Friday, October 8, 2010

Ενας ευγενής για πρόεδρος

"Αρματωμένοι με ρόπαλα και πέτρες, καί όλων των ειδών τα όπλοστάσια μάχης, μια εξαγριωμένη ορδή ανδρών και γυναικών ήρθε να με συναντήσει με πρόσωπα αλλοιωμένα απο το μίσος, λες και έβγαιναν απο τα βάθη του χρόνου, απο μια προϊστορικη εποχή οπου άνθρωποι και ζώα ήταν στοιχειά δυσδιάκριτα σε εναν τυφλό αγώνα για ωμή επιβίωση. Ημίγυμνοι, με μακριά μαλλιά και βρώμικα νύχια που δεν τάγγιξε ποτές ψαλίδι, περιστοιχιζόμενοι απο αμολημένα παιδιά με μεγάλες πρησμένες κοιλιές, φτύνοντας και ουρλιάζοντας για να κρατήσουν το ηθικό τους ψηλά, έφτασαν τελικά στη συγκέντρωση με τα αυτοκίνητα, σαν νάθελαν να σώσουν τη ζωή τους ή να θυσιαστούν με μια βιαστική κτηνώδη βία, τόσο τραγικά αποκαλυπτική για το θλιβερό επίπεδο στο οποίο είχαν βουλιάξει εκατομμύρια Περουβιανοί...

Μα σε ποιόν έκαναν επίθεση; Απο ποιόν αμυνόνταν; Ποια φαντάσματα ήταν κρυμμένα πίσω απο τα απειλητικά τους ρόπαλα και μαχαίρια; Σ' ενα χωριό που δεν είχε ούτε νερό, ούτε φώς, ούτε δουλειά, ούτε ιατρικό κέντρο, που το μικρό του σχολείο είχε να ανοίξει χρόνια, τί κακό θα μπορούσα να τους κάνω εγώ, όταν δεν είχαν πια τίποτα άλλο να χάσουν, ακόμα κι αν αυτά που τους πρότεινα ήταν απλή προπαγάνδα; Παρόλη τη βροχή με τις πέτρες, προσπάθησα να τους μιλήσω απο το φορτηγό. Ηταν αδύνατον. Αναγκάστηκα έτσι να εγκαταλείψω..."

-------------
Αφήγηση του Mario Vargas Llosa, απο την προεκλογική του εκστρατεία για την προεδρία του Περού στα χωριά της επαρχίας, εναντίον του αντιπάλου του Alberto Fujimori, κάπου το 1990. Ο αρχικά λαϊκότατος αντίπαλός του κ. Fujimori, κέρδισε τελικά της εκλογές, για να διαλύσει με την πάροδο του χρόνου κάθε στοιχείο δημοκρατίας στο Περού, κλείνοντας ακόμα και το εθνικό κοινοβούλιο.

* Aπο το βιβλίο του Mario Vargas Llosa, "Α Fish in the Water".