Μα γιατί δεν πάει το piggy στο Νομισματικό Ταμείο και επιμένει στο παραμύθι του πακέτου σωτηρίας που στην ουσία δεν υπάρχει; Γιατί προτιμάει τους κακούς κερδοσκόπους και τις απανωτές κατραπακιές των υψηλών επιτοκίων απο το 3% του Ταμείου; Τι ακριβώς προσφέρει η Ευρώπη;Μα, θα μου πείτε, το piggy γουστάρει Κρατισμό, και προτιμάει ευρωπαίους σοσιαλιστές με "κοινωνικές ευαισθησίες" απο τους ψυχρούς μονεταριστές του υπεραντλαντικού θηρίου. Το οποίο μας έδωσε ήδη μια γενική γεύση για το πώς περίπου βλέπει τα πράγματα. Το Ταμείο ήρθε λέει στην Έλλάδα και επι Αλογοσκούφη, και είπε ακριβώς τα ίδια, άφησε δε και σημειώσεις που "χάθηκαν". Ούτε κυβερνητικές ανακοινώσεις έγιναν τότε, ούτε τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με την επίσκεψη. Ηταν βλέπετε η εποχή με τα πηδήματα του Ζάχου. Και δεν υπήρχε όρεξη για μειώσεις και περικοπές.
Και σήμερα, παρά τα τρομερά επιτόκια, το μετανοιωμένο piggy προτιμάει αγορές και Σόρους κατα σωρείαν. Τρελοί είστε να χάσουμε τον Κρατισμό μας; Χτίζεται αξιοπιστία χωρίς υπερκράτος; Ποιός τρελός θέλει το ξενέρωτο Νομισματικό που μιλάει συνέχεια για απολύσεις και κρατικό re-engineering; Τρελοί είμαστε να εφαρμόσουμε τα αυτονόητα;
Πρίν κάμποσα χρόνια, όταν δεν είχα όλες τις απαντήσεις στη ζωή (τώρα τις έχω), νιόφερτος τότε στην Αμερική, δούλευα σε ενα εστιατόριο ενός ελληναρά, και τα σαββατόβραδα, με έπαιρνε με το ακριβό corvette του στα μπουζούκια. Και εκεί, εμείς πίναμε δύο τρία ποτά, κερνάγαμε όμως άλλα 30, και ο ματσός εστιάτορας, φιγούρα, μούρη και μαγκιά, χόρευε και ζειμπέκικα, κατα την διάρκεια των οποίων πετούσε στο αέρα και 200 δολλάρια σε μονά ανα κομμάτι. "Η χαρτούρα πρέπει να είναι πυκνή και να ανοίγει στον αέρα" θυμάμαι που μου έλεγε. Και μιά φορά, αφού είχε χαλάσει πάνω απο 1000 δολλάρια σε φιγούρες και μαγκιές, τον παρατήρησα και εγώ οτι ήταν σπάταλος και βλάξ μέχρι σημείο μαλακίας. "Δεν σε καταλαβαίνω" θυμάμαι που του είπε τότε ο φοιτητής που ζούσε και σπούδαζε δουλεύοντας. "Κράτα τα λεφτά σου στην άκρη, θάρθουν και δύσκολες μέρες".
Με κοίταξε απορημένος, στιγμιαία νόμισα πως κατάλαβε την παρατήρηση, ίσως και να σκέφτηκε λίγο μέσα στη θολούρα της βραδιάς. Μα εκείνος, κανονικό piggy, ξεσαλωμένο απο το εύκολο χρήμα, αμαθές, σπάταλο και κακομαθημένο, με κοίταξε για λίγο με ένα βλέμμα απλανές, και μου έδωσε μια απάντηση που δεν θα ξεχάσω ποτέ μου. "Φίλε μου", ψέλισε το piggy, "η μαγκιά και η παραγγελιά πληρώνονται"...
----------------------------------
Και μια εξομολόγηση (άσχετο). Η Αngelina ειναι η ομορφότερη, εκφραστικότερη, και πιο αισθησιακή γυναίκα που έχω δεί στη ζωή μου. Ερχεται περιστασιακά στον ύπνο μου. Το τέλειο πλάσμα...
Και μια και το μάθαινα στην κιθάρα, πάρτε και λίγο Πέγκυ...
Θα αρχίσω ανάποδα: Η Πέγκυ είναι πάρα πολύ καλή να την βλέπεις, οπότε το καλλιτεχνικό της πάει σε δεύτερη μοίρα...
ReplyDeleteΑν οι εθελουσίες εξόδους είναι οι συνηθισμένες τότε να λείπει το βύσσινο.
Οσον αφορά τον Ζάχο, όταν πήδηξε από το μπαλκόνι εγώ χαροπάλευα στο νοσοκομείο.
Ολα τα ΜΜΕ ασχολοντουσαν με τον πορνόγερο και η μάνα είχε έναν άλλο λόγο για να φρικάρει...
Αγαπητέ μου Locus, έπεσες διάνα με το λεχθέν του μαγαζάτορα της μαγκιάς και της παραγγελιάς. Ο άνθρωπος, το ζύγισε αυτό που του είπες, το σκέφτηκε, το φιλοσόφησε, και σε μια αναλαμπή απείρου πνευματικότητας σου έδωσε την απάντηση που εξηγεί την Νέο-Ελληνική πραγματικότητα καλύτερα από δέκα βιβλία Κοινωνιολογίας.
ReplyDeleteΒέβαια η ανταπάντηση θα μπορούσε να είναι… «…κι αν η μαγκιά είναι υποκειμενική, και η παραγγελιά δίνεται για να δούνε την αρκούδα να χορεύει και να γελάνε;» Αλλά τότε θα μπλοκάριζε το μυαλό του, του κακομοίρη.
ΥΓ. Εγώ έμαθα κιθάρα στα χρόνια του Κολλεγίου στο Λονδίνο, γρατζουνίζοντας Simon & Garfunkel και Beatles :-)
Φίλε Γιάννη διατηρώ την άποψη πως χωρίς την μείωση τη Κρατισμού, μακροχρόνια σωτηρία δεν υπάρχει. Και αυτό σημαίνει κατα μένα, εναν συνολικό επανασχεδιασμό ολόκληρου του δημοσίου οργανογράμματος, με σαφή κριτήρια αντικειμένου εργασίας, τίτλου, μισθοδοσίας, στελέχωσης, συνταξιοδότησης και αξιολόγησης προσωπικού. Ολα θα πρέπει να συνδέονται και να αξιολογούνται. Ενα γενικό κρατικό re-engineering, ή Επανίδρυση του κράτους όπως λέγεται και αλλιώς.
ReplyDeleteΣτο σχήμα αυτό, όσα βάζεις στο σύστημα τόσα παίρνεις φεύγοντας. Φυσικά και θα απολυθούν χιλιάδες. Δεν νομίζω για παράδειγμα πως η ποιότητα ζωής στην Ελλάδα θα μειωθεί επειδή οι 12 υπάλληλοι του Ερυθρού Σταυρού Αιτωλοακαρνανίας (οι οποίοι χώθηκαν εκεί απο τον ντόπιο δεσπότη) θα απολυθούν. Ούτε θεωρώ πως θα μειωθεί η ποιότητα ζωής μας αν απολυθεί και ο ίδιος ο δεσπότης μαζί με τους 130 χιλιάδες θεοκηφήνες του.
Για την Πέγκυ δεν ξέρω πολλά πράγματα, απλά μου άρεσε το τραγουδάκι. Και για σένα προσωπικά, επειδή ξέρω την περιπέτειά σου, χαίρομαι ειλικρινά που είσαι καλά, επανέρχεσαι σταθερά, και αποκτάς ξανά μια ισορροπία στη ζωή σου.
Φίλε thinks όπως γνωρίζεις, όποιος είχε πιτσαρία στην Αμερική την περίοδο 60-90, έγινε φανταστικά πλούσιος. Ηταν γρήγορο χρήμα χωρίς φορολογίες. Να σου πώ μονάχα και τη συνέχεια με τον άσωτο εστιάτορα. Οταν τέλειωσα το πανεπιστήμιο, εκείνος είχε σπάσει πνευματικά και σωματικά. Κανονίσαμε λοιπόν ενα ωραίο deal. Θα μου έδινε το μαγαζί του για εναν χρόνο, εγώ θα τον πλήρωνα ενα συγκεκριμένο ποσό την εβδομάδα, και θα κρατούσα τα υπόλοιπα. Εκείνος έφυγε για την Ελλάδα για διακοπές. Απο τον χρόνο εκείνο εργασίας, εγώ προσωπικά έβγαλα όλα τα λεφτά για τα μεταπτυχιακά μου, και έκανα και οικονομίες. Οταν ο άσωτος επέστρεψε πάλι, το μαγαζί το έχασε μέσα στον επόμενο χρόνο.
ReplyDelete*Μπράβο με τη κιθάρα. Η μουσική είναι ψυχοθεραπεία. Συνέχισε:)
Τα γούστα πληρώνονται και πολλές φορές οι συνέπειες είναι δυσάρεστες. Με δάνεια δε λύνεται το πρόβλημα. Αν υπήρχε λίγο φιλότιμο ίσως να είμασταν σε λίγο καλύτερη κατάσταση. Το φιλότιμο όμως πέθανε εδώ και χρόνια και ούτε κηδεία έγινε.
ReplyDeletelocus
ReplyDeleteθα συμφωνήσω οτι η Αντζελίνα είναι υπέροχη,και εξαίρετο δείγμα καλής πλαστικής χειρουργικής αλλά αν μπορούσα να επιλέξω ποιά θα καλούσα στον ύπνο μου θα επέλεγα πιο μεσογειακά:Μόνικα Μπελούτσι!
Για το ΔΝΤ,απ οτι φαίνεται,δεν θα έχουμε περιθώρια επιλογής.Τα μέτρα που πήρε ο ΓΑΠ ήταν απέλπιδα(και σαφώς καθυστερημένη...) απόπειρα να δοθεί το πράσινο φως να συνεχιστεί το υπάρχον βολικό μοντέλο.Οι 'αγορές" όμως μας εξωθούν σε ριζική αναθεώρηση της κοσμοθεωρίας "μας".
Το όνειρο του βολέματος στο Δημόσιο τέλος.
Το "άραγμα" στην εργασία-δημόσια ή ιδιωτική-επίσης.Εν μέρει καλό(μια και ποτέ δεν επαναπαύτηκα σε αργομισθία),σίγουρα και κακό,μια και η εργασιακή ανασφάλεια ήρθε για να μείνει.
Οι Νεοέλληνες θα ξυπνήσουν απ το όνειρο της άκοπης κατανάλωσης/σπατάλης,σαν τον εστιάτορά σου...και θα ξυπνήσουν βίαια,απότομα,με διαμαρτυρίες,κλάματα και φωνές...τι να κάνουμε?
There is no free lunch.Βασική Αλήθεια της Ζωής.
Ξεχασμένη για χρόνια,αλλά πότέ δεν έπαψε να ισχύει.
Προσδεθείτε...
Φτιάχνουμε μια ωραία πυραμίδα δανείων φίλε hackaday, με το ένα πληρώνουμε το άλλο. Τρομερό σχήμα. Μένει μόνον ο τόκος. Καλό το φιλότιμο, αλλά χρειαζόμαστε και λίγη στρατηγική. Είμαι πάντως ακόμα κατάπληκτος πως κατάφεραν και έκρυψαν τόσο χρέος. Οι άνθρωποι είναι καταπληκτικοί!!
ReplyDeleteKαταπληκτική και η Μόνικα Μπελούτσι φίλε squarelogic, και πιθάνότατα να φτιάχνει και σπιτίσιες σπανακόπιτες που η Αντζελίνα μάλλον δεν κάνει. Δηλαδή όλη αυτή η ομορφιά είναι προιόν πλαστικής? Μένω έκπληκτος.
ReplyDeleteΩς προς τα δικά μας, νομίζω πως μόλις τώρα μπαίνουμε σε μια πολυ στενή δεκαετία. Μάλλον θα δούμε πρωτόγνωρες αλλαγές, ριζοσπαστικές και επαναστατικές. Οι "αγορές" πάντως δεν είναι αυτό που βολικά παρουσιάζουν τα ΜΜΕ, μια σκοτεινή ομάδα τζογαδόρων και μόνον. Ολόκληρα ασφαλιστικά ταμεία στηρίζονται σε επενδύσεις ελληνικών ομολόγων. Για φαντάσου να ξυπνήσει ενα πρωί ο Αγγλος ανθρακωρύχος και να μάθει πως δεν θα πάρει σύνταξη γιατί το ταμείο του αγόραζε ελληνικά ομόλογα που σήμερα είναι ΒΒΒ-. Το ίδιο έγινε και στην Αμερική. Οταν έπεσαν οι τράπεζες, έπεσε και το Χρηματιστήριο, έπεσαν και τα αμοιβαία κεφάλαια΄στα οποία βρίσκονταν τα λεφτά των αμερικανών ασφαλισμένων. Εντούτοις, χωρίς μείωση του Κράτους, δεν πάμε απολύτως πουθενά. Σωστό λοιπόν να προσδεθούμε:)
Αν η "Επανίδρυση του κράτους" γίνει όπως τη έκανε η ΝΔ τότε να λείπει το βύσσινο...
ReplyDelete"πυραμίδα δανείων " Αχ μου θύμησες τις Αλβανικές πυραμίδες του 1997. Οταν έσκασε η φούσκα πάρα πολλοί Ελληνες χλεύαζαν τους Αλβανούς. 2 χρόνια μετά είχαμε τη φούσκα του χρηματιστηρίου της Αθήνας. Δεν ξέρω τι έλεγαν όσοι ειρωνευόντουσαν τους Αλβανούς...
Για να αλλάξω θέμα: Μόνικα Μπελούτσι rules!
Φίλε Γιάννη δεν θα διαφωνήσω. Δεδομένων των δομών και νοοτροπιών, η επανίδρυση είναι ενα πολύ δύσκολο project για τον τόπο μας. Υπάρχουν εντούτοις εκατοντάδες τμήματα του δημόσιου τομέα που δεν παράγουν τίποτα. Με την κατάργησή τους,το όφελος δεν ειναι μόνον οικονομικό. Θα μεταφερθούν και οι δραστηριότητες αυτών των τμημάτων στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα.
ReplyDeleteΗ κοινωνία μας βράζει τη στιγμή αυτή, και οι έλληνες ειναι έτοιμοι για μεγάλες αλλαγές. Αν δούμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων, η κρίση είναι όπως λένε και μία ευκαιρία αλλαγής. Πραγματικής αλλαγής. Μόνον να μην μας πάρει κάτω η δυναμική των επιτοκίων. Στο σημερινό σχήμα, το ένα δάνειο πληρώνει το άλλο και αυτό είναι επικίνδυνο.
Η Αλβανική πυραμίδα ήταν αποτέλεσμα μαφιοκρατίας και κρατικού σχεδίου εξαπάτησης των Αλβανών. Κάτι ανάλογο θεωρώ και την περίπτωση του ελληνικού χρηματιστηρίου, που άρχισε δοσοληψίες χωρίς στοιχειώδεις μηχανισμούς αξιολόγησης εταιρειών, εισαγωγής στο χρηματιστήριο, και φυσικά χωρίς κανόνες ποιοί και πώς μπορούν να μανατζάρουν τις συναλλαγές. Χαρακτηριστικό τριτοκοσμικό κι αυτό της κοινωνίας μας.
Στη συλλογική αισθησιακή φαντασίωση των ημερών μας, Μόνικα Μπελούτσι και Αντζελίνα πρωταγωνιστούν. Είναι περισσότερο σύμβολα ομορφιάς και αισθησιασμού, κάτι σαν τον Τσέ για τους επαναστάτες:)
Locus μου,
ReplyDeleteστέκομαι σ' ένα σημείο της ανάρτησης σου που μου έκανε εντύπωση. Γράφεις λοιπόν "πρίν κάμποσα χρόνια, όταν δεν είχα όλες τις απαντήσεις στη ζωή (τώρα τις έχω)....". Αλήθεια έχεις όλες τις απαντήσεις ή το γράφεις ειρωνικά? Εγώ πάντως δεν τις έχω (τις απαντήσεις). Τις ψάχνω συνέχεια...
Εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Φυσικά και δεν τις έχω φίλη Μερόπη, έμαθα όμως καλύτερη αριθμητική, και με τον καιρό έγινα και πάρα πολυ πιο συγκαταβατικός στις επιθυμίες μου. Στο βαθμό που μπορώ, θα αυτοσαρκάζομαι. Για όσες απαντήσεις βρήκα, δημιουργήθηκαν διπλάσια ερωτήματα.
ReplyDeleteΣτην προσωπική μου περίπτωση, δεν υπήρχε κάν βοήθεια την εποχή που πράγματι έψαχνα τον κόσμο. Εγιναν έτσι λάθη και πειραματισμοί, και άν θεωρητικά ξαναγεννιόμουνα, θα τα άλλαζα όλα. Θα ήταν βλακώδες εκ μέρους μου να ταμπουρωνόμουνα πίσω απο ενα ανώνυμο μπλόγκ για να φτιάξω ιντερνετικά μιά "τέλεια" περσόνα η οποία δεν υπάρχει. Κάτι τέτοιο δεν έκανα ποτέ μου.
Ανταποδίδω τις ευχές. Σε διαβάζω πάντα:)
Απίθανη ανάρτηση, πολύ σωστά όλα, όπως ωραία κι ενδιαφέροντα τα σχόλια!
ReplyDeleteΟπότε θα πρόσθετα μόνο μια καλημέρα!!!
Αγαπητέ Μηθυμναίε ανταποδίδω τους χαιρετισμούς. Ζούμε ιστορικές στιγμές. Η Ελλάδα που ξέρουμε δεν υπάρχει πιά. Μόνον που δεν ξέρω τί ακριβώς υπάρχει στη θέση της. Καλή άνοιξη.
ReplyDeleteΕπειδή πολύ κουβέντα γίνεται για το ελληνικό γουρουνάκι που καταβρόχθισε τα δάνεια καλό είναι να έχουμε υπόψη μας ότι σε αυτή την ιστορία αθώοι δεν υπάρχουν.
ReplyDeleteΠου ήταν η ευρωπαική επιτροπή να προλάβει τις ελληνικές μαϊμουδιές με αυστηρούς ελέγχους;
Σε ότι αφορά τους δανειστές μας οι παροικούντες την ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι τα περίφημα δάνεια που μας χορήγησαν ήταν αέρας κοπανιστός διότι όταν μία κυβέρνηση δανείζεται το μόνο που συμβαινει στην πραγματικότητα είναι να παιρνουν φωτιά τα πιεστήρια της κεντρικής τράπεζας τα οποία τυπώνουν τόνους χαρτί χωρίς κανένα πραγματικό αντίκρυσμα.
Τα λαμόγια του τραπεζικού συστήματος ξέρουν πολύ καλά τι σοϊ λεφτά χρωστάνε τα κράτη και απο που προέρχονται αυτα τα δήθεν λεφτά.
Αλήθεια δεν σας κάνει εντύπωση πως γίνεται οι μεν κυβερνήσεις να χρωστάνε εξωφρενικά ποσά (καπου 60 τρισεκατομμυρια είναι νομίζω το χρέος των ηνωμένων πολιτειών) οι δε καταθέτες να έχουν τα λεφτά τους άθικτα στην τράπεζα;
Πως γίνεται αυτό το μαγικό;
Γίνεται γιατί απλούστατα τα λεγόμενα χρέη δεν έχουν πραγματικό αντίκρυσμα πουθενα. Είναι αέρας κοπανιστός.
Το κακό είναι ότι αυτον τον κοπανιστό αέρα καλούμαστε τώρα να τον επιστρέψουμε στους τραπεζίτες μαζί με τους τόκους γιατί αλλιώς απειλούν να πάψουν να συνεχίζουν να μας δανείζουν αέρα κοπανιστό.
Μαμά γιατί δεν με έκανες τραπεζίτη να τυπώνω και να μοιραζω χαρτάκια και να ζητάω να μου τα γυρίσουν πίσω με τόκο;
Το blog γέμισε φερομόνες...
ReplyDeleteΠάντως ο κρατισμός θα καταρρεύσει. Δυστυχώς στα χέρια ενός κομματικά ελεγχόμενου συστήματος θα βρεθεί και αυτό, η προσπάθεια δηλ. μείωσης των δημοσίων υπαλλήλων.
Οπότε έχετε εσείς εμπιστοσύνη στην δικαιοκρισία των επιφορτισμένων με ευθύνες αποφάσεων; Έχει να δουλέψει "σημείωμα" για το ποιος θα μείνει και ποιος θα απολυθεί...
... Αυτό είναι που φοβάμαι προσωπικά και όχι το ίδιο το ΔΝΤ...
ReplyDeleteΛογιστικά νούμερα είναι τα δάνεια φίλε Yosemite, η πλειονότητα των οποίων σε εθνικό επίπεδο γίνεται μέσα απο κρατικά ομόλογα τα οποία είναι στην ουσία πιστοποιητικά λογιστικού χρέους, πληρωτέα σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή στο μέλλον, με κάποιο επιτόκιο. Το χρέος της Αμερικής άγγιξε τα 13 τρις δολλάρια, η πλειονότητα των οποίων βρίσκεται σε ξένα ομόλογα. Τα ομόλογα όμως δομούντα χρονικά βάσει μιας στρατηγικής. Αλλα ειναι μονετή, άλλα διετή, άλλα πενταετή, κτλ. Μπορείς έτσι μ' αυτό τον τρόπο να παραμείνεις χρεωμένος για γενιές, καθώς όταν το κάθε ομόλογο που πληρώνεται σήμερα, αντικαθίσταται με ένα άλλο μελλοντικό.
ReplyDeleteΦυαικά και οι τραπεζίτες γνωρίζου την δόμηση του χρέους, η οποία ειναι πιο σημαντική απο το ίδιο το χρέος. Αντίθετα όμως με την Ελλάδα, η Αμερική έχει δύο σημαντικά εργαλεία. Εχει δικό της εθνικό νόμισμα το οποίο μπορεί να υποτιμήσει (η Ελλάδα δεν μπορεί), και ειναι και τεράστια αγορά η οποία μπορεί να εκβιάσε την Κίνα να "ξεγράψει" κομμάτι απο το χρέος, αν θέλει ακόμα να εμπορεύεται με την Αμερική. Η Ελλάδα δε έχει κανένα απο τα δύο εργαλεία.
Κσι φυσικά στην παρούσα περίπτωση, το θέμα δεν είναι να ξεχρεωθεί η Ελλάδα (αυτό δεν θα γίνει ποτέ), αλλά να μειώσει την αναλογία ΑΕΠ/χρέους ώστε να συνεχίσει το ίδιο δανεικό παραμύθι στο μέλλον. Οι τραπεζίτες συνήθως δεν χάνουν ποτέ.
Ούτε εγώ φοβάμαι το ΔΝΤ φίλε univers, η εμπειρία για παράδειγμα της Αργεντινής δείχνει πως δεν ήταν το ΔΝΤ που ζήτησε να ξεπουληθεί η Αργεντινή, αλλα οι ίδιο οι Αργεντινοί πολιτικοί που αφορμής δεδομένης, ξεπούλησαν απο μόνοι τους τη χώρα. Ολοι οι εκπρόσωποι του Αργεντίνικου κοινοβουλίου χρηματιζόνταν ξεπουλώντας τα ασημικά της χώρας.
ReplyDeleteΝαί, μείωση του Κρατισμού στην Ελλάδα σημαίνει κομματικός πόλεμος. Θα βγούν οι κομματικές ταυτότητες. Οχι, για να απαντήσω στην ερώτησή σου, καμμία εμπιστοσύνη δεν έχω σε κείνους που θα πάρουν τις αποφάσεις. Αλλά απο σήμερα, είμαι απολύτως σίγουρος πως μπαίνουμε σε περίοδο πλήρης εξωτερικής διακυβέρνησης με εντολοδόχο τον Γιώργο. Για το μέλλον, η μόνη δική μου πρόβλεψη ειναι πως θα γυρίσει ο ουρανός ανάποδα.
Μόνο που δεν είναι όλα χρήμα σε αυτή τη ζωή...
ReplyDeleteΜόνο αν θέλουμε εμείς να τα ανάγουμε σε αυτό...
@Darthiir the Abban
ReplyDeleteΣε όλη μου τη ζωή έχω γνωρίσει μόνο 1 άτομο το οποίο δεν νοιάζεται για τα χρήματα.
Προσωπικά δεν είμαι άπληστος αλλά δεν θα με χαλούσε να είχα πολλά χρήματα...
@Seagull
ReplyDeleteΕχω δει και αλλού αυτό το σχόλιο σου και θέλω να σε συγχαρώ για την ειλικρίνεια οσυ.