Sunday, May 31, 2009

Reflections

Με μια δροσερή φωτογραφία του Αμαζονίου, θα σας αφήσω για το καλοκαίρι. Την ανάρτησα γιατί με συγκινεί η ηρεμία των σκιών που διασχίζουν τον μεγάλο ποταμό για να χαθούν σε λίγο στους δαιδαλώδεις υγρόδρομους των παραποτάμων, αναζητώντας το μυστικό τους σπίτι. Χαμένοι στα βάθη του μεγάλου ποταμού, χρονικά ακίνητοι, πολιτιστικά παγωμένοι.

Το φετινό καλοκαίρι θα είναι σεμνό και ταπεινό. Η κρίση που μας μαστίζει έχει τσακίσει γύρω μου πολλούς ανθρώπους που αγαπώ, έχει αλλάξει τόσα πολλά, που είναι αδύνατον να τα αναμετρήσω. Προτιμώ να χαθώ και εγώ για λίγο, να μαζέψω σκέψεις και ενέργεια, να διαβάσω μερικά βιβλία που περιμένουν τη σειρά τους καιρό, λίγο ήλιο, λίγη θάλασσα.

O καταπληκτικός Υμνος του Πάσχα (Easter Hymn), μαζί με την ιταλική όπερα, μπήκε στο ζωή μου τον περασμένο χρόνο. Ξεκινάει απαλά, και κορυφώνεται αριστουργηματικά αναδύοντας απίθανα συναισθήματα και εικόνες. Ευχαριστώ ολόθερμα τους φίλους πιανίστες της δωρεάς. Κάθε χρόνο μια ακόμα πόρτα ανοίγει...

Φίλοι μου καλό σας καλοκαίρι.

Pietro Mascagni
Cavalleria Rusticana