Προσπαθώ εξ αποστάσεως να κατανοήσω ποιά είναι η έννοια μιας συλλογικής εργασιακής σύμβασης οταν δεν πρόκειται να τηρηθεί ποτέ. Μιας σύμβασης που καλώς ή κακώς, η Αγορά δεν την "τραβάει". Και ποιά είναι η πρακτική της εφαρμογή όταν η ανεργία είναι 50% (τόσο είναι στην επαρχία), όταν οι εργοδότες υπογράφουν μέν τις συμβάσεις αλλά δεν πληρώνουν τους εργάτες, όταν παρά τους νόμους και τα επίσημα κεκτημένα, υπάρχουν ουρές ανθρώπων που εξ ανάγκης θα δουλέψουν για όποιοδήποτε ποσό, αρκεί να ταίσουν τα παιδιά τους.
Σε κάθε χώρα του κόσμου, οι αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα ειναι το μόνο βαρόμετρο που καθορίζει και σκιαγραφεί την παραγωγική εικόνα της χώρας. Το πόσο αξίζει η Εργασία σε μια κοινωνία. Και δεν γνωρίζω καμμία κοινωνία στην οποία κάποια θεσμοθετημένη εργασιακή σύμβαση να καθόρισε ποτέ τις αληθινές τιμές της Εργασίας. Η Αγορά της καθορίζει. Γι αυτό και πάντα οι ιδιωτικοί μισθοί είναι υψηλότεροι των δημοσίων, εκτός βέβαια της Ελλάδος, όπου υπάρχει η περίφημη "ιδιαιτερότητα" να παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι πιο πολλά απο τους ιδιωτικούς, και οι ΔΕΚΟ πιο πολλά απ' όλους.
Διότι κοντολογίς, ή παράγεις κάτι και έχεις δουλειές, ή δεν παράγεις τίποτα και δεν έχεις. Και στην Ελλάδα, η μεν ιδιωτική αγορά παράγει ελάχιστα πράγματα, το δε δημόσιο και οι ΔΕΚΟ δεν παράγουν τίποτα. Δεν μπορείς να δίνεις 1.500 ευρω το μήνα σε κάποιο μηχανικό στον ιδιωτικό τομέα, και στον ίδιο άνθρωπο 4.000 σε ΔΕΚΟ. Ούτε μπορείς να διατηρείς με το ζόρι θέσεις εργασίας χωρίς να χρειάζονται, απλά γιατί έτσι γουστάρει ο Κρατισμός (οπως οι συμβασιούχοι). Στα χαρτιά μπορεί να είσαι όσο σοσιαλιστής γουστάρεις, αλλά στην αληθινή ζωή πρέπει να παράγεις κάτι αληθινό. Aς φύγει το κράτος απο την αγορά εργασίας, και τότε θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκκος.
Δεν επανέρχεται η Ελλάδα στον εργασιακό Μεσαίωνα, όπως λέγεται. Απλά επανέρχεται εκεί που ανήκει. Στις χαμηλόμισθες κοινωνίες. Γιατί δεν παράγει τίποτα. Γιατί οι μεγάλοι μισθοί που τώρα αποκαλύπτονται, οφείλονταν σε ωμό κρατικό παρεμβατισμό.Οσα μας λείπανε και δεν τα παράγαμε, τα πληρωνόμασταν με δανεικά. Επεμβαίνοντας βίαια και πλασματικά στην αγορά Εργασίας. Γίναμε έτσι Γερμανία σε μια νύχτα, χωρίς παραγωγή, χωρίς προιόντα. Ενα δισεκατομμύριο ευρώ ήταν το Χριστουγενιάτικο μπόνους στον ΟΣΕ. Και πληρωνότανε με δάνειο. Που εγγυόνταν το επίσημο ελληνικό κράτος.
Προσλήψεις και απολύσεις είναι ελεύθερες στον αναπτυγμένο κόσμο, και έτσι πρέπει να γίνουν και στην Ελλάδα. Και όλες οι συμβάσεις ατομικές. Αν αξίζεις το διαπραγματεύεσαι, το αποδεικνύεις, και πληρώνεσαι. Αν αν όχι στον πάγκο. Λυπάμαι αν αυτό το πόστ δεν καλύπτει ιδεολογικά και πρακτικά τον σοσιαλίζοντα πληθυσμό μας. Δεν είχα προσωπικά ποτέ την πολυτέλεια μιας συνδικαλιστικής εργασιακής προστασίας, μιας δημόσιας παιδείας οπου όλα ήταν πληρωμένα, ή μιας κλαδικής εργασιακής σύμβασης που καθόριζε εξ αρχής την αξία μου. Μεγάλωσα και βίωσα τον κόσμο με τις ωμές του αλήθειες, δουλεύοντας και σπουδάζοντας, πακετάροντας και παρουσιάζοντας τις όποιες εργασιακές ικανότητες είχα στην ελεύθερη αγορά, άλλοτε χάνοντας, και άλλοτε κερδίζοντας δουλειές, όλη μου η ζωή ήταν και είναι μια ατομική σύμβαση με τον κόσμο. Κανείς ποτέ δεν μου έδωσε τίποτα. Kαι ετσι δεν καταννοώ κανένα άλλο μοντέλο εργασίας και συμπεριφοράς.
Είχαμε 30 χρόνια να αναπτύξουμε τη χώρα μας. Απο το 1980 μέχρι σήμερα καταναλώσαμε 130 δις ευρώ σε δωρεάν αναπτυξιακές επιχορηγήσεις. Τα παιδιά μας είχαν άπλετο χρόνο να αποκτήσουν ανταγωνίσιμα προσόντα. Λεφτά υπήρχαν. Αλλά ούτε επιχειρηματική νοοτροπία καλλιεργήσαμε, ούτε πανεπιστήμια φτιάξαμε, ούτε την ιδιωτική πρωτοβουλία βοηθήσαμε. Και φυσικά τα παιδιά μας δεν είναι δυνατόν να δουλέψουν στις λίγες επιχειρήσεις που απέμειναν (πολυεθνικές ελάχιστες), που χθές πετροβολούσαν. Τώρα είναι αργά.
Ρομάνια
-
Έχω ένα καλό φίλο στην Αμερική, δέκα χρόνια μεγαλύτερό μου, μορφωμένο,
δικηγόρο, που επειδή το όνομα του χωριού μας είναι Σαν Μπενεντέτο ιν Αλπε,
λόγω τ...
12 hours ago
Από τη μια μεριά έχεις δίκιο! Πέρσι και 'γω τα ίδια θα έλεγα.
ReplyDeleteΦέτος όμως διάβασα πάρα πολλά για τη διεθνή κατάσταση, και ειδικά στις ΗΠΑ, και τελικά πιστεύω έχεις πολύ άδικο!
Γιατί λίγο πολύ γράφεις ότι γενικώς και ανεξαιρέτως «φταίτε όλοι οι Έλληνες». Αυτό είναι άδικο. Και λανθασμένο. Πρέπει να προσέχουμε τι λέμε και ποιον κατηγορούμε. Αλλιώς χειροτερεύουμε τα πράγματα. Για ένα έγκλημα πρέπει να πληρώνουν οι εγκληματίες, όχι όποιος να 'ναι.
Εσύ ξέρεις πως είναι στην Ελλάδα. Σε τι σπίτια-κλουβιά ζει το 90% του πληθυσμού. Τι αυτοκίνητα έχουν. Πόσες διακοπές πηγαίνουν. Πιστεύεις ότι είναι υπερβολικά αυτά που έχει ο μέσος έλληνας και ότι θα πρέπει να μειωθούν κι άλλο; Πάντα μιλάμε για το 90% του πληθυσμού.
Γνωστός μου τελείωσε ΤΕΙ. Πήρε θέση τεχνικού σε Πανεπιστήμιο λόγω συγγένειας. Δηλαδή ρουσφέτι. Ήταν ικανότατος για τη θέση και έπαιρνε 1300 ευρώ μετά από χρόνια. Πριν από 3 χρόνια παντρεύτηκε Γερμανίδα και μετανάστευσε εκεί. Πρώτος μισθός 3000. Δηλαδή, αν είχε παντρευτεί Ελληνίδα και έμενε εδώ, θα ήταν πολλά τα 1300 και θα έπρεπε να του κοπούν και άλλο;
Το 10% που είναι κομματόσκυλα του κερατά και τα έχουν κατακλέψει όλα είναι άλλη κατηγορία. Αυτοί είναι λίγοι, ελάχιστοι. Λέω 10% αλλά δεν ξέρω πόσοι είναι, πιθανόν να είναι μόνο 1%. Είναι τραγικό λάθος να κατηγορούμε το 90% γι αυτά που κάνει το 10%.
ReplyDeleteΕπίσης, ας θυμόμαστε ότι στην Ελλάδα έχουμε Δημοκρατία μόνο στα χαρτιά. Όπως στην Ρωσία ουσιαστικά κουμάντο κάνει η μαφία, έτσι και στην Ελλάδα. Απλά η μαφία σε μας είναι τα κόμματα. Στη Ελλάδα δεν έχει καμιά διαφορά το Δημόσιο από τον Ιδιωτικό τομέα, και τα μεν και τα δε εξαρτώνται από τη κομματική μαφία. Απλώς στο Δημόσιο δεν ήταν απαραίτητο να είσαι γλύφτης. Η μεγάλη πλειοψηφία διορίστηκε με ΑΣΕΠ, δηλαδή σχεδόν αξιοκρατικά, χωρίς γνωστούς και συγγενείς. Για παράδειγμα οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στα σχολεία. Ακόμη και στις ΔΕΚΟ, αυτοί που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια είναι λίγα κομματόσκυλα. Σίγουρα πάντως το 90% των Δημοσίων υπαλλήλων δεν ζει σε βίλες, ούτε έχει μονοκατοικίες και μεγάλα σπίτια όπως ο μέσος εργαζόμενος στις ΗΠΑ.
Με όλη αυτή τη κατάσταση σήμερα, τις μειώσεις μισθών και τις απώλειες εργασιακών δικαιωμάτων, δεν βελτιώνεται σε κανένα βαθμό το κεντρικό πρόβλημα της χώρας. Αντίθετα, γίνεται χειρότερο. Το 10% των κομματικών μαφιόζων συνεχίζει να τρώει με τον ίδιο ρυθμό από δέκα μεριές. Και όλοι οι υπόλοιποι θα παρακαλάνε για ένα κομμάτι ψωμί. Είναι πρόοδος αυτό;
ReplyDeleteΆλλη παρανόηση είναι η παραγωγικότητα. Οι ΗΠΑ τι παράγουν σήμερα; Εκτός δηλαδή από τα δολάρια της FED. Η Ελλάδα ξεκίνησε πολύ φτωχή και οι ΗΠΑ πολύ πλούσια. Παρόλα αυτά, ειλικρινά πιστεύεις ότι στην Ελλάδα η παραγωγικότητα είναι μικρότερη από το μέσο όρο των ΗΠΑ; Όχι το τοπ 10%, το Χάρβαρντ και το Πρίνστον. Σίγουρα δεν έχουμε τέτοια και είμαστε πολύ πίσω από το τοπ 10% των ΗΠΑ. Όπως δεν έχουμε gated communities και CEO με ελικόπτερα. Όμως κάνε σύγκριση με το μέσο όρο. Δηλαδή πιστεύεις ότι ο μέσος Αμερικανός γιατρός, αν δούλευε στο ΕΣΥ, θα τα κατάφερνε καλύτερα; Θα ήταν πιο παραγωγικός; Θα γιάτρευε περισσότερους ασθενείς; Και πάλι, ας ξεχάσουμε το τοπ 10% των εξαιρέσεων. Γιατί απλούστατα το μεγαλύτερο κομμάτι από το Ελληνικό τοπ 10% έχει μεταναστεύσει. Και οι υπόλοιποι εξουθενώνονται από την κομματοκρατία.
Ας μη θάβουμε λοιπόν όλη τη χώρα και όλο το πληθυσμό της. Ναι, δυστυχώς έχουμε μια μαφιόζικη κομματοκρατία που τα έχει καταστρέψει όλα. Ο απλός άνθρωπος, το 90% του πληθυσμού, απλώς προσπαθεί να τα βγάλει πέρα όπως μπορεί σε αυτή τη τραγική κατάσταση. Ναι, δυστυχώς ο απλός άνθρωπος φέρει ευθύνη που τους ανέχθηκε όλους αυτούς τόσα χρόνια. Αντικειμενικά όμως είναι πολύ δύσκολο να τους ξεφορτωθεί. Όπως είναι δύσκολο να ξεφορτωθούν οι Ρώσοι τους μαφιόζους, και οι Αμερικανοί τους τραπεζίτες και τους πλουτοκράτες CEO που έχουν καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη.
ReplyDeleteΌταν φωνάζουμε λοιπόν, να φωνάζουμε να πληρώσουν αυτοί που πρέπει. Είτε στην Ελλάδα είτε στις ΗΠΑ.
(Συγνώμη για το μακροσκελές. Είναι επειδή σε εκτιμώ βαθύτατα. Διαβάζω σιγά σιγά και τα παλιά σου. Εξαιρετικός!)
Τελευταία με όλες τις συζητήσεις περί κρίσης πέφτουν στο τραπέζι και νούμερα μισθών που με αφήνουν άναυδη. Κλαίγεται κόσμος και κοσμάκης με μετριότατα ως προς τη χρησιμότητα τους πτυχία που παίρνει 1500-1800 κ μάλιστα σε νεαρή ηλικία. Και παράλληλα ένα σωρό φίλοι μηχανικοί μόλις μπήκαν στην εργασία παίρνουν 800-900, ξεσκίζονται στη δουλειά, και άμα προλάβουν βγάζουν κανα 200-300 από κανέναν ημι-υπαίθριο, όσο κρατάει η φάση και πάλι είναι ΠΟΛΥ ευχαριστημένοι. (Και δίπλα έχεις δασκάλους που τα ίδια βγάζουν ΟΛΟ τον χρόνο και μυξοκλαίγονται)
ReplyDeleteΣυμφωνώ με όλα, μα όλα όσα λέει ο Λόκους. Ατομικές συμβάσεις εργασίας για όλους πλιζ ναι, εγώ Ελλάδα μένω και δεν έχω ακόμα καταλάβει τί στο διάολο είναι και χρειάζονται. Επίσης, κατάργηση του ΑΣΕΠ. Η αξιοκρατία μας έφαγε, λες και η δουλειά είναι έπαθλο, αντί να κοιτάμε την καταλληλότητα ανθρώπου, πτυχίων, εμπειρίας, κτλ κτλ
Μην σκιάζεστε ότι θα σας εκμεταλλευτούν στυγνά αν ισχύσουν ολα αυτά. Καλύτερα είναι τώρα που σαν πτυχιούχος, με μάστερ, κτλ κτλ παίρνω σχεδόν βασικό και βλέπω τον κάθε άσχετο να τρώει την πίτα, από τη βλαμμένη γραμματέα στον νοσοκομείο που σηκώνει το τηλ και είναι αναιδέστατη και απληροφόρητη μέχρι τον τάδε διευθυντή του τάδε μουσείου που δε μπορεί να τα φέρει βόλτα να βρει έναν ηλεκτρολόγο ρε παιδί μου να κάνει τα φώτα ν ανάψει λίγο να φαντάξει το κτίριο το βράδθ. Έλεος και σιχτίρ με τον σοσιαλισμό σας. Ναι είναι σκληρή η Αμερική αλλά η Ελλάδα δεν παλεύεται.
ps. Για ν αλλάξουμε τόνο, Λόκους τ όνομα από το καφέ στο Ντελφτ -μεταξύ άλλων- το εμπνεύστηκες? :) Σε θυμήθηκα όσο ήμουν εκεί. Όμορφα απλή χώρα, ανθρώπινη.
Ξελαμπίκαρα.
Nantia, αυτό που δεν καταλαβαίνεις είναι ότι το μόνο που αλλάζει είναι ότι οι τωρινοί νέοι θα παίρνουν 800-900 και μετά από 20 χρόνια εργασίας που θα έχουν και οικογένειες. Και θα μένουν άνεργοι στα 55 και "άντε, καλή τύχη".
ReplyDeleteΚαι βέβαια οι επόμενοι θα τους λένε ότι "πολλά παίρνουν". Γιατί απλούστατα οι Κινέζοι παίρνουν μόνο 100 τον μήνα και δουλεύουν 12 ώρες τη μέρα και είναι ευχαριστημένοι. Αυτούς πρέπει να ανταγωνιστούμε για να είμαστε παραγωγικοί!
Δεν καταλαβαίνω. Υπάρχει δηλαδή άνθρωπος που στα σοβαρά περιμένει ότι αν πέσει ο μισθός όλων των άλλων ... θα ανεβεί ο δικός του;;; Το πιο πιθανό είναι να πέσει και άλλο και ο δικός του! Ναι, το πηγάδι δεν έχει πάτο. Στο μέλλον, αν πληρώνεται κάποιος μηχανικός 400 ευρώ το μήνα και δεν τα βγάζει πέρα, θα του λένε "αν δε σου αρέσει να πας αλλού να βρεις δουλειά".
Και βέβαια δεν έχουν σκεφτεί καλά το θέμα και όσοι πιστεύουν ότι αν καταργηθεί το ΑΣΕΠ και γίνονται προσλήψεις με συνεντεύξεις, θα βελτιωθεί κάτι! Μα τότε είναι που θα πρέπει να έχεις μπάρμπα βουλευτή για να βρεις δουλειά, είτε στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα!
ReplyDeleteΕπίσης νυχτωμένοι είναι και όσοι πιστεύουν ότι αν το δημόσιο διαλυθεί, ξαφνικά θα προοδεύσει ο ιδιωτικός τομέας.
Πως θα γίνει αυτό;
Δηλαδή τι νομίζετε ότι θα παράγουμε; Οπτικές ίνες; Ιατρικές συσκευές; Μικραηλεκτρονικά; Θα φύγει η Apple από την Καλιφόρνια και θα έρθει στην Κρήτη; Ή μήπως θα πάρει τα εργοστάσιά της από την Κίνα και θα τα φέρει στην Ελλάδα;
Το πολύ πολύ να χτιστούν κάποια ξενοδοχεία και να θέλουν γκαρσόνια. Με διδακτορικό στο εξωτερικό, μεταδιδακτορικές σπουδές και ξένες γλώσσες, θα έχει κανείς κάποια πιθανότητα για ένα μισθό 700 ευρώ...
Ιστορικά, σε όποια χώρα έγινε αλλαγή για την αλλαγή, τα πράγματα χειροτέρεψαν. Το θέμα δεν είναι να γίνει αλλαγή, αλλά να γίνει προς το καλύτερο. Αν είναι να γίνει προς το χειρότερο, τι να το κάνουμε; Και όσα γίνονται μέχρι τώρα είναι ΟΛΑ προς το χειρότερο. Κανένα μα κανένα πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε. Διότι απλούστατα τα κύριο πρόβλημα είναι τα ίδια τα κόμματα και οι άνθρωποί τους...
Θα επανέλθώ αύριο με καλύτερες απαντήσεις, ευχαριστώ για τα σχόλια παιδιά. Μια εισαγωγή όμως.
ReplyDeleteΔεν "τα φάγαμε όλοι μαζί", και το γνωρίζω. Γνωρίζω για την κομματοκρατία, τα λαμόγια, γνωρίζω όσα γνωρίζουν όλοι. Και δεν θάβω κανέναν, απλά λέω πως οι μισθοί προσαρμόζονται και θα προσαρμοστούν πάνω στο τί παράγουμε, είτε μας αρέσει είτε όχι. Και πως οι συλλογικές συμβάσεις δεν σημαίνουν τίποτα αν τις σπάσουν εργοδότες και εργαζόμενοι. Στην Ελλάδα μεγάλο μέρος του έξτρα εισοδήματος ήταν πλασματικό, αυτό λέω. Ο τεχνικός των ΤΕΙ πήρε 1300 στην Ελλάδα γιατί τόσα τραβάει το σύστημα. Στη Γερμανί πήρε πιο πολλά, γιατί η αγορά εκεί τραβάει πιο πολύ. Και άλλοι, αντι να δουλέψουν με 740 που λέει η σύμβαση, δουλεύουν με 500 γιατί τόσα δίνει ο εργοδότης και άμα γουστάρουν.Αυτό λέω.
Δεν εξαιρείται απο το πόστ καμμία Αμερική. Αγορά είναι και εκεί. Τα τελευταία χρόνια παράγει λιγότερο και η αγορά εργασίας το δείχνει. Ενας εργάτης σε αυτοκινητοβιομηχανία έβγαζε 30 δολλάρια την ώρα, μια ολόκληρη γενιά. Σήμερα η Αμερική δεν φτιάχνει αυτοκίνητα και η γενιά που θα απασχολούνταν εκεί είναι άνεργη. Λογικό δεν είναι?
Η Αμερική δεν έχει συλλογικές συμβάσεις, έχει μόνον εναν νόμο, το minimum wage, που καθορίζει την κατώτερη αμοιβή ανα ώρα, και διαφέρει απο Πολιτεία σε Πολιτεία. Στην Μασαχουσέτη οπου ζώ, το minimum wage ειναι 6.25 την ώρα. Κανείς δεν ασχολείται με αυτό. Ενας που δουλεύει σε μπακάλικο, ανειδίκετυτος, παίρνει 10 την ώρα. Τόσο τραβάει η αγορά.
Φίλοι μου θα επανέλθω.
Αγαπητέ Locus, η "αγορά" δεν είναι ούτε φυσικό φαινόμενο με ακατάλυτους νόμους, ούτε θρησκεία με απόλυτες αλήθειες. Δεν πρέπει να της δίνουμε μεταφυσική εγκυρότητα.
ReplyDeleteΤα πράγματα είναι πολύ απλά: όλοι οι εργοδότες πληρώνουν τους υπαλλήλους το χαμηλότερο ποσό που μπορούν. Οι εργοδότες σχεδόν πάντα από τη ψυχολογία τους είναι άπληστοι.
Από κει και πέρα, ο άνθρωπος έχει δομήσει κοινωνίες και νόμους ώστε να κατευθύνει τα πράγματα εκεί που θέλει. Μεταξύ άλλων και να προστατεύει τους αδυνάτους, να εξισώνει αδικίες, να εξισορροπεί τυχαία γεγονότα, αρρώστιες, φυσικές καταστροφές κλπ. Σε τι βαθμό θα τα κάνει ή όχι ένα κράτος αυτά εξαρτάται από πολλά. Δεν υπάρχουν "νόμοι" της αγοράς που θα το αποφασίσουν, αλλά νόμοι των ανθρώπων και συμφέροντα.
Ένα απλό παράδειγμα είναι η αγροτική παραγωγή. Το Κάνσας έχει τεράστιες πεδιάδες που η Ελλάδα δεν μπορεί καν να τις φανταστεί. Οι ΗΠΑ έχουν πατέντες στους σπόρους και τα ζιζανιοκτόνα και τα λιπάσματα. Έχουν μηχανήματα. Έχουν δορυφόρους για να παρακολουθούν τις καλλιέργειες. Ακόμη και τεχνική βροχή μπορούν να προκαλέσουν.
ReplyDeleteΗ Ελλάδα δεν έχει τίποτα από αυτά και ούτε και γίνεται να αποκτήσει σε αυτά κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα.
Το περίεργο: Οι ΗΠΑ ΕΠΙΔΟΤΟΥΝ την αγροτική τους παραγωγή γιατί αλλιώς δεν θα ήταν βιώσιμη!!!
Γιατί; Γιατί απλούστατα στην αφρική εργάζονται για ένα κομμάτι ψωμί. Παρότι οι μεξικανοί παράνομοι μετανάστες εργάζονται και αυτοί για ένα κομμάτι ψωμί, δεν γίνεται να πέσουν τόσο χαμηλά όσο οι αφρικανοί!
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουν οι ΗΠΑ; Να σταματήσουν την αγροτική παραγωγή και να αφήσουν το κάνσας να γίνει αγριότοπος;;;;;;
Τι λένε οι νόμοι της αγοράς;
(Ας αφήσουμε την Ελλάδα έξω, γιατί συγκριτικά είναι τελείως ανέλπιδα...)
Επίσης, τι λένε οι νόμοι της αγοράς για μια εταιρία που έκανε επανειλημμένα γκάφες και παρανομίες και έχει χρεοκοπήσει;
ReplyDeleteΠρέπει να την αφήσει το κράτος να χρεοκοπήσει ή να την βοηθήσει χαρίζοντάς της λεφτά; Μιλάμε όχι για δεκάρες, αλλά για δις και τρις.
Τι λένε οι νόμοι της αγοράς;
=============
Οπότε, όταν λες "Τόσο τραβάει η αγορά" αυτό ισχύει γενικά ή έχει αμέτρητες εξαιρέσεις;;; Ας πούμε για τους κτηματίες, τους τραπεζίτες, τις ασφαλιστικές κλπ κλπ κλπ. Υπάρχει συγκεκριμένη λίστα εξαιρέσεων;;;
Αν υπάρχουν "φυσικοί νόμοι" για την αγορά και την οικονομία, αυτοί θα είναι μόνο οι νόμοι της δαρβίνειας εξέλιξης. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλους. Αυτό σημαίνει ζούγκλα. Να θανατώνουμε τα ανάπηρα παιδιά γιατί δεν πρόκειται ποτέ να προσφέρουν οικονομικά.
Δεν είναι ο Δυτικός Πολιτισμός αυτό το πράγμα, είναι οι συμμορίες της Σομαλίας.
Φίλε Christaki ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, εκτιμώ τη γνώμη σου. Μου έβαλες πολλά και θα προσπαθήσω να σε καλύψω όπως μπορώ.
ReplyDeleteΑναφέρομαι στις δυναμικές στην αγορά Εργασίας. Παραβιάζονται παντού στην Ελλάδα, άνθρωποι δουλεύουν για τα μισά απο τις επίσημες συμβάσεις, άλλοι έχουν να πληρωθούν μήνες. Υπάρχει ανάγκη που οδηγεί τις αμοιβές προς τα κάτω, το ίδιο το κράτος αφήνει απλήρωτο τον κόσμο, υπάρχει και μαύρη εργασία που μπαίνει στην εξίσωση, φτηνότερες βαλκανικές αγορές, και ενα επίσημο κράτος που αφενός μέν δεν πληρώνει, αφετέρου δέ μιλάει για δήθεν συμβάσεις. Σε αυτά αναφέρομαι.
Υπονοώ επίσης και την δυναμική της παρέμβασης όχι μόνον του κράτους, αλλά και όλων των συστατικών του. Το κράτος αφαίρεσε την Εργασία απ τον ιδιωτικό τομέα γιατί γιγάντωσε τον κρατικό. Και για να κρατήσει τον κρατικό τομέα,τον χρηματοδότησε αδρά με μεγάλους μισθούς, επιδόματα, δευτερεύοντες απολαβές, κρυφά κονδύλια. Σκότωσε την ιδιωτική αγορά απο χρόνια, και τώρα που χρεωκόπησε και δεν μπορεί να ρίξει άλλα δανεικά, στρέφεται στον ιδιωτικό τομέα που πιά δεν υπάρχει. Οταν δεν υπάρχει Εργασία οι συλλογικές συμβάσεις είναι εικονικά κουρελόχαρτα.
Η δουλειά που δόθηκε στον φίλο σου στα ΤΕΙ, δεν ανακοινώθηκε ποτέ στην αγορά εργασίας. Ηταν ιδιωτικό deal. Και κάποιος αποφάσισε πως η δουλειά αξίζει 1300 ευρώ. Αλλού άλλες δουλειές αξιολογήθηκαν 5 και 10 χιλιάδες τον μήνα. Στην Γερμανία, η ίδια δουλειά των 3000 χιλιαδων ανακοινώθηκε επίσημα. Και ήρθαν και άλλοι να την ζητήσουν. Η Εργασία στην Ελλάδα πουλιόντανε απο πολιτικούς, συνδικαλιστές και κολλητούς. Αόρατη Αγορά Εργασίας. Υπερτιμολογημένη κατα τις δυνατότητες της κάθε κλίκας. Σε αυτη την Εργασία αναφέρομαι, σε αυτόν τον κρατικό παρεμβατισμό, τον σάπιο, τον ανώφελο. Και τώρα που δεν υπάρχουν δανεικά, η Εργασία ξεφούσκωσε. Γι αυτό οι τιμές πέφτουν, γι αυτό οι συλλογικές συμβάσεις αχρηστεύονται.
Αναφέρομαι λοιπόν στις δυναμικές της αγοράς Εργασίας στην Ελλάδα και αναφέρω τί νομίζω πως θα γίνει και γιατί, όχι τι θα ήθελα εγώ να γίνει. Και δεν αναφέρθηκα στην "αγορά" ως φυσικούς νόμους ή θρησκεία, ούτε σε παρεμβατισμούς σε άλλες πολιτικές (π.χ Αμερικανική αγροτική πολιτική).Εφόσον το ανέφερες, να σου πώ τη γνώμη μου.
ReplyDeleteΗ Αμερική μέσα σε λιγότερο απο 100 χρόνια μείωσε τον αγροτικό της πληθυσμό απο πάνω απο 50% σε 1-2%. Αυτό το 1-2% που απέμεινε, έζησε τεράστιες συγχωνεύσεις, και ταίζει σήμερα πάνω απο 300 εκατοτομμύρια αμερικανούς. Αν το βοηθάει το κράτος ειναι για να μην εξαφανιστεί τελείως. Γιατί είναι φτηνότερο να βοηθήσεις το 1% που ταίζει 300 εκατομμύρια, παρά να πληρώνεις συνάλλαγμα για εισαγωγές φαγητού απο το εξωτερικό. Η Ελλάδα συντηρεί πάνω απο 18% αγροτικό πληθυσμό, και δεν είναι αυτάρκης σε τρόφιμα. Η Αμερική όμως είναι. Αυτός ο παρεμβατισμός έχει μια στρατηγική λογική και ειναι χρήσιμος. Η Αμερική δεν βοηθάει τους αγρότες της για να γίνονται πλούσιοι και να κάθονται.
Η Αμερική έχει παρακμάσει, και η αγορά εργασίας της σήμερα έχει μειώσει τους μισθούς παντού. Αυτό λέει και το πόστ. Οταν η Εργασία φεύγει (της Αμερικής πάει στην Κίνα, ενώ της Ελλάδας στη Βουλγαρία), λογικό δεν είναι να μειωθούν οι μισθοί; Αυτό λέω στο πόστ.
Πέραν της αγοράς εργασίας, τις αμερικανικές τράπεζες που τις έσωσε το κράτος, πολυ κακώς κατα την γνώμη μου τις έσωσε, το αντίκτυπο το πληρώνουμε σήμερα με την κρίση του χρέους.
Δεν έχω απόλυτες αλήθειες, ούτε δινω κάποια μεταφυσική εγκυρότητα σε κάποια μυστική αγορά. Αλλά προς θεού, λίγο πρακτικό μυαλό, νόμοι ίσως να μην υπάρχουν, υπάρχουν όμως δυναμικές. Και στην Ελλάδα οι δυναμικές οδηγούν σε φτηνή εργασία και ανεργία.
Από κει και πέρα, εφόσον ο άνθρωπος έχει δομήσει κοινωνίες και νόμους ώστε να κατευθύνει τα πράγματα εκεί που θέλει (όπως αναφέρεις και συμφωνώ), ας αποφασίσουμε και μείς που θέλουμε να πάμε. Χρόνια τώρα με τις κρατικοκεντρικές πολιτικές πήγαμε πουθενά; Οχι, γιατί τα δανεικά μας βοηθούσαν. Και τώρα που χρειαζόμαστε τον ιδιωτικό τομέα, εκείνος δεν υπάρχει.
Το σύστημά μας σαρώθηκε απο παντού. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν προσληφθεί σε τιμές πολύ κάτω των συλλογικών, και τώρα θέλουμε πλαφόν σε ΔΕΚΟ στις 4 χιλιάδες. Απο πού προκύπτει αυτό, και γιατί δεν υπάρχει στον ιδιτικό τομέα; Ας μείνει ο ΟΣΕ κρατικός δεν έχω πρόβλημα. Αν αύριο κληθεί να πληρώσει τους εργάτες του, απο πού θα τους πληρώσει;
Δεν με χαροποιεί που η Εργασία στην Ελλάδα γίνεται φτηνότερη, αλλα πιστεύω πως το νέο σύστημα θα βρεί μια καλύτερη αναλογία μεταξύ δημοσίου, ΔΕΚΟ κι ιδιωτικής αγοράς. Με την τελευταία να πληρώνει κάποτε τα περισσότερα.
Μια τελευταία αναφορά, γιατί μου έκανε εντύπωση το σχόλιο. Gated communities και CEO με ελικόπτερα μπορεί να μην έχουμε ακόμα στην Ελλάδα, αλλά τέτοια δεν έχει ούτε η Αμερική πολλά. Η Βραζιλία είχει απείρως περισσότερα. Οσον για τον Ελληνα, δεν πιστέυω πως το 90% ζεί σε άσχημα σπίτια. Υπάρχει και στην Αμερική τεράστια φτωχολογιά και πολλά πανάθλια σπίτια.
Τέλος, ο μέσος έλληνας παίρνει ενα μηνα κανονική άδεια τον χρόνο,έχει πολλές έξτρα τριήμερες, και άπειρες αναρρωτικές. Ο μέσος αμερικανός παίρνει 2 εβδομάδες διακοπές τον χρόνο (δεν μπορεί να τις πάρει συνεχόμενες)έχει περίπου 12 μέρες αναρρωτική τον χρόνο (πέραν αυτού δεν πληρώνεται), και τα τριήμερα είναι ελάχιστα.
Nadia μου γειά σου. Ετσι νομίζω προσωπικά, έτσι ίσως με βολεύει, πάρτο όπως θέλεις. Προτιμώ να σταθώ μπροστά στον άλλον και να πώ, να τί έχω κάνει, να που δούλεψα, νά με τί ασχολήθηκα, και τόσα περίπου θέλω, παρά να κάθομαι αμίλητος μέχρι να κοιτάξει ο οποιοσδήποτε πόσο πάει το "πτυχιούχος με εμπερία, έγγαμος και με τρία παιδιά" στο πινακάκι, για να μου πεί μετά πως αξίζω χ για το πτυχίο, ψ για τη γυναίκα κι ζ για τα παιδιά, άντε να βάλουμε και επίδομα σκύλου, σύνολον 750 με τις νέες συμβάσεις.
ReplyDeleteΤο όνομα του μπλόγκ ειναι απο το μπαράκι στο Ντέλφτ. Αντε βάλε και κανα πόστ απο Ολλανδία. Νάσαι καλά.
εκτιμούμε ένα καλό έργο λογοτεχνίας, τέχνης κτλ κτλ)
ReplyDeletelocus για την ολλανδία τί να πω, μας φιλοξένησε ένα φίλος στην ηλικία μου που μόλις άνοιξε ένα εκπληκτικό B&B στο ρόττερνταμ (het hemelrjik, το προτείνω ανεπιφύλακτα), μιλήσαμε για το πως θέλει να το εξελίξει, έχει φοβερό γούστο και ταλέντο σε διακόσμηση, φιλοξενία, κτλ, τρέχει και άλλα πρότζεκτ παράλληλα, έχει κι έναν χώρο ισόγειο που σιγά σιγά το βάφει, κάνει μερεμέτια, κτλ κτλ να το κάνει εργαστήριο - μαγαζάκι, μια δημιουργικότητα τόσο φρέσκια και μια ποιότητα αυτών που προσφέρει τόσο υψηλή σε τόσο προσιτές τιμές, και πάει καλά ευτυχώς, πού τί να του πω, ότι εδώ όλοι στην ηλικία μας κοιτάνε να μαζέψουνε μόρια με μεταπτυχιακά της πλάκας, κανα ECDL, κτλ κτλ μπας και βγει διαγωνισμός, μπας και πάρουν την θεσούλα τους στο δημόσιο? :/ γιατί αυτά που έκανε αυτός εκεί εδώ θέλει τα διπλάσια χρήματα και τον πενταπλάσιο χρόνο με αδειοδοτήσεις κτλ κτλ να τα κάνει :/ η γενιά μου είναι η πιο ηλίθια που υπάρχει, όχι δε λέω ότι μπορούν όλοι να γίνουν enterpreneurs ή να ξεκινήσουν start ups, καμία σχέση, αλλά ρε παιδί μου, ντιπ, μα ντιπ μυαλό! και μηδέν όρεξη να κάνουν οτιδήποτε... καλοκακομαθημένα στο φουλ
άντε πάλι το σχόλιο.. λολ.. και σε xristaki είχα απαντήσει ότι δεν έχει αδικο, αλλά... και χίλια δυό είπα, ουφ :)
ReplyDeleteΜία μόνο αντίρρηση θα φέρω σε όσα λέει ο οικοδεσπότης μας και αυτή είναι ότι από τις εργασιακές προσαρμογές αποκλείστηκαν τα πραγματικά υψηλά εισοδήματα, όπως στο νόμο για τις δεκο που αποκλείονται οι διευθυντές και οι σύμβουλοι.
ReplyDeleteNadia μου χαίρομαι που τα πέρασες καλά, και σου εύχομαι καλή επιτυχία στην πατρίδα. Το startup στην Ελλάδα έχει την έννοια του μικρομάγαζου. Αν δηλαδή έχειw τελειώσει μονον λύκειο, περνάς απο τον ΟΑΕΔ, τσιμπάς μερικές χιλιάδες ευρωπαικό χρήμα, και ανοίγεις μαγαζί στην επαρχία. Αυτό είναι η "ανάπτυξη". Αλλα όπως λές, γιατί να τυραννιέται κάποιος, παίρνει ενα ECDL και Proficiency, και βουρ για ΔΕΚΟ και δημόσιο. Ρεμβάζει έτσι με την άνεσή του τα ιδιωτικά σκουληκια που χτυπιούνται απο τον Καπιταλισμό.
ReplyDeleteΣυμφωνώ Αθηνά μου, και νομίζω πως το υποννοώ και εγώ. Τα παιδιά των ΔΕΚΟ είναι οι ιερές μας αγελάδες. Να μην κάνουν τουλάχιστον τα διπλάσια απο τους άλλους?
ReplyDeleteΑγαπητέ Locus,
ReplyDeleteΝομίζω ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν νόμοι της αγοράς και της οικονομίας, όμως σαφέστατα υπάρχουν νόμοι του κράτους και διεθνείς νόμοι. Αυτοί καθορίζουν και το εμπόριο, και σε μεγάλο βαθμό την προσφορά και τη ζήτηση. Και οι νόμοι αυτοί δημιουργούνται πάντοτε από κάποιους ανθρώπους, με κάποιο στόχο, δεν είναι νόμοι απόλυτοι όπως στη Φυσική. Σπάνια γίνονται δημοψηφίσματα, και ακόμη και τότε μετρούν πολύ τα χρήματα που δόθηκαν για διαφήμιση. Δηλαδή, λίγο-πολύ όλα είναι κατευθυνόμενα. Οι νόμοι που παίρνονται δεν είναι μονόδρομος. Οι ΗΠΑ πάντοτε ήταν καπιταλιστικό κράτος, αλλά από τη δεκαετία του 80 μέχρι σήμερα, έχουν αλλάξει πολλοί νόμοι. Το ερώτημα λοιπόν είναι, με τους νόμους που παίρνει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που οδηγούμαστε στο μέλλον;
Μερικά παραδείγματα από ΗΠΑ:
ReplyDelete1. Τη δεκαετία του 80 απαγορευόταν στις τράπεζες να έχουν καταστήματα εκτός της Πολιτείας τους.
2. Απαγορευόταν η πώληση υπολογιστών σε κομουνιστικές χώρες. Να θυμίσω ότι η Κίνα παραμένει κομουνιστική.
3. Απαγορεύεται το εμπόριο με Κούβα. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλη είναι η ζήτηση για πούρα Αβάνας, δεν πρόκειται να τα βρεις στο Walmart.
4. NAFTA.
5. Τελευταίο παράδειγμα, απαγορεύεται η εισαγωγή στη χώρα προϊόντων και υλικών από άλλες χώρες αν δεν τηρούνται ανάλογοι νόμοι υγείας και ασφάλειας με αυτούς των ΗΠΑ, και οι εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν τουλάχιστον τον κατώτερο νόμιμο μισθό των ΗΠΑ και δεν έχουν μέγιστο χρόνο εργασίας τις 40 ώρες την εβδομάδα.
Η ελεύθερη οικονομία και ο ελεύθερος ανταγωνισμός μπορούν να υλοποιηθούν με πολλούς τρόπους. Και μπορεί άνετα να γίνει προσπάθεια να εξασφαλιστεί ότι πρόκειται για πραγματικά ελεύθερη οικονομία με πραγματικά ελεύθερο ανταγωνισμό. Γιατί, όσο να 'ναι, μια οικονομία σκλάβων έχει πάντα κάποιο πλεονέκτημα στα κόστη!
Φίλε Christaki ωραία όσα γράφεις προς χάριν φιλοσοφικής συζήτησης, όμως έχουμε ξεφύγει απο την κεντρική ιδέα του πόστ που είναι πως αφόσον δεν υπάρχουνε δουλειές, οι συλλογικές συμβάσεις, όποιες και νάναι, είναι άχρηστες.
ReplyDeleteΠως θα μπορέσω εγώ να συνδιάσω όλα αυτά που παραθέτεις, για να δικαιολογήσω γιατί ο αδελφός μου που δούλεψε 6 μήνες (με συλλογική σύμβαση πoυ έχει υπογραφεί), δεν έχει ακόμα πληρωθεί;
Η συλλογική σύμβαση που έχει υπογράψει ο αδελφός μου, δηλαδή η επίσημη συμφωνία του με τον εργοδότη είναι για 100 ευρώ αμοιβή την ημέρα, δηλαδή 500 ευρώ την εβδομάδα, πληρωτέα στο τέλος ου κάθε μήνα. Μέχρι στιγμής πάνε 6 μήνες απλήρωτοι, δηλαδή 12 χιλιάδες ευρώ. Το πόστ ρωτάει, ποιά είναι η έννοια αυτής της επίσημης σύμβασης όταν ο εργάτης δεν πληρώνεται; H εν λόγω εταιρεία αφού άφησε απλήρωτους τους πρώτους, προσλαμβάνει τώρα εργάτες με τα μισά.
ReplyDeleteΠροφανώς στο πρόβλημα του αδερφού σου έχουμε μια καθαρή παρανομία. Οποιοδήποτε δικαστήριο θα τον δικαίωνε.
ReplyDeleteΤο ότι στην Ελλάδα οι νόμοι δεν τηρούνται είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο.
Δεν έχει άμεση σχέση με τα εργασιακά, γιατί το ίδιο συμβαίνει σε πάμπολλες περιπτώσεις. Για παράδειγμα το τσιγάρο.
Και πρώτα πρώτα δεν τηρεί τους νόμους το ίδιο το κράτος. Για παράδειγμα, ακόμη και σε χαμηλόμισθους Δημόσιους Υπαλλήλους χρωστάει δεδουλευμένα ετών.
Όμως δε νομίζω να βοηθούσε τον αδερφό σου ένας νέος νόμος ή ακόμη και η παντελής έλλειψη νόμου. Απλώς στην τελευταία περίπτωση, δεν θα είχε ούτε καν την επιλογή της δικαστικής οδού σαν τελευταίο καταφύγιο.
Και αυτά που λέω δυστυχώς δεν είναι απλώς κάποιου είδους φιλοσοφική συζήτηση. Είναι θέματα πρακτικά που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας, αλλά δεν τους δίνουμε μεγάλη σημασία. Όταν ήταν να ψηφιστεί η NAFTA ζούσα στις ΗΠΑ όμως δεν ασχολούμουν με αυτά. Όπως δεν ασχολείται και το 90% των Αμερικανών. Άκουγα κάποιους λίγους που ήταν αντίθετοι και τους θεωρούσα γραφικούς!
ReplyDeleteΣήμερα όμως καταλαβαίνω πλέον ότι αργά-αργά πηγαίνουμε σε μια κοινωνία 90-10. Μετά από 10 ακόμη χρόνια ίσως οι ανισότητες της Βραζιλίας και του Μεξικού να μην είναι πολύ διαφορετικές από αυτές των ΗΠΑ και της Ελλάδας. Προφανώς αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ξαφνικά από τη μια μέρα στην άλλη, γιατί η αντίδραση θα ήταν πολύ μεγάλη.
Η Ελλάδα είναι πολύ μικρή και δεν παίζει μεγάλο ρόλο στα παγκόσμιο στερέωμα. Ακόμη και για τις ΗΠΑ όμως, αδυνατώ να φανταστώ πως θα μπορέσει να ανταγωνιστεί τη Κίνα που έχει σκλάβους και εργοστάσια 250.000 ατόμων χωρίς κανένα δικαίωμα. Θα δουλεύουν οι Αμερικανοί 15 ώρες τη μέρα και τα Σαββατοκύριακα για να παραμείνουν "ανταγωνιστικοί";
ReplyDeleteΝαι, βέβαια, οι Κινέζοι δεν μπορούν να μιλήσουν Αγγλικά. Όμως μπορούν οι Ινδοί! Όπως λοιπόν έφυγαν οι blue collar δουλειές, θα φύγουν κάποια στιγμή και οι white collar. Τι θα γίνει τότε η μεσαία τάξη;
Και βέβαια, το "αφόσον δεν υπάρχουνε δουλειές, οι συλλογικές συμβάσεις, όποιες και νάναι, είναι άχρηστες." είναι λάθος αντιμετώπιση των πραγμάτων.
ReplyDeleteΓιατί με αυτή τη λογική προφανώς δεν χρειάζονται ούτε κανονισμοί ασφαλείας, ούτε εργατικό δίκαιο, ούτε τίποτα. Όταν κάποιος δεν έχει να φάει και πεινάει, μπορεί να δεχτεί να γίνει σκουπίδι για να επιβιώσει, να πουλήσει και τα παιδιά του. Και εμείς σαν πολιτισμένοι άνθρωποι να το αποδεχτούμε αυτό σαν φυσιολογικό.
Το ότι δεν τηρούνται οι εργατικοι νόμοι στην Ελλάδα δεν είναι τυχαίο φαινόμενο, αλλα παθογένεια των τελευταίων χρόνων. Το κράτος δεν μπορεί πλέον να συντηρήσει πλασματικά επίπεδα εργασίας όπως έκανε μέχρι σήμερα μέσω του δανεισμού, και έχει κάνει στάση πληρωμών. Παίρνει λοιπόν κόσμο σε δουλειές που στην ουσία δεν μπορούν να υπάρξουν, υπογράφει συμβάσεις, και μετα εξαφανίζεται. Για πολλά χρόνια, οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα έχτισαν στου υποσυνείδητο του ελληνα την ουτοπία πως οι απολύσεις ειναι κάτι το κακό, και ετσι σήμερα η παθογένεια έρχεται πίσω με τη μορφή της απλήρωτης εργασίας. Αυτό εννοώ οταν λέω πως οι συλλογικές συμβάσεις ειναι άχρηστες. Εννοώ πρακτικά άχρηστες. Σε όλη την αγορά σήμερα, δεν τηρείται τίποτα στην Ελλάδα. Ούτε οι υπογεγραμμένες συμβάσεις, ούτε οι δικαστικές αποφάσεις, ούτε υπάρχουν μηχανισμοί τήρησης νόμων, και κανονισμών ασφαλείας. Οχι οτι δεν χρειάζονται. Το ίδιο το ελληνικό κράτος στην ουσία τις έχει καταργήσει.
ReplyDeleteΣτην Αμερική όμως υπάρχουν. Κανείς δεν μένει απλήρωτος. Υπάρχουν βέβαια οι απολύσεις, αλλα αυτό ακολουθεί μια λογική. Δεν μπορώ να σε πληρώσω και σε απολύω. Αλλα τα δεδουλευμένα τα πληρώνεσαι.
Ναι, η Αμερική δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την Κίνα. Κανένας δεν μπορεί. Και αυτό υποβιβάζει τις αμοιβές στην Αμερική. Δεν είπα τίποτα το διαφορετικό.
Και θα προτιμούσα βέβαια, αντί των συμβάσεων, την ύπαρξη κάποιου minimum wage, όπως στην Αμερική, αλλά τίποτα δεν με πείθει πως ακόμα και κάτι τέτοιο θα εφαρμοζόνταν στην Ελλάδα. Γενικά, το κλίμα της διαθροράς και της ατιμωρησίας έχουν μολύνει και το εργασιακό στην Ελλάδα. Διατηρώντας βέβαια μόνον αθικτα μονον τα εργασιακά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων,και των ΔΕΚΟ, οι οποίοι βέβαια πληρώνονται ακόμα όχι απο την αγορά εργασίας, αλλα απο δάνεια. Δηλαδή των κομμαικών πελατών. Ολοι οι άλλοι στη σέντρα.
ReplyDeleteΘα κλείσω εδώ το θέμα φίλοι μου, τα γεγονότα θα δείξουν και το μέλλον.
ReplyDelete