Στο συλλογικό υποσυνείδητο ανθρώπων και κοινωνιών, έχει και η Επανάσταση την αξία της. Η ανάγκη του ανθρώπου για δικαιοσύνη ειναι μάλλον πανανθρώπινη. Καμμία κοινωνία δεν επιθυμεί συλλογικά την αδικία και την ανισότητα. Η οποία βεβαίως βρίσκεται παντού, με κάποιες ίσως εξαιρέσεις τις ιστορικές εκείνες περιόδους που κάποιο όραμα καταφέρνει (ακόμα και τυχαία) να εμπνεύσει συλλογικά μια ικανή ανθρώπινη μάζα ωστε να γίνει κίνημα. Η Ιστορία ειναι ενα κύκλος πολέμων και περιόδων απραξίας με κάποια μικρά διαλείμματα Ανθρωπισμού. Εκατοντάδες πόλεμοι και μετα μια Αναγέννηση. Εκατοντάδες πόλεμοι και ένας Διαφωτισμός. Εκατοντάδες πόλεμοι και μια Γαλλική Επανάσταση. Στην ανθρώπινη ιστορική εμπειρία καταγράφονται και άλλες ανάγκες. Στην απαρχή της Ιστορίας, υπάρχει η λατρεία της Γονιμότητας, του αγροτικού κύκλου της γής που παράγει καρπούς και φαγητό. Και στη συνέχεια, κάποιες μεταφυσικές ανάγκες του ανθρώπου να δοξάσει την ανθρώπινη ζωή ωστε να την διατηρήσει φιλοσοφικά αθάνατη. Γιατί η πραγματική ζωή τελειώνει. Μόνον φιλοσοφικά και συμβολικά μπορείς να την επεκτείνεις. Οι τρείς αυτές φιλοσοφικές ανάγκες του ανθρώπου, η λατρεία προς τη Γονιμότητα, ο Φόβος του Θανάτου που πρέπει να νικηθεί και η ανάγκη της Δικαιοσύνης, δημιούργησαν τους ανθρώπινους Θεούς. Φανταστικούς μέν, συμβολικούς δέ. Ισως μάλιστα και αναγκαίους.
Δεν έχω μεταφυσικές ανησυχίες, ούτε θρησκευτικές ανάγκες, μπορώ να ζήσω χωρίς θεούς και εκκλησίες. Σε μια στιγμή μοναξιάς, έγραψα κάποτε και εναν μονόλογο για τη Θρησκεία. Αλλά τούτος εδώ, ήταν ο μεγαλύτερος επαναστάτης, ιστορικά ο συμβολικότερος. Δεν ξέρω αν έζησε ποτέ του και τι ήταν, τον φαντάζομαι σαν εναν αιρετικό χίππυ που τριγυρνούσε πόλεις και χωριά αναπτύσσοντας κάποιες πρωτόγνωρες θεωρίες ανθρωπισμού. Μάλλον ευχάριστος στον κόσμο, θεατρικός ταλαντούχος και σταρ του δρόμου (ίσως και λίγο τσαρλατάνος), δυσάρεστος στο επίσημο μικροσύστημα εξουσίας. Ισως να δούλεψε λίγο περιστασιακά για να ζήσει, ίσως να τον συντηρούσαν άλλοι. Δεν παντρεύτηκε ποτέ του και δεν απέκτησε περιουσία. Μάλλον τα έβαλε και με τους άρχοντες της περιοχής του. Στο τέλος βρήκε τον θάνατο στον σταυρό, μια συνηθισμένη ρωμαική τιμωρία της εποχής του.
Για μένα, αν υπήρξε ποτέ του, ήταν μόνον Ανθρωπος που είχε δημιουργήσει γύρω του ενα τελετουργικό μυστήριο. Δεν αναστήθηκε ποτέ, αλλά δεν έχει σημασία. Βάλτε όσο συμβολισμό θέλετε. Την εποχή της αποδόμησης που ζούμε, επιτρέπεται και αυτό. Εγώ προσωπικά τον γουστάρω.
Καλό σας Πάσχα.
Locus, μπράβο σου! Τι ωραίο κείμενο με το οποίο να ξεκινήσει κανείς την εβδομάδα. Αν με διάβαζες προ τριών μηνών θα ξέρεις πόσο απόλυτα συμφωνώ μαζί σου. Μόνο που εσύ τα λες τόσο περισσότερο ξεκάθαρα, και όμορφα, δεν αφήνεις αμφιβολία ούτε για να μπερδεύει κανείς τα παραμύθια με την πιθανότερη πραγματικότητα, ούτε να βγάζει τ' απωθημένα του λυσσάζοντας εναντίων μιας παράδοσης που μόνο την αγάπη και τον ανθρωπισμό προσπάθησε να φέρει.
ReplyDeleteΌσο για την ανάσταση, την βλέπει η καρδιά μου εδώ στο βουνό την Άνοιξη καθημερινά. Άλλωστε για αν "δουλέψει" η "ανάσταση" πρέπει η σάρκα να δεχτεί το ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής, και η σκέψη όσο ζούμε, και όσο θυμόμαστε εκείνους που έζησαν, να τον αψηφήσει και να "ανέβει" παραπάνω του...
καλό Πάσχα Locus!
Νομίζω ότι πρόκειται για ένα τεράστιο cosmic joke ότι οι πιο φανατικοί χριστιανοί είναι οι προτεστάντες αμερικανοί.
ReplyDeleteΞοδεύουν ώρες επί ωρών μελετόντας τη Βίβλο και το Χριστό, και ταυτόχρονα ο πολιτισμός που έφτιαξαν θεοποιεί τον άνθρωπο που δουλεύει πάρα πολύ και κατορθώνει να έχει πολλά λεφτά.
Ενώ ο Χριστός όχι μόνο δεν δούλευε, αλλά επιπλέον έλεγε ότι είναι ευκολότερο να περάσει ολόκληρη καμήλα από τη τρύπα μιας βελόνας από το να πάει πλούσιος στον παράδεισο!!!
Άραγε συνειδητοποιούν αυτή την ακραία αντίθεση;
Προσωπικά η αντίληψη του όποιου θείου και η καλώς εννοούμενη έκφραση του σε όποιο σύστημα πίστης διαχρονικά αλλά και σήμερα με συγκινεί. Να το παρακολουθώ έστω. Η δε Μεγάλη Βδομάδα είναι η αγαπημένη μου βδομάδα μαζί με την αναμονή για τα Χριστούγεννα και το Halloween :p Αλλά φυσικά και τόσο διαφορετική. Δε θα σταθώ στο happy end της Ανάστασης, αλλά όλος αυτός ο θρήνος και η αναπαράσταση κηδείας εν μέσω Άνοιξης, ω δεν ξέρω, αλλά έχει κάτι τόσο γοητευτικό και απροσδιόριστο που αγγίζει και Έρωτα. Τώρα παγανιστικό είναι αυτό, χριστιανικό είναι, καθόλου δεν ξέρω. Ναι τον Ιησού, υπήρξε δεν υπήρξε, τον ψιλο-πάω. Αγάπη κτλ, οκ ότι μπορούσε έκανε κι αυτός. :p Καλό Πάσχα!!
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΗ πνευματικότητα, ακόμα και μίας μεγάλης (ανύπαρκτης?)προσωπικότητας όπως του ιησού, δεν μπορεί να συστηματοποιηθεί, υποθέτω.
ReplyDeleteΕίναι αλήθεια, όμως, ότι η αναγέννηση αυτή κάτι κάνει στο πνεύμα μας, ούτως ή άλλως.
Καλό σου Πάσχα, Λόκους!
Αμφιλεγόμενη φιγούρα για μένα αγαπητέ Locus. Σίγουρα ο μεγαλύτερος όσον αφορά την επιρροή που είχε και εξακολουθεί να έχει βέβαια ο θρύλος γύρω από το μύθο του στον ρου της ανθρώπινης ιστορίας.
ReplyDeleteΌσον αφορά την προσφορά του σε πανανθρώπινες αξίες συγκριτικά με άλλους προγενέστερους ή μετέπειτα φανταστικούς ή όχι; Για μένα ο Σωκράτης για παράδειγμα στέκεται άνετα στο ίδιο ύψος όσον αφορά την ηθική αν όχι ψηλότερα. Αντίστοιχα "μυθικός" όσον αφορά την ιστορική ύπαρξή του αλλά λιγότερο αμφιλεγόμενος και λιγότερο εκκεντρικός αν όχι σχιζοφρενής. Φαντάσου να γράφανε για το Σωκράτη ότι κήρυττε στους Αθηναίους, 400 χρόνια πριν, ότι ήταν ο υιός του Θεού και ότι ο θάνατός του ήταν προδιαγεγραμμένος να συμβεί για να λυτρώσει τον κόσμο από τις αμαρτίες του σαν αποδιοπομπαίος τράγος. 400 χρόνια πριν. Αν μη τι άλλο θα είχε περισσότερες εμφανίσεις στις κωμωδίες του Αριστοφάνη.
Όπως και να 'χει προκρίθηκε και είναι ο superstar και έχει την τιμητική του οπότε καλό Πάσχα και σε σένα!
ωωωω, Σωκράτης ο Φάρμακος,
ReplyDeleteΣωκράτης - Τζίζους 1-0 λοιπόν και για μένα .. ω το ξεφτίλισα ε? :p
http://en.wikipedia.org/wiki/Pharmakos
(στα ελληνικά δε βρήκα κάτι και τώρα θυμήθηκα πως το ανακάλυψα και αυτό.. από αμερικάνικη σειρά.. μα τι στο καλό για σεναριογράφους παίρνουν αποφοίτους Classical Studies του Harvard? Να το έχω διδαχθεί στο σχολείο εδώ? μουαχαχαχα, καλό αλλά δεν παίζει)
Καλό Πάσχα, φίλε Locus.
ReplyDeleteΝα περάσεις χαρούμενα με την οικογένεια σου.
Φίλοι μου ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ σε όλους σας.
ReplyDeleteΕτσι, φίλε thinks, μια ισορροπημένη άποψη. Να τάχουμε καλά με όλους. Γιατί άλλωστε να τσακωθούμε τους χριστιανούς, όταν θα γίνει το έλα να δείς με του μουσουλμάνους:)
---------------------------------
Σωστη η παρατήρηση για του προτεστάντες φίλε xristaki, αλλά αυτοί έφτιαξαν δικές τους Βίβλους, με δικά τους κείμενα, καί έβαλαν μέσα απιθανες μαλακίες. Ασε, ετοιμάζουν και προεδρικό υποψήφιο. Mike Hackabee. Μιλάμε για ποιότητα...
---------------------------------
O Ιησούς ήταν ο μόνος χίππυς που έγινε θεός. Aθηνά μου. Πνευματικότατος. Καλύτερος και απο τον Τσέ (που έγινε τραπεζίτης).
---------------------------------
Σωκράτης! Τέλειος φίλε Manblogg, ο φουκαράς δεν πρικρίθηκε ούτε στα ημιτελικά. Θάταν έξοχη ιδέα να κάναμε τον Σωκράτη Θεό. Απίθανη. Αν ήταν αμερικανός, θα τον έκαναν θεό οι προτεστάντες. Νάσαι καλά.
---------------------------------
Λοιπόν Nadia, καλός ο Σωκράτης, έβγαλε και τον Πλάτωνα, μην το ξεχνάμε, που ήταν μάλλον νεοφιλελεύθερος και γούσταρε δικτατορία. Τελικά και ο Πλάτωνας θάταν ωραίος θεός. Αλλά και αγαπημένος μου όλων. Αριστοτέλης. Αυτόνομος (αυτό σε μένα παίζει πολύ), πρωτογενή σκέψη επι παντός επιστητού, χωρίς κανένα σημείο αναφοράς, ή προηγούμενη σκέψη. Σημείο αφετηρίας γνήσιο. Ενας μόνον τέτοιος βγήκε στον κόσμο.
---------------------------------
Φίλε giant καλές γιορτές. Χαιρετισμούς και την Μαρία την γειτόνισα. Πολλά πολλά φιλιά.
Κατευθύνομαι βόρεια και γαλλικά. Κεμπέκ. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ σε όλους.
ReplyDelete