Wednesday, February 2, 2011

Ιστορικές παραισθήσεις

Οι καταιγιστικές εξελίξεις στη Β. Αφρική αναδεικνύουν μια ακόμα "επιτυχία" της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Τα γεγονότα τους αιφνιδίασαν. Να κατανοήσουν επιτέλους οι διάφοροι αρθρογράφοι των ελληνικών εφημερίδων με τις συνεχείς αναφορές τους στην παντοδυναμία των ΗΠΑ και των διαφόρων think tanks τύπου Bilderberg, πως η ωμή αλήθεια είναι πως οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών βρίσκονται λειτουργικά σε κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης, ασχολούμενες περισσότερο με τις δημόσιες σχέσεις, παρά με αληθινή ανάλυση και στρατηγική. Και ότι όλες αυτές οι υπηρεσίες τύπου CIA, που στο συλλογικό υποσυνείδητο του κόσμου έχουν αποκτήσει μυθικές διαστάσεις συνομωσίας, είναι απλά κάποιοι γραφειοκρατικοί οργανισμοί, όπως το τοπικό ΙΚΑ της γειτονιάς σας, που έπρεπε απο καιρό να έχουν βάλει λουκέτο γιατί δεν παράγουν απολύτως τίποτα.

Διότι ακόμα και μια στοιχείωδης αξιόλογηση του κόσμου θα ήταν αρκετή για να δείξει πως η Αίγυπτος ήταν έτοιμη να εκραγεί, δίνοντας κάποιο χρονικό περιθώριο για μια ομαλότερη και ρεαλιστικότερη αντικατάσταση του προέδρου Μουμπάρακ, απο μια ευρύτερη και δημοκρατικότερη κυβέρνηση. Ακούμε τώρα τις κλάψες του κάθε καραγκιόζη για ανησυχίες μήπως τυχόν η Αδελφότητα κάνει την Αίγυπτο Ιράν. Υπήρχε άφθονος χρόνος για την Αμερική να επηρεάσει τα πράγματα με εναν θετικότερο τρόπο, και να προωθήσει καλύτερα σενάρια στον αραβικό κόσμο, ικανοποιώντας τόσο τις γεωπολιτικές ανησυχίες της όσο και την αληθινή δίψα του λαού της Αιγύπτου για αληθινή ελευθερία. Τώρα ειναι αργά για την Αμερική να προσπαθεί να επηρεάσει τα γεγονότα.

Κάποιοι κύριοι που ζούν στα αμερικανικά προάστια του Maryland και της Virginia, και αρέσκονται σε φιλοσοφικές και ιστορικές θεωρήσεις, παράγουν ανα καιρούς διάφορες εξωπραγματικές θεωρίες και καταφέρνουν να τις πασάρουν για επίσημη εξωτερική πολιτική. Περίοπτο παράδειγμα η περίπτωση του πολέμου της Ινδοκίνας. Αφού οι αποικιοκράτες Γάλλοι εξεδιώχθησαν αγρίως απο την περιοχή, ήρθαν κατόπιν οι διάφοροι σοφοί αμερικανοί αναλυτές, και αυθαίρετα ερμήνευσαν εναν καθαρά εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο ανεξαρτησίας ως αγώνα για την ιδεολογική επικράτηση του Κομμουνισμού. Εφηύραν έτσι και το περίφημο "Domino Theory", το οποίο πολυδιαφήμισαν παγκοσμίως ως σοφή πολιτική ανάλυση. Ακολούθησε ενας τρομερός πόλεμος, ο θάνατος εκατομμυρίων ανθρώπων, το Βιετνάμ ισοπεδώθηκε. Για να χαθει παρόλα αυτά ο πόλεμος, και να διαπιστωθεί κάποτε το οφθαλμοφανέστατο ιστορικό λάθος. Το Domino Theory ήταν μια τρύπα στο νερό.

Eξεπλάγησαν στη συνέχεια οι σοφοί των αμερικανικών προαστίων όταν στη λατινική αμερική έκανε την εμφάνισή του ο Τσάβεζ. Ενα απλό ολιγοήμερο ταξίδι στη Βενεζουέλα θα αρκούσε για να διαπιστώσει κανείς την εκκολαπτόμενη επανάσταση. Θα αρκούσε μια ματιά στα βουνά που περιστοιχίζουν το Καράκας για να κατανοήσουν απο που θα ερχόνταν ο νέος Φιντέλ.

Υπήρχε και εκεί άφθονος χρόνος να πιεστεί η Βενεζουέλα για δημοκρατικότερες μεταρρυθμίσεις, να δωθούν στοιχειώδεις υπηρεσίες στο 75% του κόσμου που πράγματι δεν είχε απολύτως τίποτα, πριν εμφανιστεί ο νέος Μπολίβαρ και παρασύρει μαζί του, Βολιβία και Βραζιλία, και ό,τι ακόμα επακολουθήσει στο εκεί ντόμινο. Άλλά ούτε αυτό έγινε. Και σήμερα έχουμε άλλες νέες κλάψες για τον κομμουνιστή Τσάβεζ. Χάθηκε έτσι και η Λατινική Αμερική.

Ασταμάτητοι όμως οι σοφοί των προαστείων, συνέχισαν τις "αναλύσεις" τους. Το πιό σύγχρονο παράδειγμα αναλυτικής ηλιθιότητας, αποτελεί η γνωστή περίπτωση της Αλ Κάιντα. Θα αρκούσε να διαβάσει κανείς τις δημόσιες δηλώσεις που έκανε ο ίδιος ο Μπίν Λάντεν σε δημοσιογράφους στο Πακιστάν, ή τις ηλεκτρονικές αναρτήσεις που έκανε ο Ζουαχίρι στο διαδίκτυο (θα αρκούσε η Google για να τις βρούν), για να διαπιστώσουν γιατί η Αλ Κάιντα επιτέθηκε στην Αμερική, και πως το κίνημα της Αλ Κάιντα ήταν μια ενδοαραβική υπόθεση που μεταξύ των άλλων επιθυμούσε να ξεσηκώσει τις λαικές αραβικές μάζες κατά των ντόπιων δικτατόρων τους (Μουμπάρακ, Ασσάντ, Αμπντούλα, Μπέν Αλί, κλπ), που δρούσαν σαν υπηρέτες των αμερικανών. Κάτι που άλλωστε γίνεται σήμερα στην Αίγυπτο.

Αντί τούτου, οι σοφοί και οι άχρηστες υπηρεσίες τους ερμήνευσαν το φαινόμενο ως εναν πόλεμο "καλού και κακού", και οι άχρηστες υπηρεσίες τους "ανακάλυψαν" πως το Ίράκ (που μάλιστα είχε και πυρηνικά όπλα) οργάνωσε την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Εφευρέθηκε έτσι ο "πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας", που συνεχίζει μέχρι σήμερα, οκτώ χρόνια μιας εκστρατείας που οι απίθανοι αναλυτές των αμερικανικών υπηρεσιών δεν μπόρεσαν ούτε στοιχειωδώς να κατανοήσουν πως αποτελεί εναν οφθαλμοφανέστατο πολιτιστικό πόλεμο κατά των μουσουλμάνων. Και ενώ το Παλαιστινιακό πρόβλημα που θα αποτελούσε τη λύση του προβλήματος ακόμα εκκρεμεί, χάθηκε έτσι και η Μέση Ανατολή.

Kάποιοι βεβαίως θα επιχειρηματολογήσουν πως αυτό "ήθελαν" οι αμερικανοί, και αυτό "κατασκεύασαν". Θα δεχτώ το επιχείρημα μόνον μερικώς. Η ανικανότητα των αμερικανικών υπηρεσιών ειναι οφθαλμοφανέστατη, και οφείλεται σε ηλιθιότητα και έλλειψη ιστορικής συνείδησης. Η ποιότητα της στρατηγικής ανάλυσης που εκπορεύεται απο την CIA και τις άλλες υπηρεσίες έχει καταρρεύσει παντελώς μετά το 1989. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, την άμεση παραίτηση του Μουμπάρακ έχουν ζητήσει εκτός απο τους Αιγυπτίους, ο Ερντογάν και ο Κάμερον. Ο πρόεδρος Ομπάμα, (εκείνος που υποτίθεται πως έχει την καλύτερη πληροφόρηση), αρκέστηκε σε μιά ήπια έκκληση για μια ομαλή μετάβαση σε μια πολυκομματική δημοκρατία. Η συνέχεια του αιγυπτιακού δράματος θα συνεχιστεί τώρα στις οθόνες μας.

Μην περιμένετε λοιπόν σοβαρή ανάλυση και επιρροή της Αμερικής στο Πακιστάν και το Ιράν, τις δύο βραδυφλεγείς βόμβες μεγατόνων που απειλούν επίσης να εκραγούν. Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών πρέπει να αναμορφωθούν, η CIA πρέπει να κλείσει. Η παρουσία τους παράγει πλέον απίθανα και τραγελαφικά επεισόδια, και είναι διπλά επιζήμια για όλους μας.

9 comments:

  1. Έχεις απόλυτα δίκιο και οι περιπτώσεις που γράφεις είναι η σαφέστερη απόδειξη πόσο ανόητη είναι η ευρύτατα διαδεδομένη αντίληψη σε πολλούς ότι υφίσταται κάποια διεθνής και κυρίως αμερικανοκίνητη υπερκυβέρνηση που καθορίζει εκ των προτέρων τα πράγματα στις διάφορες χώρες του κόσμου.

    ReplyDelete
  2. Εξακολουθώ να έχω πίστη στην Αμερική, αλλά έχεις δίκιο φίλε μου Locus, η πίστη αυτή κλονίζεται. Σε ένα τεύχος του Economist πριν απο έναν μήνα περίπου, υπήρχε άρθρο για την Αίγυπτο και την μετά Μουμπαρακ εποχή. Δεν νομίζω ότι κανένας σόφρων άνθρωπος θα αιφνιδιαζόταν με αυτά που συμβαίνουν εκεί, πολύ δε περισσότερο σοβαροί αναλυτές μιας υπηρεσίας που έχει 70 χρόνια εμπειρίας στην πλάτη της.

    ReplyDelete
  3. Δεν ξέρω αν είναι ανίκανες, ή αν απλά έπεσαν έξω κατά ένα εξάμηνο και αυτό ήταν που αιφνιδίασε και μετά ο αιφνιδιασμός απλά αυξήθηκε από την ένταση, διότι όπως και να το κάνουμε προφήτες δεν υπάρχουν.
    Το πρόβλημα πάντως δεν είναι στην ικανότητα ή την ανικανότητά τους, αλλά στο ότι ανακατεύονται εκεί που δεν τις σπέρνουν…

    ReplyDelete
  4. Εγώ πάντως είμαι πολύ ευχαριστημένη για όλες αυτές τις "αποτυχίες".

    Τα κίνητρα της Αμερικής δε νομίζω να βασίζονται σε ανθρώπινες αξίες ούτε ο στόχος τους να είναι η δικαιοσύνη, οπότε καλά να πάθουν.
    Δεν είναι άλλωστε σύμπτωμα κάθε αυτοκρατορίας, να πέφτει όταν δεν μπορεί άλλο να έχει ευχαριστημένους τους υπηκόους της?

    Μόνο που πολύ φοβάμαι ότι στην αίγυπτο ετοιμάζονται όχι για εμφύλιο αλλά για αφανισμό και εκτελέσεις, για καταστολή οριακής μορφής.
    Αυτό θα το θεωρούσες επιτυχία της Αμερικάνικης πολιτικής?

    ReplyDelete
  5. Αθεόφοβε - η εμπεδωμένη αυτή αντίληψη δεν επιτρέπει ούτε καλή ιστορική ούτε δημοσιογραφική κάλυψη των όσων συμβαίνουν στο κόσμο μας. Ως αντίδοτο αυτής της παθογένειας θα πρότεινα σε όλους να παρακολουθούν την αμερικανική πολιτική, ιστορική και κοινωνική βιβλιογραφία. Η Αμερική έχει την μεγαλύτερη, ζωντανότερη και εγκυρότερη βιβλιογραφία στον κόσμο. Για παράδειγμα, το βιβλίο του κυρίου στο βίντεο, Tim Weiner, "Legacy of Ashes", περιέχει την ιστορία της CIA, μια τεράστια συλλογή επεισοδίων που την αφορούν, και ατέλειωτες συνεντεύξεις. Ολες οι πηγές κατονομάζονται.

    ----------------------------
    Φίλε Dormammu, δεν κρίνω την Αμερική ΑΠΟ την εξωτερική της πολιτική της (όπως κάνει μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού), κάνω απλώς μια κριτική της εξωτερικής πολιτικής της. Επειδή ζώ στην Αμερική και έχω μια σφαιρική αντίληψη των πάντων, δεν μου επιτρέπεται να διολισθήσω σε συναισθηματικές γενικολογίες. Η Αμερικη ως χώρα και ως κοινωνία είναι ενα άλλο θέμα. Ανοιχτή, δημοκρατική, ζωντανή και ελεύθερη.

    ----------------------------
    Φίλε Abban δεν είναι ενα εξάμηνο πίσω. Εχει λάθος στρατηγικούς σκοπούς και ορισμούς στα μεγαλύτερα θέματα. Λάθος διάγνωση στην Κούβα, λάθος διάγνωση στην Ασία, λάθος διάγνωση στη Μέση Ανατολή, λάθος διάγνωση στην Αίγυπτο, Παλαιστίνη, Βενεζουέλα, Ιράκ, Ιράν, Αφγανιστάν.

    ----------------------------
    Αθηνά - Ολες οι αυτοκρατορίες συμπεριφέρονται το ίδιο ιστορικά, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Τα κίνητρα ειναι συνήθως συμφέροντα, απλά στον σημερινό κόσμο πρέπει πλέον να συνυπολογισθεί (για πρώτη ίσως φορά) και η γνώμη των αφυπνισμένων ιστορικά μαζών. Και αυτό είναι πολύ θετικό. Στο θέμα της Αιγύπτου η Αμερική δεν έχει πλέον καμμία πλεονεκτικη διπλωματική θέση. Τα πράγματα θα εξελιχθούν όπως ορίζουν οι εκεί δυναμικές. Το τί θα γίνει εκεί εξαρτάται πλέον απο τον Μουμπάρακ και μόνον. Αυτός θα αποφασίσει πώς θέλει να φύγει.

    ReplyDelete
  6. Από την άλλη:

    Θα μπορούσε να κρατήσει, επισήμως, ουδέτερη στάση (τι δουλειά έχω εγώ να ανακατευτώ...) μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, δεν το έκανε, προτίμησε να ρισκάρει και να "τοποθετηθεί" υπέρ της αντιπολίτευσης και της ...αστάθειας, σπάνια συμβαίνει...!
    Για πρώτη φορά ίσως, μεταπολεμικά, οι ΗΠΑ εγγράφουν σοβαρές υποθήκες , στον αραβικό κόσμο για το μέλλον, ίδωμεν!

    ReplyDelete
  7. Υπο την πίεση των γεγονότων και του ρεαλισμού που αποπνέουν, φίλε glam. Τώρα άρχισαν οι αυτοσχεδιασμοί, όλοι πάνω στην υπόθεση και βλέπουμε. Τα κολοσσιαία λάθη ειναι γνωστά. Η λύση του παλαιστινιακού προβλήματος που αποτελεί το κουκούτσι της αραβοισραηλινής διένεξης και συναισθηματικό σημείο έλξης των Αράβων, θα εκτόνωνε κατα πολύ την κατάσταση, θα καλυτέρευε τις σχέσεις με τη Δύση, και θα αποδυνάμωνε τη ρητορική των φανατικών ισλαμικών ομάδων. Το πρόβλημα όμως ορίστηκε αλλιώς, προτιμήθηκε η υποστήριξη των δικτατοριών, και τώρα έρχονται όλα μαζί σε "πακέτο". Η εξελίξεις θα ειναι ενδιαφέρουσες.

    ReplyDelete
  8. Φίλε Locus, σχετικά με τη λύση στο παλαιστινιακό, θυμήθηκα έναν συνάδελφο παλαιστίνιο που ζούσε στην Ελλάδα.
    Πριν από 25 περίπου χρόνια, μου είχε πει ότι υπήρχαν αραβικές (μουσουλμανικές) δυνάμεις που δεν ήθελαν να λυθεί το παλαιστινιακό.
    Ήταν τότε που γίνονταν έντονες προσπάθειες απο τον Αραφάτ να τους ενώσει και να τα βρουν με το Ισραήλ.
    "Κατάλαβα (είχε πει ο συνάδελφος) ότι πολλοί δικοί μας, θέλουν να μας θυσιάσουν για μελλοντικούς σκοπούς. Μάλλον δεν θα μας αφήσουν ποτέ, ούτε οι μεν (Ισραηλινοί) ούτε οι δε, να φτιάξουμε ανεξάρτητο κράτος."

    ReplyDelete
  9. Το τεράστιο αυτό πρόβλημα φίλε Α.Α.Τ., έχει κατα τη γνώμη μου στη βάση του τον διωγμό 750 χιλιάδων αράβων απο τις πατρογονικές εστίες τους. Αυτούς τους ανθρώπους που σήμερα ειναι περίπου 3 εκατομμύρια, κανένα αραβικό κράτος δεν ήθελε να τους απορροφήσει. Προτίμησαν να τους κρατήσουν ως πρόσφυγες, στον αγώνα τους κατά των Ισραηλινών. Στην ουσία τους θυσίασαν για να κρατήσουν ανοιχτό το "Παλαιστινιακό".

    ReplyDelete