Monday, October 31, 2011

Ολα ανάποδα

Αντί να συμπτύξει τις οικονομικές της δυνάμεις και να ενδυναμώσει την οικονομική της ένωση στρατηγικά και θεσμικά, αντί να δημιουργήσει μια ευρωπαϊκή υπερτράπεζα με όλα τα απαραίτητα εργαλεία άσκησης οικονομικής και μονεταριστικής πολιτικής (ροή χρήματος, έλεγχο επιτοκίων, τύπωμα χρήματος, έκδοση ευρωομολόγων), η ένδοξη Ευρώπη απηύθυνε την προηγούμενη εβδομάδα δραματική έκκληση ακόμα και προς τους "αναπτυσσόμενους" (G20), να συνεισφέρουν τον όβολό τους στην ευρωπαϊκή διάσωση, (για να σωθούμε λέει όλοι μαζί).

Κύριος βέβαια αποδέκτης της έκκλησης, η Κίνα. Γονυπετείς και απελπισμένοι, οι ευρωπαίοι ηγέτες ικετεύουν τώρα τον γίγαντα της Ασίας να συνεισφέρει κάτι στο ταμείο διάσωσης και να επενδύσει κάποιο κομμάτι απο τα απόθεματά της στην καταρρέουσα Ευρώπη. Τα ασιατικά μυρμήγκια, μέσα σε τριάντα χρόνια, (όσα δηλαδή χρειάστηκαν οι κλεπτομανείς αφισοκολλητές να διαλύσουν την Ελλάδα), έφτασαν και ξεπέρασαν μέχρι τον Ιούλιο του 2011, το οικονομικό συναλλαγματικό πλεόνασμα των 3.2 τρισεκατομμυρίων δολλαρίων!

Αγοράζουν δηλαδή στο ντούκου, με μετρητά, το συνολικό χρέος της Ελλάδας πολλαπλάσιες φορές. Τη στιγμή που κάθε μας "δόση" είναι ας πούμε περίπου 8 δις (και μας κοστίζει κάθε φορά και κανα δυό μήνες εθνικής μιζέριας), φανταστείτε για πόσο χρήμα μιλάμε. Οχι παίζουμε.

Πριν κάμποσα χρόνια, (όταν η Αμερική ήταν ακόμα στο μεταίχμιο μιας νορμάλ προς καζινοκαπιταλιστικής χώρας), η διεύθυνση της εταιρίας κατασκευής αυτοκινήτων Chrysler, η οποία βρέθηκε τότε στο χείλος της χρεωκοπίας, αναγκάστηκε να δανειστεί απο την κεντρική αμερικανική τράπεζα το υπέρογκο για την εποχή ποσό του 1 δις δολλαρίων. Ηταν μια κρατική διάσωση (η πρώτη) εταιρίας που καταφανώς παραβίαζε όλους τους κανόνες της αμερικανικής ελεύθερης αγοράς (οι χρεωκοπημένοι πρέπει να αφήνονται στη χρεωκοπία τους).

Ενα πρωί, στο συμβούλιο των κορυφαίων μάνατζερ της εταιρίας, ο τότε πρόεδρος και CEO της Chrysler Lee Iacocca, ενας πνευματώδης και φιλοσοφημένος άνθρωπος (καθώς και ενας αδίστακτος μάνατζερ), άπλωσε πάνω στο τραπέζι της διάσκεψης ενα εκατομμύριο δολλάρια σε μικρά χαρτονομίσματα. Καθώς οι μάνατζερς πήραν τις θέσεις τους για να ακούσουν την επίσημη ανακοίνωση του κρατικού δανείου, ο κ. Iacocca ρώτησε πόσοι απ' αυτούς είχαν ποτέ τους αντικρύσει έτσι χύμα, ενα ολόκληρο εκατομμύριο. Κανείς δεν τόλμησε να σηκώσει το χέρι του.

"Απο σήμερα το πρωί", δήλωσε ο κ. Iacocca, η Chrysler χρωστάει χίλιες φορές ό,τι υπάρχει πάνω στο τραπέζι. Δεν θα ησυχάσω και δεν θα ξανακοιμηθώ ξανά τα βράδια μέχρι αυτό το χρέος να μου φύγει απο την πλάτη. Η δουλειά σας σήμερα είναι να φανταστείτε νοητά πως περίπου είναι ενα δισεκατομμύριο δολλάρια. Και κατόπιν να το βρείτε."

Το δάνειο του κ. Iacocca πληρώθηκε τότε μέχρι το τελευταίο σέντ, και η Chrysler ανέκαμψε για καιρό μέσα στις δυνατότητές της. Χρόνια αργότερα, όταν και η Αμερική είχε πια ενστερνιστεί την κουλτούρα της υπερχρέωσης, (και οι ηγέτες είχαν πιά εκλείψει απο παντού), η Chrysler πήρε τον δρόμο του εκπασοκισμού.

6 comments:

  1. "Η δουλειά σας σήμερα είναι να φανταστείτε νοητά πως περίπου είναι ενα δισεκατομμύριο δολλάρια. Και κατόπιν να το βρείτε."

    Φοβάμαι φίλε Locus ότι αυτές τις μέρες δεν υπάρχει λεξικό που να βοηθήσει στην μετάφραση της παραπάνω φράσης. Αν δεν είμασταν από τους λίγους που θυμούνται την γλώσσα εκείνη, θα έλεγα ότι η γλώσσα αυτή είναι νεκρή.

    Και για όσους μπορείο να μην το ξέρουν, πριν πάει στην Κράυσλερ ο Λη Αϊακόκα, ήταν στην Φορντ, και το 1965 ήταν από τους υπεύθυνους για την σχεδίαση και γεννηση ενός θρύλου: του Φορντ Μάστανγκ. Αργότερα, όπως υπέροχα περιγράφεις, έγινε θρύλος ο ίδιος...

    Αυτά όλα βέβαια ήταν δεκαετίες πριν οι τρεις γενικοι διευθυντές των τριών αδελφών του Ντητρόιτ πάνε στην Ουάσινγτον να ζητήσουν δανεικά, φτάνοντας εκεί με τρία ξεχωριστά ιδιωτικά τζετ.

    Που να πήγαν άραγε όλοι οι ηγέτες...

    ReplyDelete
  2. Στο ερώτημα το IACOCCA απάντησες εσύ πολύ καιρό πριν στο υπέροχο " Οι μάγοι με τα Δώρα ".
    http://locus-editorium.blogspot.com/2010/11/blog-post_5961.html

    Αυτοί (οι μάγοι ) ευνούχισαν τους δυνητικούς ηγέτες θεωρώντας τα αποκομμενα ως περιττά (κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια )

    ReplyDelete
  3. Βλέποντας τη Γερμανία να ζητά βοήθεια αφενός από Κίνα και λοιπές ανερχόμενες Δυνάμεις και αφετέρου
    να λέει οτι το 1 τρις του EFSF θα προέλθει από μόχλευση 1:5,δεν μπορεί παρά να αναρωτιέται πότε θα σκάσει και αυτή η πυρηνική βόμβα...
    Διότι το να προσπαθείς να αφοπλίσεις την ωρολ.βόμβα της πρώτης χώρας που θα σκάσει εντός ευρωζώνης,(με άλλες 4-5 πολύ μεγαλύτερες παραδίπλα που θα πυροδοτηθούν απ το ωστικό κύμα),βάζοντας εκ νέου στοιχήματα(μόχλευση)
    φαίνεται η απόλυτη τρέλλα!
    Εμ θελετε να καθορίσετε τα πάντα,εμ δεν θέλετε να βάλετε και το χέρι στην τσέπη!

    ReplyDelete
  4. Σωστά φίλε Δημήτρη, στην επόμενη γενιά "ηγετών", οι τρείς μεγάλοι CEO (Ford, GM, Chrysler), ήρθαν ο καθένας με δικό τους αεροπλάνο για να ζητήσουν 17 δις απο τα χρήματα των φορολογουμένων.Και να θυμίσω πως ο κ. Ιακόκα είχε μειώσει τον μισθό του στο 1 δολλάριο τον χρόνο, για να ηγηθεί ως παράδειγμα την προσπάθεια αποπλήρωσης του χρέους.

    Η νεκρή γλώσσα ειναι σήμερα η μόνη που ακούγεται.

    ReplyDelete
  5. Ναί, φίλε Χρόνη, αυτή είναι η νέα γενιά των "ηγετών" που ακολούθησαν. Παγκοσμίως. Δυστυχώς το φαινόμενο είναι διεθνές. Και στη μικρή μας πατρίδα, που είναι και λίγο πιο συναισθηματική ως κουλτούρα,τα πράγματα παίρνουν και μια χαβαλετζίδικη διάσταση. Αδύνατον να κατανοήσω τί μέλλει γενέσθαι πανευρωπαικώς και διεθνώς.

    ReplyDelete
  6. Φίλε Σκουέαρ συμφωνώ. Αν η Ευρώπη μπορούσε να εκδόσει ομόλογα 1 τρις ευρώ, θα μπορούσε να τα αγοράσει η Κίνα (οπως έκανε και με την Αμερική). Αλλά η Κίνα δεν θα επενδύσει πουθενά αν δεν υπάρχει θεσμική προστασία. Στο μεταξύ αν η βόμβα πάει Ιταλία, το θέμα ζορίζει. Στις δύο βόμβες κερδίζουμε και μία μπόνους! Προσωπικα περιμένω κάποιο μπάμ. Ψήνεται απο το 2008.

    ReplyDelete