, και ομιλίες ανθρώπων απο όλον τον κόσμο. Τώρα με τα παιδιά δεν έχω πια πολύ χρόνο, αλλά πράγματι η συγκομιδή είναι τεράστια.
ReplyDeleteΗ φωτογραφία ειναι απο το επίσημο βιβλιοπωλείο του Χάρβαρντ, ενα ωραίο μέρος στην ανάλογη πλατεία. Μόνον μια φορά στη ζωή μου μου επετράπει να χρησιμοποιήσω την βιβλιοθήκη του Χάρβαρντ, για κάποια έρευνα, αφού πρώτα έκανα επίσημη αίτηση, και με ενέκριναν κατόπιν συνεντεύξεως. Οι χώροι του πανεπιστημίου φυλάσσονται με τεράστια αλλά διακριτική αστυνόμευση.
Εξαιρετική η απάντησή σου στην ερώτηση του Γιώργου. Ετσι είναι. Οι απόφοιτοι συνιστούν πλέον ενα παγκόσμιο δίκτυο επαφών, ανθρώπων που βρίσκονται σε υψηλές θέσεις παντού στον κόσμο.
Φίλε Χριστάκη, οι αυτονόητες προτάσεις σου προσκρούουν στον ύφαλο του λαικισμού και κομματισμού, και τσακίζουν κάθε προσέγγιση.
ReplyDeleteΗδη όπως γράφω αυτές τις γραμμές, οι πρυτάνεις απάντησαν οτι θα προσκομήσουν τις δικές τους προτάσεις, και για τώρα δεν υπάρχει τίποτα να συζητήσουν.
Η σημερινή διαβούλευση αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης διαβούλευσης του Αρη Σπηλιοτόπουλου, στην οποία έβαλαν τον κ. Μπαμπινιώτη να "καταγράψει" όλες τις προτάσεις, εκείνος είπε πως χρειάζεται 6 μήνες για την καταγραφή, μετά η κυβέρνηση έπεσε, και τώρα νέο σύστημα και νέα διαβούλευση. "Τα συνηθισμένα".
Φίλε thinks,έχουμε παρόμοιες εμπειρίες. Και εγώ, απόφοιτος του '79 στην Ελλάδα, δεν αισθάνθηκα αμόρφωτος για χρόνια, και χρειάστηκε να φτάσω στο graduate school για να κατανοήσω και να δώ τα διάφορα επίπεδα σκέψης. Εκτοτε, όπως λές, η παιδεία στην Ελλάδα κατέρρευσε. Τα χρόνια των σπουδών μου, ήμουνα πολύ αναμειγμένος με τα πολιτικά, έκανα παρέα με παιδιά απ' όλο τον κόσμο, και καταβρόχθησα τεράστιες ποσότητες βιβλίων, διαλέξεων, και βάλε. Απορώ που βρήκα τόση ενέργεια.
ReplyDeleteΤι κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι όταν τελειώνουν? Μπαίνουν υποθέτω σε κάποιο δικό τους λούκι, ανάλογα με το τί είναι στις πατρίδες τους. Οι πλέον πλούσιοι επιστρέφουν σε καλές κοινωνικές και πολιτικές θέσεις, οι σπουδές γίνονται απλά μια παράγραφος στο βιογραφικό τους, και μετά λιμνάζουν στις διάφορες διαπλοκές. Τουλάχιστον οι δικοί μας αυτό έκαναν.
Νadia και
ReplyDeletethinks -
Γνωρίζετε υποθέτω την περιοχή. Στο Cambridge το πάρκιγκ έχει γίνει πολύ δύσκολο, βρίσκεις αμα επιμείνεις γύρω γύρω στα δρομάκια, και υπάρχουν και μερικά δωρεάν municipal parking lots, ενα που πηγαίνω εγώ, δίπλα στο Charles Hotel.
Εντούτοις, δεν κατεβαίνω πια στο Cambridge οδικώς, παίρνω την κόκκινη γραμμή που με βγάζει ακριβώς στην πλατεία. Είναι πολύ πιο σύντομη σε χρόνο, και σχεδόν άνετη (μπλέ και πράσινη γραμμη είναι έτοιμες να εκτροχιαστούν).
Απο ομιλίες στην περιοχή έχω πάει σε πολλές, απίθανοι τυπάδες όλων των ειδών, ακόμα και πολιτικούς πολλών αποχρώσεων είδα, κάποτε συνάντησα εκεί και διάφορους δικούς μας (Σαμαράς, Αγγελοπούλου, Γιανναράς, Στεφανόπουλος, κλπ). Τώρα πια κατεβαίνω για καφέ, βιβλία και καμμιά φωτογραφία, και εξαιρέσει αυτού του μπλόγκ, έχω πια κλειστεί στον εαυτό μου. Νάστε καλά.
Νάντια,
ReplyDeleteΦλωρεντία δεν έχω πάει και είναι το όνειρό μου ν πάω. Να χαθώ εκεί γι μια εβδομάδα.
Φίλε vassper, το άσυλο ειναι μια αρρωστημένη κατάσταση μιας αρρωστημένης κοινωνίας που τρομοκρατείται απο ομάδες τραμπουκων που έχουν καταλάβει τα πανεπιστήμια. Πρόσεξε πως ούτε σήμερα κάνει η Διαμαντοπούλου κάποια ευθεία αναφορά στο Ασυλο, το αφήνει φλού για "διαβούλευση".
ReplyDeleteΑνοιξε όμως μια ακόμα πόρτα για κολλητούς που δουλεύουν ήδη στο εξωτερικό, να υπηρετούν δια αποστάσεως και στην Ελλάδα, τσιμπολογώντας εναν ακόμα μισθό. Δεν εχω την παραμικρή αμφιβολία πως δεν θα γίνει απολύτως τίποτα.
Κύριε Χρίστο Βαρδάκα , η περίπτωση της κας Μενεγάκη είναι βεβαίως συγκλονιστική, και όπως πληροφορούμαι έχει φωτογραφηθεί και γυμνή, κάτι που η ομογένεια παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα. Παρακαλώ να μην εννοηθεί οτι λόγω απόστασης είμαι ανημέρωτος με τα καυτά θέματα της επικαιρότητας.
ReplyDeleteΟ τίτλος ήταν για ευνόητους λόγους, να γκουγκλράρεις "πρωινό καφέ" και να σου βγαίνει το μπλογκ μου. Επικοινωνιακά κόλπα κύριε Χρίστο, μαθαίνω και εγώ σιγά σιγά.
Φίλτατε glam, θυμάμαι κάτι που μου είπες το καλοκαίρι, πως τίποτα στην Ελλάδα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Απο τότε σκέφτομαι πονηρά. Αποκλείεται, σκέπτομαι, να θέλουν να αλλάξουν την παιδεία, κολλητούς θέλουν να βολέψουν. Απλά πράγματα.
ReplyDeleteΜε το να μπαίνουν οι ΜΑΤατζήδες στο πανεπιστήμιο είναι μια έξοχη ιδέα. Κι αν δεν μπορούν αυτοί, τα ξαδέλφια τους, οι κουμπάροι τους, όσοι τέλος πάντων θέλουν.
Ακόμα καλύτερα θα ήταν να διοργανώναμε κάποιες επίσημες "Μέρες Ωχαδελφισμού", κατα τις οποίες θα κατεβαίνουμε στο δρόμο, θα παίζουμε ξύλο και θα ξεδίνουμε. Θα μας έρθει και φτηνότερα. Θα γλυτώσουν έτσι ίσως και τα πανεπιστήμια.
Locus publicus
ReplyDeleteΜε τέτοια επικοινωνιακά κόλπα πως ξέφυγες από τα Ελληνικά Κόμματα;
Φαντάζομαι ότι οσονούπω θα σε δούμε σε επικοινωνιακό team Ελληνικού Κόμματος!
Δεν θα τους ξεφύγεις τελικώς! Αποκλείεται!;
ΥΓ
Που φωτογραφήθηκε γυμνή η κ. Μενεγάκη και εμένα μού ξέφυγε;
Πες μας πότε θα χαθείς για καμιά βδομάδα στην Φλωρεντία, να σε απαγάγουμε για καμιά δυό μέρες στο χωριό μας!
ReplyDeleteΖεί ενα δράμα η Ελένη Κύριε Βαρδάκα και εσάς σας βλέπω απληροφόρητο. Καλή η Καθημερινή, αλλα διαβάστε και κανα Εspressο.
ReplyDeleteEπικοινωνιακό team Ελληνικού Κόμματος; Δεν είναι και άσχημη ιδέα. Αν και θα προτιμούσα κάτι πιο σεμνό και ταπεινό, μια εφορία, μια πολεοδομία, κάτι τέλος πάντων να βγαίνει και ο επιούσιος.
Φίλε thinks είσαι πολύ ευγενικός, και σε ευχαριστώ. Είναι κάτι που το έχασα δύο φορές που έχω έρθει στην Ιταλία, και το φέρνω βαρέως. Με το καλο φίλε μου, και τότε τα λέμε:)
ReplyDelete@ nadia
ReplyDeleteΕυχαριστώ :-)
Επιτρέπεται να σχολιάσω μόνο εικόνες;
ReplyDelete(και των δύο αναρτήσεων)
Χρώματα, κτίρια..... υπέροχα.
Μπορούν για λίγο ή και πολύ να σου φτιάξουν την διάθεση.
Καλό βράδυ
:-)