Εχει περάσει πάνω απο ενας χρόνος απο την ώρα που η Ελλάδα πρωτοείδε τον εαυτό της στον καθρέφτη και όλο το καζάνι της κρατικοκεντρικής ελληνικής ανεπάρκειας έσκασε στο πρόσωπό μας. Τριάντα χρόνια κομματικής πελατειακής κλεπτοκρατίας που απλώθηκε σε όλες τις κοινωνικές τάξεις και δραστηριότητες της χώρας. Η χώρα κατέρρευσε αρχικά ηθικά. Ακολούθησε κατόπιν η δημοσιονομική κρίση, η πολιτική κρίση και η Τρόϊκα.Τα τριάντα χαμένα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω. Αδύνατον να μάθουμε πού πήγαν 130 δις αναπτυξιακών επιδοτήσεων που κατασπαταλήθηκαν πυραμιδωτά σε κομματικά δωράκια και μίζες. Ενα χρόνο μετά το Μνημόνιο τα συμπεράσματα ειναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Ούτε η Τρόϊκα ούτε η κυβέρνηση μπορούν πλέον να κάνουν τις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία. Οι συντεχνίες μάχονται, η κυβέρνηση παραπαίει, η Τρόϊκα τα έχει χαμένα. Η χώρα είναι εντελώς σάπια σε όλα τα επίπεδα, δεν έχει ούτε στοιχειωδώς μηχανογραφηθεί, νούμερα δεν υπάρχουν ούτε για θεωρητικά σενάρια, παιδεία, δικαιοσύνη και υγεία έχουν διαλυθεί, η κορυφή έχει θεσμοθετήσει την αθωότητά της, οι χρηματοδοτήσεις των κομμάτων παραμένουν μυστικές, κάθε έννοια δικαιοσύνης και νομιμότητας εχει καταλυθεί.
Κάθε τρείς και δύο οι απεργίες παραλύουν τη χώρα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κατεβαίνουν στο δρόμο με σκοπό την αυτοκαταστροφή της εργασίας τους, τη διάλυση όσης παραγωγικής δύναμης έχει απομείνει. Χωρίς κανένα πολιτικό σκοπό και μήνυμα. Ο καθένας για τον εαυτό του. Κανένα ευρωπαϊκό σχέδιο σωτηρίας δεν μπορεί να κάνει τις αλλαγές που εμείς δεν επιθυμούμε.
Επιτέλους ας γίνουν εκλογές να αποφασίσει ο λαός ποιός θέλει να τον κυβερνήσει. Αν θέλει το Γιώργο, τον Αντώνη, ή κάποιο συνασπισμό. Αν θέλει να καταργήσει το Μνημόνιο και τι θα κάνει με το χρέος και τις αγορές. Αν θέλει ευρώ ή δραχμή, Ευρώπη ή μοναχισμό, ποιά στάση θέλει να τηρήσει στον μεγάλο και ανοιχτό κόσμο. Αν θέλει να γίνει Κούβα ή κάτι άλλο. Η Ευρώπη δεν έχει κανένα λόγο να ανέχεται άλλο μια κοινωνία βουτηγμένη στο αίσχος, τη διαφθορά και την ανομία. Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να μας σώνει ανα τρείς και δύο, να φτιάχνει πακέτα σωτηρίας και να μας βρίσκει χαμηλότοκα δάνεια. Η Ευρώπη μας έδωσε ήδη μια ευκαιρία. Τώρα ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε μόνοι μας τι επιτέλους θέλουμε.
Υπάρχει πολιτικός σκοπός.
ReplyDeleteΗ συνεχιζόμενη εξαπάτηση του λαού.
Ο Γιωργάκης το είχε κανονίσει από πριν, το χε κανονισμένο του ΔΝΤ, αλλά μας πουλούσε φούμαρα, όπως και για το χρέος της χώρας που ήταν ήδη ενήμερος προεκλογικά αλλά επέμενε στο "χρήματα υπάρχουν".
Και φυσικά Μάκη μου ο καθένας συσπειρώνεται με το πλήθος,αλλά για την δική του κατάντια.
Ο συνταξιούχος που του κοψαν τον 13ο και 14ο και το χαράτσι του ΛΑΦΚΑ.
Ο νέος που θα παίρνει πλέον 450ε μισθό και θα είναι έρμαιο στις ορέξεις του εργοδότου του.
Θα δουλεύει όσο και όποτε επιθυμεί αυτός.
Η χώρα εξαθλιώθηκε, χωρίς κανένας να καταλήξει στην στενή, μα κανένας τόσα χρόνια.
Εξεταστικές επιτροπές,έρευνες, ομολογούμενες πράξεις ακόμη και απ τους ίδιους τους κατηγορούμενους, αλλά όλα στο τέλος παραγράφονται, δεν υπάρχουν ως συνήθως σαφείς ενοχοποιητικές πράξεις, αθώοι οι κατηγορούμενοι.
Δεν μας πέταξαν εκτός Ευρώπης, όπως απειλούσαν ότι θα πράξουν, δεν μπορούμε να κηρύξουμε πτώχευση λόγω κοινού νομίσματος, αλλά πτωχαίνουμε καθημερινά.
Χέστηκε η τρόικα αν ο εργάτης δεν έχει φαεί η δεν τον φτάνει, αν ο άρρωστος δεν έχει φάρμακα και γιατρό.
Στο κάτω κάτω Αγγλος είναι, Γερμανός είναι η ότι δήποτε άλλο. Δεν τον ενδιαφέρω εγώ, αλλά η δική του κονόμα με την δική μου δυστυχία.
Ετσι λοιπόν στην τελευταία επίσκεψη τους θέλησαν περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων, ξεπούλημα ότι μπορεί να ξεπουληθεί και κατόπιν να ρθει εδώ να κάνει επενδύσεις για να εργάζομαι εγώ με αποικιοκρατικές συνθήκες περασμένων αιώνων.
Και επειδή δεν μπορώ να καταφερθώ άμεσα εναντίον της Τρόικας, το μόνο που μου απομένει, όταν φτάσω στα όρια είναι να τα κάνω στάχτη και μπούρμπελη εδώ.
Εξ άλλου μια σοφή κουβέντα λέει πως το άδειο στομάχι είναι ο χειρότερος σύμβουλος.
Στο κάτω κάτω οι Ούγγροι και οι Πορτογάλοι τους σιχτήρησαν κανονικότατα και έκαναν τη πάπια, αλλά οι δικοί μας.....καλύτρα μη το γράψω.
Φίλε Γιώργο πολιτικό σκοπό έχει το ΠΑΣΟΚ, όπως λές, αλλά όχι οι διαδηλωτές. Ολα όσα λές είναι σωστά, ήξερε και ο Γιώργος, και ο Καραμανλής και ο Προβόπουλος. Αλλα τώρα τί βγαίνει με όλες αυτές τις απεργίες; Εκτός απο τον Σύριζα που θέλει να κάνει το Σύνταγμα πλατεία Ταχρίρ, και το ΚΚΕ που πάντα ήθελε βίαια ανατροπή του κράτους, όι άλλοι τί περιμένουν να γίνει; Το Μνημόνιο οπου νάναι θα γίνει μονιμο, το χρέος αυξάνει, η Τρόικα δεν φεύγει.
ReplyDeleteΓια να τα αποφύγουμε ολα αυτά, μένει να φύγουμε απο την Ευρώπη και απο το ευρώ. Μόνον έτσι θα μείνουμε εκτός Μνημονίου, ξεπουλήματος, κλπ. Και αυτό θα πρέπει να αποφασιστεί σε εκλογές. Συνέπειες και αποφάσεις πρέπει να ειναι συλλογικές.
Το για το αν ο άρρωστος δεν έχει γιατρό και φάρμακα ευθύνεται η Τρόικα, ειναι πολύ συζητήσιμο. Ισως να ευθύνονται οι συμμορίες με τα φακελάκια, τις πλαστές συνταγογραφήσεις και υπερκοστογήσεις. Αν όχι, να κατηγορηθεί ευθέως η Τρόικα, η Γερμανία, και όποιος άλλος μας κλέβει χρόνια.
[το έγραψα εν βρασμώ ψυχής, πριν δω το τελευταίο σου post]
ReplyDeleteΔιαφωνώ Locus.
Διαφωνώ δηλαδή, με τον επίλογο της τελευταίας παραγράφου. Και θα τα πω όπως τα αισθάνομαι.
Γράφεις, παραγνωρίζοντας ότι για δεκαετίες υπάρχει συμπαιγνία του πολιτικού συστήματος με αυτούς που "έρχονται να μας σώσουν" (τους δανειστές μας δηλαδή).
Και αν, ο αγράμματος ραγιάς αλλά και ο απόγονος του ραγιά, πρέπει να τιμωρηθούν,
- επειδή "δεν μπόρεσαν να δουν μπροστά", ως αγράμματοι και κουτοπόνηροι,
- επειδή (από την τουρκοκρατία ακόμα) γνώριζαν καλά ότι για να επιβιώσουν σ' αυτό τον τόπο (που όλως τυχαίως είναι ένα από τα στρατηγικά σημεία του πλανήτη -για την ισορροπία των μεγάλων), έπρεπε να εξασφαλίσουν ένα κόκαλο στη ζούλα,
- επειδή στήριξαν με την ψήφο τους τα ανδρείκελα της ψευτοδημοκρατίας ή επειδή ανέχθηκαν τους στρατο-εθνο-σωτήρες (λες και είχαν άλλες επιλογές από τους "πάντοτε δοτούς" πολιτικάντηδες ή στρατοκράτες),
- επειδή (για να γυρίσω λίγο πίσω) "σακατεύτηκαν" από το '40 ως το '49 για χάρη των "δήθεν" συμμάχων (δεν πα νάβγαζαν τα μάτια τους οι αλητήριοι και δήθεν πολιτισμένοι, που αιματοκύλισαν τον κόσμο),
- επειδή ..... επειδή ...
εεε..., τότε ... ας τιμωρηθούν (για ακόμα μια φορά). Τους αξίζει.
Εξάλλου, το λέει και το τραγούδι "... να δεις που κάποτε, θα μας πούνε και μαλάκες ...".
ΥΓ
1. Από την άλλη, καταλάβαμε πολύ καλά και τί σημαίνει Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτά που λες για τα στατιστικά και τις επιδοτήσεις, τα ξέρανε στις Βρυξέλλες (και όχι μόνο) πολλάααα χρόνια πριν (πριν καν αναλάβει ο Αλμούμιας).
Αλλά τότε, δεν "ίδρωνε" το αυτί τους (για να μην πω ότι "τα’χανε κάνει και πλακάκια"). Διότι αλλιώς, πώς εξηγείται ότι ποτέ δεν έλεγξαν που πήγαιναν τα λεφτά; Δουλειά τους και υποχρέωσή τους δεν ήταν; Έδωσε ποτέ λόγο η ΕΕ για το πού πήγαιναν τα λεφτά που διαχειριζόταν; Ή μήπως δεν ήξεραν (αυτοί και οι τραπεζίτες) για τις αλχημείες (και όχι μόνο της Ελλάδας) όταν μπήκαμε στο Ευρώ;
Όσο για τον δυτικό πολιτισμό (τον αγγλοσαξωνικό για να ακριβολογούμε), είδαμε καλά τί είναι και τί πρεσβεύει κι’ αυτός. Εμείς βέβαια, ως (de facto ή ex-ante) ραγιάδες και απολίτιστοι, που κοιτάμε μόνο την πάρτη μας, δεν έχουμε δικαίωμα να μιλάμε. Ευτυχώς έχουμε προστάτες που ενδιαφέρονται για μας και θέλουν να μας σώσουν (τί θα κάναμε χωρίς αυτούς;).
2. Οι εκλογές με τους (για μια ακόμη φορά) δοτούς, τί λύση θα δώσουν;
Τί επιλογές έχω για να ψηφίσω; Πάλι τους ίδιους;
Είναι κανείς τους ειλικρινής για να τον εμπιστευθώ;
Αυτοί που συνέταξαν ένα Μνημόνιο που ήταν σαφές εξαρχής οτι ήταν ΜΗ βιώσιμο για να μετατρέψουν τα προηγούμενα "καταναλωτικά" δάνεια σε 'στεγαστικά" και να μπορούν μετά να επιβάλλον όρους για κάθε πιθανή εκλογίκευση-αναθεώρηση του,και βέβαια,αυτοί που το υπέγραψαν,λες και είχαν πάει για ψώνια και τους φέραν το λογαριασμό των καφέδων δεν έχουν ευθύνες?
ReplyDeleteΑυτοί που επιμένουν σε όρους εξαθλίωσης για τους 'σπάταλους" Ελληνες τους οποίους οι ίδιοι κατέκλεψαν μιζάροντας τις πολιτικές και διοικητικές ελίτ,ώστε να μπορούν τώρα να καυχώνται οτι είναι πλεονασματικοί,δεν έχουν ευθύνες?
Ξέρεις οτι δεν παραγνωρίζω τις ελληνικές παθογένειες,οτι και γω πιστεύω οτι έπρεπε να έχουν κόψει απ το Δημόσιο,όμως,ενα χρόνο μετά την εισαγωγή της τεχνογνωσίας του ΔΝΤ,κι ενώ οι στόχοι της 1ης χρονιάς περίπου επιτεύχθηκαν με δρακόντεια μέτρα,αν η μόνη ορατή επιλογή είναι η πλήρης εξαθλίωση με ανεργία 30-35% δεν μπορώ να αδικήσω όποιον απεργεί σήμερα...
Δεν κινείται τίποτε προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης γιατί η αγωνία για έσοδα καθιστά ασύμφορη και ενετελώς μη προβλέψιμη οιανδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα.
Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το αύριο θα είναι διαφορετικό. Θα προτιμούσα ένα ευρωπαικό αύριο, διότι εδώ που βρισκόμαστε είναι πολύ εύκολο να παραδοθούμε στις παθογένειες της ανατολής, όμως εδώ πολεμάμε ακόμα για την πάρτη μας.
ReplyDeleteΔεν έχω και πολλές απαιτήσεις από τον ΓΑΠ. Δύο πράγματα έχει να κάνει, και θα τα κάνει.
@ athinovio
ReplyDeleteΑυτό το ευρωπαϊκό αύριο είναι που με φοβίζει (όχι ότι έχουμε και εναλλακτικές).
Για χάρη μας, ο Όλυ Ρεν έχασε το Σαββατιάτικο ποδόσφαιρό του (και μας το είπε και κατάμουτρα). Τόσο μας υπολογίζουν.
ΥΓ
Μια και το βρήκα σήμερα το βάζω για να δείξω μια πτυχή του γιατί (και από πότε) και πόσο έχει περάσει στο DNA του ραγιά (τρόπος του λέγειν) το να κοιτάζει την πάρτη του. Εννοώ την πλειοψηφία, που ενώ βλέπει και ξέρει τους κλέφτες, τους φοβάται και δεν κάνει τίποτα (για να μην πω ότι ενίοτε συμπράττει).
«Αλλά τις θα είχε την τόλμην να καταδώση τον ληστήν, όταν ήτο πεπεισμένος ότι διαφεύγων ούτος θα κατέφερεν είτα αμειλίκτως το φάσγανον κατά της κεφαλής του; Και πώς θα ετόλμα να πράξη τοιούτον τι άνθρωπός τις ών διαρκώς εν υπαίθρω, δασώδει μάλιστα και αποκέντρω, μετά των ποιμνίων ή άλλων εργασιών του, όταν εγνώριζεν ότι και εν μόνον μέλος της συμμορίας διαφεύγον ήτο εις θέσιν να κατακόψη αυτόν τε και τους ποιμένας και τα ποίμνιά του, πράγματα τα οποία συχνά συνέβησαν καθ’ όλον το τριετές διάστημα της ληστοεπικρατείας; Διό και πάντες εσιώπων εν αναμονή ευνοϊκωτέρας εποχής», αναφέρει ο Νικηφόρος ο Ζαβορδινός.
Απόσπασμα μιας ιστορίας εδώ
Φίλοι μου γειά σας.
ReplyDeleteΔιατηρώντας μια απόσταση απο τα γεγονότα, έχω την εντύπωση πως η πλειονότητα του ελληνικού λαού επιθυμεί την αντικατάσταση της κυβέρνησης Παπανδρέου με κάποια άλλη. Η απεργιακή υπερπαραγωγή που βιώνουμε ανα τρείς και δύο, δεν έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να αποκρυσταλλώσει ενα πολιτικό αίτημα, και αυτό ίσως να είναι το αίτημα να πάμε σε εκλογές. Αυτό είναι το θέμα και η ουσία του πόστ. Ισως να είναι καλύτερα για μας να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα με κοινοβουλευτικό τρόπο, μια και τον έχουμε, δίνοντας μια νέα πορεία στη χώρα, και αποφεύγοντας τον νέο εθνικό μας διχασμό που έχει δημιουργήσει ήδη δύο ομάδες, εκείνους που πιστεύουν πως η χρεωκοπία ήταν ευθύνη δική μας, και εκείνη που πιστεύει πως η πορεία μας στην Ευρώπη ήταν μια μεθοδευμένη στρατηγική υποδούλωσης της Ελλάδας. Ανήκω στην πρώτη κατηγορία.
Το πόστ γράφτηκε κάτω απο την ιστορική παραδοχή και υπόθεση πως το ευρωπαικό όραμα του 80 ήταν αληθινό, και μέρος του οράματος ήταν η χρηματοδότηση των υπανάπτυκτων χωρών, ωστε να μπορέσει η Ευρώπη να φτάσει ενα σημείο προσέγγισης που θα της επέτρεπε μεγαλύτερη οικονομική, νομική, και πολιτική ενοποίηση. Μέσα απο αυτό το όραμα η Ελλάδα χρηματοδοτήθηκε αδρά για να αναπτυχθεί (για να την εκμεταλευτούν, κατα άλλους). Η ενωμένη Ευρώπη δεν είχε μηχανισμούς ελέγχου, όπως και σήμερα δεν έχει ακόμα μηχανισμούς διάσωσης. Ετσι με την πρώτη σοβαρή κρίση, το όραμα ξέφτισε, και σήμερα αναγεννάται προβληματικά μέσα απο το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που ετοιμάζει ο γαλλογερμανικός άξονας. Μεγάλο μέρος των Ελλήνων δεν επιθυμεί νομίζω πιά να είναι μέρος της Ευρώπης, και αυτό πρέπει να λυθεί με κάποιο είδος κοινοβουλευτικών εκλογών που θα θέτουν τό ερώτημα.
Το πόστ δεν χαρακτήρισε τους Ελληνες ραγιάδες, ούτε κουτοπόνηρους, ούτε απολίτιστους, ούτε ηλίθιους, οι δε ιστορικές αναφορές στο 1940 είναι κατα τη γνώμη μου ιστορικά περιττές. Σαφώς και οι ΅Ελληνες πολέμησαν γενναία το 40. Το ίδιο όμως γενναία πολέμησαν και οι Αγγλοι.
Ο ΓΑΠ δεν είναι ενα είδος Μουμπάρακ ή Μπεν Αλί για να πέσει με επανάσταση. Είναι δημοκρατικά εκλεγμένος και μέρος ενός δημοκρατικού συστήματος. Οι χθεσινές απεργίες δεν συνείσφεραν τίποτα στο ελληνικό αδιέξοδο, αντιθέτως δυνάμωσαν τις απόψεις να φύγει η χώρα απο την Ευρώπη και το ευρώ. Οι φωτογραφίες του αστυνομικού που έπαιρνε φωτιά κυκλοφόρησαν παντού στην διεθνή ειδησεογραφία, ο αντίκτυπος της οποίας έχω την εντύπωση πως αφήνει αδιάφορο μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Αδιάφορη (κατα τη γνώμη μου)αφήνουν και μεγάλο τμήμα του πληθυσμού μας η προσπάθεια να γίνουν βαθιές τομές και διαρθωτικές αλλαγές.
Είναι ηλίθιο και τη γνώμη μου να μεταδίδονται μηνύματα πως το Σύνταγμα θα πρέπει να γίνει αιγυπτιακό Ταχρίρ, και η επιμονή πολλών να γίνει επιτέλους ενα πολεμικό ξέσμασμα στο κέντρο της Αθήνας. Η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα, με μερικές σαφείς επιλογές. Η μένει μέρος της Ευρώπης και αντιμετωπίζει το πρόβλημα του χρέους της, ή φεύγει και κάνει ό,τι νομίζει. Βρισκόμαστε σε οριακό σημείο, και πρέπει να αποφασίσουμε. Σύντομα, όταν το νέο Σύμφωνο Ανταγωνισμού θα είναι έτοιμο, αυτό θα είναι το ευρωπαικό ερώτημα προς τους Ελληνες. Και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να το απαντήσουμε.
Αν οι ιστορικές παραδοχές και υποθέσεις που αναφέρω δεν είναι αποδεκτές, τότε ευχαρίστως να δεχτώ πως το ευρωπαικό όραμα ήταν μια απατεωνιά, και μια μεθοδευμένη προσπάθεια καταστρατήγησης της Ελλάδας. Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση όμως, οι ελληνες θα πρέπει να κληθούν να αποφασίσουν το μέλλον τους. Εύχομαι σε εκλογές.