Sunday, November 20, 2011

Σε μαγικά νησιά

Ομολογώ πως δεν είχα τότε ιδέα που βρισκόμουν, καθώς το κρουαζιερόπλοιο μπήκε στο ήσυχο λιμανάκι του George Town μέρα μεσημέρι με εναν ήλιο να σε ζαλίζει κατάματα. Διάφορα λεωφορεία σκόρπισαν τον κόσμο στη νωχελική πόλη, το κέντρο της οποίας αποτελούνταν απο εστιατόρια, μπάρ, μαγαζάκια με τουριστικά είδη και πολλές τράπεζες. Πάνω απο 400 τράπεζες βρίσκονται αυτή τη στιγμή πάνω στο μικρό νησάκι, μας πληροφόρησε ο ξεναγός, και μετά απο μερικές μπύρες κατευθυνθήκαμε για μπάνιο σε μια πανέμορφη παραλία που είχε ενα τεράστιο μήκος, και μια άσπρη πεντακάθαρη αμμουδιά. Ηταν θυμάμαι, μέρα αργίας.

Ακολούθησαν δύο ώρες ανέμελης κατάδυσης στα πανέμορφα νερά του νησιού, όπου μια πανδαισία απο πολύχρωμα ψάρια και φυτά του βυθού θα μου μείνει αξέχαστη. Υπήρχαν και κάμποσες προειδοποιήσεις προς τους λουόμενους, η περιοχή είχε κάμποσους καρχαρίες (κυρίως μπλέ) καθώς και πολλά άγρια ψάρια, άγνωστα στους περισσότερους, που καλό θα ήταν να μην τα συναντήσουμε απο κοντά. Το νησί δεν είχε μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον, το μικρό του μουσείο τέχνης ήταν και εκείνο κλειστό, καθώς και το δημαρχείο της πόλης οπου στον άνεμο ανέμιζε μια αγγλική σημαία.

Καθίσαμε περίπου 8 ώρες στον επίγειο παράδεισο, πριν επιστρέψουμε στο κρουαζιερόπλοιο με τους υπέροχους μπουφέδες, τα πανέμορφα μπαράκια με τους λατίνους μουσικούς που τους είχαν μαζέψει απο όλα τα νησιά της Καραιβικής, και το πλήρωμα που αποτελούνταν κυρίως απο κοπέλες της ανατολικής Ευρώπης. Ηταν μια υπέροχη εμπειρία, καθώς ήμουν και προσκεκλημένος του καπετάνιου εκείνη τη βραδιά, ο οποίος όπως και όλοι οι αξιωματικοί του πλοίου ήταν έλληνες.

Στο δείπνο της βραδιάς, κάποιοι έλληνες αξιωματικοί με πληροφόρησαν πως το νησί ήταν ενα απο τα πλουσιότερα μέρη του κόσμου. Οι 400 τράπεζες είχαν τώρα γίνει πάνω απο 500 μου είπαν, και κανείς δεν γνωρίζει πόσος πλούτος πράγματι φυλάσεται στα έγκατα της πόλης. Τελικά οι τράπεζες του νησιού είναι σήμερα τουλάχιστον 600, έλαβα την τελική μου ιντερνετική πληροφόρηση, λίγο πριν γράψω αυτές τις γραμμές.

Το νησί δεν είχε την σπαρακτική ιστορία της επαναστατικής Κούβας, του Αγιου Δομίνικου, της Τζαμάικας ή της Γουαδελούπης, δεν κατοίκησαν πάνω του ορδές σκλάβων και αφεντάδων, δεν πέρασαν απο εδώ επαναστάτες, εξωτικοί ινδιάνοι και λαθραίοι εραστές. Πέρασαν όμως εγγλέζοι μάνατζερς και ελβετοί τραπεζίτες που δημιούργησαν μια νέα Ζυρίχη στα σπλάχνα ενός εξωτικού παράδεισου. Ηταν η απαρχή της δημιουργίας ενός τεράστιου παγκόσμιου δικτύου φορολογικών παραδείσων σχεδιασμένου απο μυστικοπαθείς ελβετούς τραπεζίτες που μεταφύτευσαν στους Τροπικούς τα νομικά και τραπεζικά κόλπα της γερμανικής Ζυρίχης.

Δεν είχα τότε συνολική αντίληψη του κόσμου ακόμα, και αρκέστηκα ηδονικά στις δροσερές καταδύσεις και στο υψηλής ποιότητας φαγητό και κόκκινο κρασί του καπετάνιου. Μέχρι που σήμερα το πρωί, το νησί με τις 600 τράπεζες ξανάρθε στο μυαλό μου, όταν μια μεγάλη εφημερίδα της Βοστώνης, φιγουράριζε με φωτογραφίες το όνομα κάποιου μεγαλοαπατεώνα που καταχράστηκε πάνω απο 113 εκατομύρια δολλάρια επενδυτών του, μεταξύ των οποίων και κάποιου συγγενικού μου προσώπου. Στον πρωινό κυριακάτικο καφέ, ο δυστυχής γνωστός μου (που έχασε λέει 2 εκατομμύρια προσπαθώντας να τα κρύψει), ξέβρασε τον πόνο του και συμπλήρωσε με πιπεράτες λεπτομέρειες την ιστορία.

Τα αφορολογητα λεφτά τα μάζευε για λογαριασμό δικηγορικού γραφείου κάποιος τρίτος. Κάπου όμως η δουλειά χάλασε όταν ο μεγαλοαπατεώνας ερωτεύτηκε ξαφνικά μια βραζιλιάνα κομμώτρια, χώρισε την γυναίκα του (στην οποία έδωσε 6 εκατομύρια απο τα λεφτά των πελατών του) και στη συνέχεια κατευθύνθηκε στον έτερο φορολογικό παράδεισο των Bahamas, όπου και διάγει βίον ανθόσπαρτον, χωρίς τον κίνδυνο να τον απελάσουν.

Σύμφωνα με το FBI, η όμορφη κομμώτρια έπαιρνε χρηματικά εμβάσματα της τάξεως των 50 χιλ. δολλαρίων την εβδομάδα, και εξαφανίστηκε κατόπιν στην απέραντη Βραζιλία οπου διαθέτει επίσης και κόττερο αξίας 3 εκατομυρίων, το οποίο σύμφωνα με το ρεπορτάζ θα είναι πολύ δύσκολο να κατασχεθεί, όπως επίσης και τα 113 εκατομμύρια που μέσα απο εναν λαβύρινθο μετακινήσεων βρίσκονται κάπου στο περίφημο νησί κρυμμένα πίσω απο άγνωστους κωδικούς. Ηταν μια πολύ ακριβή υπόθεση, ομολόγησε ο ατυχήσας φίλος. Δυστυχώς, με πληροφόρησε, δεύτερη αξιόπιστη Ελβετία δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί με επιτυχία στον κόσμο.

Μεγάλο πράγμα η αξιοπιστία και ενα σταθερό τραπεζικό σύστημα, συμφώνησα μαζί του. Θα το έχω υπόψιν μου. Μονάχα να μην παρουσιαστεί καμμιά κομμώτρια.

17 comments:

  1. Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία μόνο να πεις στο φίλο σου ότι αρχίζουν και τα ελβετικά θεμέλια εσχάτως να τρίζουν όσο η κρίση εξαπλώνεται. Τις τελευταίες μέρες μάθαμε ότι δύο μόνο αμερικάνικες τράπεζες εχουν ασφαλισει με cds πανω απο 5 τρις ευρωπαικου χρέους το οποίον σημαίνει ότι εάν πέσει η ευρώπη η αμερική θα ακολουθήσει την επόμενη μέρα. Και δώστου τρεχάλες ο ομπάμα για να αποτρέψει την χρεωκοπια της ελλάδας που θα ενεργοποιήσει το ντόμινο της καταστροφής.

    Ολο αυτο το καταστροφικο ponzi scheme του καζινοκαπιταλισμού πλησιάζει στην κορύφωσή του και θα πάρει πολλούς ο διάολος.

    Ηδη οι ελβετοί τραπεζίτες το άλλαξαν το τροπάρι και απο το "χρήμα ναναι κι οτι ναναι" το εχουν γυρίσει στο "δεχόμαστε μόνο νόμιμα αποκτηθέν χρήμα". Αυτή η κρίση θα σαρώσει πολλούς και πολλά και δεν είναι απλά ελληνική. Μπορεί το ελληνικό γουρουνάκι να έσκασε πρώτο γιατί ήταν το πιο λαίμαργο αλλά ήδη άρχισαν να ακολουθούν και τα υπόλοιπα πιο εγκρατή.

    Ζούμε σίγουρα σε ενδαφέρουσες εποχές. Ελπίζω να προλάβω να δώ το έργο μέχρι τέλους και να μην τα τινάξω στην πορεία.

    Μία ενδιαφέρουσα εκπομπή του τσίμα για το κλεπταποδοχικό τραπεζικό σύστημα της ελβετίας εδώ.

    ReplyDelete
  2. Α, τα θυμάμαι τα τραπέζια των καπετάνιων του Χανδρή, και το "ενυδρείο", και τα μπαρακούντα, κάτω στα 60 πόδια με φιάλες μισής ώρας...

    Εμείς πάντως περιμένουμε να ακούσουμε ότι ο Μπερλουσκόνι βρίσκεται "από σήμερα" στις Μπαχάμες. Η Μαργαρίτα μάλιστα ήταν σίγουρη ότι θα πήγαινε καρφί στις Μπαχάμες χωρίς να πάει στον Πρόεδρο να υποβάλει παραίτηση, μια που μετά από την παραίτηση, βγαίνοντας από το μέγαρο, θα τον είχε συλλάβει η αστυνομία. Παραιτήθηκε, βγήκε από το μέγαρο, και η αστυνομία δεν τον συνέλαβε, προς μεγάλη απογοήτευσή μας. Πάντως, αν κει είναι ακόμα εδώ, τα λεφτά του και ένας έμπιστος φίλος του βρίσκονται ήδη στις Μπαχάμες.

    ReplyDelete
  3. Αυτό που με στεναχωρεί στο νέο πρωθυπουργό είναι ότι ενώ μας τον σερβιρανε για κοσμοπολίτη τελικά είναι ένας βαλκάνιος μπουρτζόβλαχος. Κλεισμένος λέει στο μαξίμου απο τις 9 το πρωί μέχρι τα χαράματα της επόμενης μέρας. Τι επαρχιωτισμός είναι αυτός; Μια βδομάδα πέρασε κι ακόμη να ασχοληθεί με τα διεθνή προβλήματα. Τι θα γίνει με την πράσινη ανάπτυξη; Κανα συνέδριο της σοσιαλιστικής διεθνούς στη μαδαγασκάρη δεν θα οργανώσει; Με τους άραβες για fast track δεν θα συναντηθεί; Δεν πρέπει να επισκεφθεί τις μεταβατικές κυβερνήσεις της αφρικής για να αναλύσουν την πορεία για το σοσιαλιστικο μετασχηματισμο και να δείξει ότι η ελλάδα είναι παρούσα στις εξελίξεις;

    Πoδήλατο και κανώ δεν κάνει ο παπαδήμος; Τους κοιλιακούς πότε θα τους γυμνάσει; Δεν θα βαλει το κολαν να τρέξει στο γύρο της Αθήνας;

    Δεν πάμε καθόλου καλά μου φαίνεται.

    ReplyDelete
  4. Στην καριέρα μου συνάντησα πάρα πολλές φορές τα "Cayman Islands" ως έδρα offshore εταιρειών. Ακόμα και σύζυγοι που θέλουν να κρύψουν περιουσία και εισοδήματα από το έτερο ήμισυ τα χρησιμοποιούν ως έδρα των εταιρειών τους.

    ReplyDelete
  5. Χαλάει δηλαδή και η Ελβετία φίλε Yosemite;

    Πιθανότατα, με την έννοια πως υπάρχει μια αλλαγή πολιτικής. Το άν δέχεται όμως μόνον νόμιμο χρήμα είναι κατα πολύ αμφισβητούμενο, και οι υποχωρήσεις έχουν γίνει μόνον απο την πλευρά της Αμερικής (που είναι και υπερδύναμη). Με τους άλλους όμως μάλλον συνεχίζει με τον κλασικό τρόπο.

    Αλλα και η Ελβετία να "πέσει", υπάρχουν και άλλοι 60 φορολογικοί παράδεισοι, όπως και καινούργια νομικά κόλπα που παλιότερα δεν υπήρχαν. Να υπενθυμίσω επισης πως τον γνωστό μου δεν τον έφαγε το τραπεζικό σύστημα αλλά η σεξουαλική κομμώτρια. Ολα δηλαδή αλλάζουν, και όλα ίδια μένουν. Πέραν του τραπεζικού συστήματος υπάρχει και η γνωστή παγκόσμια σταθερά!

    Για τα cds καμμία αντίρρηση. Αδύνατον να ξέρουμε μέχρι να σκάσει η βόμβα (που κατα την γνώμη μου σίγουρα θα σκάσει). Είναι θέμα χρόνου. Σαφώς και ζούμε σε ενδιαφέρουσες εποχές, υγεία νάχουμε να δούμε 70 Μνημόνια (και βάλε).

    To βιντεάκι δεν μπορώ δυστυχώς να το δώ. Το streaming δεν παίζει εκτός Ελλάδος.

    Tην περίπτωση Παπαδήμου θα την δούμε στο μέλλον. Υπάρχει πολύ παρασκήνιο. Οταν όμως αρχίσει να μιλάει για πασοκιές (πράσινη ανάπτυξη, σείχηδες και τριτοκοσμικούς σοσιαλιστές), τότε θα ξέρουμε πως έγινε Πετσάλνικας!

    ReplyDelete
  6. Οπως ακριβώς τα επεξηγείς φίλε Δημήτρη. Χανδρής απο Montego Bay (Jamaica). Η καλύτερη υπηρεσία κρουαζιέρας απο την Β. Αμερική. Εξαιρετικός. Με σήμα το "Χ" στο φουγάρο. Είχε τότε μερικές γραμμές που αργότερα καταργήθηκαν. Δεν ξέρω τί απέγινε η εταιρία, είχε όμως καταπληκτικό σέρβις, μουσικές υπερπαραγωγές και αξέχαστους μπουφέδες. Ολοι οι αξιωματικοί ήταν έλληνες. Το υπόλοιπο πλήρωμα ήταν τριτοκοσμικό.

    Ο Μπερλουσκόνι θα μετακομίσει στις Μπαχάμες και θα κάνει εκεί Μπούγκες απίθανες. Θα μετακομίσει μαζί του και ο ανάλογος στρατός. Σιγά μην τον συλλάβουν. Η Ιταλία (όπως και εμείς) θα προχωρήσουμε με τραπεζίτες!!

    Ο κ. Μπερλουσκόνι είναι δισεκατομμυριούχος και μεγάλης ηλικίας. Δεν τον αφήνουμε τον άνθρωπο να χαρεί λίγο τη ζωή του;

    ReplyDelete
  7. Είναι το νέο κόλπο Μερόπη μου που ήρθε υποθέτω και στην Ελλάδα. Εδώ υπάρχει απο χρόνια. Ειδικά μεταξύ των πλουσίων. Ηγέτης στον ελληνικό ρόλο ο κ. Βουλγαράκης που όπως πληροφορούμαι έκανε και μερικά ταξίδια αστραπή στο νησί, προφανώς για να κάνει τους ανάλογους σχεδιασμούς του. Και η Κύπρος επίσης, όπως πληροφορούμαι, δεν πάει πίσω. Νάσαι καλά.

    ReplyDelete
  8. Φίλε Locus, οι Χανδρήδες από την Χίο, μετά από τα εμπορικά των '30, '40 και '50, και τα μεταναστευτικά των '50 και '60 (Πατρίς προς Αυστραλία) έχτισαν το Chandris Cruises, '60, '70 kai '80. Μετά, στα '90 το χώρισαν σε Fantasy Cruises με τα παλιά καράβια και φτηνά εισιτήρια, και σε Celebrity Cruises με τα καινούργια μεγάλα καράβια και up market προϊόν. Το Fantasy δεν έφτασε στον 21ο αιώνα, αφού παραπάλιωσαν τα καράβια και άλλαξε η αγορά, και η Celebrity, με καινούργια υπερπολυτελή τεράστια καράβια, merged το 1997 με την RoyalCaribbean. Τις εφτά κρουαζιέρες της ζωής μου 1976-1995 τις έκανα Chandris και Celebrity, τζαμπέ φυσικά, και το 1991 οι Χανδρήδες με καλωσόρισαν στην εταιρεία σαν Publications Manager, αλλά έπρεπε να φύγω από την Βοστώνη και να επιστρέψω στον Πειραιά, οπότε και τους είπα Ευχαριστώ, αλλά, όχι, ευχαριστώ, γιατί ήθελα ο γιός μου να μεγαλώσει παίζοντας baseball.

    Γραφίστικη αφηρημένη αναπαράσταση του "X" υπάρχει ακόμα στα φουγάρα της Celebrity (RC)

    ReplyDelete
  9. Την εκπομπή του τσίμα μπορείς να την κατεβάσεις απο εδώ.

    ReplyDelete
  10. Πάντως πρέπει να παραδεχθείς μάκη ότι οι ιστορίες σου είναι λίγο ανιαρές μπροστά στο πράματα και θάματα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ρίξε μια ματιά στην ανάρτηση του jungle report και ακολούθησε την αλληλουχία των γεγονότων.

    1.Ο αλαφούζος ασκεί κριτική στο λαος του καρατζαφέρη.

    2.Ο Καρατζαφέρης πάει στη ρουμανία και συλλέγει στοιχεία για τις απάτες του αλαφούζου.

    3. Επιστρέφει απο ρουμανία και με διαρροές στον τύπο στέλνει μήνυμα στον αλαφούζο ότι τον έχει στο χέρι.

    4. Ο αλαφούζος τον καλεί σε γεύμα.

    5.Ενα μήνα μετά τα ποσοστά του λαος διπλασιάζονται στα γκάλοπ του αλαφούζου ενώ η σατυρική εκπομπή ελληνοφρένεια που ενοχλούσε τον καρατζαφέρη παίρνει πόδι απο το σκαι.

    6.το λαος απο ακροδεξιο εθνικιστικό κόμμα γίνεται αξιόπιστος πολιτικός σχηματισμός και αρχίζουν οι έπαινοι ενώ ο ¨εγκυρος" παπαχελάς καλεί τον καρατζαφερη στους νεους φακέλους για να αναλύσει το όραμα του για την αυριανή Ελλάδα.

    Αξίζει πραγματικά να το διαβάσει κανείς για να δει με τι όρους μαφίας ασκείται η πολιτικη στη χώρα μας.

    ReplyDelete
  11. ...και να φανταστείς οτι όποτε προφταίνω τώρα διαβάζω αυτό
    http://www.amazon.com/Treasure-Islands-Havens-Stole-World/dp/1847921108/ref=sr_1_2?s=books&ie=UTF8&qid=1322079668&sr=1-2

    αλλά να σου πω κάτι,όταν βλέπεις πόσο αδίστακτα ληστρικό είναι και το κράτος(τουλάχιστον το δικό μας,πιθανόν και τ'αλλα),δεν αδικώ όποιον προσπαθεί να διασώσει κάτι απ τις οικονομίες του...Αν δε έχεις δει και το Zeitgeist και τη συσχέτιση του fractional reserve banking με τη δημιουργία του Χρέους και την θέσπιση του φόρου εισοδήματος,τότε δεν παίρνεις και τόσο κατάκαρδα
    το μονόπλευρο επίσημο παραμύθι με την φοροδιαφυγή...

    ReplyDelete
  12. Φίλε μου Δημήτρη ευχαριστώ για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες. Ναί, πράγματι έτσι είναι, στο πόστ που αναφέρομαι η κρουαζιέρα έγινε με τις παλιές γραμμές Fantasy Cruises. Ηταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα, καθώς είδα μια οργάνωση που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου. Χαίρομαι που είχε και μια επαγγελματική εμπερία με την εταιρία. Σήμερα οι κρουαζιέρες αποτελούν τεράστιες επιχειρήσεις που ζούν ολόκληρη σχεδόν την Καραιβική, και πολλές αμερικανικές πόλεις. Ας τα δούν αυτά οι Ελληνες που κλείνουν τα λιμάνια.

    ReplyDelete
  13. Φίλε Yosemite ευχαριστώ και πάλι, τί να κάνω, ας ασχοληθεί και κάποιος και με κάτι άλλο, τους γίγαντες της ελληνικής πολιτικής δεν τους προλαβαίνω πλέον, σκέτα αιλουροειδή. Πόσο καιρό να δώσουμε ακόμα στο άρρωστο σύστημα που πλέον δεν σώζεται με τίποτα. Το μέλλον δείχνει πλέον μετακομμουνιστική Ρωσία.

    ReplyDelete
  14. Ενημερώνεσαι βλέπω φίλε Squarelogic, γιατί όχι. Αντε να αρχίσει και ο Μητσάρας απο το Πέραμα τα υπεράκτιά του, για να μην λέει ο Βουλγαράκης πως είναι και ο μόνος. Αποτελεί μέρος της οικογενειακής οικονομικής στρατηγικής που είπε και ο υπουργός.

    Δυστυχώς ή ευτυχώς, η ύπαρξη φορολογικών παραδείσων ειναι μια πραγματικότητα. Ενα τεράστιο ποσοστό του παγκόσμιου πλούτου δεν επενδύεται πλέον στην παραγωγική οικονομία αλλά φεύγει σε υπόγεια σπεκουλαδόρικα οικονομικά προιόντα. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στον παλιό βιομηχανικό Καπιταλισμο και στον νέο.

    Ο πλούτος δεν ξαναμπαίνει στην επίσημη οικονομία, και έτσι δεν δημιουργεί δουλειές και επιχειρήσεις. Είναι ευκολότερο να σπεκουλάρεις στην κατάρρευση μιας χώρας, παρά στην επανάκαμψή της. Σύμφωνα με τις παγκόσμιες στατιστικές, το 40% των κερδών πλέον των μεγάλων πολυεθνικών, δεν προέρχονται πλέον απο την κλασική οικονομική παραγωγή, αλλά απο κέρδη σε οικονομικά προιόντα.

    ReplyDelete
  15. Locus,
    μπα,δεν έιναι manual "how to...".
    Εκθέτει στον ψαγμένο αναγνώστη τους πέραν πάσης υποψίας δημιουργούς και κύριους ωφελημένους αυτού του τεράστιου σκιώδους συστήματος,αποκαλύπτοντας καταστάσεις άγνωστες στο 99% των "μη μυημένων'.
    Οι όποιες "επιτυχίες" ή υποχωρήσεις κατόπιν πιέσεων(πχ.Ελβετία) μάλλον υψώνουν τον πήχυ ως πτος το ποιά ψάρια θα μπορούν πλέον να ξεφεύγουν απ τα "δίχτυα"...βλέπεις,τα τελευταία χρόνια απ τα δίχτυα ξέφευγαν και μεσαία "ψαράκια'...Σταδιακά,φροντίζουν ώστε να ξεφεύγουν μόνο τα πολύ μεγάλα ψαρια.

    ΥΓ. Για Delaware έχεις ακούσει τίποτε?

    ReplyDelete
  16. H Delaware ήταν παραδοσιακά για τα αμερικανικά δεδομένα η πολιτεία εκείνη στην οποία οι μεγαλύτερες αμερικανικές επενδυτικές εταιρίες και τράπεζες (και πολλοί οργανισμοί), θεσπίστηκαν νομικά, το μέρος στο οποίον έγιναν incorporated.

    Αυτό έχει πολλές νομικές επιπλοκές, καθώς η πολιτεία της Delaware (η μικρότερη πολιτεία των ΗΠΑ) αποτελεί ενα φιλελεύθερο προς τις νομοθεσίες του και τις φορολογίες του παράδεισο μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ενα μέρος απο το οποίο μπαινοβγαίνουν λογιστικά τεράστια κεφάλαια, και στο οποίον παραπέμπονται και πολλές νομικές υποθέσεις. Ολες ας πούμε οι εταιρίες πιστωτικών καρτών είναι incorporated στην πολιτεία της Delaware

    ReplyDelete
  17. Συμφωνώ.Είναι απ τις άγνωστες περιπτώσεις φοροπαραδείσων που αναλύει στο πολύ ενδιαφέρον αυτό βιβλίο,γι'αυτό το ανέφερα...

    ReplyDelete