Thursday, April 22, 2010

Ενα τεράστιο ελληνικό όραμα

Τη στιγμή που η παρακμή μας μπαίνει στην τελευταία πράξη του δράματός της υποδεχόμενη το ΔΝΤ στην Ελλάδα, ελάχιστο πλέον μέρος του ελληνικού πληθυσμού έχει πια τη δύναμη να οραματισθεί πως αυτός ο τόπος μπορεί πια να παράγει κάτι το μεγαλοπρεπές. Με οδύνη παρακολουθούμε πιά την κατάρρευση του μεταπολιτευτικού συστήματος, όπως σωστά αναφέρεται, ή του"συστήματος ΠΑΣΟΚ", όπως θα έπρεπε να τιτλοφορείται η μεγαλύτερη ιδεολογική δύναμη που σάρωσε την Ελλάδα απο το 74 και μετά, προάγοντας την ανηθικότητα σε συλλογική παραγωγή συνείδησης. Τα πάντα καταρρέουν και το ξέρουμε. Και το δίπολο"Αριστεράς-Δεξιάς", δεν επαρκεί πλέον ούτε για την κατανόηση του κόσμου, ούτε για λύσεις, ούτε κάν για συζητήσεις. Είμαστε ειλικρινά χαμένοι.

Τη στιγμή αυτή της εθνικής μας συμφοράς, δύσκολα μπορεί να θυμηθεί κανείς πως η μικρή και ανίσχυρη Ελλάδα παρήγαγε κάποτε ενα απο τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχέδια στον κόσμο, ένα απο τα πιό επιτυχημένα αναπτυξιακά οράματα που εφηύρε ποτέ ο κόσμος, μία απο τις πρώτες παγκοσμιοποιημένες κερδοφόρες επιχειρήσεις. Ενα αληθινό θαύμα: Την Εμπορική μας Ναυτιλία.

Ηταν μέρος του μεγαλύτερου αναπτυξιακού σχεδίου που συνέλαβε ποτέ αυτός ο τόπος απο την δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους, μια αμιγώς ελληνική σύλληψη, μέρος του πιό συνολικού αναπτυξιακού σχεδίου που εφαρμόστηκε ποτέ σ' αυτό τον άμοιρο τόπο. Ενός οράματος που θα μείωνε την ανεργία στην Ελλάδα, θα της έδινε τεράστιους οικονομικούς πόρους ανάπτυξης, και θα την ανεξαρτητοποιούσε βιομηχανικά. Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Ψωροκώσταινα έσκυψε πάνω στις δικές της δυνάμεις, το δικό της ανθρώπινο δυναμικό, όρισε σωστά το συγκριτικό της πλεονέκτημα απέναντι στον κόσμο, κι έφτιαξε μια πρωτιά.

Αντί να ναυπηγεί καράβια στην Ασία και την Αμερική, θα τα έφιαχνε στην Ελλάδα. Αντί να αγοράζει χάλυβα απο Ευρώπη και Αμερική, θα τον παρήγαγε στην Ελλάδα. Ναυπηγική στην Ελλάδα, επισκευές στην Ελλάδα, εταιρείες ηλεκτρικών και πλαστικών στην Ελλάδα, επιστημονικό προσωπικό απο τα ελληνικά πανεπιστήμια,στελέχωση απο ειδικές σχολές εμπορικής ναυτιλίας. Ολα στην Ελλαδα. Ενα τέλειο σχέδιο.

Η Ελλάδα θα γινόταν η μεγαλύτερη ναυτιλιακή βάση στον κόσμο. Ενώθηκαν έτσι οι απανταχού του κόσμου έλληνες εφοπλιστές, απο τα νησιά μας, την Αργεντινή, την Ευρώπη, τη Νότια Αφρική. Βοήθησε και το κράτος. Χρήματα, βιομηχανίες, σχολεία, εγκαταστάσεις, ειδικό υπουργείο. Το σχέδιο πέτυχε. Κάποια εποχή, η ναυτιλία απασχολούσε πάνω απο 300 χιλιάδες έλληνες, χώρια οι περιφερειακές υπηρεσίες που την συντηρούσαν.

Ναυτιλία, Τουρισμός, Βιομηχανία και μεταναστευτικά εμβάσματα έχτισαν την Ελλάδα του μεσοπολέμου. Η γενιά που μας μεγάλωσε. Αυτοί που με τις συντηρητικές ίσως συνήθειες τους, πήγαιναν στη δουλειά κάθε μέρα, και τις κυριακές στην Εκκλησία. Η γενιά που θεωρούσε ντροπή να πείς ψέματα, να κλέψεις και να προσβάλεις τον γείτονα. Και που έστελνε τα παιδιά της στο σχολείο για μάθημα, όχι για καταλήψεις. Η γενιά που συμμετείχε σε κάτι, ένα συλλογικό όραμα, ενα σύστημα αξιών. Οι γονείς μας.

Μετά την περίοδο του μεγάλου οραματιστή Κων/νου Καραμανλή, ήρθε η "λαίλαπα". Ο Αντρέας και ο Σοσιαλισμός του. Προσκεκλημένος και κείνος του Καραμανλή, που ήθελε να στελεχώσει την Ελλάδα με άξιους ανθρώπους.Και εκείνος, αντί να δράξει την ευκαιρία και να σπρώξει την Ελλάδα ενα βήμα παραπέρα βέλτιώνοντας δομές, συμμαχίες και εμπόριο (γιατί και έξυπνος ήταν, και κοσμοπολίτης,και ελιτιστής), έφτιαξε σταδιακά το "σύστημα ΠΑΣΟΚ". Το γνωστό πράσινο ρουφιανομάγαζο με την πυραμιδωτή δομή της αρπαχτής.Σε μιά 20ετία δεν ειχε μείνει τίποτα όρθιο. Ούτε δομή ιεραρχίας, ούτε αξιολόγησης, ούτε σχολεία, ούτε πανεπιστήμια. Εκανε άπειρους ανασχηματισμούς (για να τρώνε όλοι), μοίρασε παντού το ευρωπαϊκό κοινοτικό χρήμα ασύστολα, έφερε στην Ελλάδα τον πρώτο επαγγελματία μάνατζερ κλοπιμαίων (τον Κοσκωτά). Στο τέλος, σαν σκυλί πληγωμένο να γλύφει τις πληγές του, πέθανε κι εκείνος στα χέρια της αεροσυνοδού γκόμενας, που και σπίτι 2 εκατ. ευρώ απέκτησε (το περίφημο "κωλόσπιτο"), και το υπουργικό συμβούλιο έστηνε να περιμένει έξω απο το δωμάτιο. Κυβέρνησε αυτό τον άμοιρο τόπο ακόμα και η Δήμητρα...

Ανίκανοι να το διαχειριστούν, και ακόμα πιο ανίκανοι να το επεκτείνουν, οι μετά τον Κων/νο Καραμανλή κυβερνήσεις, υποβίβασαν το μεγαλύτερο ιστορικά αναπτυξιακό όραμα της θαλάσσιας πατρίδας σε ενα ακόμα πιθανό "πόρο", κατακερματισμένο ανάμεσα σε διάφορα υπουργεία, με μάνατζερς τύπου Λούκας. Χαμένο και δολοφονημένο κι αυτό απο τη "λαίλαπα", το όραμα της Ναυτιλίας βρίσκεται σήμερα κρυμμένο κάπου στα χαρτιά που τώρα ανακατεύουν οι νέοι μας προσκεκλημμένοι του Νομισματικού Ταμείου...

11 comments:

  1. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο, ΔΝΤ. :p

    Μια άλλη ναυτική χώρα που κάποτε αντιμετώπισε πρόβλημα με τη ναυτιλία, η Ολλανδία, βλέποντας τεράστιο ανταγωνισμό από Αμβέρσα, λιμάνια της ΝΑ Ασίας, κλπ κλπ, αναδιοργανώθηκε, σήκωσε τα μανίκια και είπε οκ τί κάνουμε τώρα με το Ρόττερνταμ, το μεγαλύτερο λιμάνι μας, με ναυπηγεία, κτλ κτλ? Γουέλ, σήμερα πλεόν το Ρόττερνταμ και μέσα σε πολύ λίγα χρόνια δεν είναι πλεόν η κλασική πόλη-λιμάνι, πρώτο σε κίνηση πλοίων δεν είναι σίγουρα, αλλά αν είναι να πάει ένα καράβι από Νέα Υόρκη στο Μπουένος Άιρες για να ξεφορτώσει και μετά στη Σαγκάη για επισκευές, μαντέψτε που θα γίνει ο προγραμματισμός. Οκ αυτοί σε λίγα χρόνια έγιναν hub για logistics, εμείς ..τα γνωστά. Φυσικά λόγω παράδοσης, στα πανεπιστήμια που ασχολούνται με Maritime Economics στην χώρα αυτή διδάσκουν Έλληνες. Φαντάσου να ήταν εδώ οι καημένοι, θα χτυπούσαν το κεφάλι στον τοίχο όλη την ώρα...

    Η Ελλάδα εδώ και χρόνια πάντως έχει γίνει ασφυκτική. Μακάρι να είναι όντως η τελευταία 'πράξη' της παρακμής, τώρα προσωπικά τί θα περάσει ο καθένας μας ..τί να πω.. εγώ τα χω παίξει πάντως.

    ReplyDelete
  2. Εύγε, Locus. Αυτή η ανάρτηση θα έπρεπε να δημοσιευτεί σε κάθε εφημερίδα και μέσο ενημέρωσης της Ελλάδας.

    ReplyDelete
  3. Μη στεναχωριέσαι φίλη trol, έχεις επιλογές, νέα είσαι, έξυπνη, ο κόσμος σε χωράει. Δεν έχω τη λύση για κανέναν, αλλά τουλάχιστον οι νεότεροι πρέπει κατα τη γνώμη μου να κοιτάξουν πιό ευρωπαικά.

    Οι Ολλανδοί ήταν πάντα διεθνιστές στη σκέψη και το εμπόριό τους. Το Ρόττερνταμ είναι ένα τεράστιο λιμάνι, 2ο ή 3ο στον κόσμο.


    Με δεδομένο οτι (1)το 95% του παγκοσμίου εμπορίου διακινείται δια θαλάσσης και το 80% της αξίας του διακινείται με εμπορευματοκιβώτια, (2)η διακίνηση των αγαθών με εμπορευματοκιβώτια παγκοσμίως κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών υπερτριπλασιάστηκε, (3) 1 στα 2 containers παγκοσμίως και 4 στα 5 containers που έχουν προορισμό την Ευρώπη προέρχονται από τη Κίνα, (4) το τεράστιο ενδιαφέρον της Κίνας να αυξήσει το διεθνές της εμπόριο αξιοποιώντας και αναβαθμίζοντας ενα παγκόσμιο δίκτυο λιμανιών,η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να γίνει και αυτή ενα τρομερό hubδιακίνησης εμπορίου, κάνοντας σήμερα συμμαχίες με την Κίνα. Αλλά ούτε αυτό έγινε. Αντί να κάνει κάποιο dealμε τους εφοπλιστές μας, τους έδιωξε στον Παναμά και τη Λιβερία, ο Σκαραμαγκάς πέθανε, και οι λιμενεργάτες αποτέλειωσαν και τη συμφωνία με τους Κινέζους. Δεν υπάρχει Ολλανδός λιμενεργάτης στο Ρόττερνταμ που να έφυγε με "εθελουσία " στα 45 του και 250 χιλ. ευρώ στην τσέπη. Χθές, έμαθα, χάσαμε και ενα κρουαζιερόπλοιο που στάθμευε στην Κρήτη, κατεβάζοντας χιλιάδες τουρίστες κάθε εβδομάδα.

    ReplyDelete
  4. Νάσαι καλά φίλε thinks.Μού αρκεί που με διαβάζουν οι συνήθεις πέντε-δέκα. Ξεδίνω και γώ, περνάει και η ώρα. Ηθελα απλά να πώ πως πολλά πράγματα γίνονται, αρκεί να υπάρχει όραμα και ηγεσία.Ναυτιλία και Τουρισμός ήταν και είναι τα δύο συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας.

    ReplyDelete
  5. Ξέρεις, όμως, ότι η ανάπτυξη της εμπορικής ναυτιλίας στην Ελλάδα ήταν όραμα ανθρώπων όπως ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος; Μπορείς να βρεις κάτι ανάλογο σήμερα σε πολιτικό στην Ελλάδα;
    ΥΓ Πολύ σωστό αυτό που λες για τη γενιά του μεσοπολέμου και δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα σήμερα όλοι οι νόμοι που έχουν σχέση με ανάπτυξη -π.χ. ο νόμος περί ανωνύμων εταιριών-, έγιναν μεταξύ 1918-1938 στην Ελλάδα.

    ReplyDelete
  6. Nancy καλωσήρθες. Οχι, τους σημερινούς πολιτικούς δεν μπορώ να τους κατηγορήσω ως οραματιστές. Είναι όμως αψογοι τηλεπαραθυράκηδες. Οπως ελέγχθει κάποτε, ο τόπος μας προχωράει με τις εξαιρέσεις του. Καποδίστριας, Βενιζέλος, Χαρ. Τρικούπης, Καραμανλής (ο γέρος, μην παρεξηγηθούμε κιόλας). Ενδιαφέρον το σχόλιό σου περί νόμων. Νάσαι καλά.

    ReplyDelete
  7. Απόλυτα σωστός. Ήδη έχω στο μυαλό μου να στρέψω το γιό μου σε σπουδές και δουλειά εκτός Ελλάδος. Για μένα δυστυχώς είναι αργά...

    ReplyDelete
  8. όντως,τις μέρες αυτές της τελειωτικής παρακμής το άρθρο σου αυτό θα έπρεπε να ειδωθεί από όσο το δυνατόν περισσότερα μάτια για να θυμίζει οτι μπορούμε,ότι αν επανέλθουμε στις βασικές αξίες και προσδιορίσουμε στρατηγικά τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και βοηθήσει το κράτος συντεταγμένα προς αυτήν την κατεύθυνση,οτι μπορούμε-θεωρητικά-να βγούμε απ το τέλμα.
    Αλλά έγραψα "Κράτος".Και το "Κράτος" προκρίνει ως λύσεις πότε την παροδική φοροελάφρυνση στα ακριβά εισαγόμενα αυτοκίνητα περιμένοντας στην γωνία για να τα φορολογήσειεκ των υστέρων,και πότε-στην αγωνία τους να μαζέψουν φράγκα για να ταίσουν το Τέρας που οι ίδιοι δημιούργησαν(διότι ξέρουν οτι όταν μείνει νηστικό θα τους κατασπαράξει...)-πυροβολεί με φοροεισπρακτικές ομοβροντίες ότι απέμεινε να στηρίζει ακόμα αυτήν την άμοιρη χώρα.
    Ουαί τοις χρεωκοπημένοις...

    ReplyDelete
  9. Για όσους δεν την έχουν δει προτείνω να δουν την συνέντευξη Βγενόπουλου στον παπαχελά. Το τι χέσιμο ρίχνει στους πολιτικούς δεν περιγράφεται.

    Εδώ.

    ReplyDelete
  10. Με χαρά περιμένω κάθε φορά το καινούργιο σου post. Με βρίσκουν 101% σύμφωνο.

    ReplyDelete
  11. Ναι, φίλε Squarelogic στις πλείστες των περιπτώσεων ο Κράτος πνίγει, όπως σήμερα. Ηταν μια εξαίρεση, λόγω ίσως συγκυριών. Αλλά υπήρχε και ηγεσία. Σήμερα τα πάντα καταρρέουν.

    --------------------------------------
    Ευχαριστώ , Yosemite ωραία η συνέντευξη Βγενόπουλου. Απολαυστική και η περίπτωση Σηφουνάκη. Ο Βγενόπουλος επειδή ήρθε απ' έξω, τάραξε την κρατικοδίαιτη επιχειρηματική αγορά. Γι αυτό έχει και πολιτικό λόγο. Τί λόγο ας πούμε νάχει ο Κόκκαλης....

    ---------------------------------
    Χρίστο ευχαριστώ. Τιμή μου. Εκφράζω βέβαια την πάντα υποκειμενική μου γνώμη. Νάσαι καλά.

    ReplyDelete